Diaken Santosh Kumar diende in de parochie Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand in Kalpahad, Noord-Andaman. Parochianen lopen er regelmatig 6 kilometer door gevaarlijke bossen om de Zondagsmis bij te wonen. Maar diaken Kumar en de pastoor moeten ook door de dichtbegroeide bossen lopen om bij afgelegen kapellen te komen om de Mis op te dragen of pastorale bezoeken af te leggen.
Hij vertelde aan de katholieke liefdadigheidsorganisatie Kerk in Nood (ACN): “Het is een strijd om in de afgelegen gebieden te komen en een weg door de bossen te banen. Maar we denken aan de mensen die daar wonen en naar die de Mis komen. En dat geeft ons de kracht om door te gaan.” Hij benadrukte het grote geloof van de katholieken die in afgelegen delen van de parochie wonen en voegde eraan toe: “Als we naar die kapellen gaan, vinden we ze nooit leeg – ze hebben dorst naar de Eucharistie en het gebed.”
Niet alle kapellen zijn te voet te bereiken, sommige zijn bereikbaar via de hoofdwegen in de regio. De donateurs van Kerk in Nood (ACN) gaven de parochie een motorfiets om hen te helpen deze tochten te maken. Kumar: “De motor is erg handig, want als we die niet hadden, zouden we onze missie niet kunnen vervullen door dorpen 10, 20 of zelfs 30 km verderop te bezoeken.” Dat terwijl ze na het afleggen van lange afstanden over de weg vaak alsnog door de jungle moeten trekken om hun bestemming te bereiken. Het zijn niet de enige problemen in Kalpahad parochie. “Er is hier geen elektriciteit, geen internet en een schaarste aan water – maar we redden ons.”
Kumar wordt op 12 mei tot priester gewijd door bisschop Visuvasam Selvaraj. Hij was de eerste seminarist in het bisdom Port Blair – dat de Nicobar- en Andaman-eilanden van India omvat, inclusief afgelegen junglegebieden – die hulp kreeg van Kerk in Nood (ACN) bij zijn opleiding.
Zijn reis naar het priesterschap begon nadat hij vurig had gebeden voor het herstel van zijn vader van kanker. Hij zei: “Ik had er nooit aan gedacht om priester te worden, maar toen kreeg mijn vader kanker. Ik bad tot God en dat begon mijn leven te veranderen.” Na het herstel van zijn vader voelde hij zich aangetrokken tot het ambt: “In mijn bisdom zijn er maar weinig priesters, maar toen ik de priesters voor de mensen zag werken, zag ik de dorst van de mensen naar Christus en hun behoefte aan de Mis en andere sacramenten. Dank aan Kerk in Nood en alle weldoeners voor de steun die jullie mij hebben gegeven op mijn weg naar het priesterschap.”
