Volgens de traditie voert de geschiedenis van de Syro-Malabar Kerk terug tot de apostel Thomas. De Kerk is met 5 miljoen gelovigen op de Oekraïense Kerk na de grootste oosterse katholieke Kerk. Sinds 2004 is het een “Sui iuris” Kerk: de Heilige Stoel heeft de Kerk volledige administratieve bevoegdheden gegeven, inclusief de bevoegdheid om bisschoppen te kiezen en pastoraal werk voor haar eigen gelovigen wereldwijd te verzorgen. Van de 34 bisdommen van de Kerk zijn er slechts 18 in de staat Kerala, de oorspronkelijke plaats van stichting. De andere bisdommen bevinden zich in andere Indiase staten (13) of in het buitenland. Deze zijn gesticht voor de gelovigen die naar andere landen zijn geëmigreerd: de Verenigde Staten, Canada, het Verenigd Koninkrijk, Australië, Nieuw-Zeeland. Voor gelovigen in Europa is er een apostolische vertegenwoordiging die in Rome woont.
De Kerk heeft meer dan 8.500 priesters en 32.000 religieuzen. Ondanks de vele beperkingen als gevolg van corona werd op 18 juni de 62e bisschop gewijd in de persoon van mgr. Peter Kochupurackal. Hij is nu de hulpbisschop van het bisdom Palaghat in de deelstaat Kerala. Ondanks deze lange apostolische traditie, verbonden met de komst van de apostel Sint Thomas in India in het jaar 52, wordt deze oosterse kerk – bisschoppen, priesters en zusters – ernstig aangevallen van binnen en buiten de Kerk.
Sinds begin van 2018 wordt kardinaal Alencherry, de aartsbisschop van Ernakulam-Angamalië en voorzitter van de Syro-Malabarsynode, beschuldigd van corruptie bij de verkoop van landrechten van zijn aartsbisdom. Het is nu duidelijk dat de verkoop door zijn medewerkers is geregeld en dat hij zijn handtekening heeft gezet onder de verkoop. Een deel van de priesters heeft zich echter tegen hem gekeerd. Zij hebben zelfs demonstraties tegen de kardinaal georganiseerd. Ook werden petities naar het Vaticaan gestuurd, die door de Heilige Stoel zijn afgehandeld.
Ook de dood van diverse personen hebben woede gezaaid. Op 7 mei werd een novice, Divya P. John, dood aangetroffen in een put bij het seminarie in de buurt van Thiruvalla. Er waren geruchten over zelfmoord. En in dezelfde periode en op precies dezelfde manier – in een drinkwaterput – werd het lichaam van pr. George Ettuparayil gevonden in zijn parochiekerk in Punnathra in Kerala. Zijn dood is volgens de instanties echter te wijten aan een brand in de parochie, waarbij vier mensen omkwamen. In diverse media en op sociale media wordt echter gesproken van een reeks zelfmoorden. Hogere kerkelijke autoriteiten worden beschuldigd van het niet luisteren naar de priester die veel moeilijkheden ondervond bij zijn opdracht in de parochie.
Pr. Noble Parackal, woordvoerder van het bisdom Manathawady en schrijver, legt uit een deel van de kritiek voortkomt uit jaloezie over het feit dat de Kerk van Syro-Malabar stevig geworteld is in Kerala: de Syro-Malabar Kerk beheert er 4860 scholen, 2614 liefdadigheids- en gezondheidsinstellingen, evenals honderden goed georganiseerde parochies. Ook is het publiek volgens hem vaak niet op zoek naar “de waarheid.” Volgens Parackal moet er echter ook grotere eenheid binnen de synode komen over bijvoorbeeld de liturgie. “Iedere bisschop beslist in zijn eigen diocees hoe de liturgie in te richten, hetzij volgens de oude rite, hetzij met ‘Latijnse’ hervormingen. Ze zijn echter niet tot een harmonieus besluit gekomen en riskeren zo niet te getuigen van het evangelie tegenover gelovigen.”
Bron: AsiaNews
