“Binnen het parochiecomplex gaat het zo goed mogelijk, hoewel we veel beschietingen horen en soms granaatscherven ons complex bereiken”, legt pater Romanelli in gesprek met de pauselijke stichting Kerk in Nood (ACN) uit.

Onderdak aan 500 mensen

Toen de huidige oorlog in Gaza uitbrak, zocht de hele christelijke bevolking haar toevlucht in de katholieke parochie van de Heilige Familie en in het naburige orthodoxe complex. Daar vielen meerdere doden. De katholieke parochie biedt momenteel onderdak aan ongeveer 500 mannen, vrouwen en kinderen. Onder hen een groep mensen met een handicap die de Missionarissen van Naastenliefde al voor de oorlog opvingen.

De grootste uitdaging voor pater Gabriel is om het leven binnen de parochie goed te ordenen en te organiseren. “Dit houdt onder meer in dat we een vast schema aanhouden, met elke ochtend stil gebed voor het Heilig Sacrament en 's middags het rozenkransgebed en de Mis.”

Proberen schooljaar te redden

De vele kinderen in de parochie krijgen regelmatig les, in een poging het schooljaar te redden. Ook organiseert de parochie activiteiten voor kinderen, tieners en gezinnen, evenals bijbelstudiegroepen die eens per week bijeenkomen.

De middelen die de parochie van weldoeners ontvangt, worden verdeeld onder alle bewoners en onder naburige moslimgezinnen. Israël heeft de afgelopen drie maanden echter alle hulp geblokkeerd. Op 22 mei stond Israël slechts 90 humanitaire vrachtwagens toe in Gaza, veel minder dan de geschatte dagelijkse behoefte van 500 vrachtwagens. Dit betekende dat de parochie drastischer maatregelen moest nemen.

Drie maanden geen hulp

“We hebben al drie maanden geen hulp meer ontvangen. Daarom rantsoeneren we alles wat we hebben. Pas daarna kunnen we het uitdelen aan de vluchtelingen in het complex en aan mensen van buitenaf”, legt de pastoor uit. Hij vertelt Kerk in Nood (ACN) dat hij er onlangs wel in geslaagd is om zowel binnen als buiten het complex water te verdelen.

Israëlische troepen belegeren Gaza sinds kort na de terroristische aanslagen van 7 oktober 2023. Die werden gepleegd door Hamas en andere jihadistische groeperingen die vanuit het gebied opereren. De vele bombardement en een grondinvasie, die tot op heden voortduren, hebben aan tienduizenden mensen het leven gekost.

Niemand heeft het over herbouwen

Ongeveer 52 leden van de christelijke gemeenschap, die vóór deze oorlog ongeveer 1.000 mensen telde, zijn rechtstreeks omgekomen. Enkelen zijn omgekomen bij aanvallen, anderen gestorven aan ziekten als gevolg van gebrek aan medische zorg. Onder hen een moeder en dochter die op het terrein van de Heilige Familie door Israëlische scherpschutters werden doodgeschoten.

De meesten zijn alleen maar bezig met overleven. Maar pater Gabriel zegt dat hij ook tekenen van psychische aandoeningen, waaronder depressies, bij de gelovigen opmerkt. “Het ernstigste wat we zien is dat niemand het heeft over het einde van de oorlog of het recht om hier te blijven, of om huizen te herbouwen en opnieuw te beginnen”, zegt hij. “Dus bidden we, en vragen we mensen om te bidden en zich in te zetten voor vrede.”

Er zijn veel christenen in het Heilig Land die lijden onder angst en onzekerheid. Daarom vraagt de Latijnse patriarch van Jeruzalem, Mgr. Pizzabala, u om noodhulp voor meer dan 600 christelijke gezinnen in Gaza, de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem.  Zij hebben voedsel, water, medicijnen, medische hulp, onderdak en elektriciteit nodig. Helpt u mee?

Foto: © Holy Family Church in Gaza

Voor wie is uw werk bedoeld?

Wij helpen kwetsbare jongeren, vooral jonge meisjes die in arme gezinnen zijn geboren. Zij worden blootgesteld aan huiselijk geweld, misbruik, armoede, mensenhandel en andere vormen van mishandeling. De problemen waarmee ze worden geconfronteerd, leiden tot geweld. Dat heeft een verwoestend effect op hun geestelijke en lichamelijke gezondheid. Deze meisjes zijn opgegroeid in een zeer moeilijke omgeving. Ze hebben hulpmiddelen nodig en moeten gezonde gewoontes ontwikkelen. Daarom hebben ze bescherming en psychologische ondersteuning nodig. Toegang tot geestelijke gezondheidszorg is echter erg moeilijk. Wij bieden hen sessies over hun rechten, om hen te laten zien dat ze sterk en volwaardig zijn. We organiseren ook sessies voor gezinnen, om ouders te ondersteunen en hen te helpen hun kinderen te beschermen.

Waarom is dit soort werk zo belangrijk?

Ons werk is meer dan alleen belangrijk, het is cruciaal. Deze meisjes komen uit zeer moeilijke omgevingen, gekenmerkt door extreme armoede en misbruik op alle niveaus. Ze worden vaak beroofd van zowel onderwijs als basisbehoeften. Juist dat zijn de dingen die hen kunnen helpen om aan hun situatie van armoede te ontsnappen en onafhankelijke, volwaardige en verantwoordelijke vrouwen te worden.

Tijdens de lessen zelfverdediging leren ze zich te verdedigen tegen aanvallen, terwijl de dans- en schilderlessen helpen om hun zelfvertrouwen te ontwikkelen. En ze houden van dansen!

Wat zou er met deze meisjes gebeuren als ze dit project niet hadden?

Zonder ondersteuning zouden ze worden blootgesteld aan drugs, criminaliteit, prostitutie of criminele bendes. Ze hebben veel trauma's opgelopen. Velen hebben last van angst, depressie en hechtingsstoornissen. Zij vinden het moeilijk om mensen te vertrouwen. Hun trauma's zitten erg diep en hebben invloed op veel dingen, zoals leren. Het is erg belangrijk om hen deze kansen te bieden, zodat ze sterke en stabiele vrouwen kunnen worden. Op dit moment hebben ze geen enkele stabiliteit. De meesten van hen missen een veilige en rustige plek in hun leven. Het is essentieel dat wij hen die bieden.

Libanon maakt een verschrikkelijke economische crisis door, dus hoe is het mogelijk om het project te financieren?

Helaas is de geestelijke gezondheidszorg zeer beperkt en duur. Goede doelen spelen een zeer belangrijke rol bij het bieden van dit soort ondersteuning aan kwetsbare bevolkingsgroepen. We hebben het hier over meisjes die elke dag te maken hebben met criminaliteit en delinquentie. Daarom helpen wij hen, om het risico te verkleinen dat zij hierin terechtkomen. Maar er zijn maar heel weinig mensen die zich hierop richten.

Het zou natuurlijk de taak van de overheid moeten zijn om voor deze kwetsbare meisjes te zorgen. Maar helaas zijn veel centra gesloten vanwege de economische crisis. Dat terwijl het aantal kwetsbare mensen juist is toegenomen! Deze missie ligt ons na aan het hart en aan het hart van Jezus.

Dat gezegd hebbende, zou dit alles niet mogelijk zijn geweest zonder de steun van weldoeners van Kerk in Nood, vooral in de afgelopen twee jaar. We weten dat de stichting een uitzondering heeft gemaakt om dit project te financieren, en daar zijn we erg dankbaar voor. We danken Kerk in Nood voor alle hulp die zij biedt, vooral in dit deel van de wereld.

Kunt u ons iets vertellen over uw rol als religieuze zusters en opvoedsters? Wat maakt dit zo bijzonder?

Onze rol als therapeuten en als gewijde religieuzen is om deze meisjes te helpen verantwoordelijkheid voor zichzelf te nemen. We laten zien dat dit een veilige plek is, waar ze hun emoties kunnen verwerken. We kunnen hun omgeving niet veranderen, maar we kunnen hen wel helpen hun zelfvertrouwen te vergroten en de vicieuze cirkel van trauma te doorbreken.

Onze aanpak is alomvattend en gebaseerd op luisteren, ondersteuning en begeleiding, maar ook op bescherming. Deze meisjes kunnen in ieder geval 's middags in een veilige omgeving zijn. Ze kunnen psychologen, een logopedist en een maatschappelijk werker ontmoeten. Ook kunnen ze hulp krijgen bij hun schoolwerk. Hun geestelijk begeleider is ook een grote steun voor hen. Ons centrum biedt een comfortabele en vertrouwde ruimte, waar ze zich vrij kunnen uiten en de juiste beslissingen voor hun toekomst kunnen nemen. Ons doel is hen middelen aan te reiken waarmee zij in de toekomst een voorbeeld van verandering kunnen zijn voor anderen.

Welke verschillen ziet u bij de meisjes tussen het moment dat zij aan het project beginnen en het moment dat zij het afronden? Merkt u een impact op hen en hun familie?

We kunnen nooit spreken van een volledig succespercentage, maar we proberen altijd de situatie te verbeteren. We hebben veel vooruitgang gezien bij deze meisjes. Ze vinden betekenis en kunnen de uitdagingen van het leven aan. Sommigen van hen zijn erin geslaagd hun diploma te halen en doen het momenteel erg goed op de universiteit. Ik werk nauw met hen samen en kan het voorbeeld noemen van een meisje dat ik een jaar lang heb begeleid.

Ze was 14 toen ik haar ontmoette, ze had vreselijk misbruik geleden door haar vader en ze was niet de enige in het gezin in die situatie. Ik heb een jaar lang met haar gewerkt en u zou niet geloven hoeveel er in die tijd is veranderd. Zij en haar moeder waren van huis weggevlucht omdat de vader haar moeder wilde vermoorden. De moeder had zelfs de naam van haar dochter veranderd uit angst dat de vader hen zou vinden en iets zou aandoen. Dit jonge meisje durfde niet eens in de spiegel te kijken en kwam nooit buiten. Nu kan ze echter voor de spiegel staan en leeft ze niet langer in angst. Ze gaat naar buiten, heeft vrienden gemaakt... ze voelt zich veilig. De steun en de therapie die wij bieden zijn erg belangrijk. Wij zijn erg blij met de resultaten die wij zien. Dit is een plek van vertrouwen en warmte, waar deze meisjes zich echt op hun gemak en veilig voelen.

Libanon is bijzonder zwaar geraakt door de economische crisis. Ook zijn er nog steeds veel vluchtelingen voor aanvallen door Israël, die deels bij christelijke gezinnen zijn opgevangen.  Deze heeft geleid tot een schrijnend tekort aan medicijnen, vooral voor kwetsbare kinderen met een verstandelijke of lichamelijke beperking. In het El-Saleeb ziekenhuis in Beiroet ziet zuster Marie Makhlouf dagelijks hoe kinderen lijden door het gebrek aan essentiële medicatie. Uw steun kan het verschil maken: met een gift van €19,45 voorziet u een kind van levensreddende medicijnen. Helpt u mee?

De pastoor van de Heilige Familie in Gaza houdt opnieuw een wanhopig pleidooi voor vrede in de door oorlog verscheurde regio. “Het oplaaien van de gevechten tussen Israël en Hamas maakt de situatie alleen maar ellendiger voor de burgerbevolking. En het doet de spanning in het Heilige Land toenemen.”

17.000 kinderen omgekomen

De Argentijnse priester, lid van de Verbo Encarnado, is al enkele jaren in Gaza. en hij sprak zijn diepe bedroefdheid uit over de kinderen die al zijn omgekomen in deze oorlog. “Onlangs is het aantal kinderen dat in deze oorlog is gedood de 17.000 gepasseerd. Meer dan 17.000 kinderen gedood! Het is verschrikkelijk, verschrikkelijk. We hebben meer dan 50.000 doden in deze oorlog en meer dan 110.000 gewonden, waaronder veel geamputeerden.”

“Nog een dag oorlog zal de situatie niet oplossen, het zal het alleen maar erger maken”, aldus de priester. “God geve dat er snel echte vrede komt, dat deze oorlog eindigt. Ik hoop dat alle Joodse gijzelaars en de Palestijnse gevangenen zo snel mogelijk bevrijd worden volgens het staakt-het-vuren plan. Ik vraag u in het bijzonder om te bidden tot Onze-Lieve-Vrouw van Fatima.”

Nog 500 mensen op parochieterrein Gaza

Pater Gabriel verblijft nog steeds met zo’n 500 mensen, katholieken en enkele orthodoxe en moslimfamilies, op het terrein van de parochie Heilige Familie in Gaza. “Sinds het begin van de oorlog in oktober 2023 bidden we elke dag met kinderen en volwassenen voor het Allerheiligste Sacrament de rozenkrans tot Onze lieve Vrouwe van Fatima.”

Het leven is er ellendig. “We hebben humanitaire hulp nodig voor meer dan twee miljoen mensen die hier wonen en die voor het grootste deel alles kwijt zijn. Hun huizen, hun werkplekken, de scholen van hun kinderen, hun bezittingen; velen zijn wanhopig. Voor het grootste deel van de bevolking is het een ellendig leven, en die spanning is duidelijk voelbaar in het hele Heilige Land.”

Katholieke Kerk leidende rol in hulpverlening

Hoewel christenen een zeer kleine minderheid vormen in Gaza, heeft de katholieke Kerk een leidende rol bij het bieden van hulp aan de bevolking van Gaza. “Dankzij de Kerk hebben we duizenden gezinnen kunnen helpen en ervoor kunnen zorgen dat de hulp iedereen bereikt die het echt nodig heeft, want de situatie in Gaza is er op dit moment een van extreme armoede.”

“Sommigen, zij die de kans hadden om te vertrekken, hebben dat al gedaan”, vertelt de Argentijnse priester. “Anderen moeten of willen hier blijven, vooral omdat ze hier geboren zijn. Dit is hun land en ze zien zichzelf als de afstammelingen van de eerste christenen. Dat is inderdaad het geval, net als bij alle christenen in het Heilige Land”.

Geweld raakt ook christenen

Ook qua strijd is het vooruitzicht weinig positief. Na meer dan een jaar oorlog bereikten Israël en Hamas een staakt-het-vuren dat de vrijlating van gijzelaars toestond in ruil voor de vrijlating van Palestijnse gevangenen. Dat staakt-het-vuren is onlangs echter verbroken, en er wordt momenteel onderhandeld over een nieuw staakt-het-vuren.

De christelijke nederzettingen zijn niet onaangetast gebleven door de oorlog. Twee vrouwen werden neergeschoten door militaire sluipschutters op het terrein van pater Gabriels parochie. Eerder kwamen 18 mensen om toen het terrein van de orthodoxe Kerk werd getroffen tijdens een luchtaanval. Israël beweerde dat een nabijgelegen commandocentrum van Hamas het doelwit was. Nog eens minstens 11 christenen zijn gestorven door gebrek aan adequate medische zorg voor chronische ziekten. Sommige scholen zijn verwoest.

Kleine parochie in Gaza heeft grote impact

In deze sfeer van angst kan het leven op de katholieke compound verontrustend zijn, aldus pater Romanelli. “Zoals u zich kunt voorstellen, is het niet gemakkelijk om met 500 mensen in een kleine ruimte te leven. Toch prijzen we onszelf gelukkig. Zoals we zeggen, we leven met Jezus in zijn huis. Ondanks alles slagen we er niet alleen in om te overleven, maar ook om duizenden andere gezinnen te helpen met voedsel, water en medicijnen. Wel is dit allemaal beperkt, omdat de grenzen de afgelopen weken gesloten zijn geweest voor humanitaire hulp.”

Het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem, de belangrijkste projectpartner van Kerk in Nood (ACN) in het Heilige Land, blijft alle mogelijke steun bieden, niet alleen aan de christelijke bevolking in Gaza, maar ook aan de bredere burgerbevolking. Lees hier wat u voor hen kunt betekenen.

Uit een enquête onder bijna 300 Palestijnse christenen, die tussen oktober en december 2023 werd gehouden, net toen de Gaza-oorlog uitbrak, bleek dat 60 procent van de respondenten behoefte had aan geestelijke gezondheidszorg en counselingsessies.

Groeiend wantrouwen
De medewerkers van het Bailasan Counselling Centre, die werken op de Westelijke Jordaanoever, geloven dat als de enquête vandaag herhaald zou worden, het aantal aanzienlijk hoger zou zijn. De oorlog tussen Israël en Hamas vindt plaats in Gaza, maar de gevolgen ervan zijn voelbaar in het hele Heilige Land en het hele Midden-Oosten.

De samenleving, die al lange tijd gebukt gaat onder bittere en langdurige tegenstellingen en wederzijds wantrouwen, raakt daardoor nog verder verdeeld. Voor christenen op de Westelijke Jordaanoever wordt de situatie nog verergerd door het feit dat zij een krimpende minderheid vormen ten opzichte van een overwegend islamitische bevolking die de laatste jaren tekenen van toenemende radicalisering vertoont.

Eigen christelijke identiteit
Tijdens een bezoek van een delegatie van Kerk in Nood (ACN), waarvan de weldoeners de restauratie en een werkgelegenheidsprogramma in het centrum financieren, beschreef psycholoog Albert Khader Hani de huidige situatie: “We hebben te maken met verschillende problemen, waaronder bezetting en geweld. De oorlog beïnvloedt alle aspecten van het leven van de mensen hier, vooral de Palestijnse christenen.”

“Het is onze verantwoordelijkheid als leidende Palestijnse christenen om met hen samen te werken, want er zijn hier veel centra voor geestelijke gezondheidszorg, maar die richten zich niet exclusief op de christelijke gemeenschap. We hebben onze eigen identiteit, en die willen we redden, en onze visie met hen voortzetten, om veilig te kunnen leven.”

Stigma bestrijden
Geconfronteerd met deze situatie en de zeer beperkte oplossingen die het Palestijnse Ministerie van Volksgezondheid voorstelde, besloot het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem om in juni 2024 het Bailasan Counselling Centre te openen. Het team van het centrum - waaronder personeel dat is aangenomen via het door weldoeners gefinancierde werkgelegenheidsprogramma - heeft zijn handen al vol, ondanks de culturele taboes met betrekking tot geestelijke gezondheid.

“We proberen het stigma te bestrijden; sommige mensen zijn bang om hierheen te komen. Mensen denken dat ze veroordeeld zullen worden, ze zijn bang om hun probleem te delen,” zegt zuster Lorena Cecilia, een Mexicaanse Comboni missionaris met een diploma in psychologie.

“Je kunt niet buiten je cultuur leven. Als familie zijn we bang om in verband gebracht te worden met geestelijke gezondheidsproblemen. We kennen elkaar allemaal, dus we zijn terughoudend om hulp te zoeken. Ons werk hier is dus niet gemakkelijk! Desondanks gaat het veel beter dan voorheen. En het succes van ons werk heeft al een verandering in de cultuur teweeggebracht,” voegt Albert Khaled Hani toe.

“Fysiek zijn ze hier, mentaal elders”
Een oplossing die het centrum heeft gevonden is om niet te wachten tot de mensen naar het centrum komen, maar om de gemeenschap te ontmoeten waar ze is. Daartoe gaan de medewerkers naar jeugdgroepen, scoutinggroepen, steungroepen voor moeders van kinderen met speciale behoeften, parochies en scholen.

Het werk met jonge mensen is vooral belangrijk, zegt zuster Lorena, omdat velen van hen er zo op gebrand zijn om hun thuisland te verlaten, dat ze het heden verwaarlozen. “Een groot probleem is de scheiding van gezinnen, ouders in het buitenland of kinderen die van plan zijn om naar het buitenland te gaan. Jonge meisjes stellen zich bijvoorbeeld niet voor dat ze hier wonen. Dat leidt tot problemen in de manier waarop ze hun leven leiden, hun dagelijkse beslissingen zijn gericht op een uiteindelijk vertrek. Fysiek zijn ze hier, mentaal denken ze alleen maar aan emigreren.”

Christelijke waarden
Het Bailasan Centrum, dat gevestigd is in een voormalig klooster, is momenteel het enige door christenen gerunde gezondheidscentrum dat zich uitsluitend richt op christenen. “Dit soort werk, met christelijke waarden, is nog nooit eerder gedaan. Wij zijn niet zoals andere centra; wij zijn gebaseerd op de Bijbel. Als een niet-christen bij ons komt, verwijzen we hem door naar een ander centrum,” zegt Hala Batarseh, een maatschappelijk werkster die oorspronkelijk uit Bethlehem komt.

Het gebouw heeft een mooie en rustige heilzame tuin aan de achterzijde, onderhouden via het werkgelegenheidsprogramma. Ook dit groen is “bailasan”, Arabisch voor “balsem.” De naam van het centrum is geïnspireerd op Jeremia 8:22 “Is er geen balsem in Gilead, is daar geen geneesheer? Waarom wordt dan de gezondheid van de dochter van mijn volk niet hersteld?” Het personeel van het Bailasan centrum wil een verzachtende balsem zijn voor de psychologische problemen van een getraumatiseerd volk in een door oorlog verscheurde regio.

De patriarchen en hoofden van lokale Kerken in Jeruzalem hebben een officiële verklaring uitgegeven waarin ze de meest recente poging van de gemeente Jeruzalem veroordelen om kerken te dwingen de gemeentelijke belasting te betalen die bekend staat als “Arnona”. Volgens de verklaring, uitgegeven op 19 februari, zijn de acties van de gemeente “juridisch dubieus en moreel onaanvaardbaar.”

Dwangbevel met grote consequenties
De lokale overheid heeft een gerechtelijk bevel uitgevaardigd tegen het Patriarchaat van de Armeens-Apostolische Kerk. Als dit dwangbevel succesvol is, zal de gemeente de eigendommen van de Kerk overnemen vanwege vermeende onbetaalde belastingen. De Armeens-Apostolische Kerk is een van de kleinste Kerken met een historische aanwezigheid in het Heilige Land. Ook de katholieke Kerk en de Grieks-orthodoxe Kerk worden echter door deze kwestie getroffen. Over de vraag of kerken vrijgesteld moeten worden van bepaalde belastingen, waaronder Arnona, wordt al tientallen jaren gedebatteerd.

De relaties tussen de christelijke kerken en de staat in Israël worden geregeld door een overeenkomst die bekend staat als de “status quo.”,  Deze dateert nog uit de tijd van het Ottomaanse Rijk. Maar “de status quo-overeenkomst is een politieke verklaring”, aldus Sami el-Yousef, CEO van het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem, in gesprek met Kerk in Nood (ACN). “Als je naar de eigenlijke wet kijkt, is er niets dat zegt dat onze instellingen zijn vrijgesteld. Als we naar de rechter stappen, zullen we waarschijnlijk verliezen. De kwestie vereist dus een politieke oplossing. Maar alle kerken zullen failliet gaan als we volgens de wet moeten betalen.”

Lange onderhandelingen
“Kerken worden onder druk gezet als het gaat om het betalen van belastingen. De gesprekken tussen het Vaticaan en de staat Israël begonnen in 1994 en hadden in 1996 afgerond moeten zijn, maar ze zijn nog steeds aan het onderhandelen,” legt Sami el-Yousef uit.

In het specifieke geval van het Armeens Patriarchaat beweren de kerken echter dat de gemeente de juiste procedure niet heeft gerespecteerd. “Bijzonder verontrustend is de poging van de gemeente om een schuldbekentenis af te dwingen zonder gerechtelijk onderzoek. Dit in weerwil van de regeringscommissie die is opgericht om in goed vertrouwen over dergelijke zaken te onderhandelen.” Een gezamenlijke verklaring van de patriarchen en hoofden van lokale kerken in Jeruzalem stelt dat deze “roekeloze zet” het orthodoxe Armeense patriarchaat in gevaar brengt en een precedent schept dat christelijke instellingen in het hele Heilige Land in gevaar zou kunnen brengen.

Gemeente eiser, rechter en uitvoerder
In een afzonderlijke verklaring klaagt het Armeense Patriarchaat dat het bedrag dat door de incassomedewerker van de gemeente wordt geëist, verwijst naar vermeende schulden die dateren uit 1994, maar de verjaringstermijn negeert en eigendommen omvat die in feite worden verhuurd aan de gemeente zelf, die miljoenen shekels aan achterstallige huur verschuldigd is. De incassomedewerker wordt ervan beschuldigd “als eiser, rechter en uitvoerder op te treden, alles in één en de belangen van zijn werkgever - de gemeente - te dienen”.

George Akroush, directeur van het ontwikkelingskantoor van het Latijns Patriarchaat in Jeruzalem, legt Kerk in Nood uit hoe de gemeente werkt. “We hebben grote organisaties met kerken, conferentiezalen, vormingscentra en misschien een klein pension en een kleine souvenirwinkel. Ze zeggen dat omdat er een pension of souvenirwinkel is, deze belasting moet betalen. Maar ze rekenen het hele gebied mee.”

Tekorten bij sociale diensten kerken
In hun onderhandelingen hebben de kerken de onschatbare sociale rol benadrukt die ze hebben. “Als we gedwongen worden om te sluiten, betekent dit een enorme last voor de staat zelf. Er zijn niet genoeg scholen, bejaardentehuizen, centra voor mensen met een handicap, weeshuizen, culturele centra, ziekenhuizen of andere sociale diensten om de bevolking te dienen”, aldus Akroush.

“De Kerken, die hier al eeuwen waren voordat de staat Israël werd opgericht, bestrijken deze gebieden, en daarom moeten ze worden vrijgesteld. Als Israël deze belastingen oplegt, zullen verschillende diensten worden stopgezet, omdat het voor de Kerk onmogelijk zal zijn om de operaties te betalen. We werken al met een tekort en hebben internationale steun nodig. Dit zou een einde maken aan verschillende vitale diensten die worden verleend aan de allerarmsten. Zij zullen degenen zijn die eronder lijden.”

Bankrekeningen bevroren
In Jeruzalem zijn er vier zaken waarbij katholieke instellingen betrokken zijn en er zijn er meer in andere delen van Israël. “Ze hebben de bankrekeningen van de scholen van het Latijns Patriarchaat in Haifa bevroren. Niemand komt voor ons op, dus moesten we onderhandelen. We zijn erin geslaagd om het bedrag te verlagen van twee miljoen shekels [meer dan €500.000] naar 500.000 NIS (€134.000), door een overeenkomst te tekenen die ons niet verplicht om belastingen te betalen, maar spreekt over gemeentelijke bijdragen. Wat gaat er volgend jaar gebeuren? We hebben niet langer de bescherming die we dachten te hebben,” aldus Sami el-Yousef tegenover Kerk in Nood.

“Dit is een duidelijke poging van de gemeente om het Armeens Patriarchaat te ondermijnen door het economisch onder druk te zetten, met als doel de aanwezigheid van het Patriarchaat in het Heilige Land te verminderen. Een gerechtelijke uitspraak over de vermeende schuld van Arnona zou een gevaarlijk precedent scheppen en zou ook van toepassing zijn op andere christelijke gemeenschappen. Dit zou een zeer negatieve impact hebben op de algemene christelijke aanwezigheid in het Heilige Land,” aldus de verklaring van het Armeense Patriarchaat.

Oproep tot politieke oplossing
In hun eigen verklaring van 19 februari roepen de patriarchen en hoofden van kerken op tot een politieke oplossing. “Het aanvallen van één Kerk is een aanval op alle Kerken. We kunnen niet zwijgen terwijl de fundamenten van ons christelijk getuigenis in het land van Christus' bediening worden aangetast. We roepen premier Benjamin Netanyahu, minister van Binnenlandse Zaken Moshe Arbel en minister Tzachi Hanegbi op om onmiddellijk in te grijpen, alle gerechtelijke procedures te bevriezen en ervoor te zorgen dat de onderhandelingen binnen de bovengenoemde regeringscommissie worden hervat om in de geest van rechtvaardigheid tot een minnelijke oplossing te komen met betrekking tot deze kwestie.”