Bisschop van Charkov: “Weer een nacht overleefd”

donderdag, 17 maart 2022
Nieuws
Kharkiv is momenteel een van de Oekraïense steden die het meest onder vuur liggen. Veel gebouwen en appartementen zijn beschadigd of zelfs vernietigd. In de eerste week van de oorlog trof een raket het huis van de bisschop in het rooms-katholieke bisdom Kharkiv-Zaporizhzhia. Ondanks de gevaarlijke situatie blijft bisschop Pavlo Honcharuk bij zijn volk.
Bisschoppen orthodox en katholiek schuilen samen in kelder

Geef aan mensen in Oekraïne via de actiepagina van Kerk in Nood

Kerk in Nood (ACN) heeft noodhulp aan het bisdom verstrekt, zodat kunnen blijven om de vele getroffen inwoners en vluchtelingen te helpen. In een telefonisch interview sprak de projectmanager voor Oekraïne van de stichting, Magda Kaczmarek, met bisschop Honchuruk over de dramatische situatie in de stad en de rol van de kerk.

U bent in Charkov, een stad die internationaal bekend is geworden door het lijden van haar bevolking en die elke dag in het nieuws is. Hoe gaat het met u?

We hebben weer een nacht overleefd. We leven nog en zijn in goede gezondheid. Elke dag komen er mensen die een manier zoeken om de stad te evacueren. Wij helpen. Ja, er wordt constant geschoten, maar dat is nu normaal. Alles is aan het schudden, en het is erg luid. De ramen rammelen alsof de ruiten op het punt staan eruit te vallen. We zijn eraan gewend geraakt dat het zo luid is. Het voelt zelfs verdacht wanneer het rustig is… Dat is wanneer we niet weten wat er komt. Het is alsof ouders in de woonkamer zijn en hun kinderen in de slaapkamer niet meer kunnen horen: ze worden ongerust. We leven in een heel nieuwe en trieste realiteit.

Hoe gaat het met de mensen in Charkov?

Ze zitten in bunkers en ondergrondse schuilplaatsen. Het is zeer gevaarlijk. Wij bezoeken regelmatig de mensen in het ondergrondse metrostation, waar ze leven en slapen op de perrons en in de wagons. We bidden er met anderen, katholiek en orthodox samen.

Wij ontvangen humanitaire hulp – medicijnen, voedsel, luiers, enz. – die ons vanuit West-Oekraïne bereikt. Alles komt in kleine busjes of auto’s, die tamelijk onopvallend zijn en er beter doorkomen. Grote vrachtwagens kunnen niet door de straten en de vrachtwagenchauffeurs zijn bang om naar Oost-Oekraïne te komen.

Zijn de ziekenhuizen open?

De ziekenhuizen werken. We bezoeken de zieken er regelmatig. Gisteren konden we maandverband afleveren in het psychiatrisch ziekenhuis, waar de mensen het al enkele dagen zonder sanitaire artikelen moesten stellen. De directeur bedankte ons met tranen in zijn ogen. Dat is nu onze missie. Een gedeeld probleem is een gehalveerd probleem. We organiseren hulp waar we kunnen. Er komen veel hulpgoederen aan uit West-Oekraïne, die via de Poolse grens uit heel Europa komen. Dat is een mooie blijk van solidariteit.

Geef aan mensen in Oekraïne via de actiepagina van Kerk in Nood

Er is nu een grote uittocht. We zien beelden van enorme aantallen mensen die de stad verlaten. Hoe is de situatie in de stad zelf?

Ik heb het station bezocht waar zich zeer aangrijpende taferelen afspeelden die me diep hebben geraakt. Aangezien mannen tussen 18 en 60 jaar het land niet mogen verlaten, nemen de vaders afscheid van hun vrouwen en kinderen, niet wetende wanneer en of ze elkaar ooit nog zullen terugzien. Voor de oorlog werkten veel ouders in het Westen en lieten hun kinderen bij de grootouders achter. Gisteren kwam een moeder uit Polen om haar twee kinderen op te halen. Ze kwam in een bus met hulpgoederen. De grootouders wilden niet met haar meegaan. Het afscheid was pijnlijk.

Ik zie veel trauma bij de mensen, in hun ogen, in hun gezichten. Vooral de kinderen zullen daar later de gevolgen van ondervinden. Er zullen zeker psychiatrische aandoeningen zijn na de oorlog. We zullen ons werk moeten doen.

Hoe is pastorale zorg in zo’n kritieke situatie? Kun je überhaupt wel van pastorale zorg spreken?

Niet in de zin zoals wij die kenden, natuurlijk. Maar mensen willen nog steeds komen biechten. Ofwel komen ze naar hier, ofwel, aangezien we in constant gevaar leven, ontmoeten we hen ergens tussen de huizen halverwege.

Op dit ogenblik is het belangrijk te bidden en te overleven om de mensen te helpen die alleen zijn, mensen die anders niemand hebben om hen te helpen. Er is zoveel nood, niet alleen aan materiële zaken, maar ook aan goedheid, aan menselijke warmte, aan een vriendelijk woord, een knuffel, een telefoontje… Zo getuigen wij van Gods aanwezigheid, van het feit dat Hij met ons is. Dat is een manier om het evangelie door te geven. Dat is onze pastorale zorg vandaag. Er zijn zoveel getuigenissen van liefde. Er gebeuren hier echt heel veel mooie dingen.

De situatie in Charkov en op andere plaatsen wordt steeds dramatischer. Terwijl de crisis zich verdiept, steunt Kerk in Nood priesters en religieuzen, zodat zij hun pastorale werk en de hulp aan vluchtelingen kunnen blijven voortzetten. Samen met de paus roept Kerk in Nood ook op tot gebed voor vrede in Oekraïne.

Meehelpen
Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne heeft Kerk in Nood internationaal een pakket van een 1,3 miljoen euro aan noodhulp goedgekeurd. Het pakket wordt gebruikt om priesters en religieuzen te helpen die werken in parochies, weeshuizen en bejaardentehuizen, en allen die in het hele land vluchtelingen helpen. Helpt u mee? Geef uw donatie via onze actiesite voor Oekraïne en help mensen in Oekraïne nu zij de steun van de Kerk het meest nodig hebben!