Naast armoede, droogte en politieke onrust heeft de Afrikaanse bevolking op veel plaatsen te lijden onder toenemend islamistisch geweld. Vooral in de Sahel, hebben jihadisten hun aanwezigheid verder geconsolideerd. Ook het terrorisme vormt in toenemende mate een bedreiging voor de kerk. In 2021 was Afrika opnieuw het continent met het hoogste aantal vermoorde priesters, religieuzen en toegewijde leken mensen. Ondanks alle uitdagingen blijft Afrika een continent van hoop voor de Kerk.
Samen met Azië is Afrika het continent met de meeste groei in het aantal christenen. Daarmee is hun situatie er recent echter niet makkelijker op geworden. Diverse landen en streken in Afrika kennen een toename van agressieve uitwassen van de Islam. In de Sahel-landen, Kenia en het vasteland van Tanzania is dit fenomeen betrekkelijk nieuw. Landen als de Democratische Republiek Congo en de Centraal Afrikaanse Republiek worden geplaagd door geweld en conflicten.
Het aantal aanvallen door gewapende islamisten is in vele delen van Afrika toegenomen. Van Mali en Burkina Faso tot Nigeria en Mozambique zijn er miljoenen christenen en moslims die op dit moment sterven, gewond raken en hun thuisland moeten inruilen voor troosteloze vluchtelingenkampen.
Met hulpprojecten voor in totaal ongeveer 28,5 miljoen euro (30,7% van de projecthulp) blijft Afrika een prioritaire regio voor Kerk in Nood. Toch blijft Afrika, ondanks alle uitdagingen, een continent van hoop voor de Kerk. Bijna één op de vijf katholieken in de wereld woont in Afrika. De Kerk is jong en groeit. Bijna één op de acht priesters, één op de acht zusters en meer dan een kwart van alle seminaristen wereldwijd wonen in Afrika. Kerk in Nood richt zich op de opleiding en training van deze priesters, religieuzen en leken, helpt bij de aanschaf van voertuigen die geschikt zijn voor off-road gebruik en ondersteunt de bouw van van kerken en kapellen.
Na jaren van terreur door islamistische terroristen, werd het noorden van Mozambique zondag zwaar geraakt door cycloon Chido. Er zijn tientallen dodelijke slachtoffers, duizenden mensen hebben alles verloren en zo’n 50 kerken hebben schade opgelopen of zijn verwoest. Kerk in Nood (ACN) sprak met het bisdom Pemba en lokale partners over het leed.
In een eerste rapport spreekt het bisdom Pemba van een “angstaanjagend tafereel van verwoesting.” Onder meer een kamp voor gevluchte slachtoffers van terrorisme werd met de grond gelijk gemaakt. “Deze cycloon was verwoestend. Het is beangstigend om te zien hoeveel verwoesting de harde wind in zo’n korte tijd heeft aangericht,” zei de plaatselijke bisschop António Juliasse in een bericht aan de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood (ACN).
Zeker 50 kerken verwoest of beschadigd
Duizenden fragiele huizen werden door de wind weggevaagd en zelfs kerken, die normaal gesproken van steviger materiaal zijn gebouwd, werden verwoest. “In ons bisdom zijn bijna 50 kerken, van parochiekerken tot kerken van lokale gemeenschappen, verwoest of zijn beschadigd geraakt. Er zijn ook scholen waarvan het dak eraf is geblazen of waarvan de vloer is vernield, en er zijn ook veel andere dingen vernield,” vertelt de bisschop, die vraagt om gebed voor de mensen in de regio.
Zuster Maria Aparecida Ramos, een projectpartner van Kerk in Nood in Pemba, is belast met het verzamelen van informatie over de omvang van de schade. Dat is geen gemakkelijke taak. “We hebben veel moeite met de communicatie”, vertelde de religieuze zuster op maandag 16 december. “We hebben alle communicatie met Mecufi verloren. Ik heb er een motor heen gestuurd om nieuws te krijgen, maar het duurde niet lang voordat we een idee kregen hoe erg de tragedie in Cabo Delgado was. Het is een zeer desolate situatie, er is veel verwoesting.”
Hartverscheurende foto’s
Ook in de bisdommen Nacala, Nampula en Tete werd geprobeerd om de schade op te nemen die Chido had aangericht. Bisschop Alberto Vera van Nacala vat de situatie kort samen: “Het hele gebied aan de oevers van de Lúrio rivier is zwaar beschadigd, vooral de districten Memba en Erati. In Chione, Odinepa en Alua zijn veel lemen huizen verwoest. In Alua kwam een jongere om het leven toen een muur op haar viel. Veel kapellen, scholen en parochiecentra verloren hun dak en de wegen zijn onbegaanbaar,” meldt hij aan Kerk in Nood. “Elke foto die ik ontvang is hartverscheurender dan de vorige.”
Duizenden mensen zagen ook hun middelen van bestaan afgenomen door de storm. En dat terwijl de regio al sinds oktober 2017 in een wanhopige situatie verkeert. Toen brak er een terroristische opstand uit, geleid door een groep die trouw zweert aan Islamitische Staat. Zuster Aparecida spreekt van pijn en wanhoop in de hele provincie Cabo Delgado: “Net nu de mensen hun gewassen begonnen te zaaien, in de hoop dat ze Kerstmis niet met honger zouden doorbrengen. Wat nu? Ze hebben geen eten, geen huis, geen bezittingen.”
Kerk vangt gezinnen op
“Wat zal er van ons worden? We zijn alles kwijt,” is een veelgehoorde kreet onder de bevolking. Er is nauwelijks elektriciteit, communicatie is schaars en de terroristische groeperingen blijven angst en vernietiging zaaien.
Maar te midden van de wanhoop kunnen mensen er zeker van zijn dat de Kerk er is om wie in nood verkeren met open armen op te vangen. Religieuze gemeenschappen en parochies, zelfs degenen die hun eigen infrastructuur verwoest of beschadigd zagen, vangen gezinnen op die alles verloren hebben, waar ze hen ook kunnen opvangen.
Kerk in Nood heeft al veel projecten ter plaatse om slachtoffers van terrorisme en de lokale Kerk te helpen en doet opnieuw een beroep op vrienden en weldoeners om hun solidariteit met Cabo Delgado te tonen. Helpt u mee? Doneer dan onder vermelding van noodhulp Mozambique.
Catechisten zijn, vaak met gevaar voor eigen leven, steunpilaren van de kerk in Burkina Faso. Ondanks de voortdurende terroristische bedreigingen, zorgen ze bij afwezigheid van priesters voor de continuïteit van het geloof in dorpen en ontheemdenkampen.
In een interview met Kerk in Nood (ACN) legt een priester van het bisdom Kaya uit dat catechist zijn betekent dat je jezelf volledig geeft, geleid door een onwankelbaar geloof en een verlangen om onvermoeibaar diensten te verlenen aan de christelijke gemeenschap. “Catechisten zijn de helden van de Kerk in Burkina Faso,” vertelt priester Edgard Ouedraogo,
Meer catechisten dan priesters martelaren
Volgens de directeur van het vormingscentrum voor catechisten van het bisdom Kaya, heeft het aanbieden van een kruisbeeld aan de catechist tijdens de inwijdingsritus vandaag de dag een speciale betekenis in Burkina Faso: “Onder de pastorale werkers zijn het de catechisten die het meest blootgesteld zijn en die de zwaarste prijs betalen in de terroristische oorlog. Er zijn meer martelaren onder hen dan onder priesters.”
In veel landen in de Sahel spelen catechisten een centrale rol in het hart van de Kerk, vooral in gebieden zonder priesters. Sinds het begin van de terroristische aanvallen in Burkina Faso in 2015 is hun missie nog belangrijker geworden. Waar veel priesters ontheemd zijn, blijft het parochieleven op veel plaatsen alleen in stand dankzij de inzet van catechisten.
“Zij zijn het die het overnemen van de priesters in de dorpen en ontheemdenkampen. Zij gaan voor in de zondagsvieringen bij afwezigheid van de priesters. Zij zorgen voor catechese en moedigen de bevolking aan om de rozenkrans en de getijden te bidden. Zij zijn aanwezig aan het ziekbed. Waar wij leven, kunnen we niet zonder de catechisten,” vertelt de priester gedreven.
Een vorming zoals in het seminarie
Het is dan ook niet voor niets dat hun vorming veeleisend is. Tijdens de vier jaar van de vorming leeft het gezin van de toekomstige catechist in gemeenschap met andere gezinnen van toekomstige catechisten. Hun gezamenlijke gebedsleven is als dat van een seminarie: de Mis, lauden, sext, vespers, completen, rozenkrans, aanbidding… soms krijgen de vrouwen van toekomstige catechisten dezelfde training als hun echtgenoten en krijgen ze de taak om de christelijke gemeenschap naast hun echtgenoten te leiden.
“Je moet diep overtuigd zijn om deze dienst aan te nemen. Dit zijn mensen die bereid zijn hun leven tot het einde toe op te offeren voor Christus.” Deze zelfgave blijkt uit het feit dat de catechisten, die niet betaald worden, volledig moeten vertrouwen op de goddelijke voorzienigheid. Pater Ouedraogo benadrukt dat de catechist zo toegewijd is aan zijn dienst aan de christelijke gemeenschap dat hij geen tijd heeft om land te bewerken en daardoor geen stabiel inkomen heeft om zijn gezin te voeden. “Als de gemeenschap de catechist kan steunen, dan doet ze dat. Vaak is het echter andersom: vooral in moeilijke tijden is hij degene aan wie mensen vragen om andere christenen te helpen.”
Dit is de reden waarom de Heilige Vader mensen vraagt om catechisten te steunen en waarom Kerk in Nood (ACN) hen dankzij vele weldoeners al jaren steunt via projecten in Burkina Faso. De stichting helpt vooral met vormingsprojecten en zorgt voor eten en onderwijs voor hun kinderen.
“De Kerk in Burkina Faso, en in het bijzonder in mijn bisdom, zou het barmhartige gelaat van Christus niet kunnen tonen aan de gelovigen zonder de steun van Kerk in Nood en haar weldoeners. Als de Kerk niet missionair is, heeft ze geen reden van bestaan. Zonder de hulp van Kerk in Nood zouden pastorale krachten hun geloof niet kunnen doorgeven! Door de onveiligheid zouden we geconfronteerd worden met een nog acutere crisis, de situatie zou nog rampzaliger zijn. We zijn heel dankbaar voor alle hulp die we van jullie ontvangen en we bidden voor jullie dat de Heer jullie stichting en de weldoeners mag zegenen!”
Het bisdom Fada N’Gourma is opgeschrikt door nieuwe terroristische aanslagen in de parochies Piéla, Ziéla en Saatenga. Daarbij zijn veel doden gevallen en is aanzienlijke materiële schade aangericht. De aanslagen maken deel uit van een patroon van terroristisch geweld dat al sinds 2015 in het land aan de gang is.
“De aanvallen vermenigvuldigen zich. We vragen om uw vurig gebed. Bid voor de slachtoffers en voor de angstige overlevenden,” vroeg een priester van het bisdom Fada N’Gourma in het oosten van Burkina Faso aan de internationale pauselijke stichting Kerk in Nood (ACN).
Honderd terroristen
Begin oktober werden minstens 150 mensen gedood door terroristen in Manni, in hetzelfde bisdom. Op 20 oktober werden Ziéla en Kombembgo, twee dorpen van de Saatenga-parochie in het zuidoosten van Fada N’Gourma, aangevallen door ongeveer honderd terroristen.
In Ziéla verschenen de terroristen rond 10 uur ‘s ochtends. Terwijl de inwoners na het zondagsgebed hun gang gingen, werden er enkele schoten gelost. De mannen probeerden onmiddellijk te vluchten en zich te verstoppen omdat, zoals een plaatselijke bron aan ACN uitlegde, de terroristen “voornamelijk mannen van vechtleeftijd aanvallen, en geen vrouwen, kinderen of oude mensen”. Echter, “een jong christelijk meisje dat haar huis wilde ontvluchten verloor tragisch genoeg het leven, gedood door een vergissing, omdat de terroristen haar aanzagen voor een volwassene,” zei een bron, die liever anoniem wilde blijven uit angst voor represailles.
Huizen in brand
Volgens dezelfde bron staken de terroristen veel huizen van zowel christenen als moslims in brand. Onder de huizen die het doelwit waren, bevond zich ook een huis van de catechist, die zich buiten het dorp bevond toen de aanval plaatsvond. Zijn vrouw, die thuis was gebleven met hun drie jonge kinderen, werd mishandeld en hun huis werd geplunderd en vervolgens in brand gestoken. “Het gezin is veilig en gezond, en het feit dat de echtgenoot afwezig was heeft zijn leven gered,” meldde dezelfde bron aan ACN.
Catechisten staan momenteel in de frontlinie van het geweld in het land, omdat zij belast zijn met het toezicht op de gelovigen in veel dorpen. Ze hebben niet allemaal hetzelfde geluk als de catechist uit Ziéla, die buiten het dorp was toen de terroristen aanvielen: “Amper zes maanden geleden werd Édouard Yougbaré, catechist in Pouargoguin, 7 km van Saatenga, op brute wijze vermoord, een weduwe en acht kinderen achterlatend. Zijn laatste woorden waren: “Heer Jezus, kom en red mij! Heer Jezus, kom en red me!” herinnert de bron van Kerk in Nood (ACN) zich.
Diezelfde zondag, 20 oktober, was Kombembgo, een dorp dat 12 km van Saatenga ligt, eveneens het doelwit van de terroristen. Volgens informatie verzameld door Kerk in Nood (ACN) verloren drie leden van de Vrijwilligers voor de Verdediging van het Vaderland (VDP in het Frans) en een andere burger het leven tijdens deze aanval.
De VDP, burgers die samenwerken met de nationale strijdkrachten, spelen een cruciale rol in de verdediging van onbeschermde plattelandsgemeenschappen, waar het voor het Burkinese leger moeilijk is om in te grijpen. “Dankzij de snelle reactie van de VDP, die in staat was om enkele terroristen uit te schakelen, hadden deze geen tijd om de huizen in Kombembgo in brand te steken,” legde de bron uit.
Vergelding na steun
De betrokkenheid van de VDP brengt echter grote risico’s met zich mee. Dit bleek uit een aanval in Piéla, op ongeveer 150 km van Saatenga, in het noordelijke Fada N’Gourma, op 19 oktober, slechts een dag eerder. Het dorp werd aangevallen door meer dan 100 terroristen, die ongeveer 13 mensen doodden, waaronder twee leden van de VDP en een katholieke vrouw.
Deze inval lijkt te zijn uitgevoerd als vergelding voor de steun van de bevolking aan de VDP. “De vrouwen hadden de VDP een motorfiets aangeboden voor hun vredesstrijd, een actie die de terroristen niet aanstond,” verklaarde een lokale bron aan Kerk in Nood (ACN). “De aanvallers staken ook 16 huizen in brand, die allemaal aan katholieke families toebehoorden en helaas op een heuvel lagen, waardoor de terroristen Kouri konden naderen zonder op tijd ontdekt te worden,” voegde hij eraan toe. Essentiële infrastructuur zoals de kliniek, de apotheek en de VDP post werden ook vernietigd. De twee catechisten van het dorp konden ontsnappen en zijn nu ontheemd.
Eerder al doelwit
Kouri was op 1 juni 2024 al eerder het doelwit geweest van een terroristische aanval, waarbij mensen om het leven kwamen en huizen in brand werden gestoken. Dat leidde ertoe dat de VDP werd opgericht om de lokale veiligheid te versterken.
Een van de plaatselijke priesters riep op tot gebed voor de slachtoffers en voor vrede. “Laten we de Heer smeken dat de vrede terugkeert in ons land en in alle landen die dagelijks getroffen worden door moorddadige aanvallen, waaronder Mali en Niger, en in landen in oorlog zoals Oekraïne, Israël en Libanon. Moge het gebed van Franciscus van Assisi ons leiden: “Heer, maak mij tot een instrument van uw vrede. Waar haat is, laat mij liefde brengen’“.
Deze tragedies onderstrepen de urgentie van de veiligheidssituatie in Burkina Faso, waar terroristische aanslagen in 2015 begonnen en gemeenschappen blijven verwoesten en meer dan twee miljoen intern ontheemden achterlaten. In een recent rapport – dat hier gratis verkrijgbaar is – over de vervolging van christenen geeft Kerk in Nood (ACN) uitleg over de toenemende aanvallen op christenen in Burkina Faso.
De rector van een kleinseminarie, priester Thomas Oyode, bood zichzelf als gijzelaar aan in ruil voor twee studenten toen gewapende mannen zondag het seminarie in Agenebode in het zuiden van Nigeria binnenvielen.
Volgens een verklaring die het bisdom naar Kerk in Nood (ACN) stuurde, drongen de aanvallers zondagavond 28 oktober rond 19 uur het kleinseminarie binnen. Daar schoten ze eerst in de lucht en ontvoerden vervolgens twee studenten van de school.
Priester bood zichzelf als gijzelaar aan
Toen hij de schoten hoorde, ging priester Thomas Oyode, rector van het kleinseminarie, de binnenplaats op en confronteerde de bandieten. Toen hij het lot van de twee studenten zag, bood hij in ruil zichzelf aan als gijzelaar. De aanvallers accepteerden het verzoek van de priester en lieten de studenten gaan. Priester Thomas werd vervolgens door de bandieten ontvoerd. Ondertussen is er een klopjacht gestart om de ontvoerders te vinden en priester Thomas te bevrijden.
In de verklaring aan Kerk in Nood (ACN) bevestigt het bisdom Auchi het incident en voegde eraan toe: ‘De vicerector en alle seminaristen zijn gelokaliseerd en veilig en zijn tijdelijk overgebracht naar een veilige plek totdat de veiligheidsmaatregelen rond het kleinseminarie worden aangescherpt.’
Losgeld gevraagd
Ondertussen meldt de Nigeriaanse pers dat er al losgeld is gevraagd voor de vrijlating van pater Thomas. Het bisdom Auchi ligt in het zuiden van Nigeria, dat overwegend christelijk is, wat betekent dat het zeer waarschijnlijk is dat de ontvoerders puur uit financieel gewin handelden, in plaats van gemotiveerd door antichristelijke vooroordelen, maar hierover is weinig informatie beschikbaar.
In 2023 werden in Nigeria in totaal 25 priesters, seminaristen en religieuzen ontvoerd, van wie er één later werd vermoord. In hetzelfde jaar werden nog eens drie priesters in het land vermoord. Kerk in Nood (ACN) roept vrienden en weldoeners op om gebed voor de Nigeriaanse priester voor en Nigeriaanse christenen in het algemeen.
In een recent rapport – dat hier gratis verkrijgbaar is – over de vervolging van christenen geeft Kerk in Nood (ACN) uitleg over de ‘toenemende aanvallen op christenen’ in Nigeria.
Foto: Shalom World News
Een islamistische groepering in Mali is onlangs begonnen belasting op te leggen aan alle christenen boven de 18 jaar in Douna-Pen. Volgens informatie ontvangen door de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood (ACN), is het grootste christelijke dorp in het oosten van Koro, Mopti, daarmee het tweede dorp waar de jizya-belasting door extremisten is ingevoerd.
Volgens bronnen van ACN, die om veiligheidsredenen anoniem wilden blijven, vormt de betaling van omgerekend € 35 een voorwaarde voor de vrije beoefening van godsdienst. Volgens de bronnen hebben de extremisten onlangs ongestraft geld ingezameld van de gemeenschap. Wie niet kon of wilde betalen, werd gewaarschuwd dat het alternatief de gedwongen sluiting van hun gebedsplaatsen zou zijn.
Jizya
De zorgwekkende situatie begon in het dorp Dougouténé, waar de inwoners voor het eerst werden opgeroepen om de zogenaamde jizya, een religieuze belasting, te betalen. Nu wordt Douna-Pen met hetzelfde probleem geconfronteerd. Lokale bewoners vrezen dat de praktijk zich naar andere dorpen verspreidt, waardoor de godsdienstvrijheid en de lokale veiligheid verder in gevaar komen.
Islamitische extremisten eisten eerder al de sluiting van de protestantse en katholieke kerk in Douna-Pen. Tijdens een broze vrede was het de bewoners een tijdje toegestaan om hun geloof te belijden, maar zonder muziekinstrumenten tijdens de eredienst, wat al een duidelijke beperking van hun godsdienstvrijheid betekende.
Escalatie
Een van de vertrouwelijke bronnen toonde zich zeer bezorgd over deze escalatie van wat al een moeilijke situatie is, en zei “We worden verondersteld in een seculiere staat te leven, waar zulke praktijken niet zouden mogen plaatsvinden, maar helaas wordt dit onze nieuwe realiteit. Als de autoriteiten niet ingrijpen, zal de bevolking belastingen rechtstreeks in de kas van de terroristen storten, die onder de vlag van het jihadisme in de Republiek Mali opereren.” De bron voegde eraan toe: “We weten dat het land groot is en dat hetzelfde op andere plaatsen gebeurt, maar als we hier niet snel iets doen, zullen de gevolgen rampzalig zijn. Hier worden mensen afgeslacht als ratten!”
Douna-Pen ligt in de gemeente Dioungani en heeft een aanzienlijke christelijke bevolking. Het meest recente geval van financiële afpersing is het laatste hoofdstuk in een geschiedenis van geweld en vervolging in de regio. De situatie wordt nog verergerd door het gebrek aan basisinfrastructuur, zoals wegen en watervoorziening. De geïsoleerde ligging heeft onder meer geleid tot de sluiting van scholen door gebrek aan veiligheid.
Hulproep naar leiders Mali
Er wordt gevreesd dat de gedwongen betalingen aan extremistische islamitische groeperingen tot diepe verdeeldheid onder de bevolking zullen leiden, waardoor het vertrouwen in de regering zal afnemen en de fragiele stabiliteit van de regio verder zal worden aangetast. Veel inwoners zijn bang om in de steek gelaten te worden door de Malinese staat.
De bron sloot af met een welgemeend verzoek: “Dit is de schreeuw van een burger die nog steeds gelooft in de Republiek Mali en in haar leiders. We hebben onmiddellijke actie nodig om te voorkomen dat een religieus conflict dit land in zijn greep krijgt. Moge God ons helpen.”
Zuster Gianna heeft een glimlach op haar gezicht als ze spreekt over haar missie in Kambia, een plaats in Sierra Leone zonder elektriciteit of andere basisvoorzieningen. Met haar Zusters van de Barmhartige Jezus, een congregatie die gesteund wordt door Kerk in Nood (ACN), doet zij essentieel werk in een land dat nog herstellende is van de verschrikkingen van de oorlog.
Gianna is een van de drie zusters van haar congregatie die momenteel in Kambia, Sierra Leone, wonen. De mensen hebben er geen basisvoorzieningen zoals badkamers en elektriciteit, maar bovenal hebben ze geen hoop op een betere toekomst. In het land, dat nog steeds worstelt met de geesten van een burgeroorlog tussen 1991 en 2002, vielen meer dan 50 duizend doden. Ruim een half miljoen mensen moesten hun huizen ontvluchten.
Ebola en corona
Na de oorlog kwam Ebola en vervolgens de covid-pandemie. In zo’n tragische omgeving is het moeilijk om dromen levend te houden. “Overal waar we komen proberen we te laten zien dat God liefde is. We zijn hier nog niet zo lang, maar door onze manier van leven proberen we te laten zien wat het betekent dat God barmhartig en liefdevol is”, zegt zuster Gianna. De Poolse zuster arriveerde in 2016 in Sierra Leone en begon al snel grote plannen te maken. Het onderwijsniveau was erg laag en kinderen en jongeren hadden moeite met schrijven en lezen. De zusters wilden een lokale kleuterschool en een pastoraal centrum voor jongeren openen.
Respect voor katholieke scholen
Met de hulp van Kerk in Nood (ACN) zijn deze dromen nu uitgekomen. “We hebben dit gebouw kunnen renoveren, zodat de kinderen er kunnen komen leren. We hebben het dak gerepareerd en een badkamer gebouwd. Nu kunnen we ze leren hoe ze deze dingen moeten gebruiken om hun levensniveau te verbeteren. De kinderen komen elke dag en ze leren, studeren en spelen, maar ze krijgen ook een warme maaltijd, wat voor hen zeldzaam is. Ze zijn gelukkig en ze hebben geluk”, zegt zuster Gianna, die haar diepste dank betuigt aan alle weldoeners die dit mogelijk hebben gemaakt.
Gewoonlijk steunt Kerk in Nood (ACN) geen kleuterscholen. Maar Sierra Leone is een heel speciaal geval, omdat scholen en kleuterscholen meestal de enige mogelijkheid bieden voor evangelisatie. De meerderheid van de bevolking is moslim, maar er is een wijdverbreid respect voor christelijke waarden, aangezien de meeste opgeleide inwoners zijn opgevoed in katholieke scholen. Ouders hebben er daarom geen probleem mee om hun kinderen in aanraking te laten komen met het Christendom, inclusief het gebed.
Centrum voor retraites
Een andere plaats voor evangelisatie is het Centrum voor Goddelijke Barmhartigheid. “Dit is een plek waar we weekendretraites kunnen organiseren. We willen de mensen helpen om geestelijk te groeien in het geloof. Wij, de zusters, willen iedereen eraan herinneren dat wij allen kostbaar zijn in Gods ogen omdat Jezus zijn leven aan het kruis gaf voor iedereen”, legt de zuster aan Kerk in Nood (ACN).
Volgens de plaatselijke Kerk heeft de aanwezigheid van de zusters een zeer positieve invloed gehad op het leven in de wijk, vooral voor de jeugd en de kinderen. Er zitten nu ongeveer 100 kinderen op de kleuterschool. Hoewel ze nog jong zijn, hopen de zusters dat hun voorbeeld hen de rest van hun leven bij zal blijven. “De meeste families komen uit de omgeving van de compound. Op zondag kleden ze hun kinderen vaak in hun mooiste kleren en sturen ze hen om met ons te bidden. Deze vorm van evangelisatie werkt. Wij kunnen niet veel evangeliseren met woorden, maar door ons voorbeeld geloof ik dat veel van deze kinderen in de toekomst dicht bij Christus zullen komen.”
Het bisdom Kisumu in Kenia bedient enkele uitzonderlijk arme gebieden. De diocesane congregatie “Visitatiedochters van het Onbevlekt Hart” werd dan ook opgericht om de behoeftige bevolking te helpen. Sommige zusters zijn verpleegsters, anderen onderwijzen in het geloof. Helpt u mee met de bouw van een moederhuis en vormingscentrum voor een nieuwe plaatselijke congregatie, zodat zij er hun werk kunnen doen?
Honger, analfabetisme en gebrek aan medische voorzieningen en een gebrek aan schoon drinkwater, maken het leven voor veel mensen in het bisdom Kisumu moeilijk. Daarbij komen traditionele stammenpraktijken die extra leed veroorzaken. Meisjes worden vaak op 12-jarige leeftijd uitgehuwelijkt en weduwen worden niet zelden “overgenomen” door de broer van de overleden echtgenoot, wat de Aidsepidemie verergert.
Maar er zijn nog tal van andere problemen. De meeste gezinnen moeten overleven van het weinige dat hun oogst oplevert. Omdat veel volwassenen tijdens het regenseizoen naar de stad trekken op zoek naar werk, blijven kinderen en ouderen vaak onverzorgd achter in de dorpen. Daar brengen muggen in het regenseizoen malaria mee en lijden zij onder ziekten en infecties door het gebrek aan schoon drinkwater.
De “Visitatiedochters van het Onbevlekt Hart” zorgen voor aanstaande moeders, treden op als vroedvrouwen, verzorgen de zieken en zorgen voor achtergebleven ouderen en wezen. Van de zes zusters die de oorspronkelijke stichting vormen, zijn er drie gediplomeerde verpleegsters. Zij begeleiden mensen in allerlei moeilijkheden en helpen hen om Jezus en zijn Blijde Boodschap te leren kennen.
De zusters zelf beschikken nog niet over een permanent klooster waar zij kunnen wonen en waar zij jonge vrouwen die tot hun gemeenschap willen toetreden, kunnen opleiden. Helpt u mee, zodat zij een huis en vormingscentrum kunnen bouwen in de nabijgelegen stad Katolo.
Doneer dan online of maak uw gift over onder vermelding van code: 130-05-19. Uw gift gaat naar dit project of soortgelijke projecten in de regio.
Dankzij de gulheid van de weldoeners van Kerk in Nood hebben de katholieken van Monze, in Zambia, nu een nieuwe kathedraal om beter in hun behoeften te voorzien en de evangelisatie-inspanningen te verbeteren.
Terwijl in veel delen van de ontwikkelde wereld kerken worden gesloten of leeg staan, heeft de katholieke gemeenschap van Monze, in het zuiden van Zambia, onlangs de opening gevierd van een nieuwe kathedraal.
Net als de grote Mozes uit het Oude Testament, leidde bisschop Moses Hamungole van Monze zijn volk op deze missie, maar net als de profeet werd hij door de Heer naar huis geroepen voordat hij de voltooide kathedraal had gezien.
De oude kathedraal in het bisdom Monze werd gebouwd op een toplocatie, midden in het centrum van de stad. Maar toen de stad en de bevolking groeiden tot ongeveer 30.000, vond de bisschop al snel dat er een nieuwe ruimte nodig was.
“De huidige kathedraal ligt in het centrale zakendistrict en de geluidsoverlast beïnvloedt de kerkelijke activiteiten, vooral tijdens grote liturgische vieringen. Het kerkterrein is ook beperkt, waardoor het onmogelijk is om nieuwe faciliteiten te bouwen, zoals een parkeergarage en catechetische klaslokalen, die we nodig hebben”, legde bisschop Moses Hamungole uit aan Kerk in Nood, toen hij voor het eerst begon met de plannen van het project.
De tweede reden die de bisschop gaf, was een positieve: de kathedraal was niet langer groot genoeg voor de katholieke bevolking in Monze. “Dit betekent dat de parochie elke zondag vier missen moest houden.”
Tenslotte was er de eveneens belangrijke kwestie van de evangelisatie. “Met de snelle toename en verspreiding van protestantse kerken, dachten we dat het zoeken naar een plek aan de rand van de stad en het bouwen van een nieuwe kerk ons uiteindelijk zou helpen om een nieuwe parochie voor evangelisatie te ontwikkelen”.
Met dit plan in het achterhoofd, en zijn mensen achter hem, ging bisschop Mozes aan de slag. Een fondsenwervingsactie begon, grond werd aangekocht van de regering, en een delegatie bezocht paus Franciscus, in Rome, die in maart 2017 de eerste steen zegende. Kerk in Nood zegde ook toe financiële hulp te bieden.
Vertragingen van de regering bij het afgeven van bouwvergunningen, en alle moeilijkheden die gepaard gingen met de Covid-pandemie, vertraagden de bouw, maar de nieuwe kathedraal werd uiteindelijk op zaterdag 3 september ingewijd. Bisschop Mozes heeft de voltooiing van zijn project echter niet meer kunnen meemaken, want in januari 2021 overleed hij aan Covid.
Ter gelegenheid van de inwijding van de kathedraal heeft de nieuwe bisschop van Monze, Raphael Mweempwa, zijn voorganger herdacht en dank betuigd aan allen die het bisdom in deze tijd hebben geholpen, waaronder Kerk in NOod.
“Bij de gratie van God zijn de bouwwerkzaamheden aan de nieuwe Holy Trinity kathedraal in het bisdom Monze afgerond. Dankzij uw gebeden en vrijgevigheid is dit project succesvol afgerond. Tegen u zeggen wij: dank u wel. Wij verzekeren u van onze gebeden en vragen onze liefhebbende God om u en uw nobele werk te blijven zegenen”, schreef bisschop Mweempwa in een boodschap aan de weldoeners van Kerk in Nood.
In Ethiopië groeien katholieke parochies zo snel dat de kleine houten kapellen met leem en grasdaken niet langer voldoen. De Kapucijner pater Abraham Waza vraagt om steun bij het bouwen van een meer duurzame kapel voor één van zijn 21 buitenposten.
Het apostolisch vicariaat Soddo, ongeveer 385 km ten zuiden van de hoofdstad Addis Abeba, is ongeveer 47.000 km² groot en telt vandaag bijna 192.000 katholieken. Het aantal parochies is de laatste jaren snel toegenomen en telt nu 34. Ook het aantal buitenposten wordt steeds talrijker. De gelovigen zijn bereidwillig en enthousiast. Vaak bouwen zij met eigen handen de eigen kleine houten kapelletjes met grasdaken – naar het voorbeeld van de typische plaatselijke ‘Tukuls.’ Het behoeft geen betoog dat deze niet lang blijven bestaan en al snel te klein worden voor de groeiende gemeenschappen. Een typisch voorbeeld is de parochie van Sint Franciscus in Kanafa. Van de 21 buitenposten heeft er slechts één een permanente kapel, gebouwd van duurzame betonblokken.
Pastoor Abraham Waza, een kapucijner pater, hoopt daarom op uw steun te mogen rekenen bij de bouw van een kapel in de buitenpost Dakaya. Dit dorp ligt op ongeveer 15 km van de centrale parochie en is alleen bereikbaar via heuvelachtige paden. Voor de 500 katholieke gelovigen in Dakaya is het vrijwel onmogelijk om voor de Zondagsmis naar de centrale parochie te gaan. De eigen kapel, vernoemd naar de aartsengel Gabriël, is echter vervallen en te klein. De meeste gelovigen staan tijdens de heilige Mis buiten in de volle, tropische zon.
Het is de bedoeling dat Dakaya, als de nieuwe kerk eenmaal gebouwd is, een zelfstandige parochie wordt. Zover is het echter nog niet. “Door armoede zijn de mensen van de parochie niet in staat om het project volledig zelf te financieren. Hoewel ze bereid zijn om hout, stro, water en hun eigen handenarbeid te leveren om de bouw van de nieuwe kapel tot het einde toe te voltooien, kunnen zij de kosten voor de betonblokken niet betalen”, legt Abba Abraham uit.
Helpt u mee om de € 14.900 te vergaren die nodig zijn om de nieuwe kapel te voltooien? Doneer dan via deze website of maak uw gift over onder vermelding van code: 118-01-19. Uw gift gaat naar dit project of soortgelijke projecten in de regio.
Bijna 30 jaar nadat het land werd verwoest door een bloedige burgeroorlog, die duurde van 1977 tot 1992, zijn grote delen van Mozambique nog steeds niet hersteld van dit bloedige conflict. Niet alleen wijdverspreide materiële verwoestingen, maar ook diepgaande geestelijke en psychologische littekens blijven de realiteit in een groot deel van dit land.
In 2000 kwam op verzoek van de aartsbisschop van Maputo een gemeenschap van Indiase missionarissen van Sint Franciscus van Sales naar dit land in zuidelijk Afrika om in enkele van de zwaarst getroffen, afgelegen en onderontwikkelde regio’s te werken en de verwoeste kerkelijke infrastructuur – en nog meer de getraumatiseerde menselijke zielen – weer op te bouwen.
De missionarissen, die nu acht afzonderlijke missieposten leiden, moesten vanaf nul beginnen. Bijna 30 jaar voor hun komst was er geen kerkelijke zending en geen evangelisatie geweest. Het heersende marxistische regime stond vijandig tegenover de Kerk en het geloof en de moraal waren “op hun dieptepunt”, zoals de paters ons vertellen.
De Indiase priesters begonnen met de wederopbouw van de kerken en kapellen, maar bovenal wijdden zij zich aan de zorg voor de zielen, zij bezochten de mensen thuis, verkondigden het evangelie, luisterden naar de mensen, troostten hen en boden tegelijkertijd ongecompliceerde praktische hulp. “Tijdens de lange jaren van de burgeroorlog waren zij letterlijk schapen zonder herder geweest. Nu keren ze geleidelijk terug naar vruchtbaarder weiden en aanvaarden ze Christus als hun Heer en Verlosser”, schrijft pater Ranjit Tirkey.
Een van de missieposten die onder hun hoede vallen is de parochie van Bela Vista in de provincie Matutuine in het zuiden van het land. De parochie telt 45.000 inwoners en zestien buitenposten waar de H. Mis wordt opgedragen. Een deel van de parochie ligt in het oerwoud, en het was vroeger erg moeilijk om sommige dorpen te bereiken, omdat de wegen in het regenseizoen onbegaanbaar werden door de modder en de riviertjes en beekjes. Maar nu is er eindelijk een geasfalteerde weg.
Toch moeten de drie Indiase priesters hun werk nog steeds doen onder moeilijke omstandigheden. Er heerst armoede, er zijn wijdverspreide ziekten, en alles bij elkaar is dit een afgelegen en onontwikkeld gebied waar de priesters helpers en raadgevers moeten zijn voor de mensen, niet alleen in hun geestelijke nood maar ook in hun vele materiële noden. Kortom, zij moeten alles zijn voor alle mensen, ondanks hun eigen diepe armoede.
Hun precaire situatie betreft met name hun eigen woonruimte. De pastorie is verwaarloosd en is al zo’n twintig jaar niet meer gerepareerd of onderhouden. Het dak lekt, de waterleidingen zijn verroest, het waterreservoir lekt en de sanitaire voorzieningen zijn zwaar beschadigd. Om hen in staat te stellen ten minste de dringendste en noodzakelijkste reparaties uit te voeren, hopen we op uw steun om de benodigde 4200 euro bij elkaar te krijgen.
Helpt u mee? Doneer dan online via onze website of maak uw gift over onder vermelding van code: 139-01-19. Uw gift gaat naar dit project of soortgelijke projecten in de regio.
"Ik nodig u uit om samen met Kerk in Nood overal in de wereld werken van barmhartigheid te realiseren."
Kerk in Nood
Peperstraat 11-13
5211 KM 's Hertogenbosch
info@kerkinnood.nl
(073) 613 08 20
telefoonnummer call centre: (073) 220 40 94
NL27 ABNA 0503 0402 31
RSIN/ANBI 2865841; KVK 41080169
Contactformulier
Projectaanvragen
Privacybeleid
Stichting Kerk in Nood/Voorheen Oostpriesterhulp Nederland
COPYRIGHT © 2024 ACN NEDERLAND - KERK IN NOOD