In een reeks ingesproken antwoorden op vragen van de Britse krant The Telegraph heeft ze haar dank uitgesproken voor de internationale campagne om haar te bevrijden, maar betuigt ze ook spijt over degenen die nog steeds achter de tralies zitten door de blasfemiewetgeving in Pakistan.
De voormalige landarbeider werd in 2010 ter dood veroordeeld nadat ze werd beschuldigd van godslastering in een geschil met moslimvrouwen in haar dorp over een kopje water. Twee Pakistaanse politici, waaronder het enige christelijke kabinetslid van het land, werden vermoord omdat ze haar publiekelijk hadden gesteund en de blasfemiewetgeving hadden bekritiseerd.
Lijden
"Mijn hele leven leed eronder, mijn kinderen leden en dit had een enorme impact op mijn leven. Soms was ik zo teleurgesteld dat ik de moed verloor. Ik vroeg me af of ik ooit de gevangenis zou verlaten of niet, wat er zou gebeuren, en of ik hier mijn hele leven zou blijven", aldus Bibi. “Toen mijn dochters me in de gevangenis bezochten, heb ik nooit voor hun ogen gehuild. Maar na zo’n ontmoeting in de gevangenis huilde ik alleen, vol pijn en verdriet. Ik dacht altijd aan hen en aan hoe ze leven.”
Bibi’s zaak kreeg steun van paus Franciscus en christelijke organisaties uit de hele wereld. Afgelopen oktober verklaarde het Hooggerechtshof van Pakistan haar veroordeling nietig, wat leidde tot gewelddadige protesten en oproepen om de rechters in de zaak te doden. Bibi bracht een aantal maanden door in ‘legale limbo.’ Ze leefde in beschermende hechtenis terwijl onderhandelingen gaande waren om voor haar en haar gezin een nieuw thuis te vinden. Bibi’s dochters verhuisden eerder dit jaar naar Canada, waar ze in mei arriveerde nadat ze Pakistan in het geheim had verlaten.
"Nog anderen achter tralies"
Hoewel Bibi "enthousiast en dankbaar is" voor de inspanningen om haar vrij te laten"zegt ze dat de wereld moet weten dat door de strenge blasfemie-wetten van Pakistan nog vele anderen achter de tralies zitten. Ze sprak ook over haar pijn om gedwongen haar vaderland te verlaten, uit angst dat ze door religieuze extremisten zal worden vermoord.
Haar vrijheid werd uiteindelijk gewaarborgd via bemiddeling door de speciale gezant van de Europese Unie, Jan Figel. De Slowaakse politicus sprak ook met The Telegraph waarbij hij enkele aspecten van de onderhandelingen onthulde. "Ik denk dat de regering van [premier] Imran Khan en het leger van Pakistan de vertraging hebben gebruikt om de situatie in het land echt onder controle te krijgen," zei Figel. Zelf voerde hij in Brussel gesprekken met de Pakistaanse procureur-generaal, Anwar Khan, en de minister van Mensenrechten, Shireen Mazari.
Wereld moet luisteren
Na de vrijlating van Bibi, maar vóór haar vertrek, werden zij en haar man Ashiq Masih in safe houses van de overheid ondergebracht. Hoewel ze een televisie en een telefoon kregen, konden ze zich niet buiten wagen. Bibi zei dat ze de komende maanden naar een Europees land hoopt te verhuizen. Tijdens het interview bedankte ze het Hooggerechtshof van Pakistan voor haar vrijspraak, maar zei ze dat anderen ook eerlijke processen nodig hebben. "Er zijn veel andere zaken waarin de beschuldigde jaren in de gevangenis heeft gezeten," zei ze. "De wereld zou naar hen moeten luisteren."
"Ik verzoek de hele wereld om aandacht te schenken aan deze kwestie," zei Bibi. “De manier waarop iemand wordt beschuldigd van godslastering, zonder behoorlijk onderzoek en zonder enig bewijs, moet worden opgemerkt. Deze godslasteringwet moet worden herzien en er moeten passende mechanismen voor onderzoek zijn tijdens de toepassing van deze wet. We moeten zonder enig bewijs niemand als zondig beschouwen voor deze daad. ‘
Volgens het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zitten er momenteel 77 mensen gevangen in Pakistan onder blasfemiewetten, de meeste moslims. Bovendien komen de meeste beschuldigden van godslastering niet in de gevangenis, maar worden ze door meutes gedood.
Alleen aanpassen wet onvoldoende
Volgens Paul Bhatti, de broer van Shahbaz Bhatti, gedood voor het publiekelijk verdedigen van Bibi en het veroordelen van de godslastering, is het simpelweg omdraaien van deze wetgeving dan ook onvoldoende. "Velen worden gedood door een menigte nadat ze onschuldig zijn verklaard. Anderen worden gestenigd nog voordat ze officieel zijn aangeklaagd," legt hij uit. “We moeten de strategie veranderen, meer betrokken raken bij de overheid, ja, maar ook de dialoog tussen religieuze leiders bevorderen, duidelijk maken dat we geen religieuze minderheden willen schaden, maar in plaats daarvan dat we alle menselijke waarden willen eren en de waarde van alle mensenlevens”, zei hij in een interview met Crux in juli.
Ondanks haar ontberingen, is Bibi verdrietig dat ze moest vluchten zonder zelfs afscheid te nemen van haar vader. “Mijn hart was gebroken toen ik op die manier vertrok, zonder mijn familie te ontmoeten. Pakistan is mijn land, mijn thuisland, ik hou van mijn land, mijn geboortegrond.”
