Door Amélie de La Hougue
Zuster Pauline, de generaal-overste van de congregatie en al 25 jaar zuster en haar medezuster Marie-Bernadette, de voormalige generaal-overste en al 35 jaar geleden ingetreden, vertellen over hun ervaringen en werk in Burkina Faso.
Kunt u ons wat meer vertellen over uw gemeente?
Onze gemeenschap van de Onbevlekte Ontvangenis werd in 1924 in Burkina Faso begonnen en is nu niet alleen actief in Burkina, maar ook in Togo, Niger, Benin, Ivoorkust, Mali, Algerije, Italië en Frankrijk. In totaal zijn er 463 zusters in de congregatie, waarvan 30 buiten Burkina Faso. We hebben ook 24 novicen en 24 postulanten. In Burkina Faso zijn we aanwezig in 13 van de 16 bisdommen van het land.
Vandaag de dag wordt Burkina Faso in toenemende mate wordt geteisterd door terroristisch geweld. Heeft u dit persoonlijk gezien?
Ja, we leven momenteel in een klimaat van permanente onveiligheid. Vooral onze zusters in de gemeenschappen in het noorden van het land zijn dagelijks getuige van botsingen. In Bam waren de terroristen slechts 3,2 km verwijderd van de congregatie. We nemen elke dag vluchtelingen op, vooral vrouwen van wie de man is vermoord – omdat de terroristen vooral de mannen doden – maar ook kinderen en ouderen. In het noorden zorgen de zusters dagelijks voor tussen de 30 en 60 vluchtelingen. En zelfs hier in Ouagadougou, de hoofdstad, hebben we meer dan 600 mensen opgenomen. Deze mensen hebben brood, water, een beetje zeep nodig, maar vooral ook een sympathiek gehoor, een gebaar van zachtaardigheid, van geliefd zijn, zelfs al is het maar voor een dag, na wat ze hebben meegemaakt.
Zijn de terroristen gericht op een bepaald deel van de bevolking?
Iedereen is in het vizier – katholieken worden gedood, animisten worden gedood, moslims worden gedood, protestanten worden gedood!
Neemt u iedereen op en helpt u iedereen?
Ja natuurlijk, we verwelkomen alle vluchtelingen of christenen, moslims, animisten …
Bent u bang?
Bang, nee, omdat we vertrouwen op de voorzienigheid van God. Maar we weten dat er elke dag iets met ons kan gebeuren en dat we voorbereid moeten zijn op elke mogelijke situatie. We zijn bezorgd over iedereen, we willen in staat zijn om aan de noden van elk individu te lenigen. Als overste van de congregatie dragen we zorg voor al deze noden en zorgen. Hier in Burkina Faso lijdt iedereen aan dit klimaat van onveiligheid, niet alleen onze zusters in het noorden van het land, ook die in Mali….
Wat zegt u tegen uw eigen zusters in deze moeilijke tijden?
We zeggen dat ze stevig geworteld moeten blijven in hun geloof en in liefde. We moedigen hen aan in hun missiewerk, waar ze zich ook bevinden. En we bidden veel, voor vrede maar ook voor de bekering van de terroristen. Dat doen we al vele jaren, elke dag. We hopen dat de Heer ons zal helpen, want we zijn er voor Hem. We leven dit martelaarschap in geloof.
Heeft u erover gedacht om sommige van uw gemeenschappen te sluiten, zoals bijvoorbeeld die in Dori?
We willen geen van onze gemeenschappen sluiten, omdat de mensen al bang zijn. Als ze de religieuze zusters zien vertrekken, dan zullen ze zich echt verlaten voelen. We willen bij de mensen blijven, hen helpen en troosten. Onze zussen in Mali werden gedwongen om te vertrekken om acute veiligheidsredenen, maar nu vertellen ze me dat ze bereid zijn om daar terug te keren. Ze voelen dat ze klaar zijn om samen met de mensen te lijden, zij aan zij met hen.
Blijven de christenen hopen, ondanks de dreigingen die boven hun hoofden hangen?
Ja, we hebben een echte geestelijke groei onder de mensen opgemerkt. Geconfronteerd met deze moeilijkheden verlaten de Christenen de kerken niet. In plaats daarvan bidden ze nog meer! In het aartsbisdom Ouagadougou hebben we een gebedsketen georganiseerd in de 35 parochies, zodat elke week een parochie speciaal voor vrede bidt.
Welke boodschap wilt u aan Christenen in Europa overbrengen?
Wij vragen hun gebeden, hun solidariteit en hun aanmoediging. We zijn verrast door wat er met ons gebeurt, maar tegelijkertijd delen we in het lijden dat zoveel andere Christenen in andere landen ervaren. En we vragen ook hen om standvastig te blijven in hun geloof.
We willen ook onze oprechte dank betuigen aan iedereen die ons helpt en ons aanmoedigt om de hoop te bewaren, zodat we iedereen die om ons heen lijdt kunnen blijven helpen. Op deze manier delen we in één grote gemeenschap van gebed.
Hoe ziet u de toekomst?
We vertrouwen op de goddelijke Voorzienigheid. We weten dat de Heer van ons houdt en dat Hij ons zal helpen dit lijden te doorstaan. We behouden onze geest van hoop en weigeren in wanhoop te vervallen.
Kerk in Nood helpt de zusters al jaren in Mali en Burkina Faso. De hebben we bijgedragen aan voertuigen, de renovatie van hun vormingshuizen, muziek-apostolaat, zonne-energie en de vorming van de zusters. Met uw hulp kunnen we de congregatie verder helpen bij de vorming van zusters, begeleiding van roepingen en om de aanwezigheid van de zusters op de moeilijkste plaatsen mogelijk te maken. Helpt u mee?
