Burgeroorlog, economische crisis, politieke instabiliteit en de pandemie hebben de bevolking van het Midden-Oosten geteisterd. Velen zien geen toekomstperspectief meer en honderdduizenden zijn naar het buitenland gevlucht of leiden een miserabel leven als binnenlandse ontheemden. De regio blijft een prioriteit voor Kerk in Nood. Het primaire doel van onze hulp is om de Christenen er hoop te geven en hen te steunen om in hun thuisland te blijven, de bakermat van het christendom.
Veel Christenen in het Midden-Oosten lijden nog steeds onder de gevolgen van oorlog en IS-terreur. Ook de economische en politieke situatie boezemt de mensen angst in, zodat velen een betere toekomst in het buitenland blijven overwegen. Regelmatig ontvangen we berichten over aanslagen, intimidatie door milities en verhalen over de misère die het gevolg is van een mengeling van sancties, verwoesting en corruptie.
Een documentaire over de jarenlange genocide op Christenen in Irak en hun dilemma: blijven in wat eens de bakermat van het Christendom was... of vertrekken. Vanwege internationale filmrechten is deze film van CRTN, onderdeel van Kerk in Nood, alleen met een wachtwoord te zien. Meld u aan en krijg gratis toegang.
Een lichtpuntje voor de christenen in het Midden-Oosten was de reis van de paus naar Irak in maart 2021. Het bezoek bemoedigde de gelovigen en bood hen nieuw zelfvertrouwen - niet alleen in Irak zelf, maar in het hele Midden-Oosten. Christenen nieuwe hoop geven is ook ons doel in de regio. Zo konden we in 2021 voor meer dan 10,8 miljoen euro projecthulp verlenen in de prioritaire landen Syrië en Libanon. Dit omvatte noodhulp voor voedsel en medicijnen, steun voor senioren en studenten, materiële hulp voor zusters, Misintenties voor priesters en fondsen voor de wederopbouw van pastorale structuren, alsmede noodhulp voor kerkelijke scholen en ziekenhuizen.
De katholieke parochie van de Heilige Familie in Gaza werd vandaag zwaar beschadigd bij een aanslag. Volgens het Latijnse patriarchaat zijn daarbij twee doden bevestigd. Onder de gewonden is de pastoor, pater Gabriel Romanelli, die een lichte verwonding aan zijn been opliep.
De kerk liep grote structurele schade op en de christelijke gemeenschap in Gaza blijft in shock nu het voortdurende conflict de regio blijft verwoesten.
Nog maar een paar dagen geleden waarschuwde pater Gabriel Romanelli in een videoboodschap aan de internationale hulporganisatie Kerk in Nood (ACN) voor de verslechterende situatie: “De situatie in de gemeente blijft zeer, zeer ernstig. De bombardementen gaan door, zoals jullie weten, in Rafah, in het zuiden van de Gazastrook, maar ook in het noorden - het gebied van Jabalia en andere plaatsen. Weer een dag van oorlog - weer een uur van oorlog - blijft het leven van tienduizenden en honderdduizenden mensen bemoeilijken.”
Ten midden van de erbarmelijke omstandigheden benadrukte pater Gabriel het belang van gebed en solidariteit: “We vragen jullie om ons te blijven helpen - om veel te bidden en om anderen aan te moedigen om te bidden. Om met alle middelen te zoeken naar vrede en gerechtigheid, en ook om deze arme mensen een handje te helpen. Moge Onze Lieve Vrouw ons de kracht geven om vrede en een beetje hoop in deze mensen te zaaien, en moge hier zo snel mogelijk een einde aan komen.”
Maandenlang was de parochie van de Heilige Familie een toevluchtsoord voor ongeveer 500 christenen, voornamelijk ontheemde gezinnen uit heel Gaza. Onder hen waren kinderen die slechts enkele dagen voor de aanval hun dromen en angsten met Kerk in Nood (ACN) deelden - dromen die nu overschaduwd worden door onzekerheid, omdat de klaslokalen waar ze onderdak vonden zwaar beschadigd zijn.
Julia (10) zei: “Ik ben al in de kerk sinds het begin van de oorlog. Ik woon met mijn familie in een klaslokaal van het Latijnse klooster. Ik heb twee zussen: Leila van 13 en Natalie van 9. Ik mis school en mijn vrienden. Ik droom ervan om dermatoloog te worden. Als ik bang ben, geeft mijn familie me een veilig gevoel. Ik hoop dat de oorlog goed eindigt, dat alles weer opengaat en dat iedereen terugkeert naar zijn eigen huis.”
Tarek (14) verlang eveneens naar een normaal leven: “Ik verblijf nu ongeveer acht maanden in de Latijnse Kerk. Ik woon er met mijn familie in een klaslokaal. Ik heb twee zussen. Ik mis school en mijn klasgenoten. Soms word ik wakker en is het rustig, er zijn geen beschietingen, dus ga ik helpen in de Latijnse Kerk. Ik droom ervan om dokter te worden. Mijn ouders geven me een veilig gevoel. Ik hoop dat de oorlog ophoudt, dat iedereen terugkeert naar huis en dat de grensovergang weer opengaat.”
De status van Julia, Tarek en de andere kinderen die onderdak hebben gevonden in de parochie is op dit moment onzeker. Door de grote schade aan de compound is er op dit moment geen informatie beschikbaar over hun toestand. Deze situatie benadrukt de kritieke behoefte aan vrede en humanitaire toegang.
Kerk in Nood doet een dringende oproep om te bidden. Voor vrede, voor het herstel van de twee zwaargewonde gelovigen en voor iedereen die door deze tragedie is getroffen, inclusief pater Gabriel Romanelli en de kinderen. De Argentijnse priester zat bij aanvang van de oorlog vast in Jeruzalem. Hij keerde pas enkele maanden geleden terug naar zijn parochie.
De christelijke gemeenschap in Gaza telt ongeveer 500 mensen. Onder hen vluchtelingen uit andere parochies en ongeveer 200 leden van de Grieks-orthodoxe kerk. De Heilige Familieparochie is een vitaal toevluchtsoord voor de christenen, maar biedt ook medicijnen en steun aan duizenden mensen erbuiten. Kerk in Nood (ACN) steunt de christelijke gemeenschap in het Heilig Land sinds het begin van de oorlog. Humanitaire hulp is hard nodig, want duizenden mensen hebben geen toegang tot medische zorg en essentiële middelen.
Foto's: Lpg.org
Kerk in Nood (ACN) slaat alarm na nieuwe aanvallen op christelijke gemeenschappen in Syrië. De katholieke hulporganisatie meldt dat er in meerdere regio’s geweld is gepleegd tegen christenen en een kerk in brand werd gestoken. Ook werd een geplande bomaanslag tijdig verijdeld.
De afgelopen dagen zijn ernstige incidenten gemeld in het dorp Al-Sura in het zuiden van Syrië. Lokale bronnen van Kerk in Nood melden dat de Grieks-Melkitische kerk van St. Michael in Al-Sura in brand is gestoken. De aanvallers zijn onbekend. De volledige omvang van de schade is nog niet bevestigd. Toegang tot het gebied momenteel is niet mogelijk vanwege de aanhoudende spanningen. Beelden die circuleren op sociale media bevestigen de aanval.
In dezelfde periode werden naar verluidt 38 huizen van christelijke families in de regio Suwayda door brand verwoest. Daardoor zijn veel families dakloos geraakt. Zo’n 70 mensen hebben hun toevlucht gezocht in een grote hal van de kerk in Shahba, waar ze momenteel in precaire omstandigheden verblijven.
“Deze gemeenschap heeft alles verloren,” vertelt een bron die anoniem wil blijven aan Kerk in Nood. “Ze hadden al heel weinig om mee te beginnen - ze behoorden al tot de armste in de regio - en nu hebben ze niets meer.”
Het geweld heeft ook het naburige dorp Al-Mazraa bereikt. Details blijven onduidelijk. De aanvallers zijn niet geïdentificeerd, maar er wordt aangenomen dat de aanval verband houdt met sektarische spanningen en extremistische activiteiten. Deze blijven de regio teisteren en zijn verergerd door jaren van conflict en instabiliteit in het land.
Bij een ander incident verijdelden veiligheidstroepen - in samenwerking met inwoners van het dorp Al-Kharibat - een poging tot een bomaanslag. Om middernacht op zondag 13 juli 2025 werd een oude Lada met grote hoeveelheden explosieven, wapens en brandbommen ontdekt die geparkeerd stond bij de Maronitische kerk van Mar Elias, aan de rand van de stad Tartus. Een gecoördineerde actie van de veiligheidstroepen en buurtbewoners voorkwam een tragedie. De terroristen werden bij een hinderlaag gevangen genomen.
Deze incidenten komen minder dan een maand na de zelfmoordaanslag op de orthodoxe kerk van St. Elias in Damascus op 22 juni 2025. Daarbij vielen minstens 30 doden en raakten 54 gelovigen gewond tijdens de zondagse liturgie.
Kerk in Nood (ACN) bevestigt haar toewijding om geestelijke, psychologische en materiële hulp te bieden. Tegelijkertijd dringt de stichting aan op solidariteit van de internationale gemeenschap op dit kritieke moment. Ook roept Kerk in Nood christenen wereldwijd op om te bidden voor de slachtoffers, voor vrede in Syrië en voor de bescherming van de meest kwetsbare gemeenschappen.
Radicale joodse kolonisten vallen de christelijke stad Taybeh op de Westelijke Jordaanoever met steeds meer geweld aan. Het Israëlische leger en de politie negeren daarbij verzoeken om hulp. De leiders van de belangrijkste christelijke kerken in het Heilige Land trekken de medeplichtigheid van de Israëlische autoriteiten in twijfel.
Kerk in Nood (ACN) sprak met priester Bashar Fawadleh van de Latijnse ritus in Taybeh. Hij beschrijft de toenemende agressie waaronder de gemeenschap te lijden heeft. “Bijna een maand lang kwam er elke ochtend een kolonist met een grote kudde koeien grazen in onze olijfboomgaarden. Die staan bekend om hun kwaliteit. Hier leven de mensen voornamelijk van de verkoop van olijfolie. De koeien hebben de bomen vernield en ruïneren het oogstseizoen, dat in oktober begint. Zonder de oogst is er geen leven in de stad.”
Aanval op Sint Joriskerk
“Op een dag waren we erg verrast toen meer dan tien gewapende kolonisten de zeer heilige en belangrijke kerk van Sint Joris, of Al-Khadr, zoals we in het Arabisch zeggen, aanvielen. Ze staken vuren aan naast de kerk, die dateert uit de 5e eeuw, en achter de begraafplaats. We waren geschokt. Meer dan 20 jongeren haastten zich met mij naar de plek. We slaagden erin het vuur te doven, terwijl zij alleen maar toekeken”, legt hij uit aan Kerk in Nood (ACN).
De priester omschrijft hoe de gemeenschap onder druk wordt gezet: “Ze hebben ook een aantal straten geblokkeerd met hun auto's, waardoor we ze niet mogen gebruiken. Ondertussen worden de belangrijkste wegen in en uit Taybeh nog steeds geblokkeerd door controleposten en barrières van het leger.”
Deze incidenten volgden op soortgelijke aanvallen op het nabijgelegen moslimdorp Kafr Malik. Daarbij kwamen drie jonge Palestijnen om. De motieven van de kolonisten zijn helder. Ze hebben onlangs een billboard geplaatst gericht aan de bewoners van Taybeh, met de tekst ‘Er is hier geen toekomst voor jullie.’
Op de vraag of ze de autoriteiten hadden gebeld, knikt pater Bashar. “Twee keer hebben we het centrum voor coördinatie tussen de Palestijnse regering en de Israëlische regering gebeld. Ze zeiden dat ze zouden komen, maar ze zijn nooit gekomen. Ze beschermden ons niet en hielden de kolonisten niet tegen. Eerder beschermen ze de kolonisten, omdat veel van de soldaten uit de kolonistengemeenschappen komen. Zij worden aangemoedigd door de fanatieke elementen in de regering.”
De hoofden van de Grieks-orthodoxe kerk, de Grieks-Melkitische Kerk en de Latijnse patriarch van Jeruzalem kwamen op 14 juli samen om te praten over de incidenten. In een verklaring roepen de kerkleiders op tot gerechtigheid. “We vragen dat deze radicalen ter verantwoording worden geroepen door de Israëlische autoriteiten. Die faciliteren hun aanwezigheid rond Taybeh. Zelfs in tijden van oorlog zij moeten heilige plaatsen beschermen. We vragen om een onmiddellijk en transparant onderzoek naar waarom de Israëlische politie niet reageerde op noodoproepen van de lokale gemeenschap en waarom deze afschuwelijke acties ongestraft blijven”.
“De aanvallen van kolonisten tegen onze gemeenschap, die in vrede leeft, moeten stoppen, zowel hier in Taybeh als elders op de Westelijke Jordaanoever. Dit is duidelijk onderdeel van de systematische aanvallen op christenen die we in de hele regio zien”, voegt de verklaring eraan toe.
De hoofden van de kerken vragen diplomaten, politici en kerkfunctionarissen wereldwijd om een biddende en uitgesproken stem voor de oecumenische gemeenschap in Taybeh. “Dat hun aanwezigheid veilig wordt gesteld. En dat ze in vrede kunnen leven om vrijelijk te aanbidden, gewassen te verbouwen zonder gevaar, en te leven in een vrede die veel te kort lijkt te zijn.” Ook roepen ze de wereldgemeenschap, in het bijzonder christenen, op tot “gebeden, aandacht en actie” met betrekking tot deze incidenten.
Taybeh telde vroeger wel 15.000 inwoners, maar de overgrote meerderheid heeft het Heilige Land sindsdien verlaten vanwege het Israëlisch-Palestijnse conflict. Tien families zijn vertrokken sinds de nieuwste fase van de oorlog. Priester Bashar zegt tegen Kerk in Nood dat degenen die zijn overgebleven vastbesloten zijn om op hun land te blijven. “Ondanks dat we in de steek worden gelaten door de autoriteiten, geloven we dat we ze kunnen tegenhouden met hulp van God, de Maagd Maria en vooral onze patroonheilige, Sint Joris.”
Kerk in Nood (ACN) berichtte eerder al over de lastige situatie van christenen op de westelijke Jordaanoever en in het Heilig Land.
Na een dodelijke aanslag tijdens een mis in Damascus spreekt pater Fadi Azar namens een gebroken gemeenschap. De angst onder Syrische christenen is groot. De vervolging van christenen in Syrië laat diepe wonden achter: “Wij voelen ons alleen.” Kerk in Nood (ACN) sprak hem over het toenemende gevaar, het groeiende verdriet en de roep om gerechtigheid.
“Wij voelen ons alleen”, vertelt de Syrische Franciscaan, pater Fadi Azar, over het verdriet van de christelijke gemeenschap na de aanslag van afgelopen zondag in Damascus. “Wij hebben het recht om naar de kerk te gaan en in vrede te bidden.”
“Christenen in Syrië voelen een groot verdriet. De christelijke gemeenschap in heel Syrië maakt een periode van diepe droefheid door vanwege het verlies van 30 christenen die bij deze aanslag om het leven zijn gekomen. Tot nu toe zijn er 54 gewonden”, vertelt hij in een interview met Kerk in Nood (ACN).
De Syrische priester verklaart dat de situatie voor niet-dominante religieuze groeperingen steeds moeilijker wordt... “Elke keer als de Kerk met de regering spreekt, zeggen ze dat het om een geïsoleerd incident gaat. Totdat dit ernstige moment aanbrak dat heel Syrië heeft ‘geraakt’.”
Pater Fadi heeft opgeroepen tot de verdediging van de mensenrechten in Syrië: “Wij hebben geloof, wij zijn niet bang. De vervolging van christenen in het Midden-Oosten, in het Heilige Land, heeft altijd bestaan. Er is al 2000 jaar sprake van vervolging. Maar we leven in een beschaafde wereld, waar de mensenrechten worden verdedigd. Wij willen alleen gerechtigheid, niets meer. Christenen hebben het recht om in een land te leven waar veiligheid heerst, zodat wij in vrede naar de kerk kunnen gaan en kunnen bidden.”
De priester, die in Latakia woont maar vele jaren in Damascus heeft doorgebracht, sprak over de onzekere tijd die Syrië tegemoet gaat en het lijden van christenen na de aanslag van afgelopen zondag. In dit verband benadrukte hij dat er herhaaldelijk sprake is van agressie. “Bijvoorbeeld schietpartijen buiten kerken in Homs of in Hama. Er zijn ook ontvoeringen en veel christenen raken hun baan kwijt”, legt hij uit aan Kerk in Nood (ACN).
“In maart zijn hier in Latakia veel alawieten vermoord”, verwijst hij naar de gewelddadige slachtpartijen in de dorpen ten oosten van Latakia, in de kuststreek van het land. “En nu gebeurt er voor het eerst in de geschiedenis van Syrië sinds 1860 zoiets. Ze komen de kerk binnen en doden veel mensen tijdens de Mis, tijdens het gebed, op zondag om zes uur 's avonds.”
De Syrische priester benadrukte dat in deze context niet alleen christenen bang zijn: “De alawieten, de druzen... het is een vervolging.” Over de vermeende daders van de aanslag van afgelopen zondag op de Dweila-kerk in Damascus doen verschillende verhalen de ronde. Pater Fadi zei: “Sommigen beweren dat het de groep Ansar al-Sunna was, die de vlag van Daesh voert. Voorheen zaten ze allemaal in Idlib.” Hij benadrukte verder: “Het is een gevaar, niet alleen voor christenen, maar ook voor druzen of alawieten, en zelfs voor gematigde moslims... Ze zijn zeer gevaarlijk (...). Ze willen geen burgerregering, ze willen een fanatieke islamitische terroristische regering.”
Op de vraag of deze aanval onverwacht kwam voor de bevolking, antwoordde de priester dat ze in zekere zin al maandenlang iets dergelijks hadden verwacht: “Er waren dreigementen, veel dreigementen. Het was te verwachten, maar niemand wist wanneer (...). Vorige week werd er geschoten buiten een kerk in Homs, de Syrisch-orthodoxe kerk. Daar schoot een man op de kerkdeur.”
Volgens lokale sociale media vond gisteren, 26 juni, opnieuw een agressief incident plaats. Personen op motorfietsen zouden het vuur hebben geopend voor de kerk in Latakia. Daarbij is tragisch genoeg opnieuw iemand om het leven gekomen. Het Grieks-orthodoxe bisdom in Latakia ontkende eerder nieuws over de dood van een bewaker, stelde dat het slachtoffer geen banden had met de kerk, en dat de aanslag buiten de kerk plaatsvond.
Over de huidige situatie van de lokale christelijke gemeenschap verklaart de Syrische priester dat alle christenen grote droefheid voelen. “We voelen ons nu alleen. We vragen om de tussenkomst van het Vaticaan, van de Europese Gemeenschap. Mensen zeggen nu tegen ons: ‘pater, we willen geen hulp, we willen geen voedsel, geen medicijnen, niets. Help ons te ontsnappen. We kunnen hier niet leven. Wij vrezen voor ons leven; wij vrezen voor de toekomst van onze kinderen.’“
In deze context blijft het aantal christenen in Syrië dalen: “Jaren geleden, vóór de oorlog, vormden christenen nog 10% van de bevolking. Nu vormen we 3%. En waarschijnlijk zullen deze zomer nog veel meer christenen vertrekken”, besluit hij.
Deze tragische gebeurtenis onderstreept opnieuw de kwetsbare positie van christelijke gemeenschappen in het Midden-Oosten. Ondanks het geweld blijft Kerk in Nood actief in Syrië, waar het noodhulp en pastorale zorg biedt aan christenen van verschillende denominaties. Denk aan het herstellen van kerken, het ondersteunen van priesters en religieuzen, en het voorzien in eerste levensbehoeften. “Wij bidden voor genezing, troost en vrede,” aldus Regina Lynch, president van Kerk in Nood internationaal. “Maar we vragen ook om concrete steun van de internationale gemeenschap.”
Uw gift zal de Kerk helpen om de gewonden te helpen, de families van de doden bij te staan, de getraumatiseerden te troosten en te behandelen en andere noden van de kerk en de gelovigen in deze wanhopige en trieste tijd. Met uw donatie helpt u:
Doneer nu voor christenen in Syrië en draag bij aan hoop, herstel en geloof.
Kerk in Nood (ACN) is diep geschokt door de dodelijke aanslag op de Grieks-orthodoxe Sint-Eliaskerk in de wijk Dweila, Damascus. Tijdens een Mis op zondagavond vond bij de ingang van de kerk een explosie plaats. Daarbij zijn volgens eerste berichten ten minste 20 doden en meer dan 50 gewonden gevallen onder de aanwezige kerkgangers en voorbijgangers.
Regina Lynch, uitvoerend voorzitter van ACN International, reageerde: “Onze harten zijn gebroken. Deze zinloze daad van geweld heeft onschuldige gelovigen getroffen. Wij bidden voor de slachtoffers en hun families en steunen de oproep van Patriarch Johannes X om gebedshuizen te beschermen en een einde te maken aan het geweld.”
De Grieks-orthodoxe Kerk van Antiochië, al jarenlang een projectpartner van Kerk in Nood, veroordeelde de aanslag krachtig. In hun verklaring staat: “Op de dag dat wij onze heiligen herdenken, zijn onschuldige gelovigen als martelaren gestorven. Wij roepen de autoriteiten op tot bescherming van onze kerken en onze mensen.”
“Terwijl we doorgaan met het tellen van de martelaren en gewonden en het verzamelen van de stoffelijke resten van onze omgekomen dierbaren – waarvan we het exacte aantal nog niet kunnen vaststellen – veroordeelt het Grieks-orthodox patriarchaat van Antiochië en het hele Oosten deze gruwelijke daad ten zeerste en veroordeelt het deze afschuwelijke misdaad in de sterkste bewoordingen. Het patriarchaat roept de autoriteiten op om de volledige verantwoordelijkheid op zich te nemen voor wat er is gebeurd en nog steeds gebeurt op het gebied van schendingen van de heiligheid van kerken, en om de bescherming van alle burgers te waarborgen."
Deze tragische gebeurtenis onderstreept opnieuw de kwetsbare positie van christelijke gemeenschappen in het Midden-Oosten. Ondanks het geweld blijft Kerk in Nood actief in Syrië, waar het noodhulp en pastorale zorg biedt aan christenen van verschillende denominaties. Denk aan het herstellen van kerken, het ondersteunen van priesters en religieuzen, en het voorzien in eerste levensbehoeften.
“Wij bidden voor genezing, troost en vrede,” aldus Lynch. “Maar we vragen ook om concrete steun van de internationale gemeenschap.”
Uw gift zal de Kerk helpen om de gewonden te helpen, de families van de doden bij te staan, de getraumatiseerden te troosten en te behandelen en andere noden van de kerk en de gelovigen in deze wanhopige en trieste tijd. Met uw donatie helpt u:
Doneer nu voor christenen in Syrië en draag bij aan hoop, herstel en geloof.
Libanon is een land met een rijke christelijke traditie, maar de situatie van christelijke gezinnen staat onder zware druk. De diepe economische crisis, politieke spanningen en blijvende onzekerheid maken het leven voor velen uitzichtloos. Prijzen rijzen de pan uit, en werkloosheid is wijdverspreid. Vooral voor gezinnen met kinderen zijn het zware tijden.
Toch blijft de Kerk aanwezig. In het zuiden van het land, in het bisdom Sidon, zetten priesters, religieuzen en vrijwilligers zich onvermoeibaar in voor kinderen en jongeren. Ze organiseren al meer dan dertig jaar een zomerkamp voor kinderen – veilige en hoopvolle momenten midden in de chaos. Voor veel kinderen is het kamp het enige uitje dat ze het hele jaar meemaken.
“Het zomerkamp voor kinderen is hét hoogtepunt van het jaar,” vertelt bisschop Maroun Ammar. “Een zomer met God helpt hen daardoor wortel te schieten in hun land en hun geloof.”
De kampen zijn kleinschalig, gedragen door lokale parochies en vrijwilligers. Maar toch zijn ze kostbaar: vervoer, maaltijden, begeleiding, materiaal en soms ook overnachting moeten allemaal bekostigd worden. Door de hoge inflatie en toenemende armoede kunnen ouders dat vaak niet meer zelf betalen.
Met steun van Kerk in Nood hoopt het bisdom dit jaar minstens vijf zomerkampen voor kinderen mogelijk te maken, verspreid over het zuiden van Libanon. De vraag is groot, de middelen schaars.
Een kamp kost per kind relatief weinig: voor slechts € 34 kunnen twee kinderen deelnemen. Toch is dat bedrag voor veel Libanese gezinnen onbereikbaar. Daarom ondersteunt Kerk in Nood deze kampen, zodat ook de armste kinderen een plek krijgen.
Uw steun maakt het mogelijk dat kinderen hoopvol de toekomst tegemoet kunnen gaan – geworteld in geloof, gedragen door de liefde van Christus, en omringd door mensen die naar hen omzien. Zoals kinderen in Nederland naar een zomerkamp kunnen (klik bijvoorbeeld hier) zo gunt u dat toch ook aan kinderen in Libanon?
Met uw gebed én een concrete bijdrage zorgt u ervoor dat kinderen in Libanon deze zomer mogen lachen, spelen en groeien in geloof. Een geschenk dat verder reikt dan één week: het raakt harten en draagt vrucht voor de toekomst.
Meer weten over het nieuws uit het Midden-Oosten? Klik dan hier
De economische crisis in Libanon heeft geleid tot een schrijnend tekort aan medicijnen, vooral voor kwetsbare kinderen met een verstandelijke of lichamelijke beperking. In het El-Saleeb ziekenhuis in Beiroet ziet zuster Marie Makhlouf dagelijks hoe kinderen lijden door het gebrek aan essentiële medicatie. Uw steun kan het verschil maken: met een gift van €19,45 voorziet u een kind van levensreddende medicijnen.
Ik zou willen dat u zuster Marie Makhlouf kon ontmoeten. U zou haar begrijpen, hoewel zij een ander leven in een ander land heeft. U zou haar zorgen begrijpen. De zorgen die zij heeft omdat ze een kind niet de hulp kan geven die het verdient. Zonder medicijnen krijgen sommige kinderen in haar ziekenhuis ernstige gedragsproblemen.
Zo begint een jongen zich ineens in zijn eigen arm te bijten, tot bloedens toe, wanhopig. Gelukkig liep het dit keer goed af voor het kind en onze zuster. Het treurige is dat dit had kunnen worden voorkomen. Heel eenvoudig eigenlijk: door het kind medicijnen te geven met uw donatie. En daarom kom ik bij u.
Iedere dag hopen de zusters van het El-Saleeb ziekenhuis in Beiroet dat u die persoon voor ‘hun’ kinderen wilt zijn. Kinderen met een verstandelijke en/of lichamelijke handicap die hen beperkt en verdrietig of onhandelbaar maakt. Deze kinderen hebben vaak niemand meer. Behalve de zusters in het ziekenhuis. Zusters die de kinderen alle liefde en aandacht geven die ze in zich hebben.
Als u in het ziekenhuis kon zijn, zou u met eigen ogen zien hoe de kinderen opbloeien en hoe dankbaar ze zijn. Maar al die liefde kan helaas niet voorkomen dat de kinderen in El-Saleeb lijden. Dat komt door de medicijncrisis in Libanon.
De mensen in Libanon voelen de economische crisis elke dag. Er was die vreselijke explosie in de haven van Beiroet die u zich misschien nog herinnert. De werkloosheid is enorm. Banktegoeden zijn bevroren. Salarissen zijn niet eens voldoende om naar het werk te reizen of om de huur te betalen. Onder hen Georgette, die voor haar kleinkinderen zorgt. Kerk in Nood sprak eerder met haar over haar situatie en de steun die ze nodig heeft in deze roerige tijden. Ontelbaar veel mensen lijden honger. In het bijzonder de gehandicapte kinderen.
Voor deze kinderen voeren de zusters in El-Saleeb een dagelijkse strijd voor hun bestaan. Een strijd om de kinderen die zij onder hun hoede hebben eten en drinken te geven. Én om hen van hun dagelijkse medicijnen te voorzien. Kinderen met epilepsie die elk moment een aanval kunnen krijgen. Hyperactieve tieners, afhankelijk van hun tabletten omdat ze anders niet eens in slaap vallen. De zusters zien deze arme kinderen lijden, dag in dag uit. Ze voelen zich machteloos. Want geld voor medicijnen - dat hebben ze niet.
Daarom vragen de zusters om steun. En daarom richt ik mij vandaag tot u, in de verwachting dat ik bij u aan het goede adres ben.
Wilt u deze kinderen met hun beperkingen helpen door vandaag een doos met levensreddende medicijnen te kopen? Een doos kost € 19,45. Daarmee verzacht u hun pijn, geeft u ze rust, laat u ze weer lachen, doet u ze hun ellende vergeten. Daarnaast verlicht u met uw gift de zorgen van de zusters. U helpt ze de kinderen zo goed mogelijk te verzorgen. Meer mag natuurlijk ook!
Weet in elk geval dat de zusters en de gehandicapte kinderen in El-Saleeb u onbeschrijfelijk dankbaar zijn voor uw steun en dat u om hen geeft. U bent echt hun reddende engel.
Voor veel ouders in Libanon is de toekomst van hun kinderen een grote zorg. Is er nog wel genoeg geld om het schoolgeld te betalen? U kunt hen helpen!
Want helaas is de economische situatie in Libanon zo slecht dat leraren door de overheid niet of te weinig betaald krijgen. Zij doen hun werk met veel liefde en brengen grote offers, maar hebben thuis ook kinderen die moeten eten.
Scholen hangt sluiting boven het hoofd omdat ze de leraren niet kunnen betalen of omdat ouders het schoolgeld niet kunnen opbrengen. U kunt ervoor zorgen dat kinderen op katholieke scholen onderwijs blijven krijgen! Geeft de kinderen vrede, vreugde en waardigheid.
Met uw bijdrage van € 41 kan een kind een maand naar school. En met uw bijdrage van € 145 kan een leraar ook thuis de eindjes aan elkaar knopen.
Helpt u mee, zodat christelijke gezinnen in dit land van de Bijbel blijven wonen?
U kunt hier doneren of hier:
Honderdduizenden jonge katholieken uit de hele wereld (ook uit Nederland) bereiden zich voor op de Wereldjongerendagen in Lissabon. Jongeren uit Syrië en Libanon kunnen er niet bij zijn. De situatie in deze landen is te kritiek.
Maar de bisschoppen zitten niet bij de pakken neer.
De bisschoppen willen in beide landen eigen Wereldjongerendagen oragniseren voor in totaal 2100 jongeren.
Helaas hebben de jongeren en de Kerk niet het geld om de organisatie te betalen.
Alleen met uw hulp kunnen deze evenementen doorgaan. Deze jonge mensen zijn de hoop van het christendom in het Midden-Oosten!
De jonge katholieken in Syrië en Libanon verdienen uw hulp. Klik op de donatiebutton en help mee.
Libanon telt 327 katholieke scholen. Door de verschrikkelijke economische crisis die Libanon doormaakt, kunnen veel ouders het schoolgeld voor hun kinderen niet meer betalen. Ook semi-openbare scholen hebben het zwaar. Hoewel ze recht hebben op overheidssubsidies, heeft de Libanese staat de afgelopen vier jaar de kosten niet gedekt.
Veel scholen zijn bijna failliet, kunnen de leraren niet betalen en worstelen om de middelen te vinden om overeind te blijven. Het grote risico is dat katholieke scholen gedwongen worden te sluiten. Het zou op langere termijn een ramp zou zijn voor de coëxistentie tussen religies. Katholieke scholen spelen een vitale rol in de betrekkingen tussen christenen en moslims in Libanon. Ze zijn een voorbeeld van coëxistentie voor het hele Midden-Oosten.
Een ander groot probleem voor veel scholen is de elektriciteitsvoorziening. Die functioneert al decennialang notoir slecht. Scholen zijn bij uitval afhankelijk van particuliere generatoren. Vóór de financiële crisis was dat al een enorme kostenpost. Het is een nachtmerrie voor de toekomst van de scholen.
Vindt u ook dat Libanese kinderen naar school moeten kunnen gaan? Wilt u hun een zorgeloze toekomst geven? Maakt u hun dromen waar, zodat de kunnen helpen het land op te bouwen? Voor € 41,00 kan een Libanese scholier een maand naar school. Of geef de helft (€ 20,50) dan is er vast wel een andere weldoener die de andere helft geeft. Met € 145,00 helpt u een docent met een extra toelage de dure decembermaand te overbruggen. Laat uw hart spreken en geef hoop aan de scholieren van Libanon.
"Ik nodig u uit om samen met Kerk in Nood overal in de wereld werken van barmhartigheid te realiseren."
Kerk in Nood
Peperstraat 11-13
5211 KM 's Hertogenbosch
info@kerkinnood.nl
(073) 613 08 20
telefoonnummer call centre: (073) 220 40 94
NL27 ABNA 0503 0402 31
RSIN/ANBI 2865841; KVK 41080169
Contactformulier
Projectaanvragen
Privacybeleid
Stichting Kerk in Nood/Voorheen Oostpriesterhulp Nederland
COPYRIGHT © 2025 ACN NEDERLAND - KERK IN NOOD