Pater Júnior Vásquez is meer dan zes uur per dag onderweg. En dan hebben we het alleen nog maar over de tijd die hij nodig heeft om van de ene parochie naar de andere te gaan om de mis op te dragen. Elke ochtend staat hij rond 5 uur op. Hij brengt dan een uur door “aan de voeten van de Meester, in het Heilig Sacrament.” Daar haalt hij de kracht vandaan om weer een dag tegemoet te gaan en de 31 plattelandsgemeenschappen in zijn parochie te dienen.
Als een brandende kaars voor God
Als priester vertelt hij een bezoekende delegatie van Kerk in Nood (ACN) dat de inspanning de moeite waard is. “Het is de moeite waard om je leven helemaal te geven en het als een brandende kaars voor God ten dienste van de armen te stellen, zodat de boodschap van verlossing iedereen bereikt.”
Op het Caribische eiland wordt de term “las lomas” vaak gebruikt om te verwijzen naar de landelijke berggebieden, die vaak verstoken zijn van basisvoorzieningen en weinig mogelijkheden bieden. Veel van de gemeenschappen zijn geïsoleerd omdat de onverharde wegen tijdens het regenseizoen onbegaanbaar worden.
Meer dan alleen preken
“Mijn collega-priesters en ik moeten bergen oversteken, over moeilijke en rotsachtige wegen,” vertelt de jonge priester. “We moeten ook veel beken en rivieren oversteken om deze mensen te bereiken”. Veel gemeenschappen worden verwaarloosd en lijden onder een gebrek aan werkgelegenheid, gezondheidszorg en onderwijs. Mensen hebben de neiging om de “lomas” te verlaten op zoek naar betere kansen, wat leidt tot een afname van de actieve bevolking en een cyclus van verwaarlozing in stand houdt. De priesters doen meer dan alleen preken, want ze nemen ook de rol van sociale steun op zich.
Met Gods Woord de bergen in
Om zich te verplaatsen had pater Júnior vroeger een zeer oude auto die “voortdurend beschadigd raakte, wat leidde tot aanzienlijke uitgaven die onhoudbaar waren voor de parochie,” legt hij uit. Maar het oude voertuig was ook een gevaar voor de gezondheid. “Na verloop van tijd leidden het constante rijden en de slechte staat van de wegen tot een verzwakking van de gewrichtsbanden in mijn voet, wat uiteindelijk een breuk veroorzaakte,” vertelt hij aan Kerk in Nood (ACN). Door deze blessure kon hij vijf maanden lang praktisch niet werken en moest hij verschillende pijnlijke operaties ondergaan. Emotioneel was het proces nog moeilijker. Hij herinnert zich dat hij door periodes van grote angst ging, hoewel hij altijd gesteund werd door zijn geloof. “God en Onze Lieve Vrouw waren altijd bij me.”
Tegelijkertijd liet de ervaring hem ook nadenken over hoe belangrijk het is om voor zichzelf te zorgen. “Als ik voor mezelf en mijn welzijn zorg, kan ik de gemeenschap beter en langer dienen. Ik zal gezond en sterk zijn om mezelf aan mijn mensen te geven,” zegt pater Júnior. Dankzij de steun van de weldoeners van Kerk in Nood (ACN) heeft pater Júnior nu een nieuw voertuig, wat zijn werk veel gemakkelijker maakt. “Nu kan ik mijn pastorale taken efficiënter uitvoeren en plaatsen en gemeenschappen bereiken die voorheen ontoegankelijk waren,” legt de dankbare priester uit.
Uitdagingen: Evangelische sekten
Toegang is echter niet de enige uitdaging waar pater Júnior mee te maken krijgt in de landelijke gebieden die hij bedient. De aanwezigheid van evangelische sekten die “mensen aantrekken met valse beloften” en het ontbreken of verwaarlozen van veel kapellen maken het moeilijk om het geloof te praktiseren. In deze context benadrukt de priester het grote geloof van zijn parochianen.
“Om te zien hoe zij hongeren naar het Woord van God, hoe ze het nodig hebben, en de vreugde waarmee ze het vieren, dat is mijn grootste beloning,” legt pater Júnior uit. Op zondag verlaten de inwoners hun velden en reizen te voet of te paard naar de religieuze viering. Kinderen en tieners nemen actief deel aan de H. Mis, waardoor het “een dag van ontmoeting en vreugde wordt voor de hele gemeenschap”, beschrijft de priester.
Dankbaar voor weldoeners
“We zijn Kerk in Nood erg dankbaar voor haar toewijding aan het apostolaat en de evangelisatie. We waarderen de opoffering en vrijgevigheid van de weldoeners, en we bidden tot de God van het Leven, en op voorspraak van de Heilige Maagd Maria, voor jullie, jullie families en jullie projecten,” zegt hij.
“Preken is niet de enige manier om te evangeliseren, we kunnen dat ook doen door samen te werken en door elkaar te steunen met onze gebeden en zelfs financieel: dat is wat het betekent om missionaris en prediker te worden.”
