‘Moedige moeders’ in Syrië

Project
Syrië kent veel aangrijpende getuigenis. Bijzonder zijn de verhalen van de duizenden vrouwen, allemaal ‘moedige moeders’, die door de oorlog hun kinderen en echtgenoten verloren hebben.
ACN-20181008-77537-Darin-Abboud

Weduwen in Syrië verliezen niet alleen hun dierbaarste geliefden, maar ook de voornaamste bron van inkomsten voor het gezin. Zo ook Darin Abboud, die sinds kort weduwe is. Haar man is net overleden nadat hij twee jaar geleden een ongeneeslijk herseninfarct kreeg. “Ik werk voor eigen rekening, soms als kapster, of soms op het veld om fruit en groenten op te halen tijdens de oogst. Ik doe al wat ik kan om mijn dochters te onderhouden”, zegt deze moeder van 38 jaar. “Mijn vijf dochters zijn de drijfveer van mijn leven. Ik ben gelukkig als ze kunnen verder studeren, werk vinden en gelukkig zijn.”

Studeren
De oudste dochter Maya is 18 jaar. Ze is bezig met haar einddiploma te behalen om naar de universiteit te gaan, hoewel ze nog niet weet wat ze precies wil studeren. Daarop volgen Maram en Mary, een tweeling van 12 jaar, die goed kunnen zingen: “We hebben leren zingen in het koor van onze parochie, we vinden het heel leuk om daar te mogen zingen.” Mirna is de vierde van de zussen. Zij draagt prachtige gedichten op uit het hoofd in een Arabisch dat zacht en melodieus klinkt. De laatste in de rij is Meriam, de vrolijkste maar ook de meest rebelse. Samen vormen ze nog steeds een gezin waarin de trieste herinnering aan hun zieke en overleden vader hun levensvreugde niet ontnomen heeft.

Steun via parochie
Volgens de boodschap van het Evangelie moeten christenen troost bieden aan de armen en de zwakken. Met de steun van Kerk in Nood helpt de lokale Kerk deze vrouwen, weduwen en moeders om hun bijzonder moeilijke situatie te doorstaan. “De steun van de parochie helpt ons enorm verder. Onze buren en familieleden hebben ons ook veel geholpen,” bevestigt Darin, “maar ik weet niet wat er van mij en mijn dochters zou geworden zijn zonder de financiële steun van de Kerk.” Ze benadrukt dat haar parochie hen ondersteund heeft sinds de dood van haar man waardoor ze tot op vandaag nooit iets tekort gekomen zijn. Meer dan 2000 families krijgen maandelijks noodhulp van Kerk in Nood via het hulpcentrum Sint-Pieter van de melkitische katholieke Kerk in Marmarita. “Deze hulp heeft ons opnieuw doen geloven en hoop gegeven,” vervolgt Rasha, “we hebben de Kerk van dichtbij ervaren en dat heeft ons aangespoord om ons meer te engageren voor deze gemeenschap. Ikzelf maak deel uit van het vrijwilligersteam dat de noodhulp voor de ontheemde families in de Vallei der Christenen coördineert”.

Anderen helpen
Terwijl ze thee brengt, vertelt een andere weduwe, Rasha Drazy, dat ze op een dag, in plaats van weg te zinken in wanhoop, besloot om anderen te helpen die net als zij doorheen de ergste periode van hun leven gaan. “Met de situatie waarin we leven is het moeilijk te weten wat de toekomst ons zal brengen. Dus moeten we zo goed mogelijk van dag tot dag proberen te leven met het weinige dat we hebben. Ik probeer het geloof en de vreugde van dichtbij Jezus te zijn, door te geven aan mijn kinderen. Dat helpt ons om de hoop niet te verliezen in deze moeilijke tijd.” Darin en haar dochters kunnen hun dank niet genoeg benadrukken: “De mensen die ons helpen, veranderen het leven van vele families. Vooral aan degenen die ons helpen zonder ons te kennen, wil ik graag zeggen dat ze getuigen van een enorme vrijgevigheid. Wij zijn jullie zeer dankbaar.”

Kerk in Nood helpt al sinds 2013 duizenden families die de oorlog ontvlucht zijn en bescherming vonden in de zogenaamde Vallei der Christenen. Dankzij de barmhartigheid van vele weldoeners over de hele wereld, kan Kerk in Nood 20 mensen in Syrië steunen door voedselbonnen, medische verzorging, studiebeurzen voor kinderen en jongeren alsook huurgeld voor de meest kwetsbare gezinnen.

Helpt u mee? Doneer dan online via onze website of maak uw gift over onder vermelding van ‘Syrië.’ Uw hulp gaat naar mensen in de Vallei der Christenen of soortgelijke projecten in de regio.