De ontheemde gezinnen bevonden zich in gebouwen die waren omgebouwd tot tijdelijke onderkomens op het marktplein in Yelewata, vlakbij Makurdi. Daar stormden de militanten binnen en riepen “Allahu Akhbar” ('God is groot'), voordat ze naar willekeur mensen doodden.

Eerder kerk als doelwit

In een verslag uit eerste hand aan de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood (ACN) vertelden lokale geestelijken dat de politie eerder die avond een aanval had afgeslagen. Aanvallers probeerden namelijk eerst de St. Joseph kerk in Yelewata te bestormen, waar tot 700 ontheemden lagen te slapen. Toen dat mislukte, gingen de militanten naar het marktplein van de stad. Daar gebruikten ze brandstof om de deuren van de verblijven van de ontheemden in brand te steken. Vervolgens openden ze het vuur op het gebouw waar meer dan 500 mensen lagen te slapen.

Gecoördineerde aanval

De eerste berichten bevestigden dat zeker 100 mensen zijn omgekomen tijdens de drie uur durende slachtpartij. Latere gegevens, verzameld door het comité voor Gerechtigheid, Ontwikkeling en Vrede van het bisdom Makurdi (FJDP), schatten het totaal op 200.  Het dodental maakt het tot de ergste gruweldaad in een regio waar het aantal aanvallen plotseling is toegenomen. Er zijn steeds meer tekenen dat er een gecoördineerde aanval aan de gang is om de gehele christelijke gemeenschap te dwingen de regio te verlaten.

Ondertussen proberen kerkleiders grote aantallen mensen te helpen. Velen onder de aanwezigen bij de slachtpartij hadden hun toevlucht gezocht in Yelewata vanwege eerder aanvallen van de Fulani op hun gemeenschap, elders in de deelstaat Benue. Zij zijn nu de stad ontvlucht naar naburige steden en dorpen.

Tot 200 doden: overal lijken

In een gesprek met Kerk in Nood (ACN) vanuit Yelewata, minder dan 12 uur na de gruweldaad, beschrijft de pastoor van de stad, Ukuma Jonathan Angbianbee, hoe hij en andere ontheemden ternauwernood aan de dood ontsnapten. Ze vielen op de grond van de pastorie van de kerk bij het geluid van geweervuur: “Toen we de schoten hoorden en de militanten zagen, vertrouwden we ons leven toe aan God. Vanmorgen dank ik God dat ik nog leef. Wat ik vervolgens zag was echt gruwelijk. Mensen werden afgeslacht. Overal lagen lijken verspreid.”

In een eerste rapport van de FJDP, nadat de medewerkers net de plaats van het bloedbad hadden bezocht, stond: “Het was een doorn in het oog - geen lust voor het oog. Sommige [lichamen] waren onherkenbaar verbrand - baby's, kinderen, moeders en vaders gewoon weggevaagd.” Pater Jonathan zei dat sommigen zo erg verbrand waren dat het moeilijk was om ze te identificeren.

Plaats als relatief veilig beschouwd

De priester zei dat Yelewata duizenden ontheemden uit naburige dorpen had opgenomen - omdat het als relatief veilig werd beschouwd. De stad, gelegen aan de hoofdweg naar Abuja – is nu grotendeels verlaten. Velen zoeken hun toevlucht in het nabijgelegen Daudu en Abagena.

Pater Jonathan zei dat hij en anderen de aanvallers identificeerden als Fulanis en dat de aanval zorgvuldig was gecoördineerd,. “De militanten bereikten de stad vanuit meerdere zijden en maakten gebruik van de dekking van hevige regenval om hun aanval in te zetten. Er is geen twijfel mogelijk over wie de aanval heeft uitgevoerd. Het waren zeker Fulanis. Ze schreeuwden 'Alahu Akhbar'.”

Kritiek op veiligheidstroepen

Pater Jonathan en andere geestelijken in het bisdom Makurdi bekritiseerden de veiligheidsreactie op de aanval. Volgens hen was de politie die de militanten tegenhield om de kerk binnen te gaan, slecht uitgerust en niet in staat om de aanval op het nabijgelegen marktplein te voorkomen.

 “De ochtend na de aanval was er veel politie en andere beveiliging, maar waar waren ze de vorige avond toen we ze nodig hadden?” Hij vervolde: “Dit is verreweg de ergste gruweldaad die we hebben gezien. Niets komt ook maar in de buurt.”

Paus Leo XVI bidt voor slachtoffers

In zijn toespraak tijdens het Angelus op zondag 15 juni zei Paus Leo XIV dat hij bad voor degenen die “op brute wijze gedood” werden in “een verschrikkelijk bloedbad”, waarvan de meesten ontheemden waren “die onderdak kregen bij de lokale katholieke missie”. De paus zei dat hij bad voor “veiligheid, gerechtigheid en vrede” in Nigeria. Hij voegde eraan toe dat hij in het bijzonder dacht aan de “christelijke gemeenschappen op het platteland van de staat Benue, die onophoudelijk het slachtoffer zijn geworden van geweld”.

De aanval van vrijdagavond vormt een nieuw dieptepunt in de aanvallen in de regio Makurdi, waar meer dan 95 procent katholiek is. Meer dan 100 mensen werden gedood tijdens aanvallen die drie weken geleden begonnen. Daarbij zijn meer dan 5.000 mensen ontheemd raakten. Kerkleiders hebben herhaaldelijk opgeroepen tot internationale hulp. Vanwege de omvang en aard van de aanvallen stellen zij dat er een plan van militante jihadi's aan de gang is om land in beslag te nemen en de regio etnisch te zuiveren van haar christelijke aanwezigheid.

Nigeria is één van de landen die geraakt worden door christenvervolging. Naast terroristische organisaties als Boko Haram, hebben ook etnische Fulani militanten en criminelen het gemunt op christenen. Meer weten? Klik hier voor meer informatie, films en ons rapport over de motieven, plaatsen en impact van christenvervolging wereldwijd.  

Foto: © Diocese of Makurdi

Volgens aartsbisschop Timotheos Matta al-Khoury van het aartsbisdom Homs is het een directe aanval op het samenleven en de burgerlijke vrede in Syrië. De schoten kwamen onverwacht en zonder waarschuwing, zo meldt het bisdom in een officiële verklaring. Er raakte niemand gewond, maar het gevoel van onveiligheid onder christenen in Syrië groeit. De aartsbisschop roept de autoriteiten op de daders te identificeren en ter verantwoording te roepen, en de veiligheid van gebedshuizen van alle religies te waarborgen.

Angst mag geloof niet verlammen

De aanval raakt niet alleen de muren van een kathedraal, maar ook het hart van een gemeenschap die al jaren onder druk leeft. “We laten ons niet verlammen door angst,” zegt de verklaring. “We blijven trouw aan de christelijke boodschap van vrede en willen, ondanks alles, blijven bouwen aan broederschap tussen alle Syriërs, ongeacht hun religie.”

Agenzia Fides en Vatican News melden dat ook de gelovigen zelf hun bisschoppen hebben opgeroepen niet te wijken voor intimidatie. Integendeel: de aanval sterkt velen in hun roeping om als christen getuige te zijn van hoop en verzoening, juist in een verscheurd land.

Nieuwe regering, blijvende onzekerheid

Hoewel de Syrische regering recent enkele verzoenende stappen heeft gezet richting religieuze minderheden, blijft de situatie gespannen. Tijdens een persconferentie van Kerk in Nood (ACN) wees de Syrisch-katholieke aartsbisschop Jacques Mourad op de kwetsbaarheid van christenen. “Er is geen actieve vervolging, maar wel onzekerheid,” aldus de aartsbisschop. “Islamistische milities oefenen lokaal nog altijd macht uit en zorgen voor angst, ook onder moslims.”

Volgens Mourad leidt de angst ertoe dat velen – uit alle geloofsgemeenschappen – zich terughoudend opstellen tegenover het nieuwe bewind. “Voor extremisten geldt: wie afwijkt, is een godslasteraar. En op godslastering staat de doodstraf.”

Homs: plaats van herinnering en pijn

De stad Homs herbergt voor velen een pijnlijke herinnering. Hier werd op 7 april 2014 de Nederlandse jezuïet pater Frans van der Lugt vermoord, na tientallen jaren dienstbaarheid aan de bevolking van Syrië. De aanslag op het kruis van de kathedraal herinnert opnieuw aan de fragiele positie van christenen in het land.

Kerk in Nood (ACN) blijft zich inzetten voor christelijke gemeenschappen in Syrië en vraagt gebed en solidariteit voor hen die leven in angst, maar trouw blijven aan hun geloof.

Godsdienstvrijheid

Meer weten over godsdienstvrijheid? Lees ook het nieuws in ons dossier godsdienstvrijheid. Of vraag de samenvatting aan van ons rapport godsdienstvrijheid, met daarin een overzicht van de ontwikkelingen voor alle landen en alle grote godsdiensten, case studies en achtergronden.

Bronnen: Agenzia Fides en Vatican News, KRO-NCRV, Kerk in Nood (ACN)

Samiya was pas 17 toen ze op 14 februari van dit jaar vertrok naar haar werk als schoonmaakster in een gebouw in Lahore, Pakistan. Toen ze aan het eind van de dag haar telefoon niet opnam, ging haar moeder op zoek. Ze vond haar dood op de vloer. De eigenaren van het appartement waar ze werd gevonden, beweerden dat ze zelfmoord had gepleegd. Maar uit een medisch rapport bleek dat Samiya was verkracht door een groep mannen en vervolgens vermoord.

Samiya's familie heeft aangifte gedaan. Drie maanden later is er echter nog geen vooruitgang geboekt in de zaak. Gerechtigheid kan lang duren in Pakistan, vooral wanneer de slachtoffers tot een religieuze minderheid behoren, zoals christenen.

Minderjarigen ontvoerd

Hetzelfde gebrek aan vooruitgang geldt voor de verontrustende zaak van Shifa. Zij werd in november 2023 ontvoerd. Shifa, slechts 14 jaar oud, werd gedwongen zich tot de Islam te bekeren en uitgehuwelijkt aan een andere man. Hij scheidde echter van haar en heeft haar terugbracht naar de oorspronkelijke ontvoerder, die haar vermoedelijk als prostituee heeft laten werken. Nadat hun pogingen om Shifa terug te krijgen waren mislukt, kwam de familie in contact met pater Aslam. Zijn team probeert haar op te sporen en te herenigen met haar ouders.

Een soortgelijk geval deed zich voor in januari 2025, toen een 12-jarig meisje genaamd Saba werd ontvoerd en gedwongen bekeerd door een oudere moslimman die al twee andere vrouwen had.

Succes bij de rechter

Af en toe slagen de toegewijde juridische teams erin om overwinningen te behalen in de rechtbank. Zo ook in het geval van de 13-jarige Yarusha. Zij werd misleid om te trouwen met een 35-jarige man en had huwelijksdocumenten ondertekend. Omdat trouwen met minderjarigen formeel illegaal is in Pakistan, weigerden haar ouders mee te werken met dit huwelijk. Dit tot ergernis van lokale politie, die partij kozen voor de man.

Het team van pater Aslam is erin geslaagd een rechterlijke uitspraak te verkrijgen in het voordeel van Yarusha's familie. De Franciscaan betreurt het echter dat de rechter de dader niet verantwoordelijk stelt voor het leed en het verdriet dat hij het meisje en haar familie heeft aangedaan.

Verkrachtingen 

In het rapport stelt pater Aslam ook gevallen van verkrachting aan de kaak. Zo werd een 20-jarig meisje genaamd Asma op 3 mei 2025 door een kennis in een auto gelokt, naar een privéwoning gereden en daar door vier mannen verkracht. De daders filmden het incident en dreigden Asma dat ze de beelden zouden verspreiden als ze niet aan hun seksuele eisen zou voldoen.

“Asma en haar familie worden nu voortdurend bedreigd en geïntimideerd. Ze leven in voortdurende angst vanwege de bestaan van de gewelddadige video's en het gevaar van verdere vergeldingsacties. Ondanks herhaalde verzoeken heeft de lokale politie slechts minimale medewerking verleend. Er is geen zichtbare vooruitgang in het onderzoek”, schrijft pater Aslam in zijn verslag aan Kerk in Nood (ACN).

Tot slot is er het niet minder tragische verhaal van Shumaila. Zij was op 25 maart met haar man op reis toen gewapende mannen het echtpaar aanhielden en beroofden. Toen de drie criminelen zich realiseerden dat de slachtoffers christenen waren, werden ze nog agressiever. Ze sloegen ze de man en verkrachtten de jonge vrouw voor zijn ogen, waarna ze vluchtten.

Gerechtigheid voor vervolgde christenen

“Wij eisen gerechtigheid voor de familie van het slachtoffer. En we roepen de staat op om de familie, die arm is en tot een minderheid behoort, veiligheid en zekerheid te bieden tegenover de daders, die machtig zijn en al dreigementen hebben geuit”, verklaart pater Aslam tegenover Kerk in Nood (ACN). In reactie op de bevindingen in het verslag heeft Regina Lynch, uitvoerend president van Kerk in Nood (ACN) International, opgeroepen tot meer bescherming voor religieuze minderheden in Pakistan, met name jonge meisjes.

“Christenen maken slechts 1,3% van de bevolking van Pakistan uit. Zij behoren vaak tot de armste en meest verwaarloosde burgers. Kerk in Nood steunt veel projecten in Pakistan en heeft herhaaldelijk aandacht gevraagd voor gevallen van discriminatie, met name tegen jonge meisjes. We blijven al onze vrienden en weldoeners oproepen om te bidden voor deze onschuldige slachtoffers. We vragen wij de politieke autoriteiten alles in het werk te stellen om hen te beschermen”, aldus Lynch.

Christenvervolging
Pakistan is één van de landen die geraakt worden door christenvervolging. Naast ontvoeringen hebben religieuze minderheden in het moslimland ook te maken met geweld, misbruik van de blasfemiewetten en van discriminatie op de arbeidsmarkt. Klik hier om meer te weten over de motieven, plaatsen en impact van christenvervolging wereldwijd.

Een jaar later, op 18 oktober 2020, werd de kerk, een van de oudste van Santiago de Chile, volledig verwoest door brandstichting. De klokkentoren met zijn kruis en klokken stortte in. Het dak zakte in en het altaar werd vernield. De brand verwoestte de herinneringen van duizenden katholieken in de buurt, maar kon hun geloof niet vernietigen.

In slechts vijf jaar herbouwd

Fidelia Oñac, de parochiesecretaresse, herinnert zich het incident goed. “Het was als het soort gruwel dat je in andere delen van de wereld ziet, maar waarvan je denkt dat het hier niet kan gebeuren. We begonnen te bidden en zeiden: 'We moeten doen wat we kunnen, want de kerk is van iedereen.’ En dat deden ze ook.”

In slechts vijf jaar tijd werd de kerk herbouwd en op zondag 25 mei werd ze heropend voor de eredienst, met een mis die werd opgedragen door kardinaal Fernando Chomali.

Als je naar de witte muren van de kerk van de Hemelvaart kijkt, met haar glanzende plafond en vloeren, vergeet je de haat en geweld uit het verleden. Sommige stukken van het oude gebouw zijn echter op een speciale plaats in de nieuwe kerk bewaard. De overblijfselen van een klok met het woord “hoop” erop, of een gebroken en beschadigd kruisbeeld dat uit de as is teruggevonden zijn symbolische herinneringen.

Herbouw in brand gestoken kerk

Het herstel van deze historische kerk was alleen mogelijk dankzij de steun van honderden weldoeners van Kerk in Nood (ACN). De pauselijke stichting hield toezicht op de werkzaamheden, zoals het versterken van de muren, het plaatsen van een nieuw dak, deuren en ramen, en het renoveren van de elektriciteit.

Tijdens de inwijdingsmis verzekerde kardinaal Fernando Chomali de gelovigen: “Na het horen van het prachtige getuigenis van geloof van deze gemeenschap en van Kerk in Nood, verklaar ik mijzelf katholiek, ik voel mij meer katholiek! Dit is niet het moment om te zeggen dat we katholiek zijn op onze eígen manier of wanneer het óns het beste uitkomt”, benadrukte hij. “De wederopbouw van de kerk doet denken aan de dood en verrijzenis van Jezus Christus. Elke keer dat er dood is, zal er ook verrijzenis zijn, omdat Jezus Christus uit de dood is opgestaan en omdat het goede sterker is dan het kwade”.

De kardinaal herinnerde er ook aan dat de belofte van Christus: ‘Ik zal met u zijn tot aan het einde der tijden’. “ Dit betekent dat zij onze tempels kunnen vernietigen, maar zij zullen de aanwezigheid van God onder ons niet vernietigen.”

 Vernielde deuren openen

Volgens de pastoor van de Assumptiekerk, Jaime Tocornal, is het noodzakelijk dat deze “spirituele long” weer ten dienste staat van de gemeenschap, gelovig of niet. “Het was hard nodig dat we de deuren van onze kerk, die in het recente verleden zo vaak vernield zijn, weer konden openen. Dit is een plaats om God te ontmoeten en om het meest fundamentele recht te vervullen, namelijk het recht om zijn religie te belijden.”

“Het is een geschenk voor de buurt en voor de hele wereld. Want wanneer we de Eucharistie vieren, overstijgt dat de muren van het kerkgebouw. We zijn erg blij en daarom zijn we erg dankbaar voor degenen die ons de hand hebben gereikt toen we dat nodig hadden, en dat waren de weldoeners van Kerk in Nood”, erkent hij.

Geschenk van de maagd Maria

De parochie is tijdens de bouwwerkzaamheden altijd open gebleven. De gemeenschap kwam in nabijgelegen locaties bijeen om de Mis te vieren. Volgens pastoor Tocornal is de nieuwe kerk in zekere zin ook een geschenk van de Maagd Maria. “Zij blijft in de voetsporen van haar zoon Jezus in de hemel, maar vergeet haar kinderen op aarde niet en heeft ons daarom deze kerk geschonken.”

Lees voor achtergronden ook het artikel Chili: een Kerk van hoop in moeilijke tijden.

Tijdens een historische ontmoeting ontving paus Leo XIV donderdag vertegenwoordigers van de Oosterse Katholieke Kerken. Zij kwamen op audiëntie als pelgrims voor het Jubileumjaar van de Hoop. Kerk in Nood (ACN) sprak met enkele vertegenwoordigers over de missie die de nieuwe paus hen meegaf te midden van diverse realiteiten als christenvervolging, ballingschap en oorlog.

De paus hield  een krachtige en diep spirituele toespraak tot de verzamelde kerkleiders. Veel van hun gemeenschappen worden ondersteund door Kerk in Nood (ACN), zowel in hun land van herkomst als in hun respectieve diaspora's. De pauselijke stichting sprak met zes projectpartners van de oosterse ritus uit verschillende regio's om hun indrukken te horen. Allemaal zijn het erover eens dat “de paus niet alleen toesprak, maar ons ook een missie meegaf.”

De 23 oosterse kerken sui iuris, zijn autonome katholieke kerken met eigen recht. Zij staan in volledige gemeenschap met de paus van Rome, maar behouden hun eigen liturgische, spirituele en juridische tradities.

Vervolgde Kerk in Irak

“Hij maakte ons trots”, zei de Syrisch-katholieke aartsbisschop Nathanael Wadih Semaan van Adiabene, in het noorden van Irak. ”Soms denken we dat we niets te bieden hebben, omdat we met weinig zijn en steeds minder worden. Maar hij herinnerde ons eraan dat we een rijke liturgie en een diepe spiritualiteit hebben. Hij zei ons dat we die niet alleen als een schat moeten bewaren, maar ook met de wereld moeten delen. Dat was zeer ontroerend."

Deze woorden leidden tot een hernieuwd gevoel van missie in wat vaak een moeilijke context is. ‘De paus heeft een nieuw vuur in onze harten aangewakkerd. Hij herinnerde ons eraan dat we inderdaad iets hebben dat we met de wereld kunnen delen, met verantwoordelijkheid en vreugde’, aldus aartsbisschop Nizar.

De paus benadrukte dat oosterse christenen hun voorouderlijk land niet zouden moeten verlaten. “Hij zei ons: ‘Jullie zijn het licht van de wereld’. Wij weten dat verrijzenis en licht na het lijden komen. In het Midden-Oosten maken we een kruisweg door, maar daar zal licht volgen”, voegde de aartsbisschop eraan toe. “Waar we ook zijn – in Frankrijk, Duitsland, Amerika of Australië – onze gemeenschappen zijn een stralend licht. We zijn getuigen van Christus in ons dagelijks leven. We moeten dat licht met ons meenemen.”

Hoop voor Oosterse kerken

Bisschop Boutros Marayati, de Armeens-katholieke prelaat van Aleppo, Syrië, vertelde Kerk in Nood (ACN) hoe de woorden van de Heilige Vader tot een innerlijke vernieuwing hebben geleid.

“We verlieten de bijeenkomst vol hoop en spirituele vreugde. De paus is zich bewust van wat onze kerken in het Oosten doormaken. Hij staat ons nabij. Hij vraagt ons voor hem te bidden, zoals hij voor ons bidt. In paus Leo heeft God ons een nieuwe hoop gegeven. We gaan samen vastberaden verder, zonder angst.”

Kerk van de martelaren

Kerk in Nood (ACN) sprak ook met de hulpbisschop van het Koptisch-katholieke patriarchaat van Alexandrië, Anba Hani Nassif Wasef Bakhoum Kiroulos: “Deze bijeenkomst was echt een zegen. Zijne Heiligheid benadrukte het belang van ons erfgoed en de huidige situatie van de oosterse kerken. Die omschreef hij als de Kerk van de Martelaren. Hij vroeg de gelovigen hun land niet te verlaten en dit erfgoed te behouden.”

“Hij zei dat de Kerk de oosterse Kerken nodig heeft. Het was een zeer historische en spirituele gebeurtenis, die de visie van de paus op vrede en eenheid weerspiegelt. Namelijk de visie dat we onze tradities moeten behouden en moeten bidden voor echte vrede, een vrede gebaseerd op vergeving en de moed om een nieuw hoofdstuk te beginnen."

Een stem in het oosten en westen

De jongste bisschop ter wereld, de 42-jarige Jules Boutros van de Syrisch-katholieke gemeenschap in Libanon, benadrukte de persoonlijke toon van de boodschap van de paus. “Het was alsof je luisterde naar een vader die zijn kinderen toespreekt in een taal die zij begrijpen: de taal van het hart. Het mooiste was dat hij persoonlijk beloofde om via het Dicasterie voor de Oosterse Kerken aandacht te blijven schenken aan onze behoeften. Dat is concrete hoop, en dat is een troost voor ons.”

Een van de momenten die de meeste indruk maakte op bisschop Boutros was toen Leo XIV zijn voorganger en naamgenoot Leo XIII citeerde, die zei: “Elke missionaris van de Latijnse ritus, of hij nu lid is van de seculiere of reguliere clerus, die door advies of steun een katholiek van de oosterse ritus tot de Latijnse ritus bekeert, moet ontslagen en uit zijn ambt ontheven worden.”

Steun om eigen identiteit en tradities te bewaren

De Libanese bisschop zegt dat deze herinnering niet alleen zijn steun benadrukt voor de Oosterse Kerken om hun identiteit en tradities te behouden, maar ook zijn wens dat zij groeien, zowel in het Oosten als in het Westen, zonder te worden opgenomen of op te gaan in de omringende samenlevingen.

In het gesprek met Kerk in Nood wees bisschop Jules ook op de diepe waardering die de paus uitsprak voor de oosterse kerken en de spirituele en liturgische tradities van het Oosten, door te citeren uit het werk van drie oosterse kerkvaders, Ephrem de Syriër, Isaac van Nineveh en Symeon de Nieuwe Theoloog. “Daarmee omarmde hij een breed scala aan tradities en gaf hij iedereen het gevoel erbij te horen”, legde hij uit.

De impact van de woorden van de paus bleef niet beperkt tot de gelovigen van de oosterse kerken: “Ik heb vrienden die priester zijn in Amerika en Europa, die mij schreven of na de toespraak naar mij toe kwamen en zeiden: 'Heb je gehoord hoe de paus tot jullie sprak? Dat heeft ons geraakt. Hij heeft ons niet alleen met vreugde vervuld, maar ook de harten van velen in de Latijnse Kerk geraakt, die onze tradities hebben herontdekt en er bewondering voor hebben gekregen. Dit is iets nieuws, dat we nog niet eerder hadden gezien."

Een paus van vrede

Ook aanwezig in Rome was de Grieks-katholieke bisschop van Odessa, Oekraïne, Mychajlo Bubnij. Hij deelde zijn indrukken met Kerk in Nood en benadrukte hoe de paus zijn audiëntie opende met de traditionele groet van de oosterse gelovigen: ”Christus is verrezen, Hij is waarlijk verrezen.”

“De paus sprak ieder van ons persoonlijk aan. Het was een prachtige ervaring. Hij luistert, hij begrijpt en hij wil een wereld van waarheid en gerechtigheid opbouwen”, benadrukte de bisschop. ‘Hij maakte speciaal melding van degenen die door oorlog zijn getroffen, zoals in Oekraïne en Syrië, en van allen die lijden als gevolg van conflicten.

Leo XIV is de paus van de vrede, zijn allereerste woorden waren: ’De vrede van Christus zij met u, de vrede van de verrezen Christus'. We hopen dat in dit nieuwe pontificaat vrede zal heersen onder de mensen, in de wereld en tussen landen. Hij zei dat we onze woorden moeten zuiveren van leugens”, herinnerde bisschop Bubnij zich, en voegde eraan toe: ‘Leo XIV was uitgenodigd om Oekraïne te bezoeken, maar nu heeft hij tijd nodig om zijn ambt als paus te beginnen en te begrijpen wat hem te wachten staat. Hij heeft de uitnodiging aanvaard en zal al het mogelijke doen om de reis te maken.’

Eenheid in verscheidenheid: een geschenk voor de hele Kerk

In zijn toespraak noemde Leo XIV ook Tigray, de Ethiopische regio die tijdens de verwoestende oorlog van 2020 tot 2022 door verschrikkelijk geweld werd geteisterd. Tesfaselassie Medhin, de Ethiopische katholieke bisschop van Adigrat, zei dat hij dankbaar was dat een van de eerste toespraken van paus Leo gericht was aan de Oosterse Kerken.

“De essentie van de toespraak was dankbaarheid; waardering voor het erfgoed van de Oosterse Kerken, hun spiritualiteit en liturgie, en het in stand houden van de diversiteit en de eenheid van de christelijke Kerken. De Heilige Vader moedigde ook de vervolgde en lijdende kerken aan. En hij sprak over hoe zij een bron van hoop zijn voor de rest. Toen ik hem begroette, bedankte ik hem voor zijn gebeden voor Tigray en bracht ik groeten over van de gelovigen van Adigrat, waarbij ik hem verzekerde van onze gebeden voor zijn ambt. Hij bedankte mij daarvoor.”

In 2024 heeft ACN 12,7 miljoen euro aan subsidies toegekend ter ondersteuning van 565 projecten met de oosterse katholieke kerken. Daarnaast heeft ACN ook 3 miljoen euro toegekend aan interrituele projecten (projecten met meer dan één oosterse katholieke kerk of projecten waarbij een oosterse katholieke kerk en de Latijnse Kerk betrokken zijn). De oosterse katholieke kerken die in 2024 door ACN werden ondersteund, zijn onder meer: de Oekraïense Grieks-katholieke Kerk, de Maronitische Kerk, de Melkitische Katholieke Kerk, de Chaldeeuwse Kerk, de Syrisch-katholieke Kerk, de Armeens-katholieke Kerk, de Ethiopisch-katholieke Kerk, de Syro-Malabarese Katholieke Kerk, de Syro-Malankara Katholieke Kerk, de Koptisch-katholieke Kerk en verschillende Grieks-katholieke kerken in Oost-Europa.

© Foto: Cristian Gennari

De christelijke bevolking van Cabo Delgado, in het noorden van Mozambique, lijdt zwaar onder terroristische aanvallen door islamistische milities. “De afgelopen dagen zijn er aanvallen geweest in de regio Ancuabe, waarbij de terroristen van het centrum naar het noorden trokken”, vertelt pater Passionist Kwiriwi Fonseca.

Nieuwe aanvallen

In een bericht aan Kerk in Nood (ACN) stelt hij dat het geweld voor een nieuwe golf van binnenlandse ontheemden zorgt. Volgens de Verenigde Naties zijn half april bijna 15.000 mensen hun huizen ontvlucht vanwege het geweld. “Alle nieuwe ontheemden gaven aan dat zij gevlucht zijn vanwege directe aanvallen op hun dorpen. Daarbij was sprake van plundering, brandstichting, ontvoeringen en selectieve moorden,” legt de priester uit.

Veel christenen lijden

Volgens de Passionist zijn er veel christenen die lijden. "Huizen en ook sommige kapellen zijn verbrand. Veel sociaal werk kan niet veel meer gedaan worden. De mensen zijn dan ook wanhopig."

“Het bisdom Pemba heeft via de plaatselijke Caritas al het mogelijke gedaan, maar we moeten dit geweld aan de kaak stellen. De mensen kunnen niet op deze manier blijven lijden”, aldus de pater. “We vragen niet alleen om uw steun, maar ook om uw gebeden en tussenkomst, zodat de mensen eindelijk vrede kunnen hebben.”

Het geweld in het noorden van Mozambique begon in 2017. Terroristen die loyaal zijn aan Islamitische Staat begonnen toen een geweldscampagne. Die leidde tot de dood van meer dan 5.000 mensen en ongeveer een miljoen binnenlandse ontheemden. Weldoeners van Kerk in Nood (ACN) hielpen het bisdom Pemba tijdens het conflict, vooral met noodhulp voor de ontheemden.

Dankbaar voor uw steun

Meer weten over de hulp die u mogelijk maakt in Mozambique? Lees dan het verhaal van zuster Aparecida Queiroz, die zeven jaar geleden aankwam in Mozambique, over haar werk onder de getroffenen en haar dankbaarheid voor uw niet aflatende steun.