De hartverscheurende getuigenis van een Venezolaanse arts die we hieronder geven, weerspiegelt de verschrikkelijke problemen waar mensen in dit Zuid-Amerikaanse land nog steeds mee worstelen. De huidige humanitaire crisis is vooral het gevolg van de schaarste en daardoor hoge kosten van medicijnen. Het komt bovenop het falen van het nationale elektriciteitssysteem, dat gevolgen heeft voor de ziekenhuizen en de noodzakelijke behandeling van patiënten belemmert.
Medicatie te duur
De arts beschrijft hoe ze, tijdens haar dienst in het ziekenhuis, een klein meisje met acute buikvliesontsteking bezocht dat met een gescheurde darm was aangekomen. De etterende vloeistof moest meteen verwijderd worden en ze had antibiotica nodig na de operatie. "Haar vader vertelde me, met tranen in zijn ogen, dat hij de medicatie niet kon kopen omdat elke behandeling 50.000 bolivars kost en ze drie doses per dag nodig had", legt de arts uit. Momenteel is het minimum maandsalaris in Venezuela 20.000 bolivars. De vader zou bijna 8 maanden salaris moeten sparen om één dagbehandeling antibiotica te kunnen kopen.
Zien sterven
De arts omschrijft ontroerd hoe ze, na het schoonmaken van de wond, op zoek ging naar de vader om hem de ernst van de toestand van zijn dochter uit te leggen. Ze vond hem huilend op de grond geknield. "Toen ik uit de operatiekamer kwam, na het voltooien van de procedure, ging ik op zoek naar haar vader. Ik kon hem eerst niet vinden, omdat hij neerknielde, huilend in een hoek, met zijn hoofd tegen de muur." Ze gaat verder, met angst in haar stem: "Ik heb het gevoel dat we mensen gewoon zien sterven."
Ze hekelt ook de politieke leiders van het land vanwege hun inefficiënte werk. "Ik begrijp de politici niet. Dit beïnvloedt ons allemaal. Als dokter kunnen we problemen het hoofd bieden. We kunnen een manier van werken vinden zonder licht en zonder water, maar ik kan het niet aanzien dat arme mensen lijden en hun kinderen moeten begraven."
Boodschap Bisschoppen
Op dinsdag 2 april publiceerde de Venezolaanse Bisschoppenconferentie een boodschap waarin zij "de waardigheid van de menselijke persoon en zijn onvervreemdbare rechten" benoemen en klagen over het gebrek aan respect voor de mensenrechten. Ook hekelen zij de "misdaden tegen de menselijkheid" waaraan het Venezolaanse volk wordt onderworpen, met inbegrip van "het opzettelijk opleggen van (schadelijke) levensomstandigheden, zoals het beroven van toegang tot voedsel en medicatie.
De bisschoppen dringen aan op een verdubbeling van de gebeden voor Venezuela om "de noodzakelijke bekering" te bewerkstelligen. Ze doen een beroep op de Maagd Maria om "ons volk te vergezellen op de kruisweg die het nu loopt, in de hoop op de Paasbevrijding die werd bereikt door haar Zoon Jezus Christus."
Bron: ACN
