De Syrische aartsbisschop Jacques Mourad, zelf slachtoffer van ontvoering door IS, is in het Vaticaan onderscheiden met de St. Johannes Paulus II-prijs. Zijn leven getuigt van vergeving, dialoog en hoop voor een land dat nog altijd verscheurd is door geweld. De aartsbisschop is projectpartner van Kerk in Nood (ACN) en was dinsdag aanwezig bij de presentatie van het rapport Vrijheid van Godsdienst in de wereld 2025.

Geloofsgetuige na gevangenschap

De Syrische aartsbisschop Jacques Mourad, metropoliet van Homs, heeft in het Vaticaan de Sint-Johannes Paulus II-prijs ontvangen voor zijn inzet voor vrede, geloofsgetuigenis en interreligieuze dialoog. De onderscheiding eert zijn standvastigheid in een land dat, meer dan tien jaar na het uitbreken van de burgeroorlog, nog altijd diep verdeeld is.

In 2015 werd Mourad ontvoerd door strijders van de Islamitische Staat (IS). Vijf maanden lang werd hij vastgehouden, mishandeld en zelfs geconfronteerd met een schijnexecutie. Volgens Vatican News weigerde hij ondanks alles zijn geloof in Christus te verloochenen.

Vergeving in plaats van wraak

Na zijn vrijlating koos aartsbisschop Mourad niet voor wrok, maar voor verzoening. Sindsdien reist hij door het land om te spreken over hoop en samenleven. “Vandaag, zeker in Syrië, zijn christenen en moslims geroepen om de banden die ons verbinden te erkennen en te versterken,” zei hij tijdens de prijsuitreiking in het apostolisch paleis. “Onze religieuze tradities benadrukken het heilige van het leven en de waardigheid van iedere mens. Samen met allen van goede wil zoeken wij vrede.”

Een verscheurd land

Hoewel de nieuwe Syrische regering sinds de val van president Bashar al-Assad probeert stabiliteit te herstellen, blijft het geweld oplaaien. In de afgelopen maanden vonden bloedige aanvallen plaats tussen Alawieten, Druzen, Bedoeïenen en Koerdische strijders. Ook christelijke gemeenschappen leven in voortdurende onzekerheid, bedreigd door sektarisch geweld en armoede.

Voor Mourad is dat juist een oproep tot dialoog en wederzijds begrip. “Theologisch onderzoek en interreligieuze en interculturele dialoog zijn geen luxe,” verklaarde hij. “Zij zijn een levensnoodzaak in onze tijd, vooral voor Syrië, dat door oorlog is verscheurd.”

Prijs voor vrede en dialoog

De St. Johannes Paulus II-prijs, genoemd naar de paus die zich onvermoeibaar inzette voor oecumene en vredesdialoog, wordt jaarlijks toegekend aan personen die zich uitzonderlijk inzetten voor begrip tussen religies en volkeren. Met zijn levensgetuigenis geeft Jacques Mourad daar een krachtig voorbeeld van.

Spreker bij publicatie rapport Vrijheid van Godsdienst wereldwijd 2025

Aartsbisschop Mourad was één van de sprekers bij de presentatie van het rapport Vrijheid van Godsdienst in de wereld 2025 van Kerk in Nood (ACN), afgelopen dinsdag. Daarin blijkt dat miljoenen gelovigen, ook in Syrië, lijden onder vervolging, discriminatie en de gevolgen van oorlog. Toch tonen getuigen als Mourad dat geloof, vergeving en dialoog zaden van hoop kunnen zijn te midden van verdeeldheid.

Lees meer: Rapport Vrijheid van Godsdienst wereldwijd 2025

Na een eerste zondag in tijden zonder bombardementen, die bekend staat als de eerste vredige zondag in Gaza, is pastoor Gabriel Romanelli van de Heilige Familiekerk in Gaza hoopvol over de start van de uitvoering van het vredesakkoord. Met Kerk in Nood (ACN) deelt hij zijn boodschap over rouw, dankbaarheid, verzoening en vergeving.

“De langverwachte dag is aangebroken om te beginnen met de uitvoering van het vredesproces of vredesakkoord. Moge God in zijn goedheid het Heilige Land – en in het bijzonder dit deel van het Heilige Land, namelijk Palestina, Israël – schenken dat wij mogen beginnen te leven in vrede, in gerechtigheid, in verzoening.”

Verzoening en vergeving

“Dit staakt-het-vuren zal, als God het wil, het einde betekenen van deze gruwelijke oorlog”, aldus de priester. Daarmee gaf hij uiting af aan de opluchting en vreugde van de vluchtelingen die in de parochie zijn gebleven. Enkelen van hen zijn al teruggekeerd om hun huizen te bekijken, waarvan er veel zwaar beschadigd zijn.

Tijdens de zondagsmis nodigde Romanelli de aanwezigen uit om God te danken voor hun standvastige geloof en deel te nemen aan een daad van verzoening en vergeving, geïnspireerd door de leer van Johannes Paulus II. “Om iedereen te vergeven die, vrijwillig of onvrijwillig, heeft gefaald, en om vergeving te vragen voor onze eigen tekortkomingen”, herinnerde hij zich, waarbij hij de uitdagingen erkende van het zo lang samenleven onder extreme omstandigheden van lijden en ontbering.

Rouw om 57 doden

De christelijke gemeenschap van Gaza rouwt om het verlies van ten minste 57 mensen tijdens de oorlog. Onder hen zijn degenen die omkwamen terwijl ze onderdak zochten in het katholieke complex en de naburige orthodoxe kerk. Elk van de overledenen werd tijdens de eucharistie herdacht, in een geest van gebed en bezinning.

Romanelli benadrukte de vrijgevigheid van de gemeenschap en van allen die spiritueel en materieel hebben meegewerkt. Onder hen noemde hij pater Yusuf Asad, een Egyptische priester van het Instituut van het Woord vleesgeworden (IVE), die tijdens de crisis heldhaftig de gemeenschap heeft gediend.

Solidariteit en vrijgevigheid

Hij sprak ook zijn bijzondere dank uit aan pater Carlos Ferrero, provinciaal overste voor Palestina, Jordanië, Israël, Cyprus en Syrië, de Zusters van de Rozenkrans, de Missionarissen van Naastenliefde, de Dienaren van de Heer en de Maagd van Matará, evenals het parochiepersoneel, de kinderen, jongeren en vrijwilligers die zich hadden georganiseerd in nood-, keuken-, gezondheids-, elektriciteits- en veiligheidscomités.

“Oorlog vernietigt alles, maar we hebben ook goede dingen meegemaakt: solidariteit en vrijgevigheid, zelfs in de meest ongunstige omstandigheden”, verklaarde pater Romanelli, waarbij hij de woorden van pater Werenfried van Straaten, stichter van Kerk in Nood (ACN) aanhaalde: “Mensen zijn veel beter dan we denken.”

Dankbaarheid

De priester sprak zijn diepe dankbaarheid uit voor de voortdurende steun van het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem, onder leiding van kardinaal Pierbattista Pizzaballa, en voor de gebeden en steun van pausen Franciscus en Leo XIV.

Vol emotie riep Romanelli de wereldkerk op om verder te gaan met naastenliefde en hoop, het verleden achter zich te laten in goddelijke barmhartigheid en de toekomst toe te vertrouwen aan de Voorzienigheid - en zich dagelijks in te zetten voor verzoening, solidariteit en vrede.

Hij benadrukte het belang van voortdurend bidden en werken aan vrede, zodat deze wortel kan schieten in de hele regio: “Laten we hopen dat het echt een rechtvaardige en duurzame vrede zal zijn voor alle inwoners van het Heilige Land.” Hij sloot af met een oproep aan de gelovigen en weldoeners om deel te nemen aan zowel de geestelijke als de materiële wederopbouw van Gaza.

Kerk in Nood (ACN) heeft zijn verbondenheid met en steun aan het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem opnieuw bevestigd. De organisatie zal noodhulp blijven verlenen aan christelijke gezinnen in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever. U kunt hen steunen via deze pagina.

Foto ©: Parochie Heilige Familie, Gaza

Terwijl in Egypte een akkoord lijkt te zijn gesloten tussen Israëlische gezanten en Hamas, begint de hoop op vrede voorzichtig wortel te schieten in het bisdom van het Heilige Land. De pastoor van de katholieke parochie in Gaza sprak met Kerk in Nood (ACN) over de zware tol die twee jaar oorlog heeft geëist.

“Twee jaar oorlog. Het lijkt ongelooflijk”, begint pater Gabriel Romanelli, pastoor van de Heilige Familieparochie, de enige katholieke parochie in Gaza-stad, tegenover Kerk in Nood (ACN). Nu Gaza het derde jaar van oorlog ingaat en onderhandelingen over een akkoord nabij lijken, naar aanleiding van het vredesplan van de Amerikaanse president Donald Trump, ontstaat er een sprankje hoop.

Meer dan alleen zwijgen van wapens

Voorlopig zijn de gevechten nog niet gestopt. Ook de afgelopen dagen zijn er bombardementen geweest op slechts 300 meter van de muren van het katholieke complex in Gaza. Daar verblijven bijna 450 vluchtelingen. Pater Romanelli: “De gemeenschap hoopt op het einde van de oorlog. In de tussentijd moeten we goed ons best blijven doen om te proberen bouwers van vrede te zijn”.

De Argentijnse priester geeft aan dat hij meer verlangt dan alleen het zwijgen van de wapens: “We hopen dat het einde van het conflict gepaard gaat met gerechtigheid en verzoening. Daar bidden we voor en daar werken we naartoe. We houden van iedereen.”

Hierbij kan de pastoor van Gaza rekenen op de hernieuwde steun van de Heilige Vader. “Paus Leo heeft mij een bericht gestuurd waarin hij ons verzekert van zijn gebeden voor vrede. Hij zegt dat zijn gebeden met ons zijn en zendt ons allen zijn zegen”, schreef pater Gabriel Romanelli dinsdag nog op zijn X-account.

Dag van vasten en gebed

Bovendien heeft Leo XIV 11 oktober uitgeroepen tot een dag van vasten en gebed voor vrede. Kardinaal Pierbattista Pizzaballa, Latijns patriarch van Jeruzalem heeft de parochies en religieuze gemeenschappen in zijn bisdom die diep gekwetst zijn door deze twee jaar van oorlog – waaronder de parochie in Gaza– uitgenodigd om zich bij hem aan te sluiten.

De zware tol van de oorlog is te zien in de cijfers die de priester in Gaza aan Kerk in Nood heeft verstrekt: “Na de verschrikkelijke aanslagen van 7 oktober 2023, waarbij meer dan 1.200 mensen in Israël omkwamen, heeft de oorlog ook meer dan 1.000 mensen het leven gekost op de Westelijke Jordaanoever, het andere deel van Palestina, en Oost-Jeruzalem. In de Gazastrook heeft de oorlog meer dan 67.000 doden veroorzaakt. Onder hen meer dan 18.000 kinderen, honderden families (ouders en kinderen) die volledig zijn uitgeroeid en meer dan 166.000 gewonden. Velen van hen hebben medische zorg nodig.”

Amputaties en trauma’s

Ook wijst pater Romanelli op andere realiteiten: “Duizenden mensen, waaronder kinderen, hebben amputaties ondergaan. En meer dan 400 mensen zijn gestorven aan ondervoeding.” Wat de infrastructuur betreft, stelt de missionaris van het Instituut van het Vleesgeworden Woord dat “90% van de gebouwen nu beschadigd of volledig verwoest is. Ook de meeste scholen zijn zwaar getroffen of verwoest.” En dan is er nog het onbeschrijfelijke psychologische trauma.

Ondanks alles is er hoop, zoals blijkt uit de woorden van kardinaal Pierbattista Pizzaballa. “Voor het eerst (...) melden de media een mogelijke nieuwe positieve ontwikkeling: de vrijlating van Israëlische gijzelaars, enkele Palestijnse gevangenen en de stopzetting van de bombardementen en militaire offensieven”, liet de patriarch van Jeruzalem zaterdag al weten aan zijn gelovigen.

Eerste stap naar vrede

“Het is een belangrijke en langverwachte eerste stap is. Er is nog niets helemaal duidelijk en vastomlijnd, veel vragen blijven onbeantwoord, er moet nog veel worden bepaald en we mogen ons geen illusies maken. Maar we zijn blij dat er nog steeds iets nieuws en positiefs aan de horizon verschijnt.”

Kerk in Nood (ACN) verstrekt noodhulp voor christenen op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza. In een recent bericht aan de hulporganisatie bedankt het patriarchaat de weldoeners van Kerk in Nood (ACN) voor hun steun: “Wij danken ieder van u voor uw liefde en toewijding aan het Heilige Land, vooral in deze moeilijke tijden. Sinds het uitbreken van deze afschuwelijke oorlog hebt u blijk gegeven van de grootste vrijgevigheid en verantwoordelijkheid. Daardoor hebben wij zoveel kunnen doen voor de armste en meest kwetsbare gemeenschappen in de hele regio!” De christenen in het Heilig Land steunen kan nog steeds via deze pagina.

In Aleppo, Syrië, zijn zondag beschietingen geweest die voor veel angst zorgden. Pater Hugo Alaniz vertelt erover aan Kerk in Nood (ACN). "Het is een van de moeilijkste dagen die de christelijke gemeenschap de afgelopen maanden heeft meegemaakt." Op de achtergrond klinkt het geluid van luide explosies en zware wapens.

 “Er waren hevige gevechten tot 3 uur ’s nachts. Overal waren explosies te horen. Nu is de situatie iets rustiger, maar de mensen zijn erg bang. We hebben gezinnen opgevangen in de kelder van onze kerk. Daar houden we gewoonlijk gemeenschapsactiviteiten”, laat hij weten aan Kerk in nood (ACN)

Parlementsverkiezingen

Syrië hield op maandag 6 oktober parlementsverkiezingen, de eerste sinds de val van het regime van Bashar al-Assad. De verkiezingen vonden plaats in een context van spanningen tussen de centrale autoriteiten en Koerdische strijdkrachten. Die willen hun autonomie behouden.

In de stad Aleppo, waar twee wijken door Koerdische strijdkrachten worden bestuurd, vinden directe gevechten tussen de twee facties plaats. De gevolgen zijn sterk voelbaar onder de burgerbevolking. Die is bang voor een nieuwe golf van geweld. “Vandaag zijn de scholen gesloten gebleven vanwege de gevechten”, bevestigt de missionaris. Hij werkt al meer dan tien jaar in Aleppo.

Kerk als noodopvang

Pater Hugo Alaniz van het congregatie Instituut van het Vleesgeworden Woord (IVE) is er pastoor van Onze-Lieve-Vrouw van de Hemelvaart. Hij is verantwoordelijk voor de pastorale en humanitaire zorg voor honderden gezinnen. Allen zijn getroffen door de oorlog en door de economische crisis die volgt op jaren van conflict en belegering.

Zijn kerk is, niet voor het eerst, een noodopvang voor inwoners die bescherming zoeken tegen aanvallen en beschietingen. “Er zijn twee raketten in onze buurt gevallen. Eén op driehonderd meter van onze kerk. Andere zijn in een ander deel van de stad terechtgekomen, vlakbij het Latijnse bisdom.”

Op de vlucht

Aleppo werd eeuwenlang beschouwd als het economische en culturele hart van Syrië. Nu is het een van de steden die het zwaarst zijn getroffen door het conflict. De wederopbouw vordert langzaam. De wonden van de oorlog zijn daarom nog steeds zichtbaar in de oostelijke en noordelijke wijken van de stad.

De spanning begon gedurende de dag toe te nemen, vertelt pater Hugo aan Kerk in Nood. “Er was veel beweging van mensen. Men was op de vlucht; de straten zijn nu half leeg.” Samen met andere priesters en religieuze zusters blijft hij, om dicht bij de mensen te zijn. “Het is onze missie om te troosten, te luisteren en te helpen waar we maar kunnen. We vragen alleen dat u voor ons bidt. Op een dag als vandaag, waarop de Heilige Vader ons heeft gevraagd om de rozenkrans voor de vrede te bidden, vergeet Syrië dan niet.”

Syrische christenen hebben zwaar geleden onder de gevolgen van de burgeroorlog. Momenteel is naar schatting nog maar een derde over van de 1,5 miljoen christenen die voor de oorlog in Syrië woonden. In Aleppo zijn de cijfers nog dramatischer. Volgens de plaatselijke kerken woonden daar vóór de oorlog ongeveer 180.000 christenen. Daarvan zijn er nog maar 30.000 over. Voor Kerk in Nood is een van de belangrijkste taak dan ook om de christenen in de regio aan te moedigen opnieuw een levensvatbare toekomst te zoeken in hun thuisland. Kijk hier wat u kunt doen.

De Gazastrook maakt momenteel een van de donkerste periodes uit haar recente geschiedenis door. Diep geraakt heeft paus Leo XIV opnieuw zijn stem verheven om de internationale gemeenschap op te roepen een andere oplossing te vinden dan de gedwongen ballingschap waarmee de burgerbevolking momenteel wordt geconfronteerd: “We moeten een andere weg vinden”, verklaarde hij. De parochie in Gaza-stad kent naast veel lijden ook momenten van vreugde.

Woensdag concludeerde een onafhankelijke onderzoekscommissie van de Verenigde Naties dat Israël genocide heeft gepleegd op de bevolking van Gaza, en veroordeelde zij de misdaden tegen de menselijkheid in het conflict dat al bijna twee jaar aan de gang is.

In deze context van geweld en chaos blijft de katholieke parochie van de Heilige Familie in de wijk Zeitoun, in het centrum van Gaza-stad, een oase van leven te midden van de verwoesting. De pastoor, de Argentijn Gabriel Romanelli, zorgt samen met twee andere priesters, twee zusters van het Instituut van het Vleesgeworden Woord en drie Missionarissen van Naastenliefde voor ongeveer 450 vluchtelingen. Onder hen voornamelijk katholieken en orthodoxen, maar ook moslims en mensen met een beperking.

Delen in lijden

“We maken het goed, godzijdank, hoewel de situatie verschrikkelijk is. Niemand weet waar deze oorlog naartoe gaat”, meldde pater Romanelli afgelopen weekend nog aan de pauselijke stichting Kerk in Nood (ACN). “We delen wat we hebben met onze buren, maar wat echt belangrijk is, is dat de oorlog eindigt.”

Vanuit Jeruzalem bevestigde George Akroush, directeur van het Ontwikkelingsbureau van het Latijnse Patriarchaat, donderdag dat de situatie van de mensen in Gaza de afgelopen weken verder is verslechterd. “De burgerbevolking blijft lijden onder bombardementen, ontheemding en een acuut tekort aan voedsel, medicijnen en elektriciteit.”

Leger actief nabij kerk

Nieuw is dat het Israëlische leger de afgelopen dagen is begonnen met het slopen van huizen op slechts een paar honderd meter van het katholieke complex. “Dit kennelijk ter voorbereiding op een aanstaande grondoperatie, aangezien de straten in Gaza-stad te smal zijn voor tanks of grote militaire voertuigen. Deze sloopwerkzaamheden in de buurt houden gezinnen in voortdurende angst en ongerustheid.”

Ondanks de intensivering van het Israëlische militaire offensief tegen Gaza-stad hebben de religieuzen die de parochie dienen besloten te blijven. “Geconfronteerd met de realiteit van ouderen, zieken, uitgeputten, depressieven en kinderen, lijkt het ons dat de Heer ons vraagt om te blijven en door te gaan met het dienen van hen die lijden. Dit is een eenvoudig menselijke en geestelijke observatie”, zegt pater Romanelli.

Alledaagse wonderen in oorlogstijd

George Akroush verzekerde Kerk in Nood dat het patriarchaat eveneens meent dat blijven, gezien de omstandigheden, de juiste keuze is. “Het is een verstandige beslissing van onze mensen om op het terrein te blijven, aangezien nergens in Gaza echt als veilig kan worden beschouwd. Degenen die zijn vertrokken, maken een van de ergste situaties van hun leven door: er worden tenten midden op straat opgezet, de hygiënische omstandigheden zijn uiterst slecht en er is een ernstig tekort aan alles. Bovenal is de dood overal aanwezig en is er feitelijk geen veilige plek in Gaza.”

De gruwel van deze humanitaire tragedie heeft niet alle sporen van vreugde kunnen uitwissen. De afgelopen weken was de parochie getuige van gebeurtenissen die elders en in andere tijden heel gewoon zouden zijn. Hier grenzen ze aan het wonderbaarlijke: een huwelijk tussen twee jonge vluchtelingen, de geboorte van de kleine Marco – de jongste christen in de gemeenschap – en de uitreiking van scapulieren aan een groep kinderen, jongeren en volwassenen op de feestdagen van Onze-Lieve-Vrouw.

Pasgeborene en hervatting school

“De Heer heeft zijn goedheid en zijn aanwezigheid getoond in deze pasgeborene”, aldus pater Romanelli in zijn boodschap. De activiteiten in het Sint-Jozef-oratorium werden eind augustus hervat na een onderbreking van twee maanden. Pater Gabriel vertelde Kerk in Nood twee dagen voor het Israëlische offensief van dinsdag zelfs dat hij aan het einde van de week weer met school wil beginnen.

Aan deze tekenen van leven kwam nog een andere reden voor vreugde bij, namelijk de nabijheid van de paus. Die heeft meerdere keren gebeld om naar de gemeenschap te informeren en haar te zegenen.

Kerk in Nood sluit zich aan bij de oproep van de paus

Met de recente verklaring van de Verenigde Naties sluit Kerk in Nood (ACN) zich aan bij de recente oproep van paus Leo XIV aan de internationale gemeenschap om een dringende en gecoördineerde inspanning te leveren om wegen naar vrede te openen, de kwetsbaren te beschermen en voldoende humanitaire hulp te garanderen. “We blijven bidden en we proberen iedereen goed te doen”, besluit pater Romanelli. “Dank aan iedereen die ons steunt. Blijf bidden voor ons en voor iedereen die zich inzet voor vrede.”

Dank aan weldoeners van Kerk in Nood

Kerk in Nood (ACN) verstrekt noodhulp voor christenen op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza. In een recent bericht aan de hulporganisatie bedankt het patriarchaat de weldoeners van Kerk in Nood (ACN) voor hun steun: “Wij danken ieder van u voor uw liefde en toewijding aan het Heilige Land, vooral in deze moeilijke tijden. Sinds het uitbreken van deze afschuwelijke oorlog hebt u blijk gegeven van de grootste vrijgevigheid en verantwoordelijkheid. Daardoor hebben wij zoveel kunnen doen voor de armste en meest kwetsbare gemeenschappen in de hele regio!” De christenen in het Heilig Land steunen kan nog steeds via deze pagina.

Christenen die jihadistische aanslagen in Noord-Irak hebben overleefd, zijn samengekomen om een groot festival te vieren dat het geloof nog steeds leeft in de regio. Aartsbisschop Warda vertelt erover tegen Kerk in Nood (ACN).

Tot 13 september 2025 komen christenen uit verschillende tradities in de regio – de Assyrische Kerk van het Oosten, de Chaldeeuwse, Syrisch-katholieke en Syrisch-orthodoxe Kerk – samen voor een uitgebreide viering van het feest van de Verheffing van het Heilig Kruis.

Kruis omhoog houden

De Chaldeeuwse aartsbisschop Bashar Warda vertelt de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood (ACN) dat het een teken is dat het geloof nog steeds leeft. “De timing van het festival is zeer symbolisch. Tien jaar geleden probeerde Daesh het christendom uit dit land uit te roeien. Vandaag zullen diezelfde gemeenschappen het kruis hoog houden op openbare pleinen, in kerken en in vreugdevolle processies. Wat ooit tot zwijgen moest worden gebracht, is een proclamatie geworden – het geloof heeft standgehouden en de hoop is sterker dan de dood.”

De islamitische extremistische groepering Daesh (ISIS) controleerde van 2014 tot 2017 delen van de Nineveh-vlakte in Noord-Irak. Meer dan 120.000 christenen zochten hun toevlucht in Erbil, in de semi-autonome regio Koerdistan in Irak, nadat ze in augustus 2014 hun huizen waren ontvlucht. Kerk in Nood steunde christelijke vluchtelingen die in 2014 waren gevlucht en hielp na de nederlaag van Daesh bij de wederopbouw van christelijke steden en dorpen, zodat de gemeenschappen naar hun huizen konden terugkeren.

Processie bij kaarslicht

De evenementen begon gisteren met een 2 km lange kaarslichtprocessie in de voorstad Ankawa van Erbil. Gelovigen liepen van het Chaldeeuwse heiligdom van St. Elia naar de Assyrische kathedraal van St. Johannes de Doper. Daarna volgden gebeden een preek door patriarch Mar Awa III van de Assyrische Kerk van het Oosten en een gezamenlijke maaltijd. Het programma omvat verder gebeden, muziek, culturele evenementen, sportactiviteiten en wedstrijden in de aanloop naar de wake van de Verheffing van het Heilig Kruis op 13 september.

Het vijfdaagse festival wordt nu een jaarlijks terugkerend evenement op de kerkelijke kalender, na een eerste oecumenische viering in 2024. Het festival bouwt voort op de activiteiten van vorig jaar en “heeft niet alleen tot doel het succes te herhalen, maar ook de reikwijdte ervan uit te breiden, de inhoud te verdiepen en meer jongeren en gezinnen uit de verschillende kerken erbij te betrekken”.

Jongeren ontdekken wat verenigt

Aartsbisschop Warda bracht hulde aan het Gezamenlijk Jeugdcomité. Tintig vrijwilligers uit de vier kerken hebben een leidende rol gespeeld. “Jongeren uit alle kerken hebben het festival samen gepland – ze organiseerden gebeden, sport, marathons, concerten, kinderspellen en culturele evenementen. Hun samenwerking werd een zichtbaar teken van een nieuwe toekomst. Oudere generaties keken met bewondering toe hoe de jongeren ontdekten dat wat hen verenigt – hun geloof in Christus – veel groter is dan wat hen verdeelt. In hun handen wordt de droom van christelijke eenheid in Irak al werkelijkheid.”

Het festival wordt gezien als essentieel voor de toekomst van het christendom in het land. Volgens de laatste volkstelling van Saddam Hoessein waren er 1,4 miljoen gelovigen, maar dat aantal is gedaald tot ruim onder een kwart miljoen.

We zijn er nog

Aartsbisschop Bashar Warda: “Het Festival van het Kruis is meer dan een lokale viering. Het is een boodschap aan de wereldwijde Kerk. Uit het land van Abraham, waar christenen ballingschap en vervolging hebben ondergaan, komt een woord van hoop: we zijn er nog steeds. We zijn één in Christus. Het kruis is niet tot zwijgen gebracht, en in Irak heeft een kleine en gekwetste kerk de wereld de kracht van eenheid, de moed van het geloof en de vreugde van het opstandingsleven laten zien.”