De Kerk van de Maagd en Anba Samuel in Abis al-Thawra, een dorp in de landelijke buitenwijken van Alexandrië, had twee jaar gewacht op formele toestemming om het dak te repareren. Nadat de politie arriveerde en de rellen onderdrukte, legden zij de reparaties aan het dak tijdelijk stil, maar met de belofte aan de Kopten dat zij het werk binnenkort konden hervatten. Deze waren sceptisch omdat de ervaring hen had geleerd dat dergelijke beloften niet te vertrouwen waren. Volgens de strikte sharia mogen kerken nooit gerepareerd worden, maar moeten ze mettertijd afbrokkelen.
Tot grote opluchting en verrassing van de Kopten, kregen zij op 25 december toestemming om de reparaties aan het dak van de kerk te hervatten, met de extra bescherming van de staatsveiligheidstroepen. Maar op diezelfde dag kwam de plaatselijke districtsgouverneur ‘inspecteren’ en besloot snel dat de reparaties aan het dak onmiddellijk en voor onbepaalde tijd moesten worden stopgezet, hoewel meer dan een derde van het werk was voltooid.
Toen de aanwezige Christenen hun beklag deden: “Hoe kunnen we bidden als het dak in zo’n staat is, vooral als het regent?” blafte de (islamitische) gouverneur terug: “Bedek het met een zeil!” In feite is dit geen optie, omdat de gedeeltelijke reparaties die al zijn uitgevoerd het moeilijk maken om een zeil te plaatsen. Als ze hier geen gehoor aan gaven en verder werkten aan het dak, dreigde de gouverneur dat hij de kerk volledig zou “afbreken.” Op de vraag om zijn beslissing uit te leggen, of op zijn minst te vertellen wat ze moeten doen om de reparaties te hervatten, gaf de gouverneur geen antwoord en verliet het terrein.
Alle cementmolens en vrachtwagens die de kerk had ingehuurd, vertrokken op bevel van de gouverneur, met als gevolg een geldelijk verlies van ongeveer ruim 3800 euro die de kerk had betaald om het dak te repareren. De Christenen van deze gemeenschap moeten, nu het orthodoxe Kerstfeest nadert (7 januari), de Geboorte vieren, blootgesteld aan de elementen, met de mogelijkheid dat de regen op hen neerdaalt.
Zoals gewoonlijk werd geen van de (islamitische) aanvallers of aanstichters gearresteerd. In plaats daarvan werden alle dakwerkzaamheden stilgelegd onder het voorwendsel van “kalmering van de situatie”. Op grond van precedenten vrezen de kopten echter dat deze “tijdelijke” stopzetting permanent zal worden. Het bovenstaande scenario heeft zich immers al ontelbare keren afgespeeld in Egypte: telkens wanneer een kerk wordt gelegaliseerd of hersteld – of wanneer er alleen maar sprake is van legalisatie of herstel – komt een plaatselijke moslimmeute in opstand en valt Christenen aan. De autoriteiten reageren vaak door de relschoppers te sussen en de kerken permanent te sluiten onder het voorwendsel dat ze een “veiligheidsrisico” vormen voor de regio.
Bron: Coptic Solidarity
