“Wij voelen ons alleen”, vertelt de Syrische Franciscaan, pater Fadi Azar, over het verdriet van de christelijke gemeenschap na de aanslag van afgelopen zondag in Damascus. “Wij hebben het recht om naar de kerk te gaan en in vrede te bidden.”

“Christenen in Syrië voelen een groot verdriet. De christelijke gemeenschap in heel Syrië maakt een periode van diepe droefheid door vanwege het verlies van 30 christenen die bij deze aanslag om het leven zijn gekomen. Tot nu toe zijn er 54 gewonden”, vertelt hij in een interview met Kerk in Nood (ACN).

Recht op veiligheid

De Syrische priester verklaart dat de situatie voor niet-dominante religieuze groeperingen steeds moeilijker wordt... “Elke keer als de Kerk met de regering spreekt, zeggen ze dat het om een geïsoleerd incident gaat. Totdat dit ernstige moment aanbrak dat heel Syrië heeft ‘geraakt’.”

Pater Fadi heeft opgeroepen tot de verdediging van de mensenrechten in Syrië: “Wij hebben geloof, wij zijn niet bang. De vervolging van christenen in het Midden-Oosten, in het Heilige Land, heeft altijd bestaan. Er is al 2000 jaar sprake van vervolging. Maar we leven in een beschaafde wereld, waar de mensenrechten worden verdedigd. Wij willen alleen gerechtigheid, niets meer. Christenen hebben het recht om in een land te leven waar veiligheid heerst, zodat wij in vrede naar de kerk kunnen gaan en kunnen bidden.”

Herhaaldelijk agressie

De priester, die in Latakia woont maar vele jaren in Damascus heeft doorgebracht, sprak over de onzekere tijd die Syrië tegemoet gaat en het lijden van christenen na de aanslag van afgelopen zondag. In dit verband benadrukte hij dat er herhaaldelijk sprake is van agressie. “Bijvoorbeeld schietpartijen buiten kerken in Homs of in Hama. Er zijn ook ontvoeringen en veel christenen raken hun baan kwijt”, legt hij uit aan Kerk in Nood (ACN).

“In maart zijn hier in Latakia veel alawieten vermoord”, verwijst hij naar de gewelddadige slachtpartijen in de dorpen ten oosten van Latakia, in de kuststreek van het land. “En nu gebeurt er voor het eerst in de geschiedenis van Syrië sinds 1860 zoiets. Ze komen de kerk binnen en doden veel mensen tijdens de Mis, tijdens het gebed, op zondag om zes uur 's avonds.”

Niet alleen angst onder christenen

De Syrische priester benadrukte dat in deze context niet alleen christenen bang zijn: “De alawieten, de druzen... het is een vervolging.” Over de vermeende daders van de aanslag van afgelopen zondag op de Dweila-kerk in Damascus doen verschillende verhalen de ronde. Pater Fadi zei: “Sommigen beweren dat het de groep Ansar al-Sunna was, die de vlag van Daesh voert. Voorheen zaten ze allemaal in Idlib.” Hij benadrukte verder: “Het is een gevaar, niet alleen voor christenen, maar ook voor druzen of alawieten, en zelfs voor gematigde moslims... Ze zijn zeer gevaarlijk (...). Ze willen geen burgerregering, ze willen een fanatieke islamitische terroristische regering.”

Aanslag was te verwachten

Op de vraag of deze aanval onverwacht kwam voor de bevolking, antwoordde de priester dat ze in zekere zin al maandenlang iets dergelijks hadden verwacht: “Er waren dreigementen, veel dreigementen. Het was te verwachten, maar niemand wist wanneer (...). Vorige week werd er geschoten buiten een kerk in Homs, de Syrisch-orthodoxe kerk. Daar schoot een man op de kerkdeur.”

Volgens lokale sociale media vond gisteren, 26 juni, opnieuw een agressief incident plaats. Personen op motorfietsen zouden het vuur hebben geopend voor de kerk in Latakia. Daarbij is tragisch genoeg opnieuw iemand om het leven gekomen. Het Grieks-orthodoxe bisdom in Latakia ontkende eerder nieuws over de dood van een bewaker, stelde dat het slachtoffer geen banden had met de kerk, en dat de aanslag buiten de kerk plaatsvond.

Internationale bescherming

Over de huidige situatie van de lokale christelijke gemeenschap verklaart de Syrische priester dat alle christenen grote droefheid voelen. “We voelen ons nu alleen. We vragen om de tussenkomst van het Vaticaan, van de Europese Gemeenschap. Mensen zeggen nu tegen ons: ‘pater, we willen geen hulp, we willen geen voedsel, geen medicijnen, niets. Help ons te ontsnappen. We kunnen hier niet leven. Wij vrezen voor ons leven; wij vrezen voor de toekomst van onze kinderen.’“

In deze context blijft het aantal christenen in Syrië dalen: “Jaren geleden, vóór de oorlog, vormden christenen nog 10% van de bevolking. Nu vormen we 3%. En waarschijnlijk zullen deze zomer nog veel meer christenen vertrekken”, besluit hij.

Kerk in Nood roept op tot gebed én actie

Deze tragische gebeurtenis onderstreept opnieuw de kwetsbare positie van christelijke gemeenschappen in het Midden-Oosten. Ondanks het geweld blijft Kerk in Nood actief in Syrië, waar het noodhulp en pastorale zorg biedt aan christenen van verschillende denominaties. Denk aan het herstellen van kerken, het ondersteunen van priesters en religieuzen, en het voorzien in eerste levensbehoeften. “Wij bidden voor genezing, troost en vrede,” aldus Regina Lynch, president van Kerk in Nood internationaal. “Maar we vragen ook om concrete steun van de internationale gemeenschap.”

Wat kunt u doen?

Uw gift zal de Kerk helpen om de gewonden te helpen, de families van de doden bij te staan, de getraumatiseerden te troosten en te behandelen en andere noden van de kerk en de gelovigen in deze wanhopige en trieste tijd. Met uw donatie helpt u:

• de wederopbouw van beschadigde kerken;
• noodhulp aan gewonde of getroffen families;
• pastorale zorg aan getraumatiseerde christenen
• troost en hoop geven aan Syrische jongeren

Doneer nu voor christenen in Syrië en draag bij aan hoop, herstel en geloof.

Regina Lynch, uitvoerend voorzitter van ACN International, reageerde: “Onze harten zijn gebroken. Deze zinloze daad van geweld heeft onschuldige gelovigen getroffen. Wij bidden voor de slachtoffers en hun families en steunen de oproep van Patriarch Johannes X om gebedshuizen te beschermen en een einde te maken aan het geweld.”

Onschuldigen gestorven als martelaren

De Grieks-orthodoxe Kerk van Antiochië, al jarenlang een projectpartner van Kerk in Nood, veroordeelde de aanslag krachtig. In hun verklaring staat: “Op de dag dat wij onze heiligen herdenken, zijn onschuldige gelovigen als martelaren gestorven. Wij roepen de autoriteiten op tot bescherming van onze kerken en onze mensen.”

“Terwijl we doorgaan met het tellen van de martelaren en gewonden en het verzamelen van de stoffelijke resten van onze omgekomen dierbaren – waarvan we het exacte aantal nog niet kunnen vaststellen – veroordeelt het Grieks-orthodox patriarchaat van Antiochië en het hele Oosten deze gruwelijke daad ten zeerste en veroordeelt het deze afschuwelijke misdaad in de sterkste bewoordingen. Het patriarchaat roept de autoriteiten op om de volledige verantwoordelijkheid op zich te nemen voor wat er is gebeurd en nog steeds gebeurt op het gebied van schendingen van de heiligheid van kerken, en om de bescherming van alle burgers te waarborgen."

Kerk in Nood roept op tot gebed én actie

Deze tragische gebeurtenis onderstreept opnieuw de kwetsbare positie van christelijke gemeenschappen in het Midden-Oosten. Ondanks het geweld blijft Kerk in Nood actief in Syrië, waar het noodhulp en pastorale zorg biedt aan christenen van verschillende denominaties. Denk aan het herstellen van kerken, het ondersteunen van priesters en religieuzen, en het voorzien in eerste levensbehoeften.

“Wij bidden voor genezing, troost en vrede,” aldus Lynch. “Maar we vragen ook om concrete steun van de internationale gemeenschap.”

Wat kunt u doen?

Uw gift zal de Kerk helpen om de gewonden te helpen, de families van de doden bij te staan, de getraumatiseerden te troosten en te behandelen en andere noden van de kerk en de gelovigen in deze wanhopige en trieste tijd. Met uw donatie helpt u:

• de wederopbouw van beschadigde kerken;
• noodhulp aan gewonde of getroffen families;
• pastorale zorg aan getraumatiseerde christenen
• troost en hoop geven aan Syrische jongeren

Doneer nu voor christenen in Syrië en draag bij aan hoop, herstel en geloof.

“Velen hebben Syrië moeten verlaten, omdat niemand kan leven in een oorlog, onder bombardementen,” vertelde de kardinaal aan de pauselijke stichting Kerk in Nood (ACN). “Deze migratie vermindert het aantal christenen, die in het Midden-Oosten hebben bijgedragen aan de vorming van een gematigde islam. Als het Midden-Oosten leegloopt van christenen, zullen moslims hun gematigdheid verliezen,” zei de kardinaal tijdens een interview in Bkerke, de bisschopszetel van het Maronitische katholieke patriarchaat van Antiochië in Libanon. Hij herhaalde daarmee de boodschap van seminaristen in Libanon die zich willen inzetten voor vrede in eigen land.

Leegloop christenen

Patriarch Raï betreurt het dat in Libanon “ook veel christenen en moslims hebben moeten emigreren, omdat het gebrek aan vrede en veiligheid en de economische en financiële situatie iedereen treft. De positieve kant hiervan is dat ze hun leven opnieuw kunnen beginnen en hun geloof met zich mee kunnen dragen over de hele wereld. Maar het negatieve is dat Libanon leegloopt van christenen.”

“Staten moeten hun perspectief veranderen. Het gaat er niet om te focussen op het aantal christenen, maar op de waarde die de aanwezigheid van christenen toevoegt,” legt hij uit aan Kerk in Nood (ACN).

Geen ‘tweederangs burgers’

Terwijl in landen als Irak, Syrië en Jordanië, die moslimstaten zijn, christenen worden 'getolereerd' en slechts als 'tweederangs burgers' worden beschouwd, is er in Libanon scheiding van kerk en staat. “Er is respect voor God en er worden geen wetten aangenomen die in strijd zijn met de christelijke of islamitische leer. Daarom zien de christenen in het Midden-Oosten Libanon als een bron van hoop.”

Libanon is het enige land in de regio waar christenen geen minderheid vormen, waardoor er een model van coëxistentie is. “Er zijn christenen en moslims over de hele wereld, maar in Libanon wordt hun aanwezigheid gegarandeerd door de grondwet. Als een regering tegen deze co-existentie zou handelen, zou ze buiten de wet vallen. De Libanese grondwet garandeert de aanwezigheid van christenen,” benadrukt de kardinaal.

Christenen nodig voor vrede Midden-Oosten

“Het Libanese model omvat christelijke en islamitische waarden en daarom kunnen ze in dit land naast elkaar bestaan. We willen dat dit zo blijft en dat alle Libanese moslims en christenen in Libanon kunnen blijven. Hetzelfde geldt voor Syrië en Irak. We willen dat de christenen en de moslims blijven, omdat deze gezamenlijke manier van leven leidt tot een gematigde islam. Het gevaar bestaat dat christenen en moslims zullen emigreren, en wie zal dan Syrië controleren? Wie zal Irak controleren? Wie zal Egypte controleren? Niemand weet het.”

Kardinaal Raï noemt het voorbeeld van de onderwijssector, waar weldoeners van Kerk in Nood (ACN) in 2024 meer dan 160 scholen hebben gesteund. In Libanon brengen veel moslims hun kinderen naar katholieke scholen, omdat ze model staan voor co-existentie. “In het zuiden, op onze katholieke scholen, zijn alle leerlingen moslims. En ze houden niet op om de waarde van het gemeenschappelijke leven, de waarde van gematigdheid, aan te bieden. Deze scholen doen er alles aan om open te blijven, vooral in de bergen, voor het welzijn van de burgers.”

Economische moeilijkheden

Libanon heeft een bevolking van 5.364.482 inwoners, volgens officiële cijfers uit 2024. In 2011 nam het de 79e plaats in op de Human Development Index van de Verenigde Naties. Deze combineert economische ontwikkeling met indicatoren zoals onderwijs, gezondheid en inkomen. In 2025 was Libanon gedaald naar plaats 102 van de 193 geanalyseerde landen. In mei 2024 waarschuwde de Wereldbank zelfs dat het armoedeniveau in Libanon was gestegen van 12% van de bevolking in 2012 naar 44% in 2022.

Het land lijdt al jaren onder een delicate economische situatie, die alleen maar erger werd door de explosie in de haven van Beiroet op 4 augustus 2020. De crisis heeft geleid tot een “braindrain.” Ongeveer 77.000 mensen verlieten het land sinds 2021, voornamelijk professionals tussen de 25 en 40 jaar.

Christenen krijgen alleen hulp van Kerk

Volgens patriarch Bechara Raï lijden alle Libanezen, zowel christenen als moslims, onder de gevolgen van de economische en financiële crisis in het land. “Maar moslims krijgen hulp uit andere moslimlanden, terwijl de christenen in Libanon alleen kunnen rekenen op de Kerk, die veel minder middelen heeft. Daarom zijn ze ellendig. De christenen zijn arm en dat heeft gevolgen voor zaken als de toegang tot voedsel, medicijnen en gezondheidszorg.”

“Maar ons volk is een volk van gebed, een godvrezend volk. Onze kerken zitten vol jongeren, mensen die bidden, en dankzij dit gebed kan Libanon weer opstaan. De christenen van het Midden-Oosten hebben een missie, om samen met de moslims te getuigen van het christendom in en voor dit gemartelde Midden-Oosten. Dit is waar onze missie is, en dit is waar we zullen blijven,” stelt hij bemoedigend vast.

De patriarch herinnert eraan dat de christenen in het Midden-Oosten “de bewakers zijn van de wortels van het christendom in het Heilige Land, van het christelijk geloof dat sinds de eerste eeuw in Syrië, Irak, Libanon en Jordanië en in het Heilige Land aanwezig is. De eerste gemeenschappen die het geloof volgden leven hier en we moeten hen helpen te blijven en niet te vertrekken,” stelt hij.

Dankbaar naar weldoeners

Kardinaal Bechara Boutros Pierre Raï(85) werd op 25 maart 2011 gekozen tot patriarch van Antiochië en het Oosten van de Maronitische Kerk. Volgens officiële kerkstatistieken telde de Maronitische Kerk eind 2022 3,5 miljoen gelovigen, die door bijna 1400 priesters en 42 bisschoppen werden gediend. Sinds zijn verkiezing heeft hij zowel voor noodhulp als pastorale zorg veel met Kerk in Nood (ACN) samengewerkt.

“Ik ken de pontificale stichting Kerk in Nood goed, omdat zij veel projecten in Libanon heeft gesteund en dat nog steeds doet. Ik groet u met eerbied en dankbaarheid voor alles wat u doet, zowel voor de christenen in het Oosten en Libanon, als voor christenen over de hele wereld,” besluit de kardinaal met een woord van dankbaarheid richting alle weldoeners van Kerk in Nood (ACN).

Op dit moment voert Kerk in Nood campagne voor zomerkampen in Libanon, een welkome en noodzakelijke tijd voor kinderen en hun ouders om op te laden. Deze kampen betekenen meer dan plezier: ze helpen kinderen wortelen in hun thuisland, sterken hun geloof en geven hoop op een toekomst. Juist nu, in een tijd waarin zoveel christelijke families Libanon noodgedwongen verlaten, is dit van levensbelang. Klik hier als u meer wilt weten.

Volgens aartsbisschop Timotheos Matta al-Khoury van het aartsbisdom Homs is het een directe aanval op het samenleven en de burgerlijke vrede in Syrië. De schoten kwamen onverwacht en zonder waarschuwing, zo meldt het bisdom in een officiële verklaring. Er raakte niemand gewond, maar het gevoel van onveiligheid onder christenen in Syrië groeit. De aartsbisschop roept de autoriteiten op de daders te identificeren en ter verantwoording te roepen, en de veiligheid van gebedshuizen van alle religies te waarborgen.

Angst mag geloof niet verlammen

De aanval raakt niet alleen de muren van een kathedraal, maar ook het hart van een gemeenschap die al jaren onder druk leeft. “We laten ons niet verlammen door angst,” zegt de verklaring. “We blijven trouw aan de christelijke boodschap van vrede en willen, ondanks alles, blijven bouwen aan broederschap tussen alle Syriërs, ongeacht hun religie.”

Agenzia Fides en Vatican News melden dat ook de gelovigen zelf hun bisschoppen hebben opgeroepen niet te wijken voor intimidatie. Integendeel: de aanval sterkt velen in hun roeping om als christen getuige te zijn van hoop en verzoening, juist in een verscheurd land.

Nieuwe regering, blijvende onzekerheid

Hoewel de Syrische regering recent enkele verzoenende stappen heeft gezet richting religieuze minderheden, blijft de situatie gespannen. Tijdens een persconferentie van Kerk in Nood (ACN) wees de Syrisch-katholieke aartsbisschop Jacques Mourad op de kwetsbaarheid van christenen. “Er is geen actieve vervolging, maar wel onzekerheid,” aldus de aartsbisschop. “Islamistische milities oefenen lokaal nog altijd macht uit en zorgen voor angst, ook onder moslims.”

Volgens Mourad leidt de angst ertoe dat velen – uit alle geloofsgemeenschappen – zich terughoudend opstellen tegenover het nieuwe bewind. “Voor extremisten geldt: wie afwijkt, is een godslasteraar. En op godslastering staat de doodstraf.”

Homs: plaats van herinnering en pijn

De stad Homs herbergt voor velen een pijnlijke herinnering. Hier werd op 7 april 2014 de Nederlandse jezuïet pater Frans van der Lugt vermoord, na tientallen jaren dienstbaarheid aan de bevolking van Syrië. De aanslag op het kruis van de kathedraal herinnert opnieuw aan de fragiele positie van christenen in het land.

Kerk in Nood (ACN) blijft zich inzetten voor christelijke gemeenschappen in Syrië en vraagt gebed en solidariteit voor hen die leven in angst, maar trouw blijven aan hun geloof.

Godsdienstvrijheid

Meer weten over godsdienstvrijheid? Lees ook het nieuws in ons dossier godsdienstvrijheid. Of vraag de samenvatting aan van ons rapport godsdienstvrijheid, met daarin een overzicht van de ontwikkelingen voor alle landen en alle grote godsdiensten, case studies en achtergronden.

Bronnen: Agenzia Fides en Vatican News, KRO-NCRV, Kerk in Nood (ACN)

Hoop voor christenen Syrië is er zeker! Ondanks de zeer moeilijke omstandigheden in Syrië en vrees voor de toekomst, gelooft aartsbisschop Jacques Mourad dat het opheffen van de sancties nieuwe hoop zal brengen.

Wantrouwen

Volgens aartsbisschop Jacques Mourad heeft de recente vervanging van het regime van Bashar al-Assad door een regime met fundamentalistische moslimwortels wantrouwen gewekt onder de verschillende etnische en religieuze gemeenschappen in het land.

“De bevolking van Syrië leeft zonder waardigheid en zonder vertrouwen in elkaar, in de regering en in de internationale gemeenschap. Dit is een zware last geworden voor de bevolking”, aldus aartsbisschop Jacques Mourad tijdens een online persconferentie georganiseerd door de pauselijke hulporganisatie Kerk in Nood (ACN).

Rigide vorm van Islam

Vanuit Syrië verklaarde de prelaat dat de regering weliswaar veel verzoenende gebaren heeft gemaakt naar de christelijke gemeenschap en andere religieuze minderheden, maar dat de aanwezigheid van bebaarde en zwaarbewapende salafistische milities op straat velen ongemakkelijk maakt.

“Voor het Syrische volk is dit vreemd, het is hen en hun tradities vreemd, ze zijn nog nooit geconfronteerd met zo'n rigide vorm van islam, het is hen vreemd en er heerst een zeker sociaal onbehagen.”

Plaats van ontmoeting tussen religies

Volgens aartsbisschop Mourad staan zelfs veel soennieten – de meerderheidsgodsdienst in Syrië – wantrouwend tegenover de vele militanten die door de straten zwerven. “In de geschiedenis van Syrië is er nooit maar één godsdienst geweest, er is altijd diversiteit geweest. Dit is een plaats van ontmoetingen, waar alle beschavingen en religies samenkomen. Onze soennitische buren vertellen ons dat ze niet blij zijn met dit nieuwe regime, en dat zeggen ze ook tegen anderen, maar onderling heerst er angst, want voor de salafisten zijn soennieten die niet op dezelfde lijn zitten godslasteraars, en godslastering wordt met de dood bestraft.”

Geen christenvervolging

Ondanks de bedrukte sfeer, kan met volgens de aartsbisschop niet zeggen dat momenteel in Syrië sprake is van christenvervolging. Hij zegt dat het feit dat fundamentalistische regels in de regio's verschillend worden toegepast, eerder tot een gevoel van onveiligheid leidt.

“Het land is in chaos omdat er geen gemeenschappelijke normen zijn. In de zomer nemen we onze jongeren normaal gesproken bijvoorbeeld mee naar zomerkampen aan de kust. Maar dit jaar doen we dat niet omdat we ons zorgen maken over de reactie van de nieuwe autoriteiten in deze gebieden. Voor hen is het namelijk niet normaal dat mannen en vrouwen zich mengen, terwijl dat voor ons wel zo is. Aan de andere kant hebben we in mei onze traditionele straatprocessies ter ere van Onze-Lieve-Vrouw zonder problemen kunnen houden.”

Exodus en hoop

Geconfronteerd met deze realiteit proberen veel christenen het land te verlaten. Vroeger waren het vooral jonge mannen die probeerden naar het buitenland te vluchten om de militaire dienst te ontlopen. Nu zijn het volgens aartsbisschop Mourad vooral gezinnen die niet willen dat hun jonge kinderen opgroeien in een land waar de straten worden bewaakt door salafistische milities.

Hij zegt echter dat er ook hoop bestaat, nu er sprake is van opheffing van de sancties die de Syrische economie al meer dan tien jaar lamleggen. “De sancties hebben verschrikkelijke gevolgen gehad voor de Syrische bevolking. Na de regimewisseling zijn de meeste mensen hun baan kwijtgeraakt en hebben ze geen middelen meer om te overleven. Elke dag komen er mensen naar me toe op zoek naar geld om brood te kopen. Dat is het niveau dat we hebben bereikt. De meeste mensen hebben niet genoeg om hun verwarming te betalen. Dat is te duur geworden.”

Kansen door einde sancties

“Als het besluit om de sancties op te heffen doorgaat, komt er werk. Dan zijn er weer mogelijkheden om het leven te veranderen en te verbeteren. Hopelijk krijgen de mensen dan weer een salaris”, aldus de aartsbisschop. Hij gelooft dat met betere economische kansen de behoefte aan geweld en wraak zal afnemen, wat zal leiden tot een betere toekomst voor iedereen.

Ondertussen blijft de Kerk een van de weinige bronnen van hoop voor veel christenen en andere Syriërs. “Namens alle Syriërs, en in het bijzonder de christenen, zijn wij Kerk in Nood en haar weldoeners zeer dankbaar voor hun hulp aan de Syriërs in deze tijd van honger, dorst en gebrek aan alles te overleven”.

Ogen op toekomst

Nu is het tijd om naar de toekomst te kijken, zegt hij, en zijn visie daarop omvat een Kerk die zich inzet voor de verbetering van het land. “Wij voelen ons verantwoordelijk voor de opbouw van een toekomst voor ons land. Wij willen daaraan meewerken en erin delen.”

Wat de specifieke behoeften van christenen betreft, wijst hij op de bouw van huizen, ziekenhuizen en scholen. “Ik denk dat de Kerk hieraan moet deelnemen. En de beste manier is om projecten te organiseren en te ondersteunen die christenen banen, werk en moed kunnen geven. Zo kunnen we jonge christenen helpen die willen trouwen, hun gezinnen ondersteunen en aanmoedigen. Ook kunnen we ziekenhuizen en scholen voor de christelijke gemeenschappen ondersteunen en degenen die zijn vertrokken aanmoedigen om terug te keren Want als zij kansen op werk zien, kan dat hen stimuleren om terug te keren”.

Hoop voor christenen in Syrië

Het optimisme van de aartsbisschop te midden van enorme uitdagingen is volgens hem geworteld in zijn persoonlijke geschiedenis. Hoop voor christenen in Syrië  heeft hij dan ook zeker! In 2015, toen hij nog monnik was, werd hij ontvoerd en enkele maanden gevangengehouden door Islamitische Staat, voordat hij zijn vrijheid terugkreeg. Door deze ervaring zegt hij niet bang te zijn voor wat de toekomst in Syrië in petto heeft.

“Voor iemand als ik, die door mijn gevangenschap innerlijke vrijheid heeft ervaren, is er nu niets meer dat mij gevangen houdt. Niets brengt mij in een kwetsbare positie. Ik denk na over mijn leven en zie dat het in Gods handen ligt, en ik ben er zeker van dat Hij mij leidt. Degene die dit wonder voor mij heeft verricht en mij het wonder van de vrijheid heeft geschonken, blijft aan mijn zijde. Ik zie dit voor mijzelf en voor iedereen, ook voor de aanwezigheid van de christenen en de Kerk in Syrië.”

Toch blijft de Kerk aanwezig. In het zuiden van het land, in het bisdom Sidon, zetten priesters, religieuzen en vrijwilligers zich onvermoeibaar in voor kinderen en jongeren. Ze organiseren al meer dan dertig jaar een zomerkamp voor kinderen – veilige en hoopvolle momenten midden in de chaos. Voor veel kinderen is het kamp het enige uitje dat ze het hele jaar meemaken.

bisschop Maroun Ammar

“Het zomerkamp voor kinderen is hét hoogtepunt van het jaar,” vertelt bisschop Maroun Ammar. “Een zomer met God helpt hen daardoor wortel te schieten in hun land en hun geloof.”

De kampen zijn kleinschalig, gedragen door lokale parochies en vrijwilligers. Maar toch zijn ze kostbaar: vervoer, maaltijden, begeleiding, materiaal en soms ook overnachting moeten allemaal bekostigd worden. Door de hoge inflatie en toenemende armoede kunnen ouders dat vaak niet meer zelf betalen.

Maak zomerkampen voor kinderen mogelijk

Met steun van Kerk in Nood hoopt het bisdom dit jaar minstens vijf zomerkampen voor kinderen mogelijk te maken, verspreid over het zuiden van Libanon. De vraag is groot, de middelen schaars.

Een zomer met God

Een kamp kost per kind relatief weinig: voor slechts € 34 kunnen twee kinderen deelnemen. Toch is dat bedrag voor veel Libanese gezinnen onbereikbaar. Daarom ondersteunt Kerk in Nood deze kampen, zodat ook de armste kinderen een plek krijgen.

Helpt u mee?

Uw steun maakt het mogelijk dat kinderen hoopvol de toekomst tegemoet kunnen gaan – geworteld in geloof, gedragen door de liefde van Christus, en omringd door mensen die naar hen omzien. Zoals kinderen in Nederland naar een zomerkamp kunnen (klik bijvoorbeeld hier) zo gunt u dat toch ook aan kinderen in Libanon?

Met uw gebed én een concrete bijdrage zorgt u ervoor dat kinderen in Libanon deze zomer mogen lachen, spelen en groeien in geloof. Een geschenk dat verder reikt dan één week: het raakt harten en draagt vrucht voor de toekomst.

Meer weten over het nieuws uit het Midden-Oosten? Klik dan hier