Katholieken in Oost-Congo waren bedroefd over de afgelasting van het bezoek van de paus, maar ze begrijpen en begrijpen de pijn die hij voelt, zegt het hoofd van de projecten voor de Democratische Republiek Congo (DRC) van Kerk in Nood. Tijdens een online conferentie georganiseerd door de liefdadigheidsinstelling, sprak Maxime François-Marsal, onlangs teruggekeerd van een reis naar Oost-Congo, over het medeleven dat gewone Congolezen voelen voor paus Franciscus, die ernstige pijn lijdt als gevolg van medische problemen met zijn knie, waardoor hij zijn reis naar de DRC en naar Zuid-Soedan heeft moeten annuleren.
“Het was een enorme teleurstelling voor de mensen. Ze hadden verwacht dat de Paus zou komen en het nieuws was een schok voor hen. Maar het feit dat hij zei dat hij de reis uitstelde, in plaats van annuleerde, geeft hen hoop”, legt Maxime uit. “De mensen begrijpen dat hij problemen heeft met zijn been. Een priester die ik heb gesproken, zei dat ze medelijden hebben met de paus, omdat ze weten wat lijden is, wat het betekent om niet te kunnen lopen, om zo te lijden. Voor hen is het een teken van nederigheid dat hij erkent dat hij niet kan reizen. Het is een les voor Christenen om hun grenzen te kennen en op de Heer te vertrouwen.”
Uitstel is het sleutelwoord
Ondanks deze tegenslag is er in de DRC nog steeds hoop dat paus Franciscus de eerste Paus zal worden die naar Oost-Congo zal reizen, een regio die nog steeds zwaar getroffen wordt door conflicten. “Ze hopen echt dat de Paus deze boodschap van verzoening en mededogen zal kunnen komen brengen. Daar rekenen ze echt op. Het sleutelwoord hier is uitgesteld en niet afgelast.”
De meerderheid van de bevolking in de DRC is katholiek, wat de verwachtingen rond het bezoek van de paus nog groter maakte. Er was hoop, zegt Maxime François-Marsal, dat paus Franciscus het land zou helpen om eindelijk een staat van vrede te bereiken die het al tientallen jaren ontglipt was. “De mensen rekenen op de Kerk. We hebben met veel mensen gesproken en het eerste wat ze zeiden was dat ze hoopten dat het bezoek van de paus verzoening zou brengen. Een andere hoop is dat hij appelleert aan het geweten van de politicus. De wortel van het probleem ligt in de corruptie van de elites, dus het bezoek van de Paus moet dienen om hen te herinneren aan hun missie als leiders.”
“Voor de slachtoffers is het bezoek een kans om het onrecht aan te pakken. De Paus had 60 mensen uitgenodigd, waaronder slachtoffers van verkrachting, wezen, verminkten, om over hun lijden te spreken met iemand die om hen geeft.”
Dit zijn de mensen die zullen herbouwen
Terwijl de staat meestal niet in staat is om voor zijn eigen mensen te zorgen, beheert de Kerk talloze scholen, weeshuizen, klinieken en vele andere diensten. Daarnaast doet de Kerk haar reguliere werk zoals het bedienen van de sacramenten en onderwijs in het geloof. “De Kerk helpt de mensen, maar wie helpt de Kerk? Dat is waar Kerk in Nood om de hoek komt kijken. Wij zijn al tientallen jaren actief op dit gebied en we kennen de mensen persoonlijk. Veel NGO’s komen en gaan. Wij focussen, wij zijn aanwezig voor de lange termijn. De Kerk kan echt een instrument zijn voor de ontwikkeling van dit land. Ze zorgt voor haar bevolking, creëert een nieuw bewustzijn voor het algemeen welzijn, roept op tot vrede, en als zodanig denk ik dat ze al onze hulp verdient”, benadrukt Maxime.
Zusters door hel gegaan
Tijdens zijn laatste reis naar het land bezocht hij een klooster van zusters die al tientallen jaren in de DRC zijn. Twee keer werd het klooster overrompeld door milities die alles stalen. “Ze waren heel dicht bij de dood, maar overleefden door een wonder. Het waren soldaten die mensen hadden verkracht en gemarteld. Toch vertelden ze ons over hun projecten en vertrouwden ze erop dat hun missie hen door God was gegeven. Deze mensen zijn door een hel gegaan en staan nog steeds voor uitdagingen die wij ons niet kunnen voorstellen. Zij verdienen onze aandacht. Dit zijn de mensen die in staat zullen zijn Congo weer op te bouwen.”
Kerk in Nood is sinds 1966 actief in de Democratische Republiek Congo en steunt diverse projecten in het land, vooral in de oostelijke bisdommen, die blijven hopen op een pauselijk bezoek.
