Kerk in Nood steunt heel bewust katholieke zomerkampen. Zo organiseert ook het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem katholieke zomerkampen voor kinderen. Sinds het begin van de oorlog in Gaza zijn deze kampen nog belangrijker geworden, maar dit jaar, met de extra stress van het open conflict met Iran in juni, was de verlichting voor de kinderen en jongvolwassenen meer dan welkom.

Raketten uit Iran

Fr. Louis Salman is kapelaan van de organisatie Youth of Jesus’ Homeland (YJH), die jonge christenen in de Westelijke Jordaanoever bijstaat. Hij was met een groep jonge kinderen op een zomerkamp voor kinderen toen Iran voor het eerst raketten op Israël afvuurde. De angst die iedereen op dat moment voelde was overweldigend.

De kinderen waren bang

“De raketten begonnen een dag na het begin van ons kamp te vliegen. Natuurlijk waren ze bang. Hun ouders belden ons om te zeggen dat ze naar huis wilden. Maar we hebben hen overtuigd om ze te laten blijven”, vertelt pater Louis Salman aan Kerk in Nood.
"Uiteindelijk bleek dat een goede beslissing te zijn, zegt hij. “We kregen 10-15 minuten voor elke aanval een bericht via het telefoonnetwerk. Daardoor konden we hen op tijd in de zaal  verzamelen en een feestelijke sfeer creëren. Daar konden we met hen over Jezus praten. De raketten boven hun hoofd hoefden ze dan niet te zien. Het was beter voor hen om bij ons te zijn dan thuis. We waren daar als gemeenschap, we hadden plezier en hen hielpen om niet bang te zijn. Maar het was toch een heel vreemde ervaring”, legt de jonge priester uit.

Verschillende katholieke zomerkampen voor kinderen

De YJH organiseert in totaal vijf verschillende kampen voor 500 jongeren in verschillende leeftijdsgroepen Daaronder is een kamp voor werkende jongeren onder de 22. Geloofsvorming is een belangrijk onderdeel van de katholieke zomerkampen voor kinderen. "Bovenal", zegt pater Salman, "geven de kampen jonge christenen in de Westelijke Jordaanoever een voorproefje van een ander leven. Dat is zo belangrijk, omdat ze vrijheid ademen. Thuis kunnen ze hun vrienden niet bezoeken vanwege de wegversperringen en controleposten. Voor hen is het dus belangrijk om daar te zijn.”

Ondertussen vinden er ook andere kampen plaats in het Heilige Land voor jonge Hebreeuws-sprekende katholieken die met totaal andere realiteiten en uitdagingen worden geconfronteerd

Zomerkampen voor kinderen zonder papieren

Monika Faes is coördinator bij het vicariaat St. James. Ze vertelt Kerk in Nood (ACN) hoe belangrijk deze kansen zijn voor de kinderen van de gemeenschap. “De meeste kinderen die naar de kampen gaan, zijn migranten zonder papieren. Ze zijn al getraumatiseerd door de voortdurende angst om te worden uitgezet. Nu moesten ze twaalf dagen in schuilkelders doorbrengen. Door hen naar de kampen te brengen krijgen ze de kans om weer gewoon kind te zijn! Want we houden heel bewust rekening met hun trauma's.

Catechese op zomerkampen

“Gedurende het hele jaar organiseren wij catechese. Dat wordt in deze kampen voortgezet. We hebben geweldige reacties gekregen. Sommigen van hen vertelden hoe belangrijk het voor hen was om deze momenten van verbondenheid met God te hebben. Of ze vertellen dat ze blij zijn dat het pastorale team en de priesters er waren. Dit is erg belangrijk voor hen omdat ze zo'n minderheid vormen. Ze zijn een minderheid omdat ze geen papieren hebben. Soms hebben ze het gevoel dat ze hier niet thuishoren. Ze zijn ook een minderheid omdat ze christenen zijn. Het geeft hen dus echt kracht om met Jezus te blijven wandelen."

Kerk in Nood steunt katholieke zomerkampen voor kinderen

Monika Faes en pater Louis Salman dienen heel verschillende gemeenschappen. Ze worden met verschillende uitdagingen geconfronteerd. Maar ze zijn het erover eens dat het zonder de financiële steun van Kerk in Nood niet mogelijk zou zijn om deze katholieke zomerkampen voor de kinderen in het Heilige Land te organiseren. “Deze hulp is van levensbelang. Die ouders werken hard, maar ze kunnen niet het hele bedrag betalen om hun kinderen naar de kampen te sturen. De extra kosten worden altijd gedekt door het vicariaat. We zijn echt een klein vicariaat, dus we zijn Kerk in Nood heel dankbaar”, zegt Monika Faes.

👉 Klik hier en doneer nu

De kerk liep grote structurele schade op en de christelijke gemeenschap in Gaza blijft in shock nu het voortdurende conflict de regio blijft verwoesten.

Recente videoboodschap pr. Romanelli

Nog maar een paar dagen geleden waarschuwde pater Gabriel Romanelli in een videoboodschap aan de internationale hulporganisatie Kerk in Nood (ACN) voor de verslechterende situatie: “De situatie in de gemeente blijft zeer, zeer ernstig. De bombardementen gaan door, zoals jullie weten, in Rafah, in het zuiden van de Gazastrook, maar ook in het noorden - het gebied van Jabalia en andere plaatsen. Weer een dag van oorlog - weer een uur van oorlog - blijft het leven van tienduizenden en honderdduizenden mensen bemoeilijken.”

Ten midden van de erbarmelijke omstandigheden benadrukte pater Gabriel het belang van gebed en solidariteit: “We vragen jullie om ons te blijven helpen - om veel te bidden en om anderen aan te moedigen om te bidden. Om met alle middelen te zoeken naar vrede en gerechtigheid, en ook om deze arme mensen een handje te helpen. Moge Onze Lieve Vrouw ons de kracht geven om vrede en een beetje hoop in deze mensen te zaaien, en moge hier zo snel mogelijk een einde aan komen.”

Kinderen gevangen in het bombardement

Maandenlang was de parochie van de Heilige Familie een toevluchtsoord voor ongeveer 500 christenen, voornamelijk ontheemde gezinnen uit heel Gaza. Onder hen waren kinderen die slechts enkele dagen voor de aanval hun dromen en angsten met Kerk in Nood (ACN) deelden - dromen die nu overschaduwd worden door onzekerheid, omdat de klaslokalen waar ze onderdak vonden zwaar beschadigd zijn.

Julia (10) zei: “Ik ben al in de kerk sinds het begin van de oorlog. Ik woon met mijn familie in een klaslokaal van het Latijnse klooster. Ik heb twee zussen: Leila van 13 en Natalie van 9. Ik mis school en mijn vrienden. Ik droom ervan om dermatoloog te worden. Als ik bang ben, geeft mijn familie me een veilig gevoel. Ik hoop dat de oorlog goed eindigt, dat alles weer opengaat en dat iedereen terugkeert naar zijn eigen huis.”

Tarek (14) verlang eveneens naar een normaal leven: “Ik verblijf nu ongeveer acht maanden in de Latijnse Kerk. Ik woon er met mijn familie in een klaslokaal. Ik heb twee zussen. Ik mis school en mijn klasgenoten. Soms word ik wakker en is het rustig, er zijn geen beschietingen, dus ga ik helpen in de Latijnse Kerk. Ik droom ervan om dokter te worden. Mijn ouders geven me een veilig gevoel. Ik hoop dat de oorlog ophoudt, dat iedereen terugkeert naar huis en dat de grensovergang weer opengaat.”

De status van Julia, Tarek en de andere kinderen die onderdak hebben gevonden in de parochie is op dit moment onzeker. Door de grote schade aan de compound is er op dit moment geen informatie beschikbaar over hun toestand. Deze situatie benadrukt de kritieke behoefte aan vrede en humanitaire toegang.

Oproep tot gebed en steun

Kerk in Nood doet een dringende oproep om te bidden. Voor vrede, voor het herstel van de twee zwaargewonde gelovigen en voor iedereen die door deze tragedie is getroffen, inclusief pater Gabriel Romanelli en de kinderen. De Argentijnse priester zat bij aanvang van de oorlog vast in Jeruzalem. Hij keerde pas enkele maanden geleden terug naar zijn parochie.

De christelijke gemeenschap in Gaza telt ongeveer 500 mensen. Onder hen vluchtelingen uit andere parochies en ongeveer 200 leden van de Grieks-orthodoxe kerk. De Heilige Familieparochie is een vitaal toevluchtsoord voor de christenen, maar biedt ook medicijnen en steun aan duizenden mensen erbuiten. Kerk in Nood (ACN) steunt de christelijke gemeenschap in het Heilig Land sinds het begin van de oorlog. Humanitaire hulp is hard nodig, want duizenden mensen hebben geen toegang tot medische zorg en essentiële middelen.

Foto's: Lpg.org

De afgelopen dagen zijn ernstige incidenten gemeld in het dorp Al-Sura in het zuiden van Syrië. Lokale bronnen van Kerk in Nood melden dat de Grieks-Melkitische kerk van St. Michael in Al-Sura in brand is gestoken. De aanvallers zijn onbekend. De volledige omvang van de schade is nog niet bevestigd. Toegang tot het gebied momenteel is niet mogelijk vanwege de aanhoudende spanningen. Beelden die circuleren op sociale media bevestigen de aanval.

38 huizen van christelijke families verwoest

In dezelfde periode werden naar verluidt 38 huizen van christelijke families in de regio Suwayda door brand verwoest. Daardoor zijn veel families dakloos geraakt. Zo’n 70 mensen hebben hun toevlucht gezocht in een grote hal van de kerk in Shahba, waar ze momenteel in precaire omstandigheden verblijven.

“Deze gemeenschap heeft alles verloren,” vertelt een bron die anoniem wil blijven aan Kerk in Nood. “Ze hadden al heel weinig om mee te beginnen - ze behoorden al tot de armste in de regio - en nu hebben ze niets meer.”

Het geweld heeft ook het naburige dorp Al-Mazraa bereikt. Details blijven onduidelijk. De aanvallers zijn niet geïdentificeerd, maar er wordt aangenomen dat de aanval verband houdt met sektarische spanningen en extremistische activiteiten. Deze blijven de regio teisteren en zijn verergerd door jaren van conflict en instabiliteit in het land.

Bomaanslag verijdeld bij maronitische kerk in Tartus

Bij een ander incident verijdelden veiligheidstroepen - in samenwerking met inwoners van het dorp Al-Kharibat - een poging tot een bomaanslag. Om middernacht op zondag 13 juli 2025 werd een oude Lada met grote hoeveelheden explosieven, wapens en brandbommen ontdekt die geparkeerd stond bij de Maronitische kerk van Mar Elias, aan de rand van de stad Tartus. Een gecoördineerde actie van de veiligheidstroepen en buurtbewoners voorkwam een tragedie. De terroristen werden bij een hinderlaag gevangen genomen.

Eerder aanslag in Damascus

Deze incidenten komen minder dan een maand na de zelfmoordaanslag op de orthodoxe kerk van St. Elias in Damascus op 22 juni 2025. Daarbij vielen minstens 30 doden en raakten 54 gelovigen gewond tijdens de zondagse liturgie.

Kerk in Nood (ACN) bevestigt haar toewijding om geestelijke, psychologische en materiële hulp te bieden. Tegelijkertijd dringt de stichting aan op solidariteit van de internationale gemeenschap op dit kritieke moment. Ook roept Kerk in Nood christenen wereldwijd op om te bidden voor de slachtoffers, voor vrede in Syrië en voor de bescherming van de meest kwetsbare gemeenschappen.

Kerk in Nood (ACN) sprak met priester Bashar Fawadleh van de Latijnse ritus in Taybeh. Hij beschrijft de toenemende agressie waaronder de gemeenschap te lijden heeft. “Bijna een maand lang kwam er elke ochtend een kolonist met een grote kudde koeien grazen in onze olijfboomgaarden. Die staan bekend om hun kwaliteit. Hier leven de mensen voornamelijk van de verkoop van olijfolie. De koeien hebben de bomen vernield en ruïneren het oogstseizoen, dat in oktober begint. Zonder de oogst is er geen leven in de stad.”

Aanval op Sint Joriskerk

“Op een dag waren we erg verrast toen meer dan tien gewapende kolonisten de zeer heilige en belangrijke kerk van Sint Joris, of Al-Khadr, zoals we in het Arabisch zeggen, aanvielen. Ze staken vuren aan naast de kerk, die dateert uit de 5e eeuw, en achter de begraafplaats. We waren geschokt. Meer dan 20 jongeren haastten zich met mij naar de plek. We slaagden erin het vuur te doven, terwijl zij alleen maar toekeken”, legt hij uit aan Kerk in Nood (ACN).

De priester omschrijft hoe de gemeenschap onder druk wordt gezet: “Ze hebben ook een aantal straten geblokkeerd met hun auto's, waardoor we ze niet mogen gebruiken. Ondertussen worden de belangrijkste wegen in en uit Taybeh nog steeds geblokkeerd door controleposten en barrières van het leger.”

Doden bij aanval op nabijgelegen moslimdorp

Deze incidenten volgden op soortgelijke aanvallen op het nabijgelegen moslimdorp Kafr Malik. Daarbij kwamen drie jonge Palestijnen om. De motieven van de kolonisten zijn helder. Ze hebben onlangs een billboard geplaatst gericht aan de bewoners van Taybeh, met de tekst ‘Er is hier geen toekomst voor jullie.’

Op de vraag of ze de autoriteiten hadden gebeld, knikt pater Bashar. “Twee keer hebben we het centrum voor coördinatie tussen de Palestijnse regering en de Israëlische regering gebeld. Ze zeiden dat ze zouden komen, maar ze zijn nooit gekomen. Ze beschermden ons niet en hielden de kolonisten niet tegen. Eerder beschermen ze de kolonisten, omdat veel van de soldaten uit de kolonistengemeenschappen komen. Zij worden aangemoedigd door de fanatieke elementen in de regering.”

Oproep tot een onmiddellijk en transparant onderzoek

De hoofden van de Grieks-orthodoxe kerk, de Grieks-Melkitische Kerk en de Latijnse patriarch van Jeruzalem kwamen op 14 juli samen om te praten over de incidenten. In een verklaring roepen de kerkleiders op tot gerechtigheid. “We vragen dat deze radicalen ter verantwoording worden geroepen door de Israëlische autoriteiten. Die faciliteren hun aanwezigheid rond Taybeh. Zelfs in tijden van oorlog zij moeten heilige plaatsen beschermen. We vragen om een onmiddellijk en transparant onderzoek naar waarom de Israëlische politie niet reageerde op noodoproepen van de lokale gemeenschap en waarom deze afschuwelijke acties ongestraft blijven”.

“De aanvallen van kolonisten tegen onze gemeenschap, die in vrede leeft, moeten stoppen, zowel hier in Taybeh als elders op de Westelijke Jordaanoever. Dit is duidelijk onderdeel van de systematische aanvallen op christenen die we in de hele regio zien”, voegt de verklaring eraan toe.

Oproep aan internationale gemeenschap

De hoofden van de kerken vragen diplomaten, politici en kerkfunctionarissen wereldwijd om een biddende en uitgesproken stem voor de oecumenische gemeenschap in Taybeh. “Dat hun aanwezigheid veilig wordt gesteld. En dat ze in vrede kunnen leven om vrijelijk te aanbidden, gewassen te verbouwen zonder gevaar, en te leven in een vrede die veel te kort lijkt te zijn.” Ook roepen ze de wereldgemeenschap, in het bijzonder christenen, op tot “gebeden, aandacht en actie” met betrekking tot deze incidenten.

Taybeh telde vroeger wel 15.000 inwoners, maar de overgrote meerderheid heeft het Heilige Land sindsdien verlaten vanwege het Israëlisch-Palestijnse conflict. Tien families zijn vertrokken sinds de nieuwste fase van de oorlog. Priester Bashar zegt tegen Kerk in Nood dat degenen die zijn overgebleven vastbesloten zijn om op hun land te blijven. “Ondanks dat we in de steek worden gelaten door de autoriteiten, geloven we dat we ze kunnen tegenhouden met hulp van God, de Maagd Maria en vooral onze patroonheilige, Sint Joris.”

Kerk in Nood (ACN) berichtte eerder al over de lastige situatie van christenen op de westelijke Jordaanoever en in het Heilig Land.

“Wij voelen ons alleen”, vertelt de Syrische Franciscaan, pater Fadi Azar, over het verdriet van de christelijke gemeenschap na de aanslag van afgelopen zondag in Damascus. “Wij hebben het recht om naar de kerk te gaan en in vrede te bidden.”

“Christenen in Syrië voelen een groot verdriet. De christelijke gemeenschap in heel Syrië maakt een periode van diepe droefheid door vanwege het verlies van 30 christenen die bij deze aanslag om het leven zijn gekomen. Tot nu toe zijn er 54 gewonden”, vertelt hij in een interview met Kerk in Nood (ACN).

Recht op veiligheid

De Syrische priester verklaart dat de situatie voor niet-dominante religieuze groeperingen steeds moeilijker wordt... “Elke keer als de Kerk met de regering spreekt, zeggen ze dat het om een geïsoleerd incident gaat. Totdat dit ernstige moment aanbrak dat heel Syrië heeft ‘geraakt’.”

Pater Fadi heeft opgeroepen tot de verdediging van de mensenrechten in Syrië: “Wij hebben geloof, wij zijn niet bang. De vervolging van christenen in het Midden-Oosten, in het Heilige Land, heeft altijd bestaan. Er is al 2000 jaar sprake van vervolging. Maar we leven in een beschaafde wereld, waar de mensenrechten worden verdedigd. Wij willen alleen gerechtigheid, niets meer. Christenen hebben het recht om in een land te leven waar veiligheid heerst, zodat wij in vrede naar de kerk kunnen gaan en kunnen bidden.”

Herhaaldelijk agressie

De priester, die in Latakia woont maar vele jaren in Damascus heeft doorgebracht, sprak over de onzekere tijd die Syrië tegemoet gaat en het lijden van christenen na de aanslag van afgelopen zondag. In dit verband benadrukte hij dat er herhaaldelijk sprake is van agressie. “Bijvoorbeeld schietpartijen buiten kerken in Homs of in Hama. Er zijn ook ontvoeringen en veel christenen raken hun baan kwijt”, legt hij uit aan Kerk in Nood (ACN).

“In maart zijn hier in Latakia veel alawieten vermoord”, verwijst hij naar de gewelddadige slachtpartijen in de dorpen ten oosten van Latakia, in de kuststreek van het land. “En nu gebeurt er voor het eerst in de geschiedenis van Syrië sinds 1860 zoiets. Ze komen de kerk binnen en doden veel mensen tijdens de Mis, tijdens het gebed, op zondag om zes uur 's avonds.”

Niet alleen angst onder christenen

De Syrische priester benadrukte dat in deze context niet alleen christenen bang zijn: “De alawieten, de druzen... het is een vervolging.” Over de vermeende daders van de aanslag van afgelopen zondag op de Dweila-kerk in Damascus doen verschillende verhalen de ronde. Pater Fadi zei: “Sommigen beweren dat het de groep Ansar al-Sunna was, die de vlag van Daesh voert. Voorheen zaten ze allemaal in Idlib.” Hij benadrukte verder: “Het is een gevaar, niet alleen voor christenen, maar ook voor druzen of alawieten, en zelfs voor gematigde moslims... Ze zijn zeer gevaarlijk (...). Ze willen geen burgerregering, ze willen een fanatieke islamitische terroristische regering.”

Aanslag was te verwachten

Op de vraag of deze aanval onverwacht kwam voor de bevolking, antwoordde de priester dat ze in zekere zin al maandenlang iets dergelijks hadden verwacht: “Er waren dreigementen, veel dreigementen. Het was te verwachten, maar niemand wist wanneer (...). Vorige week werd er geschoten buiten een kerk in Homs, de Syrisch-orthodoxe kerk. Daar schoot een man op de kerkdeur.”

Volgens lokale sociale media vond gisteren, 26 juni, opnieuw een agressief incident plaats. Personen op motorfietsen zouden het vuur hebben geopend voor de kerk in Latakia. Daarbij is tragisch genoeg opnieuw iemand om het leven gekomen. Het Grieks-orthodoxe bisdom in Latakia ontkende eerder nieuws over de dood van een bewaker, stelde dat het slachtoffer geen banden had met de kerk, en dat de aanslag buiten de kerk plaatsvond.

Internationale bescherming

Over de huidige situatie van de lokale christelijke gemeenschap verklaart de Syrische priester dat alle christenen grote droefheid voelen. “We voelen ons nu alleen. We vragen om de tussenkomst van het Vaticaan, van de Europese Gemeenschap. Mensen zeggen nu tegen ons: ‘pater, we willen geen hulp, we willen geen voedsel, geen medicijnen, niets. Help ons te ontsnappen. We kunnen hier niet leven. Wij vrezen voor ons leven; wij vrezen voor de toekomst van onze kinderen.’“

In deze context blijft het aantal christenen in Syrië dalen: “Jaren geleden, vóór de oorlog, vormden christenen nog 10% van de bevolking. Nu vormen we 3%. En waarschijnlijk zullen deze zomer nog veel meer christenen vertrekken”, besluit hij.

Kerk in Nood roept op tot gebed én actie

Deze tragische gebeurtenis onderstreept opnieuw de kwetsbare positie van christelijke gemeenschappen in het Midden-Oosten. Ondanks het geweld blijft Kerk in Nood actief in Syrië, waar het noodhulp en pastorale zorg biedt aan christenen van verschillende denominaties. Denk aan het herstellen van kerken, het ondersteunen van priesters en religieuzen, en het voorzien in eerste levensbehoeften. “Wij bidden voor genezing, troost en vrede,” aldus Regina Lynch, president van Kerk in Nood internationaal. “Maar we vragen ook om concrete steun van de internationale gemeenschap.”

Wat kunt u doen?

Uw gift zal de Kerk helpen om de gewonden te helpen, de families van de doden bij te staan, de getraumatiseerden te troosten en te behandelen en andere noden van de kerk en de gelovigen in deze wanhopige en trieste tijd. Met uw donatie helpt u:

• de wederopbouw van beschadigde kerken;
• noodhulp aan gewonde of getroffen families;
• pastorale zorg aan getraumatiseerde christenen
• troost en hoop geven aan Syrische jongeren

Doneer nu voor christenen in Syrië en draag bij aan hoop, herstel en geloof.