Als u nu Oekraïne zou bezoeken, dan zou u de traumatische realiteit van een ontredderde, uitgeputte maar ook vastberaden bevolking zien... en de Kerk die de kruisen van de mensen helpt dragen.

U zou overvolle begraafplaatsen zien en duizenden foto's op muren en gevels zien die een eerbetoon zijn aan de doden. U zou overlevenden ontmoeten met betraande ogen en gebroken harten en spreken met mensen die kruizen dragen die veel te zwaar wegen.

En dan zou u de Kerk zien die zoveel lijden probeert te dragen en te verlichten. De priesters zijn bij hun kudden gebleven, zusters hebben hun kloosters opengesteld, en duizenden leken helpen wie steun, troost of bemoediging nodig hebben.

U zou met bewondering en misschien wel enige trots terugkeren van uw reis en spreken over de Kerk, die ondanks haar eigen pijn, zich met hart en ziel geeft aan de meest behoeftigen.

Om dat te kunnen doen, om een licht in de duisternis te blijven, bent u nodig. Met uw steun kunnen priesters, zusters en parochievrijwilligers de enorme psychische wonden verzorgen van mensen die getraumatiseerd zijn door de wreedheid van deze oorlog. Zij rekenen op u!

Helpt u mee?