Het bezoek van paus Franciscus aan Azië en Oceanië, in september 2024, staat volgens pater Jack Umbu Warata symbool voor zijn zorg voor de periferieën en voor christelijke gemeenschappen, hoe klein ze ook zijn. Franciscus bezocht toen Oost-Timor en Papoea-Nieuw-Guinea, die in meerderheid christelijk zijn, maar ook Indonesië, dat in demografisch opzicht het grootste moslimland ter wereld is.
Horloge van acht dollar
Volgens de provinciaal van de Redemptoristen in het land, waren de Indonesische autoriteiten en het maatschappelijk middenveld geboeid door het bezoek van de paus. “Zij zijn getroffen door zijn eenvoud”, vertelt de priester aan Kerk in Nood (ACN).
“Veel van mijn mede-Redemptoristen werken in heel bescheiden parochies. Sommigen hebben heel moeilijk. Zijn bezoek liet ons echter de betekenis van eenvoud zien. In Indonesië hadden mensen het over het feit dat zijn horloge acht dollar kostte en over hoe de paus ons een voorbeeld geeft van leven in eenvoud.”
Dialoog erg belangrijk
Er zijn slechts 7 miljoen christenen in Indonesië, op een bevolking van 280 miljoen, en hoewel er problemen zijn in sommige regio's, zegt pater Jack dat de algemene sfeer positief is. “Op verschillende plaatsen, zoals in Atjeh, is het erg moeilijk voor christenen, omdat daar de sharia heerst. Maar over het algemeen is meer dan 80% van de moslims erg tolerant. Daarom is de dialoog in Indonesië zo belangrijk.”
“De katholieke kerk probeert een dialoog te voeren met onze moslimbroeders. En ook tijdens het bezoek van de paus was er een dialoog. Een heel goed voorbeeld is de vriendschapstunnel die de Istiqlal-moskee, de grootste in Zuidoost-Azië, verbindt met de katholieke kathedraal aan de overkant van de weg. Ze hebben het gebouwd om te laten zien dat in Indonesië dialoog en harmonie zo belangrijk zijn.”
Levensomstandigheden verbeteren
Het bezoek van de paus richtte zich niet alleen op de interreligieuze dialoog. Het gaf de Indonesische kerk ook kracht om de uitdagingen die voor haar liggen aan te gaan, meent pater Jack. “Een van de prioriteiten is armoede. Op veel plaatsen is er armoede en veel katholieken leven in armoede. We proberen het Goede Nieuws te verkondigen. Omdat priesters en zusters een stem hebben in de samenleving en de mensen luisteren, proberen zij de mensen echter ook te vertellen hoe ze hun levensomstandigheden kunnen verbeteren. De tweede uitdaging is onderwijs, en de derde is het verbeteren van onze vorming, om mensen te helpen groeien in geloof.”
“We begrijpen betekenis nieuwe missies”
Indonesië is een archipel van meer dan 17.000 eilanden. Hoewel het grootste deel van de bevolking moslim is, zijn er enkele eilanden die in meerderheid christelijk zijn, vooral in het oosten. Flores, dat in de 16e eeuw door de Portugezen werd geëvangeliseerd, heeft het grootste seminarie ter wereld. Sumba, waar pater Jack vandaan komt, telde tot halverwege de 20e eeuw echter maar een klein aantal katholieken.
“Mijn vader is katholiek en mijn moeder is protestant, maar mijn grootouders praktiseerden traditionele religies. Toen ik een kind was, in 1957, kwamen de Redemptoristen naar ons dorp om het Goede Nieuws te verkondigen. In die tijd waren we met 10.000 katholieken. Maar na 60 jaar hebben we 250.000 katholieken op een bevolking van 800.000.”
Missionaire Kerk
Het resultaat is volgens pater Jack dat de Kerk in Indonesië missionaire is geworden. “We begrijpen de betekenis van nieuwe missies. Lang geleden kwamen de Europeanen naar ons toe, maar nu gaan de priesters uit Indonesië naar Europa. In mijn congregatie hebben we 45 Indonesische Redemptoristen in negen verschillende landen. De missie heeft een nieuw gezicht! 60 jaar lang hebben jullie ons missionarissen gegeven en nu geven we veel priesters terug om voor de missies te werken,” zegt hij.
“We hebben meer dan 80 studenten op ons grote seminarie in Java; 18 in het noviciaat en 24 postulanten. En dit zijn alleen nog maar Redemptoristen! We zijn dus niet bang voor een gebrek aan roepingen,” legt de provinciaal uit. Indonesië mag dan rijk zijn aan roepingen, het heeft hulp nodig van vrienden en partners zoals de weldoeners van Kerk in Nood (ACN). Zij zorgen ervoor dat seminaristen de best mogelijke opleiding krijgen.
“Kerk in Nood helpt met de voortdurende vorming van onze seminaristen en priesters. Zonder ACN zouden we veel dingen niet kunnen doen! Toen paus Franciscus op bezoek kwam, vlogen tien van onze priesters naar Jakarta en konden ze de paus persoonlijk begroeten. Sommigen van hen hadden net hun opleiding afgerond, dankzij Kerk in Nood,” besluit een dankbare pater Jack.
Paus Franciscus heeft het werk van Kerk in Nood (ACN) altijd een warm hart toegedragen, getuige zijn vele bijdragen aan het werk en de gebedscampagnes van Kerk in Nood (ACN) die hij door de jaren heen steunde. Meer weten? Lees dan ook het artikel Overlijden paus Franciscus: “We rouwen om boodschapper barmhartigheid”.
