Het hulpprogramma omvat studiebeurzen voor 150 studenten aan de Katholieke Universiteit van Erbil (CUE), de hoofdstad van de autonome regio Iraaks Koerdistan, voor de komende vier jaar. Doel van het project is de sociale samenhang tussen de verschillende godsdiensten te bevorderen en jonge christelijke studenten betere kansen op de arbeidsmarkt te bieden.

Harmonie
“Zonder twijfel is de CUE een baken van licht en een symbool van hoop, vooral voor de jongere generatie”, verklaart Chaldeeuwse aartsbisschop Bashar Warda van Erbil, de stichter van de universiteit. “De financiële steun door middel van studiebeurzen komt niet alleen ten goede aan een beperkt aantal jongeren die hopen op een betere toekomst. Het zal tegelijkertijd een krachtig gebaar zijn van solidariteit met de Christenen en andere minderheden en kansarmen in de regio.”

De meeste studenten aan de CUE zijn vluchtelingen of intern ontheemden uit andere delen van Irak, waaronder Bagdad, Basra, Diala, Duhok, Kirkuk, Nineveh en Mosoel, Sinjar en Suleimaniya. Thomas Heine-Geldern, de uitvoerend voorzitter van Kerk in Nood internationaal, noemt de gelegenheid voor de toezegging passend: “Wij geloven dat dit project de boodschap van de paus ten gunste van sociale cohesie en verzoening zal ondersteunen. De universiteit is opgebouwd rond diversiteit – met 72% christenen, 10% moslims en 18% Yezidi’s. Hier kunnen jongeren van diverse geloofsovertuigingen leren om in harmonie samen te leven.”

Blijven of vertrekken
Binnen Iraaks Koerdistan leeft de christelijke minderheid in relatieve veiligheid. Er heerst echter een aanhoudend gevoel van onveiligheid, vooral door de gespannen economische situatie. Als gevolg daarvan staan vooral jongeren voor een dilemma: blijven of emigreren. Het aantal Christenen in het land is de afgelopen tien jaar dramatisch gedaald. De CUE, die vijf jaar geleden werd opgericht, probeert een andere oplossing te bieden door jongeren betere toekomstperspectieven te bieden.

“De Katholieke Universiteit van Erbil is van cruciaal belang voor de Christenen die in Noord-Irak en Koerdistan wensen te blijven, omdat het hen zal helpen om te blijven. De Christenen zouden er niet aan denken hun land te verlaten als zij zich daartoe niet gedwongen voelden door krachten buiten hun wil. Als jonge Christenen de kans krijgen om een goede opleiding te volgen, dan zullen zij blijven. Kerk in Nood heeft al het mogelijke gedaan om de Christenen te helpen in hun geboorteland te blijven, door te investeren in de wederopbouw van huizen, kerken en essentiële infrastructuur. Nu is het tijd om dit grote project, dat voor ons zeer ambitieus is, op te starten en te investeren in de jongeren van het land”, aldus Heine-Geldern.

Toekomstvisie
De CUE is tot nu toe de enige katholieke universiteit in het land en biedt een scala aan vakken tot het niveau van een universitaire graad, waaronder architectuur en civiele techniek. Momenteel zijn er 170 studenten ingeschreven, waarvan 54% vrouwen en 46% mannen. De aartsbisschop wil dit aantal de komende vier jaar graag verhogen. De financiële steun van Kerk in Nood is onontbeerlijk, gezien de huidige moeilijke economische en politieke situatie in Irak. “Ik heb het werk dat Kerk in Nood jarenlang voor ons heeft gedaan, en vooral na ISIS, altijd zeer gewaardeerd. Dat Kerk in Nood als medestichter de eerste grote donor is voor het studiebeursprogramma, is zeer toepasselijk en zeer welkom. We moeten goed nieuws geven aan de mensen hier tijdens het pauselijke bezoek; de visie om 1000 studenten te hebben tegen 2025, geeft een belangrijke stem en een duidelijke toekomst voor onze jongeren en hun ouders en daarmee veel hoop”, besluit aartsbisschop Bashar Warda.

Het kinderdagverblijf dat de kinderen bezoeken lijkt op andere in de wereld, maar heeft een enigszins andere geschiedenis. Het werd verwoest door terroristen van Islamitische Staat (IS) toen zij van 2014 tot 2016 de controle over de stad grepen. In één nacht werden alle mensen, ook de zusters, gedwongen te vluchten. Het gebouw onderging de standaardbehandeling door de militanten van Daesh: muren beklad, meubels gestolen, daken kapotgeslagen, plafonds afgebroken en elektrische bedrading eruit gestript. Later, tijdens de gevechten om de jihadistische rebellen te verdrijven, werd het dak door een mortier geraakt en werden de muren doorzeefd met mitrailleurvuur. Een raketgranaat trof ook de muur van het balkon dat uitkijkt op de straat.

Met dit in gedachten is het een wonder om deze kinderen te zien en de wedergeboorte van een gemeenschap die de hoop bijna had opgegeven. Mekel, Abanoub, Andria en andere kinderen uit Baghdeda kunnen nu weer zingen en spelen in een kinderkamer die is versierd met afbeeldingen van Mickey Mouse, Crazy Bird, de Smurfen en Frozen. Het is moeilijk voor te stellen hoe deze vrolijke en ongevaarlijke cartoonafbeeldingen door de jihadisten met spuitbusverf zijn overgespoten, misschien deels vanwege hun westerse associaties, misschien omdat ze botsten met islamitische overtuigingen over het afbeelden van zaken.

In 2017, niet lang nadat de IS-strijders uit het door hen bezette Baghdeda waren verjaagd, begonnen de christelijke gezinnen terug te keren. Met de eerste vier kinderen die aankwamen begonnen, ondanks het feit dat alles verwoest was, twee van de zusters onmiddellijk weer te werken in de crèche. Sindsdien is bijna de helft van de gezinnen naar de stad teruggekeerd en het aantal kinderen dat zich bij de crèche inschrijft, neemt gestaag toe. Er zijn nu 47 kinderen, maar er is genoeg ruimte om tot 80 kinderen op te vangen. Het jongste kind is net zes maanden en het oudste is vijf. Dankzij de hulp van Kerk in Nood en andere organisaties zijn nu twee verdiepingen van de crèche volledig gerestaureerd, waarvan één met de crèche voor de jongste kinderen.

Sabrin Thamer is een van de moeders die haar zoontje naar de crèche brengt. “Ik ben heel blij dat ik terug ben in Baghdeda en dat onze kinderen nu weer naar de crèche kunnen”, zegt ze. “Wij danken God voor al degenen die zo hard hebben gewerkt en hebben bijgedragen aan de wederopbouw. Daarmee hebben zij geholpen om onze kinderen weer de mogelijkheid te geven om onderwijs te volgen.” Zoals de meeste gezinnen hier spreekt Sabrin een dialect van het Aramees.

Muna Mekhael brengt ook haar dochtertje naar de crèche, “zodat ze kan leren en een betere toekomst heeft. Deze crèche is een belangrijke plaats voor de kinderen om hun persoonlijkheid te ontwikkelen”, legt ze uit. En de waarheid is dat ondanks de tragedie en het trauma dat ze hebben doorgemaakt, de christelijke families hier echt hun leven opnieuw willen opbouwen – de kinderen zijn het duidelijkste teken van een toekomst waarin ze bij tijd en wijle niet durfden te geloven.

Zuster Mariam Yako leidt de crèche, samen met een andere zuster en ondersteund door een team van zes andere mensen. “We zijn de donateurs van Kerk in Nood dankbaar voor de steun en bijdrage aan de Holy Family Nursery hier in Baghdeda, en aan iedereen die geld heeft gegeven om dit centrum te steunen, dat van levensbelang is voor de kinderen, zodat ze zich kunnen ontwikkelen door met elkaar om te gaan en met elkaar samen te werken.”

De overgrote meerderheid van de bevolking van Baghdeda is van Oost-Syrische afkomst en meer dan 90% van hen is katholiek. De zusters van Saint Efrem en de crèche leveren een belangrijke bijdrage aan het veiligstellen van het gevoel van veiligheid van deze gezinnen, die gedwongen zijn te emigreren als ze geen werk of de noodzakelijke infrastructuur voor hun gezinnen kunnen vinden. Als gevolg van de invasie, hun vlucht en de daaropvolgende terugkeer, zijn veel christelijke gezinnen nu anders van structuur. Ze zijn doorgaans kleiner dan voorheen en hebben niet langer altijd de steun van grootouders of ooms en tantes zoals vroeger. Het is daarom belangrijk dat een gebrek aan ruimte in de plaatselijke crèche hen er niet van weerhoudt kinderen te krijgen of in de stad te blijven.

Veel van de kinderen in de crèche zijn geboren als vluchtelingen, daklozen en ontheemden. Zuster Mariam is ervan overtuigd dat de crèche een sleutelfactor is om het trauma van deze gezinnen te boven te komen. “Zij zullen opgroeien en later een generatie vormen die zich bewust is van elkaar en bereid om elkaar te steunen. Dit is vooral belangrijk gezien de omstandigheden die elk van deze kinderen heeft moeten doormaken voordat we konden terugkeren en deze crèche konden openen.”

Kerk in Nood heeft de wederopbouw van Baghdeda (Qaraqosh) ondersteund met veel verschillende projecten gericht op het helpen van de christelijke families om terug te keren, na de invasie door Islamitische Staat. Met de hulp van donateurs is het onderwijs van de kinderen op de Vlakte van Nineveh gefaciliteerd, waaronder de wederopbouw van vijf kleuterscholen, een kinderdagverblijf en twee scholen, voor een totaalbedrag van meer dan 2,3 miljoen euro. Alleen dankzij uw steun kunnen de Christenen hun leven in deze bakermat van het Christendom weer opbouwen. 

De Chaldeeuwse aartsbisschop Bashar Warda van Erbil, Koerdistan, is de drijvende kracht achter de oprichting van twee belangrijke nieuwe christelijke instellingen in de regio. In 2016 opende de Katholieke Universiteit in Erbil haar deuren. Deze zomer vindt de officiële opening plaats van het katholieke Maryamanaziekenhuis in Erbil, gewijd aan de Maagd Maria. Meer dan drie jaar lang organiseerde het aartsbisdom Erbil hulp voor de ruim 120.000 christenen die de IS-aanval van 2014 op de vlakte van Nineveh ontvluchtten.

Terwijl ongeveer 40.000 gelovigen sindsdien naar hun huizen zijn teruggekeerd, hebben veel vluchtelingen Koerdistan tot hun permanente thuis gemaakt. De universiteit – de enige katholieke universiteit in Irak – en het ziekenhuis vormen een belangrijke impuls voor zowel de christelijke gemeenschappen op de Nineveh-vlaktes als voor de christelijke gemeenschap in Koerdistan. De aartsbisschop sprak met Kerk in Nood (ACN) over het belang van beide projecten.

Wat is uw visie op het nieuwe katholieke ziekenhuis?
Het algemene doel van het ziekenhuis is om effectieve en betaalbare gezondheidszorg te bieden aan een door oorlog verscheurde regio waar het ontbreekt aan middelen en moderne apparatuur. Dit komt deels door tientallen jaren van voortdurende conflicten, maar ook door de inactiviteit van de overheid. Het is waarschijnlijk dat in het volgende decennium nog meer vluchtelingen, ontheemden en ouderen in nood zijn. We zijn dan in staat om de meest behoeftige patiënten te ondersteunen en kortingen te bieden tot wel 60 procent.

Is het ziekenhuis ook belangrijk, vooral voor christenen, om banen te genereren in een regio met hoge werkloosheid?
Het aanbieden van banen zal christenen laten zien dat we aan een toekomst bouwen voor hen, hier in Erbil. Christenen en andere minderheden worden vaak banen geweigerd en worden bij promotie vaak over het hoofd gezien vanwege een bevooroordeeld politiek systeem. Er zijn weinig of geen politici die bereid zijn op te komen voor de rechten van christenen. Dit heeft een directe correlatie met mensen die het land verlaten. Samen met de universiteit is Maryamana een cruciaal project dat tot doel heeft om de Christenen in Erbil en op de vlakte van Nineveh te behouden. Beide instellingen tonen aan dat christenen van belang zijn en dat ze een integraal onderdeel zijn van de Iraakse samenleving.

Zal het ziekenhuis alleen christenen dienen?
De missie van het ziekenhuis sluit aan bij die van de Kerk. Elke persoon, ongeacht religie of ras, kan worden behandeld in het Maryamana-ziekenhuis; prioriteit zal worden gegeven aan diegenen wiens medische behoeften het meest urgent zijn. Het is bekend dat moslims de christelijke professionals in de gezondheidszorg vertrouwen; hopelijk zal Maryamana de gezamenlijke verzoeningsinspanningen ook faciliteren door ook de behoefte aan gezondheidszorg van andere religies aan te pakken.

Welke medische diensten zal het ziekenhuis bieden?
Het ziekenhuis heeft 70 bedden en zeven operatiekamers, waarvan we verwachten dat ze constant in gebruik zijn. Het ziekenhuis kan 300 poliklinische patiënten per dag dienen en biedt de meeste medische diensten. Naast de zorg voor zwangere vrouwen en vroeggeboren kinderen, zijn er faciliteiten voor een breed scala aan specialiteiten. Het ziekenhuis beschikt over een modern laboratorium en over het volledige spectrum van diagnostische tests (bijv. MRI’s, CT-scans). Ook zijn er twee spoedeisende hulpafdelingen, evenals een apotheek. Over een jaar of drie hopen we dat de Maryamana een academisch ziekenhuis kan worden. Er is ook een planning voor een oncologisch centrum in het ziekenhuis.

Wat is de missie van de Katholieke Universiteit in Erbil?
De Katholieke Universiteit in Erbil is opgericht om educatieve en professionele kansen voor onze jonge mensen te verzekeren. Zo worden zij aangemoedigd om in Irak te blijven en de toekomstige leiders van de christelijke gemeenschap, hier en elders in het land, te worden. Wanneer onze jonge mensen goede banen willen krijgen in een land met een moslim meerderheid, zullen ze hoop vinden en zich wenden tot de universiteit als kanaal om te slagen en te bloeien in hun carrière in Koerdistan en Irak. We hopen dat de universiteit religieuze minderheden zal inspireren en zal bewijzen dat ze hier een levensvatbare en mooie toekomst hebben. We proberen Erbil te maken tot een langdurig thuis voor de christelijke gemeenschap – waar mensen ervoor kiezen om te blijven omdat er banen zijn en er een sterke infrastructuur van diensten en instellingen is. De school zal de christelijke gemeenschap een groot gevoel van eigenwaarde en verbondenheid geven.

Hoeveel studenten heeft de universiteit nu en wat is uw doel?
Momenteel zijn 108 studenten ingeschreven, waaronder 10 moslims; academische graden worden toegekend in Accounting, Engels, Internationale Betrekkingen, Informatietechnologie en Computerwetenschappen. Ons doel voor het academische jaar 2022-2023 is om 825 studenten ingeschreven te hebben – 615 Iraakse christenen, 125 moslims en 85 Yezidi’s uit Koerdistan, Mosoel, de Nineveh Vlakte, Duhok, Kirkoek, Bagdad en Basra. Om deze studenten aan te trekken, streven we ernaar extra faculteiten op te zetten in de belangrijkste academische disciplines: economie, techniek, medische wetenschappen en onderwijs.

We willen de universiteit vestigen als een internationaal ankerproject om het christendom in Irak te houden. We bouwen hier relaties op met de relevante ministeries en werken internationaal met veel universiteiten om het merk van de Katholieke Universiteit in Erbil te vestigen. Iraakse christenen en andere minderheden voelen zich aangetrokken tot de universiteit omdat het onderwijs in het Engels wordt gegeven en vanwege de locatie in Ankawa, de christelijke wijk van Erbil, een omgeving die veiligheid en zorg belooft. Ook het nieuwe Maryamana-ziekenhuis bevindt zich in Ankawa.

Wat zijn uw belangrijkste zorgen met betrekking tot deze initiatieven, het ziekenhuis en de universiteit?
De belangrijkste uitdagingen waren om beide instellingen te laten bouwen en operationeel te krijgen. Met het ziekenhuis is het onze prioriteit om onze leningen terug te betalen, maar we weten dat het ziekenhuis volledig zal worden gebruikt en winstgevend zal worden. Er is vraag naar. In Koerdistan leven meer dan een miljoen vluchtelingen en honderdduizenden ouderen; klinieken in Erbil en Duhok bedienen meer dan 1.000 patiënten per maand; maar liefst 2000 chronisch zieke patiënten vertrouwen op onze plaatselijke St. Jozefkliniek voor zeer dure medicijnen.

De nog jonge universiteit, heeft meer geld nodig omdat de meeste studenten – velen uit Qaraqosh op de vlakte van Nineveh – volledig op beurzen aanwezig zijn. We moeten academisch uitbreiden, omdat het aantal afdelingen samenhangt met het aantal aanvragers. Het is moeilijk om Engelstaligen als docent te werven, omdat consulaten zeggen dat Koerdistan onveilig is. We kunnen alleen mensen aantrekken door mond tot mondreclame en getuigenissen van bezoekers, maar ik geloof dat we zullen slagen. Momenteel halen 14 van onze lokale jongeren een masterdiploma in de Verenigde Staten, het Verenigd Konikrijk, Italië en Australië. Bij hun terugkeer spelen ze een sleutelrol in zowel de universiteit als het ziekenhuis. Ik dank al onze weldoeners met heel mijn hart en gebeden; ze doen hier fantastisch werk voor ons allemaal. God zegene hen allen!

De afgelopen twee jaar heeft Kerk in Nood de Katholieke Universiteit in Erbil en het Maryamana Ziekenhuis gesteund met de financiering van studiebeurzen en de aanschaf van geavanceerde medische apparatuur. Van 2014 tot en met 2017 droeg Kerk in Nood bij aan projecten ter waarde van meer dan $ 40 miljoen ter ondersteuning van het Chaldeeuwse aartsbisdom Erbil.

Kerk in Nood financiert momenteel vooral de wederopbouw van huizen van christenen, kloosters en kerken in Irak. Wilt u Christenen in Irak helpen om een toekomst in eigen land op te bouwen? Maak dan uw gift over via onze website of doneer onder vermelding van ‘Irak.’ 

De Rooms-Katholieke Parochie H. Augustinus organiseert in samenwerking met de Protestantse Kerk Wassenaar en Kerk in Nood op zondagmiddag 17 juni een ‘kerkenloop’.

De volledige opbrengst van de inschrijvingsgelden gaat naar de wederopbouw van huizen voor Christenen in Irak die moesten vluchten voor Islamitische Staat. Ruim 12.000 huizen werden door de terroristen gemarkeerd, gebruikt en vernietigd. Nu IS uit de vlakte van Nineveh is verjaagd, willen de vluchtelingen die in Noord-Irak werden opgevangen terugkeren naar de dorpen waar ze zijn opgegroeid en naar hun huizen. Voor gemiddeld € 2.000 kan een huis worden opgeknapt.

Doe mee!
Help je mee? Loop, fiets of wandel dan de route (of een deel ervan) en neem je buurvrouw, je tante, je oom, je collega’s, je voetbalteam of je hele klas mee! Er kan gestart worden vanaf de deelnemende kerken. Het startsein klinkt om 13.00 uur. Een overzicht van de deelnemende kerken en route volgt na inschrijving en later op deze website. Het minimale inschrijfbedrag bedraagt:

• € 2,50 voor deelnemers tot 18 jaar
• € 5,00 voor volwassenen

Een hoger bedrag wordt zeer gewaardeerd en gaat voor 100% naar de wederopbouw van huizen op de vlakte van Nineveh in Irak. Opgeven kan via onderstaand formulier.

Wil of kun je niet deelnemen, maar draag je dit initiatief een warm hart toe? Bid dan mee voor een geslaagde terugkeer van de gemeenschap of draag uw steentje bij via de doneerknop.

NB: Deelname aan de ‘kerkenloop’ is op eigen risico. Inschrijvingsgelden worden niet retour gegeven bij afmelding. De opbrengst van deze actie komt volledig ten gunste aan Kerk in Nood. Het evenement is voor ‘fun’. Er is geen tijdsregistratie en er worden geen prijzen uitgereikt.

Door Mark von Riedemann (ACN)

Het eerste wat opvalt, is de stilte. Niet alleen is er geen lawaai, er zijn ook helemaal geen geluiden te horen. Zelfs de vogels zijn vertrokken. Ik bevind me in Telskuf in Irak, zowat 32 kilometer ten noorden van het IS-bastion Mosoel en amper twee kilometer van de frontlijn. De stad is verlaten. Alle inwoners, onder wie 12.000 christenen, zijn gevlucht toen IS-strijders in de nacht van 6 augustus 2014 naar de stad oprukten. Ze vonden toevlucht in de nabijgelegen stad Alqosh of in de Koerdische hoofdstad Erbil.

Bij een temperatuur van 43 graden zoeken wij beschutting in de schaduw van verlaten geraamten: huizen met opengereten buiken, pokdalige muren door beschietingen, wrakken van zwartgeblakerde auto’s verraden de brutaliteit van wat zich hier enkele weken geleden heeft afgespeeld. Op 3 mei 2016 braken honderden IS-strijders, bomauto’s en zelfmoordterroristen door de Koerdische linies, voordat IS door een door Amerikaanse luchtaanvallen ondersteunde tegenaanval werd teruggedreven. Onder de slachtoffers bevonden zich drie Koerdische strijders en een 31-jarige Amerikaanse soldaat van de Speciale Eenheden. Volgens onbevestigde berichten van de Peshmerga-troepen werden meer dan 50 IS-militanten gedood. Ze werden gefotografeerd en in een massagraf aan de rand van de weg gedumpt. De omgewoelde aarde is nog vers.

Ik ben onderweg met een delegatie van de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood. Wij zijn hier om een solidariteitsbezoek te brengen aan de christelijke stad Alqosh. Op amper 16 kilometer van Telskuf is Alqosh de laatste vrij grote christelijke stad in de vlakte van Ninive. Ooit was die vallei bezaaid met talrijke christelijke dorpen, voor ze door IS werden bezet en vernield. Hier heeft de Chaldeeuws-katholieke bisschop Mikha Pola Maqdassi hulp georganiseerd voor de meer dan 500 verdreven gezinnen, die zich nu bij de 1.200 gezinnen hebben gevoegd die al in de stad woonden. Allen zoeken ze werk, maar dat is er niet. De katholieke Kerk is de voornaamste aanbieder van sociale hulpverlening en vooral van hoop. Bisschop Maqdassi verklaart dat de jongeren de moed hebben verloren nu ze in een wereld moeten leven die totaal verwoest is.

Wij begeven ons naar de katholieke kerk van Telskuf. Ook hier wordt de stilte slechts doorbroken door het gekraak van glasscherven onder onze voeten. De kerk werd geplunderd en vernield. Het beeld van de Maagd Maria werd ontheiligd, haar hoofd van het lichaam gescheiden. Het symbool van de onthoofding is het handelsmerk van IS. De Peshmerga-soldaten met hun gespiegelde zonnebrillen en geweren in de aanslag nemen posities in van waaruit ze de omgeving goed in de gaten kunnen houden: de koepel, de gebroken vensters, de klokkentoren, om onze veiligheid te verzekeren. Wij knielen neer in wat ooit het oksaal was. Onder leiding van pater Andrzej Halemba, die verantwoordelijk is voor de projecten van Kerk in Nood in het Midden-Oosten, bidden wij het gebed van de Heer voor de vrede. Onze normaal gezien spontane en vrolijke groep is geschokt en zwijgzaam. Een christelijke generaal, een gulle man met grijzende slapen, wacht respectvol tot wij ons gebed beëindigd hebben en verzoekt ons dan met aandrang om bij hem een maaltijd te nuttigen. Hoewel de tijd het eigenlijk niet toelaat, vertelt hij ons dat hij tegen IS vecht om de mensen te beschermen die nog in de resterende christelijke dorpen in de regio wonen. Wij stappen door de verwoeste straten. Ik vraag me af wanneer de vogels zullen terugkeren.

Kerk in Nood helpt de gevluchte Christenen uit Telskuf die nu in het Koerdische deel van Irak worden opgevangen. TIjdelijk onderdak is geregeld. Graag helpen we de lokale Kerk om ook traumazorg en onderwijs voor alle kinderen te verzorgen. Helpt u mee?