Volgens een analyse werden tussen januari 2021 en juni 2022 meer dan 7.600 Christenen gedood en 5.200 Christenen ontvoerd. In 2021 werden ook meer dan 400 kerken en christelijke instellingen aangevallen. Kerkleiders stellen daarom dat er een militante islamistische agenda is om “het Christendom weg te vagen.” De katholieke Kerk in Nigeria staat de slachtoffers van geweld en vervolging bij met traumazorg en noodhulp. Met uw hulp kunnen priesters, religieuzen en leken vanuit hun parochies hulp blijven bieden.
De nieuwe moslim president, Bola Tinubu, beloofde dat de overheid hard zou treden tegen terreur. Toch zuchten Christenen in gebieden waar zij een minderheid vormen onder meer aanvallen op kerken en ontvoeringen dan ooit. Waar eerder Boko Haram de grootste bedreiging vormde, zijn het nu aanvallen door Fulani's die zorgen voor duizenden doden en gewonden per jaar en voor miljoenen vluchtelingen. De vraag rijst: is hier sprake van genocide?
In Nigeria leven miljoenen Christenen en Moslims die op dit moment sterven, gewond raken of een veilig heenkomen zoeken in troosteloze vluchtelingenkampen vanwege aanslagen door Boko Haram en spanningen tussen christelijke landbouwers en merendeels islamitische herders. De weg naar vrede is niet eenvoudig, zoals deze documentaire toont. In Nederland alleen op deze website te zien!
De katholieke Kerk in Nigeria staat de slachtoffers van geweld en vervolging bij met traumazorg en noodhulp. Met uw hulp kunnen priesters, religieuzen en leken vanuit hun parochies hulp blijven bieden. Het leven met trauma's en de voortdurende dreiging van extremistische terreur is zenuwslopend. De Kerk heeft een sleutelrol in het genezen van de wonden van de vele slachtoffers. Helpt u mee, zodat priesters, religieuzen en leken opgeleid kunnen worden in het helpen van deze mensen?
De bisschop van het bisdom Kafanchan in Nigeria heeft zijn bedroefdheid en verontwaardiging uitgesproken over de ontvoering en daaropvolgende moord op een van zijn priesters. Tegenover Kerk in Nood (ACN) omschrijft hij de angst en woede die heersen in zijn bisdom en in het land.
Priester Sylvester Okechukwu werd op 4 maart uit zijn woning ontvoerd en in de vroege uren van 5 maart vermoord teruggevonden. Het is vooralsnog onduidelijk waarom zijn ontvoerders besloten hem te vermoorden.
Wrede aanval op geloof
Tegenover de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood (ACN) beschrijft bisschop Julius Yakubu Kundi van Kafanchan de enorme pijn die het hele bisdom voelt over deze zaak. Hij doet een oproep aan de autoriteiten over de onveiligheid die heerst in het bisdom en de hele staat Kaduna. “Met diep verdriet en rechtschapen verontwaardiging veroordeel ik in de meest krachtige bewoordingen de meedogenloze en tragische golf van ontvoeringen die gericht zijn tegen priesters, pastoraal werkers en de gelovigen van ons bisdom. Het is een wrede aanval op ons geloof, onze menselijkheid en de vrede van onze staat.”
Bisdom overspoeld door angst
“Het bisdom wordt overspoeld door angst en het land is zwaar van woede. Hoe lang zullen onze voorgangers en broeders nog opgejaagd worden als prooien? Hoe lang zullen onze gebedshuizen nog gronden van angst worden in plaats van heiligdommen van hoop? Vanmorgen nog ontving ik het nieuws van de ontvoering van zes parochianen uit de parochie van St. Mathew in Anchuna, waaronder de vrouw van een catechist.”
In het telefoongesprek met Kerk in Nood (ACN) legt hij uit dat het bisdom sinds 2021 elk jaar om minstens één vermoorde pastoraal werker rouwt: hoofdcatechist Raymond Ya'u, in 2021, priester Mark Cheitnum, die in 2022 werd ontvoerd en vermoord, seminarist Naaman Ngofe, die in 2023 werd vermoord en catechist Istifanus Katunku, die in 2024 werd ontvoerd en nog steeds vermist is.
Bloed schreeuwt om gerechtigheid
Hoewel het bisdom openstaat voor samenwerking met de veiligheidstroepen, heeft de bisschop ook harde woorden voor de nationale autoriteiten. “Wij eisen dat de regering en de veiligheidsdiensten onmiddellijk en resoluut actie ondernemen om de daders van deze gruwelijke misdaden voor het gerecht te brengen. Het bloed van pr. Sylvester Okechukwu en alle andere onschuldige zielen schreeuwt om gerechtigheid!”
Hij eindigt met een oproep aan alle katholieke gelovigen in Kaduna om kalm te blijven en standvastig in gebed, en zich niet door woede te laten “drijven tot acties die tot verder bloedvergieten zouden leiden”. De bisschop spreekt ook de wens uit dat “het licht van de waarheid, gerechtigheid en gerechtigheid zal zegevieren over de duisternis en het kwaad”.
Wederom toename ontvoeringen
Nigeria is een land dat de laatste jaren bijzonder geraakt is door gerichte ontvoeringen van en moorden op priesters en andere pastorale medewerkers. In 2023 werden 25 religieuzen ontvoerd en twee vermoord. Hun aantal daalde in 2024 tot 13 ontvoeringen en één moord. Maar sinds het begin van 2025 zijn er al negen ontvoeringen en één moord geweest, reden voor grote bezorgdheid.
De moord op priester Sylvester komt op een moment dat er nog een Nigeriaanse priester en een seminarist vermist worden. Pater Philip Ekweli en Peter Andrew werden op maandag 3 maart ontvoerd in het bisdom Auchi. Twee andere priesters, Matthew David Dutsemi en Abraham Saummam, werden op 22 februari ontvoerd in het bisdom Yola. Zij werden op 8 maart gered.
Een katholieke priester werd ontvoerd en vermoord in het Nigeriaanse bisdom Kafanchan. Alleen al dit jaar zijn er in Nigeria in totaal vijf priesters en twee religieuze zusters ontvoerd. Naast de vermoorde priester Sylvester Okechukwu worden er nog twee vermist, terwijl de andere vier zijn vrijgelaten.
Pater Sylvester Okechukwu werd op de avond van 4 maart uit zijn woning ontvoerd, volgens een verklaring van het bisdom. Volgens hetzelfde document werd hij in de vroege uren van Aswoensdag, 5 maart vermoord aangetroffen. Er is geen reden gegeven voor de moord door zijn ontvoerders.
“Het ontijdige en brute verlies heeft ons gebroken en verwoest. Pater Sylvester was een toegewijde dienaar van God, die onbaatzuchtig werkte in de wijngaard van de Heer en de boodschap van vrede, liefde en hoop verspreidde. Hij was altijd beschikbaar en toegankelijk voor zijn parochianen. Zijn vroegtijdige dood heeft een onuitwisbare leegte achtergelaten binnen onze diocesane familie, en we delen in de pijn van zijn heengaan met zijn familie, vrienden en allen die hem kenden en van hem hielden,” staat in de verklaring die het bisdom stuurde naar Kerk in Nood (ACN).
De moord op pater Sylvester komt op een moment dat er nog twee Nigeriaanse priesters vermist worden, die op 22 februari ontvoerd werden in het bisdom Yola. Dit jaar alleen al zijn er vijf priesters en twee religieuze zusters ontvoerd in Nigeria. Naast de nu vermoorde pater Sylvester en de nog vermiste paters Matthew David Dutsemi en Abraham Saummam, werden de overige vier levend vrijgelaten.
In 2024 werden er in totaal 13 priesters ontvoerd in Nigeria, die uiteindelijk allemaal werden vrijgelaten, en één werd er vermoord, voor een totaal van 14 incidenten. De onveiligheid in Nigeria is groot en christenen klagen over discriminatie en vervolging in veel delen van het land, vooral in het noorden. Naast de interreligieuze spanningen ontvoeren criminele bendes burgers die vervolgens worden vastgehouden voor losgeld.
Kerk in Nood (ACN) sluit zich aan bij de katholieke autoriteiten van Nigeria in hun oproep om te bidden voor de zielenrust van pater Sylvester, en ook in hun oproep aan de regering om de veiligheid te verhogen en een einde te maken aan het klimaat van angst dat in veel delen van het land heerst.
De rector van een kleinseminarie, priester Thomas Oyode, bood zichzelf als gijzelaar aan in ruil voor twee studenten toen gewapende mannen zondag het seminarie in Agenebode in het zuiden van Nigeria binnenvielen.
Volgens een verklaring die het bisdom naar Kerk in Nood (ACN) stuurde, drongen de aanvallers zondagavond 28 oktober rond 19 uur het kleinseminarie binnen. Daar schoten ze eerst in de lucht en ontvoerden vervolgens twee studenten van de school.
Priester bood zichzelf als gijzelaar aan
Toen hij de schoten hoorde, ging priester Thomas Oyode, rector van het kleinseminarie, de binnenplaats op en confronteerde de bandieten. Toen hij het lot van de twee studenten zag, bood hij in ruil zichzelf aan als gijzelaar. De aanvallers accepteerden het verzoek van de priester en lieten de studenten gaan. Priester Thomas werd vervolgens door de bandieten ontvoerd. Ondertussen is er een klopjacht gestart om de ontvoerders te vinden en priester Thomas te bevrijden.
In de verklaring aan Kerk in Nood (ACN) bevestigt het bisdom Auchi het incident en voegde eraan toe: 'De vicerector en alle seminaristen zijn gelokaliseerd en veilig en zijn tijdelijk overgebracht naar een veilige plek totdat de veiligheidsmaatregelen rond het kleinseminarie worden aangescherpt.'
Losgeld gevraagd
Ondertussen meldt de Nigeriaanse pers dat er al losgeld is gevraagd voor de vrijlating van pater Thomas. Het bisdom Auchi ligt in het zuiden van Nigeria, dat overwegend christelijk is, wat betekent dat het zeer waarschijnlijk is dat de ontvoerders puur uit financieel gewin handelden, in plaats van gemotiveerd door antichristelijke vooroordelen, maar hierover is weinig informatie beschikbaar.
In 2023 werden in Nigeria in totaal 25 priesters, seminaristen en religieuzen ontvoerd, van wie er één later werd vermoord. In hetzelfde jaar werden nog eens drie priesters in het land vermoord. Kerk in Nood (ACN) roept vrienden en weldoeners op om gebed voor de Nigeriaanse priester voor en Nigeriaanse christenen in het algemeen.
In een recent rapport – dat hier gratis verkrijgbaar is - over de vervolging van christenen geeft Kerk in Nood (ACN) uitleg over de 'toenemende aanvallen op christenen' in Nigeria.
Foto: Shalom World News
Acht maanden nadat meer dan 300 christenen werden afgeslacht op Kerstavond en drie maanden na nog een reeks aanvallen rond Pasen, faalt de Nigeriaanse regering nog steeds in het beveiligen van haar mensen.
“Overlevenden van bloedbaden door extremisten in de Middle Belt in Nigeria hebben geen vertrouwen in hun leiders nu ze voortdurend worden geconfronteerd met aanvallen op hun boerderijen en een toenemend voedseltekort”, stelt priester Andrew Dewan.
Geen bescherming of steun
De directeur communicatie van het bisdom Pankshin vertelde aan de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood (ACN) dat gekozen functionarissen gewoon niet geïnteresseerd zijn in het welzijn van de mensen. “Ze bieden geen bescherming of andere praktische steun aan de christelijke gemeenschappen wier huizen en middelen van bestaan zijn verwoest.” In plaats daarvan zei hij dat de Kerk en niet-gouvernementele organisaties (NGO's) onderdak, voedsel, kleding en andere basisbehoeften hebben verstrekt aan ontheemden en anderen die worstelen om te overleven.
Nieuwe moorden en wreedheden
De priester - die helpt bij de opvang van ontheemden in de katholieke St. Thomaskerk in Bokkos - vertelt dat hij regelmatig berichten ontvangt over nieuwe moorden en andere wreedheden. Hij stelt dat terroristen afgelopen zaterdag (13 juli) een christelijke vrouw en haar dochter ontvoerden en dat gewapende Fulani-herders op zondag (14 juli) opnieuw een christelijke gemeenschap in Bokkos bestormden en “het dorpshoofd doodden.”
Religieuze dimensie
Tegenover Kerk in Nood legt hij uit dat, hoewel conflicten over land ook een factor zijn, er een duidelijke religieuze dimensie aan de aanvallen zit. De Fulani – een volk met een grote moslimmeerderheid - hebben volgens hem gemunt op overwegend christelijke boerengemeenschappen. Hij voegde eraan toe dat de reeds bestaande hongersnood is verergerd doordat extremisten boeren dwingen hun land te verlaten, voedselvoorraden vernietigen en mensen aanvallen die proberen terug te keren naar hun land: “De honger zal het komende jaar toenemen door een gebrek aan bescherming voor boeren. De voedselprijzen zijn alleen de afgelopen maand al meer dan verdubbeld.”
Geloof op de proef gesteld
Pater Andrew zei dat het geloof van de christelijke gemeenschap op de proef wordt gesteld. “Velen verliezen hun geduld, ondanks de pogingen van de Kerk om volharding en vergeving te bevorderen. Ze voelen zich hulpeloos, omdat we hen als priesters, als zielenherders blijven aanmoedigen om hoopvol te zijn, om veerkrachtig te zijn, maar de zaken er niet beter op lijken te worden. Er heerst dus een sfeer van hopeloosheid.”
Gerald Musa uit Nigeria is de eerste bisschop voor de etnische groep Hausa. Heel opvallend, want de meeste Hausa zijn moslim, net als veel familieleden van Gerald Musa. Zijn geloof heeft hij te danken aan zijn vader die zich op 12-jarige leeftijd bekeerde tot het christendom. Nu is Gerald Musa een bruggenbouwer tussen christenen en moslims.
Hoewel het tegenwoordig meestal gebruikt wordt om naar de paus te verwijzen, worden bisschoppen in de katholieke kerk van oudsher “pontifex” genoemd: Latijn voor “bruggenbouwer”. Deze titel is bijzonder toepasselijk in het geval van bisschop Gerald Mamman Musa van Katsina, in het noorden van Nigeria. In 2023 werd hij de eerste bisschop van de etnische groep Hausa. Dit is vooral belangrijk omdat de overgrote meerderheid van de Hausa's moslim is, net als veel van zijn familie.
Pas tweede generatie christen
Van vaderskant is hij dan ook pas de tweede generatie christen. Zijn vader bekeerde zich op 12-jarige leeftijd. “Hij had echter het doorzettingsvermogen van een volwassen man nodig om christen te blijven”, vertelt de bisschop. “De Society of African Missions richtte een school op, waar mijn vader het voorrecht had om naartoe te gaan. Maar de school ging dicht en de missie ook. Een groot aantal bekeerlingen tot het christendom keerde terug naar de islam. Voor zover ik weet, was mijn vader de enige die christen bleef.”
Later zou hij leraar worden en vervolgens hoofdonderwijzer. Hij leidde ook bijna 40 jaar lang catechisten op en hielp bij het vertalen van de Bijbel en andere religieuze boeken in Hausa. Waarom bleef hij christen toen al zijn vrienden zich bekeerden?
Liefde voor de Eucharistie
“Hij zei dat hij iets anders zag in het christendom. De liefde die de missionarissen hem toonden, de liefde die hij van hen ervoer en het onderwijs veranderden zijn leven volledig. Zelfs toen anderen zich bekeerden, weigerde hij terug te keren naar de Islam, omdat hij liefde en vreugde vond. Wat opmerkelijk aan hem was, was zijn liefde voor de Eucharistie. Hij zei dat hij 40 jaar lang, non-stop, nauwelijks een dag de mis miste. Hij koesterde de Eucharistie, en hij had een heel diep geloof. Hij omarmde niet alleen het geloof, maar hij bestudeerde ook de inhoud van het geloof om het verschil te zien met anderen, zowel traditionele geloven als de Islam. Hij kon het verschil duidelijk zien, en aanvaardde het christelijk geloof van harte.”
Verrassende reacties op bisschopswijding
De laatste jaren is het noorden van Nigeria een moeilijke regio om christen te zijn, met toenemende vervolging en nieuwe vormen van radicale Islam. In deze situaties keren families zich soms tegen familieleden die een ander geloof aanhangen. Het was dan ook met enige aarzeling dat de bisschop zijn uitgebreide familie op de hoogte bracht van het feit dat hij tot bisschop benoemd was. De reactie verraste hem echter.
“Ik vertelde hen over mijn bisschopswijding en ze kwamen allemaal, uit verschillende steden. Ze vulden twee bussen! Ik dacht dat het religieuze verschil hen misschien zou tegenhouden, maar ze kwamen in groten getale en ze waren blij. Je kon het geluk van hun gezichten aflezen en het was de genade van God”, zegt bisschop Gerald Musa.
“Niet alleen mijn relaties, maar ook mijn klasgenoten van de basisschool die voor 95% moslim zijn - we houden nog steeds contact - stuurden ook vijf vertegenwoordigers van deze klas naar de wijding en je kon het geluk en de vreugde zien. Ze zagen de bisschopswijding ook als iets speciaals. Ik weet niet precies wat ze erin zagen, maar ze waren blij. Voor mij was dat echt geweldig. Ze waren oprecht blij voor me.”
Interreligieuze dialoog
Ook al nemen deze ervaringen niet de vorm aan van diepe theologische discussies, ze zijn toch een vorm van interreligieuze dialoog, legt de bisschop uit. “Er zijn vier vormen van dialoog: Dialoog van het leven, theologische dialoog, geestelijke dialoog en ook sociale dialoog. In het bisdom Katsina zou ik zeggen dat wat er meer plaatsvindt de sociale dialoog van het dagelijks leven is. Moslims die christenen als buren hebben en vreedzaam samenleven. Dan is er interactie. Bijvoorbeeld wanneer we Kerstmis vieren, brengen de moslims ons eten en kleding om te helpen vieren, te delen in onze vreugde. En wanneer we eten hebben gekookt met Kerst, delen we dat met onze moslimburen. Wanneer zij Eid al-Fitr en Eid al-Kabir vieren, delen we ook met hen, als een teken van goede wil naar hen toe. Vieringen, ceremonies, huwelijken, dingen zoals mijn wijding, dit is een dialoog van het dagelijks leven en activiteiten.”
Sharia in deelstaat
“Nigeria is een diverse natie en bestaat voornamelijk uit christenen, moslims en beoefenaars van traditionele religies of animisten. Het vroegere onderscheid tussen een islamitisch noorden en een christelijk zuiden is nu vervaagd door de verspreiding van het christendom in het noorden en de aanwezigheid van veel moslims in het zuiden”, vertelt bisschop Musa.
Zijn persoonlijke ervaring als brug tussen gemeenschappen verblindt hem niet voor het feit dat er moeilijkheden zijn. Een daarvan is het feit dat zijn bisdom zich in de deelstaat Katsina bevindt, die enkele jaren geleden officieel de sharia-wetgeving aangenomen heeft. “Onze persoonlijke ethiek, moraal en spiritualiteit zijn diep geworteld in onze diverse religies. We hebben echter een uniform rechtssysteem nodig dat onze culturele en religieuze waarden integreert voor nationale eenheid.”
Misdaden zonder consequenties
Hoewel Nigeria goede wetten heeft, ligt de uitdaging in de handhaving ervan. “Noch de sharia, noch de canonieke wetten kunnen doeltreffend zijn als de burgers de burgerlijke wetten niet respecteren. De wijdverspreide corruptie en ongelijkheid zijn het gevolg van een gebrek aan rechtsorde, waardoor individuen ernstige misdaden kunnen plegen zonder consequenties.”
Volgens hem voelen mensen zich steeds meer aangetrokken tot landen waar de rechtsstaat wordt gehandhaafd. Op dit moment is religie in veel delen van de wereld meer een uiterlijk vertoon geworden in plaats van een betekenisvolle invloed op het dagelijks leven”, aldus de bisschop.
“Jezus bekritiseerde de Farizeeën omdat ze zich concentreerden op kleine religieuze rituelen terwijl ze essentiële aspecten van het geloof en de moraal negeerden [Matteüs 23:23]. Op dezelfde manier bestaat er in Nigeria de neiging om de cruciale elementen van de wet te verwaarlozen ten gunste van oppervlakkige religieuze praktijken. Ondanks alle religieuze activiteiten van christenen, moslims en volgelingen van traditionele religies, blijven corruptie en ongelijkheid bestaan omdat sommige individuen zichzelf boven de wet plaatsen.”
Tot slot benadrukt de bisschop de noodzaak van het implementeren van een gemeenschappelijk wettelijk kader. “Dat moet het algemeen welzijn, rechtvaardigheid, liefde, vreedzame coëxistentie, integriteit, eerlijkheid, menselijke waardigheid en wederzijds respect bevorderen. Zonder rechtvaardigheid kan vrede niet kan bestaan.”
Pastoor Mikah Suleiman, een priester in het noordwesten van Nigeria, is op zondagavond 7 juli vrijgelaten na meer dan twee weken gevangenschap. Hij is dankbaar voor het gebed van Kerk in Nood.
De pastoor van de katholieke St. Raymond's kerk in Damba, Zamfara State, was in de vroege uren van zaterdag 22 juni ontvoerd uit zijn pastorie in het bisdom Sokoto. In de dagen daarna groeide de angst voor zijn veiligheid, vooral nadat er een video was vrijgegeven waarin de gevangen priester waarschuwde voor bedreigingen om hem te doden.
In de videoboodschap verklaarde hij: "[De bandieten] vertelden me dat het doden van een persoon niet moeilijk voor hen is." Hij voegde eraan toe: "Redt alstublieft mijn leven in de naam van God. Kijk naar mijn hoofd, kijk naar mijn benen. Ik was vastgebonden aan een touw en ik ben de enige op deze plek. Normaal gesproken verspillen ze geen tijd als ze iemand ontvoeren."
Bij de aankondiging van zijn vrijlating bedankte bisschop Matthew Kukah van Sokoto Kerk in Nood (ACN) voor het bidden voor de veiligheid van pastoor Suleiman: "Heel erg bedankt [aan] de hele ACN-familie. Jullie liefde en steun betekenen zoveel."
In een videoboodschap die gisteren op Facebook werd gedeeld, verklaarde ook pastoor Suleiman zelf dat hij in goede gezondheid verkeerde: "Ik wil jullie bedanken voor jullie gebeden en jullie steun voor mijn redding. Bij de gratie Gods, ben ik uit handen van de bandieten. Hartelijk dank."
Een golf van ontvoeringen, moorden en geweld teistert momenteel Nigeria. “Zelfs tijdens de burgeroorlog was het niet zo erg als nu,” zegt bisschop Matthew N`dagoso. Vooral vrouwen zijn slachtoffer van het geweld. Velen hebben moeten toezien hoe hun mannen en kinderen vermoord, verkracht en uitgebuit werden.
Priester Joseph Fidelis is klinisch psycholoog en geestelijk leider bij het traumacentrum in het bisdom Maiduguri. “Deze terreur laat diepe littekens achter. We zijn er van overtuigd dat een centrum voor traumaverwerking in combinatie met het aanleren van praktische vaardigheden deze krachtige vrouwen die nu weduwe geworden zijn, helpt om voor zichzelf en voor de nog overlevende familieleden te zorgen.”
“In ons centrum voor traumatische hulpverlening schenken we per jaar 150 vrouwen opvang, therapie en psychologisch hulp. Ook leren we vrouwen een vak zoals schoenmaker, bakker en kleermaker.
Alles stellen we in het werk om deze vrouwen te helpen, zich psychisch te herstellen en in hun eigen levensonderhoud te voorzien.”
Wilt u deze moedige vrouwen helpen hun trauma te overwinnen? Met een gift– hoe klein ook – toont u uw betrokkenheid en medeleven en schenkt u kracht om door te gaan.
"Ik nodig u uit om samen met Kerk in Nood overal in de wereld werken van barmhartigheid te realiseren."
Kerk in Nood
Peperstraat 11-13
5211 KM 's Hertogenbosch
info@kerkinnood.nl
(073) 613 08 20
telefoonnummer call centre: (073) 220 40 94
NL27 ABNA 0503 0402 31
RSIN/ANBI 2865841; KVK 41080169
Contactformulier
Projectaanvragen
Privacybeleid
Stichting Kerk in Nood/Voorheen Oostpriesterhulp Nederland
COPYRIGHT © 2025 ACN NEDERLAND - KERK IN NOOD