Pater Prado was nog maar net gewijd en nog heel jong toen hij in Papoea-Nieuw-Guinea aankwam. Zijn bisdom, Vanimo, ligt in het afgelegen noordwesten van het land. “Je kunt Vanimo alleen per vliegtuig in- en uitgaan. De enige wegen die er zijn, zijn alleen begaanbaar voor vierwiel aangedreven voertuigen die door jungles kunnen rijden en rivieren en bergen kunnen oversteken. Telkens als ik reis, neem ik enkele jonge mannen mee om me te helpen mocht ik vast kom te zitten”, aldus de Argentijnse priester. De nieuwe 4X4 die hij gebruikt is gefinancierd door donateurs van Kerk in Nood (ACN) en “is mijn redding geweest”, legt hij uit.

Papoea is bedekt met regenwoud dat zeer goed bewaard is gebleven. De grote biodiversiteit is een schat voor de inheemse bevolking van Papoea-Nieuw-Guinea, die geleerd heeft er zorg voor te dragen en er haar voordeel mee te doen. Het gebrek aan begaanbare wegen maakt het echter moeilijk om het onderwijs te verbeteren, ontwikkeling te bevorderen en te evangeliseren. “Ik bezoek gemeenschappen die alleen te voet, per boot of per kano bereikbaar zijn”, zegt pater Prado. Dankzij zijn nieuwe voertuig kan hij nu veel meer mensen bereiken.

Er is nog veel te doen in het bisdom Vanimo. “De mensen lijden enorm in de jungle, ze hebben niets. Kinderen slapen op de grond, ze helpen hun moeders koken boven open vuur, baden in de rivier en lopen op blote voeten. In mijn parochie verkondig ik voor het eerst het Evangelie, doop ik mensen en vertel ik hen over Jezus Christus”, verklaarde de priester, die lid is van het Instituut van het Mensgeworden Woord, aan ACN.

Met deze “vrachtwagen”, zoals pater Prado hem gekscherend noemt, heeft hij de gemeenschap ook vele andere diensten kunnen verlenen. De 4X4 doet dienst als ambulance voor vrouwen die in het medisch centrum moeten bevallen en als lijkwagen om overledenen te vervoeren. Hij vervoert ook medicijnen voor de zieken en bouwmaterialen voor de bouw van twee kerken en huizen voor vier catechisten.

De parochie van pater Prado bevindt zich in de jungle, maar hij heeft ook de leiding over een onderwijsproject aan de kust van Vanimo, waar twee basisscholen zijn en een middelbare school die net wordt opgezet en plaats biedt aan 1000 leerlingen. Dit betekent dat de priester doorgaans zeven dagen in de jungle doorbrengt en zeven aan de kust. “Godzijdank heb ik een auto, maar er zijn priesters die hun gemeenschap maar één keer per jaar bezoeken. Ik ben zo blij met deze pick-up. Hij helpt me bij mijn werk en bij de evangelisatie. Het heeft mijn leven echt veranderd.”

Paus Franciscus deed de oproep na het Angelusgebed, afgelopen zondag 22 januari. “Mijn gedachten gaan in het bijzonder uit naar Myanmar, waar de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van de Assumptie in het dorp Can Thar – een van de oudste en belangrijkste gebedshuizen van het land – is verbrand en verwoest. Ik ben dicht bij de hulpeloze burgerbevolking die in veel steden zware beproevingen moet doorstaan”, aldus de Heilige Vader. “Bid dat dit conflict spoedig tot een einde komt en een nieuwe periode van vergeving, liefde en vrede inluidt. Laten we samen tot Onze Lieve Vrouw bidden voor Myanmar.”

Geen veilige haven
Thomas Heine-Geldern, voorzitter van Kerk in Nood (ACN Internationaal) sprak over de situatie in Myanmar en roept op tot gebed. “Nu we ons voorbereiden op de tweede verjaardag van de militaire staatsgreep in Myanmar, op 1 februari, vragen we God om de harten te bewegen van allen die een einde kunnen maken aan deze tragedie. Wij bidden ook voor binnenlandse ontheemden, waaronder kinderen, vrouwen, ouderen en zieken in de getroffen gebieden. Het zijn er honderdduizenden en velen worstelen van dag tot dag om te overleven. Er zijn talloze getuigenissen van lijden.” Heine-Geldern noemt de verhalen hartverscheurend. “We horen van mensen die langs de kant van de weg zijn gestrand, die niet weten waar ze heen moeten omdat ze het afgelopen anderhalf jaar geen veilige haven hebben gevonden, vaak zwervend van de ene plaats naar de andere.”

Gebed voor kerkelijke werkers
Kerk in Nood vraagt ook om gebed voor wie hen pastorale en sacramentele steun bieden. “Tijdens deze 24 maanden van strijd en verschrikking, zijn wij getuige geweest van de troost en steun die de aanwezigheid van religieuze mannen en vrouwen biedt aan de ontheemden. Velen voelen zich weerloos en hulpeloos. De aanwezigheid van de Kerk geeft hun enige hoop. Maar we moeten vooral bidden voor de priesters, religieuzen en catechisten, want zij staan bloot aan enorme psychologische en fysieke stress. Wij blijven berichten ontvangen uit Myanmar. ‘Het gaat van kwaad tot erger. Bid voor ons.’ We laten hen niet alleen, we vragen God hen allen te steunen, zodat ze hun missie van liefde en opoffering voor de mensen kunnen voortzetten, ongeacht hun geloof, etniciteit of afkomst”, aldus Heine-Geldern.

“We blijven kinderen lesgeven”
Luchtaanvallen, antipersoonsmijnen, gevechten tussen gewapende groepen, militaire controleposten en stroomonderbrekingen vormen allemaal obstakels voor het werk van de Kerk op zoveel plaatsen, en het is indrukwekkend om getuige te zijn van de heldendaden die te midden van zoveel moeilijkheden plaatsvinden. “We doen wat we kunnen om de kinderen les te blijven geven, we zingen liedjes met ze om te proberen ze aan het lachen te krijgen”, zegt een van onze contactpersonen in een zone met groot gevaar.

16 parochies verlaten
Tot de zwaarst getroffen gebieden behoren de staten Chin, Kayah en Karen, met een aanzienlijke christelijke bevolking, waar veel reguliere pastorale activiteiten tot stilstand zijn gekomen in een humanitaire crisis van grote omvang. In de deelstaat Kayah zijn ten minste 16 parochies verlaten en 19 kerken en religieuze gebouwen verwoest. Veel priesters en religieuzen hebben hun mensen vergezeld en hebben hun toevlucht gezocht in de jungle of in afgelegen gemeenschappen.

Deze plaatsen zijn getuige geweest van wreedheden en direct geweld. Op andere plaatsen helpt de Kerk, ondanks ernstige risico’s, bij de opvang van het toenemende aantal binnenlandse ontheemden, die zelfs niet over de meest elementaire voorzieningen beschikken om te overleven. Op het terrein van de kerken, in de jungle of in kampen krijgen de slachtoffers steun, ongeacht hun geloof. Vrijwilligers delen voedsel, dekens, brandhout, medicijnen en andere noodhulpgoederen uit aan iedereen die dat nodig heeft.

Heilige plaatsen ontheiligd
“Laten we ook bidden voor respect voor het leven en de onschendbaarheid van gebedshuizen. We weten van kerken, kapellen en religieuze huizen die verwoest, verbrand of gebombardeerd zijn. Wij weten van heilige plaatsen die ontheiligd zijn. Elk huis, klooster, tempel of kerk dat het regime bombardeert of verbrandt, betekent een aanslag op de identiteit en de samenhang van de gemeenschap”, aldus de voorzitter van Kerk in Nood internationaal, die benadrukt dat ook boeddhistische gebedshuizen worden geraakt. “Naarmate de gevechten ernstiger worden, verdwijnt het respect voor gebedshuizen in het algemeen, inclusief die van henzelf. In juli 2022 waren ongeveer een derde van de 130 religieuze gebouwen die sinds de staatsgreep door het regime zijn vernietigd, boeddhistische kloosters of pagodes.”

“Laten we bidden voor een einde aan het geweld en een terugkeer naar de dialoog, die een aanzienlijke bron van kracht zou zijn voor de toekomst van Myanmar. Wat dit land, dat in zijn hele geschiedenis zoveel leed heeft doorstaan, op dit moment het meest nodig heeft, is vrede.”

Bidt u mee voor deze vrede? Steek dan ook een kaarsje aan in onze online kapel.

Katholieken in Sri Lanka maken bezwaar tegen de promotie van een hoge wetshandhaver die schuldig is aan het niet stoppen van een antichristelijke terroristische aanslag in 2019. Daarbij kwamen 270 mensen om. Hij zou worden benoemd tot de hoogste wetshandhaver van het land.

Op 21 april 2019, paaszondag, werden drie kerken en drie luxehotels gebombardeerd in een reeks gecoördineerde aanslagen. Woordvoerders van ISIS claimden de bomaanslagen en meldden dat de doelwitten Christenen waren en burgers van landen die betrokken zijn bij de anti-ISIS-coalitie. Een presidentiële onderzoekscommissie concludeerde dat belangrijke functionarissen waarschuwingen van lokale en buitenlandse bronnen hadden genegeerd. Onder hen Nilantha Jayawardena, destijds werkzaam als senior adjunct-inspecteur-generaal van de Sri Lankaanse politie en tevens hoofd van de staatsinlichtingendienst.

Jayawardena zou drie weken van tevoren een waarschuwing van Indiase inlichtingenambtenaren ontvangen over een mogelijke aanslag, maar had hij nagelaten te handelen. Erger, hij zou gegevens over de bomaanslagen achteraf uit politiecomputers hebben gewist. De commissie heeft aanbevolen actie te ondernemen tegen Jayawardena op grond van de bepalingen van het Sri Lankaanse wetboek van strafrecht. In de nasleep van de bomaanslagen kreeg Jayawardena een andere functie en werd later opgeroepen als getuige in een rechtszaak tegen andere ambtenaren.

Volgens berichten in de media zal Jayawardena nu worden benoemd tot inspecteur-generaal van de politie, waardoor hij de hoogste wetshandhaver van het land wordt, na de minister van Openbare Orde en Veiligheid.

Pater Cyril Gamini, een woordvoerder van kardinaal Malcolm Ranjith van Colombo, de nationale hoofdstad, maakt bezwaar tegen de benoeming. “Wij veroordelen de stap om hem te benoemen tot inspecteur-generaal van de politie, ondanks zijn plichtsverzuim,” zei Gamini op 9 januari. “Dit is verraad aan alle Sri Lankanen die gerechtigheid zoeken. Dit is een daad van verraad tegen degenen die zijn omgekomen in het bloedbad en hun familieleden. Dit is een belediging voor katholieken en Christenen,” zei hij. “Wij eisen gerechtigheid. Wij roepen de mensen op zich bij ons aan te sluiten en deze sinistere zet te veroordelen. Wij verafschuwen deze poging om de waarheid te verbergen. Wij zijn fel gekant tegen deze belediging van katholieken en Christenen.”

Bronnen: Crux, Fides

Het Filippijnse leger heeft een trainingskamp en een laboratorium om explosieven te maken ontdekt in het Marogong-bos. Ook zou in de provincie Lanao del Sur een nieuwe rekruteringscampagne van Maute aan de gang zijn. Vanaf 23 mei 2017 heeft het Filippijnse leger er vijf maanden over gedaan om de stad te bevrijden, waarbij huis aan huis werd gevochten met honderden gewapende strijders van de Maute-groep en haar bondgenoot, de Abu Sayyaf-groep. Naar schatting 1.200 burgers en strijders lieten het leven, terwijl ongeveer 200.000 inwoners uit het stadscentrum werden geëvacueerd.

In de provincie Lanao del Sur, waar moslims meer dan 90 procent van de bevolking uitmaken, werkt Maute naar verluidt samen met een andere lokale organisatie, Dawlah Islamiyah. Haar strijders – minstens 40 volgens de militaire inlichtingendienst – zijn niet alleen overlevenden van de slag om Marawi en de daaropvolgende gevechten, maar ook jonge rekruten.

Het vooruitzicht van nieuw gewapend extremisme in een strategisch gebied in Azië baart ook veel andere landen zorgen, en dreigt het moeizame proces van autonomievorming in de gebieden met een moslimmeerderheid in het zuiden van de Filipijnen, die deel uitmaken van de autonome regio Bangsamoro in Muslim Mindanao (BARRM), te doen ontsporen.

Tijdens het conflict zelf voorzag Kerk in Nood in hulp voor de vluchtelingen. Direct na het conflict steunde Kerk in Nood een project voor traumazorg van het bisdom voor zo’n 200 mannen, vrouwen en kinderen die maandenlang gevangen werden gehouden. Velen ondergingen in die tijd lichamelijke en psychische martelingen, vrouwen en jonge meisjes werden verkracht. Er wordt zowel hulp verleent aan Moslims als aan Christenen.

Bronnen: AsiaNews, Kerk in Nood

In Mei 2017 slaagden enkele honderden islamitische strijders erin de stad Marawi in de Filippijnen te veroveren en te bezetten. Zij doodden daarbij veel mensen, namen krijgsgevangenen en verwoestten de Katholieke Kathedraal van Onze Lieve Vrouw. De meeste krijgsgevangenen die zij maakten waren Christenen. Kerk in Nood bood toen hulp en biedt nu hulp aan projecten van het plaatselijke bisdom.

De Jihadisten hielden Marawi vijf maanden bezet maar uiteindelijk werd de stad door het regeringsleger bevrijd, wel na nog veel meer verwoestingen aangericht te hebben. Duizenden inwoners werden gedwongen de stad te verlaten en de meesten van hen leven nog steeds in tenten of zijn bij familieleden ingetrokken.

Tijdens het conflict al voorzag Kerk in Nood in hulp voor de vluchtelingen. Sindsdien biedt Kerk in Nood hulp aan de door het conflict getraumatiseerde mensen. Kerk in Nood steunt onder meer een project van het bisdom dat traumazorg biedt aan zo’n 200 mannen, vrouwen en kinderen, die maandenlang gevangen werden gehouden en lichamelijke en psychische martelingen ondergingen. Daar zijn veel vrouwen en ook jonge meisjes bij die verkracht werden. Er wordt zowel hulp verleent aan Moslims als aan Christenen.  Een ander initiatief van het plaatselijke bisdom is ‘Jeugd voor Vrede’, waarbij 184 christelijke en moslim studenten vluchtelingenkampen bezoeken.

Globaal genomen is 80% van de bevolking van de Filippijnen Katholiek. Alleen op de eilandengroep van Mindanao in het zuiden leeft een relatief groot aantal Moslims. Al jaren proberen islamitische terreurgroepen daar een ‘Islamitische Staat’ te vestigen. Marawi was eigenlijk al een centrum voor de Moslims. Zij waren bij de aanval ook van plan de bisschop van Marawi, Edwin de la Penja, gevangen te nemen maar die bevond zich toen net niet in de stad. In zijn plaats hebben zij de vicaris generaal, Teresito Suganob en nog andere Katholieke gelovigen meegenomen. Zij namen ook een aantal Moslims gevangen, die zij beschuldigden van samenwerking met de Christenen.

Wilt u deze projecten van het bisdom steunen? Doneer dan online via deze website of maak uw gift over onder vermelding van code: 329-09-59. Uw gift wordt gebruikt voor dit project of soortgelijke projecten in de regio.