Wereldwijd worden Christenen in meer landen vervolgd en lastiggevallen dan mensen van welk ander geloof ook. Priesters worden vermoord, gelovigen worden ontvoerd, christelijke vrouwen worden verkracht en gedwongen hun geloof te verloochenen, kerken worden ontheiligd en gemeenschappen worden gedwongen te vluchten.
In het rapport Vervolgd en Vergeten? leest u over de situatie van Christenen in 24 landen en laten we zien hoe Kerk in Nood hulp en hoop biedt. Ontvang de samenvatting, het rapport, blijf op de hoogte van het nieuws en doorbreek de stilte over christenvervolging!
Christenen worden wereldwijd in steeds meer landen vervolgd. Vooral waar zij een minderheid vormen, hebben zij te maken met discriminatie en geweld. In landen als Nigeria, Pakistan, Noord-Korea, China en in het Midden-Oosten is het voor Christenen niet altijd mogelijk - of zelfs levensbedreigend - om hun geloof in het openbaar te belijden. Gewapende groepen, waaronder jihadisten, maar ook overheden maken het hen lastig om erediensten te houden of voor hun geloof uit te komen. In dit dossier brengen we u actuele berichten en verhalen over de discriminatie, onderdrukking en vervolging die zij ervaren.
In het rapport Vervolgd en vergeten? over christenen die worden onderdrukt vanwege hun geloof, presenteert Kerk in Nood de bevindingen van zijn voortdurende onderzoek naar patronen van haat en discriminatie. Deze laatste editie bestrijkt de periode van juli 2017 tot juli 2019 en richt zich op de belangrijkste ontwikkelingen in 12 landen waar het lijden van christenen bijzonder ernstig is. Op 16 november 2022 publiceert Kerk in Nood het rapport over de onderzoeksperiode 2020-2022.
Met de donaties van particulieren wereldwijd steunt Kerk in Nood (ACN) christenen die in pastorale nood zijn of vervolgd worden. Specifiek voor deze laatste groep zijn de projecten die zich richten op noodhulp, wederopbouw, traumazorg en preventie. Hieronder vindt u enkele voorbeelden. Geef ook en steun Christenen die in tijden van vervolging uw steun het meest nodig hebben!
Met twee nieuwe ontvoeringen dit weekend, is Nigeria nu goed voor meer dan 80% van alle incidenten in 2025 waarbij katholieke priesters en religieuzen zijn vermoord, ontvoerd of onterecht gearresteerd.
In het weekend zijn er nog twee katholieke priesters ontvoerd in Nigeria, waardoor de veiligheid van religieuzen in het Afrikaanse land in het eerste kwartaal van het jaar nog verder onder druk is komen te staan.
Ontvoerd bij tankstation
Volgens verklaringen die naar de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood (ACN) zijn gestuurd, werd pater Stephen Echezona zaterdag ontvoerd in het bisdom Akwa in de staat Anambra, terwijl hij bij een tankstation stopte om brandstof te kopen. Slechts 24 uur later kondigde het bisdom Owerri de ontvoering aan van pater John Ubaechu, die ontvoerd werd terwijl hij langs een weg in de staat Imo reed.
Met deze twee gevallen komt het aantal ontvoerde religieuzen in Nigeria sinds het begin van 2025 op 12, waarvan er twee - pater Sylvester Okechukwu en seminarist Andrew Peter - door hun ontvoerders werden vermoord.
Slechtste jaar
Tijdens dezelfde periode in 2024 was het totale aantal ontvoerden drie, zonder dodelijke slachtoffers; in 2023 waren het er twee, met één moord, en in 2022 waren het er 7, met één moord. Dit maakt het eerste kwartaal van 2025 tot het slechtste sinds Kerk in Nood (ACN) begon met het verzamelen van gegevens over priesters en religieuzen die ontvoerd, vermoord of gearresteerd werden wereldwijd.
Om een wereldwijd perspectief toe te voegen, heeft ACN in 2025 15 nieuwe incidenten geregistreerd, waarvan 12 ontvoeringen in Nigeria. Naast deze 12 gevallen zijn er ook nog steeds drie priesters vermist in Nigeria die in voorgaande jaren ontvoerd werden, maar die volgens bronnen van ACN nooit werden vrijgelaten of doodverklaard.
Niet altijd religieus motief
De veiligheidssituatie in Nigeria is complex, met een aantal factoren die bijdragen aan de crisis en die sterk afhangen van de regio van het land waar de incidenten plaatsvinden.
Sommige aanvallen op geestelijken of religieuzen zijn ingegeven door antichristelijke vooroordelen, maar veel van de ontvoeringen worden gewoon uitgevoerd door criminelen die geld proberen te verdienen aan losgeld. Deze trend blijft de Nigeriaanse samenleving teisteren en houdt niet direct verband met religieuze intolerantie, waarbij de ontvoerders de geestelijken slechts als een gemakkelijk doelwit zien. Dit was het geval bij twee priesters die onlangs in Yola werden ontvoerd, waarbij zelfs bleek dat leden van de christelijke gemeenschap bij de misdaad betrokken waren.
Oproep van bisschoppen
Zeven van de 12 ontvoeringen die tot nu toe in 2025 hebben plaatsgevonden, vonden plaats in het zuiden van het land, dat in meerderheid christelijk is, terwijl de overige vijf plaatsvonden in de meer onstabiele Middle Belt. Van de twee moorden vond er één plaats in het zuiden en de andere in de Middle Belt.
De Nigeriaanse bisschoppen hebben de autoriteiten onvermoeibaar opgeroepen om de veiligheidsomstandigheden in het land te verbeteren ten gunste van de hele bevolking, terwijl ze de gelovigen voortdurend oproepen om niet te proberen op eigen houtje gerechtigheid te krijgen.
Kerk in Nood (ACN) sluit zich aan bij deze oproepen en blijft zich inzetten om de kerk in Nigeria te steunen in deze verslechterende veiligheidscrisis, terwijl ze haar vrienden en weldoeners oproept om het land in hun gebeden te houden.
Zuster Aparecida Queiroz kwam zeven jaar geleden aan in Mozambique, net toen een islamistische opstand het land begon te terroriseren. De missiezuster vertelt over het door terrorisme en een cycloon geteisterde bisdom Pemba, haar werk onder de getroffenen en haar dankbaarheid voor uw steun.
Sinds haar komst heeft de zuster van de Congregatie van de Dochters van Jezus het geweld en de reikwijdte van de opstand zien toenemen, met minstens 5.000 doden als gevolg. Meer recentelijk ondervond de regio ook de gevolgen van de cycloon Chido, die in het hele land vreselijke verwoestingen aanrichtte en het lot van ongeveer één miljoen ontheemde Mozambikanen in Cabo Delgado nog moeilijker maakte.
Groepen gewapende mannen die inbreken
“Stel je voor dat je na een dag werken thuis bent en plotseling breekt een groep gewapende mannen in, doodt je kinderen en ontvoert leden van je familie. Daardoor word je gedwongen om dagenlang door de rimboe te vluchten, bang, hongerig, dorstig en in vreselijke angst”, vertelt ze Kerk in Nood (ACN), gevraagd naar de uitdagingen waar de mensen in de regio momenteel voor staan.
“Welnu, dat is de pijn die duizenden van onze broeders en zusters in Cabo Delgado ervaren. Deze mensen zijn alles kwijtgeraakt: hun huizen, familieleden, gebedsplaatsen, hun identiteit. Ze hebben niet één keer, maar vele malen hebben moeten vluchten.”
Vicieuze cirkel van armoede
Cabo Delgado is de meest noordelijke provincie van Mozambique. De bevolking is van oudsher arm en verwaarloosd en leeft voornamelijk van zelfvoorzienende landbouw, die natuurlijk verstoord wordt in tijden van instabiliteit. “Het constante op de vlucht zijn, het komen en gaan van mensen die alleen maar proberen te overleven, ligt aan de basis van deze vicieuze cirkel van armoede. Kinderen kunnen niet naar school, er is geen toegang tot gezondheidszorg, gezinnen kunnen geen landbouw bedrijven en er is verschrikkelijke honger,” zegt zuster Aparecida.
“Gelukkig was Kerk in Nood aanwezig tijdens de slechte tijden”, voegt ze eraan toe. “In deze context van lijden is de hulp van de weldoeners als de hand van God geweest, die verlichting bracht en levens redde. Hierdoor kunnen we mensen bezoeken en wordt er naar hen geluisterd. Ze hebben toegang tot de sacramenten, de Eucharistie, maar ook tot materiële hulp, zoals voedsel en hygiëneproducten. Uw hulp werkt transformerend, helpt hen te groeien en geeft hen kracht,” aldus de zuster.
Als de hand van God
Volgens zuster Aparecida heeft de hulp van de stichting zich vertaald in voedsel voor meer dan 2.000 gezinnen en de mogelijkheid om religieuze diensten te verlenen aan gemeenschappen waar ze geen toegang meer toe hadden. Daarnaast heeft de Kerk ook seminaristen kunnen opleiden en duizenden mensen weten te bereiken via de stem van hoop van het diocesane radiostation. “De weldoeners van Kerk in Nood zijn als de hand van God die het leven teruggeeft aan deze mensen. Daarom kunnen we niet stoppen; we moeten het gezicht van Christus blijven zijn in deze context van wanhoop. Uw hulp bereikt duizenden mensen in dit deel van de wereld. Heel erg bedankt!”
De moord op seminarist Andrew Peter volgt op de recente moord op pater Sylvester Okechukwu. In Nigeria zijn er in de eerste drie maanden van 2025 drie keer zoveel geestelijken en religieuzen ontvoerd als in dezelfde periode van 2024.
De Nigeriaanse kerk is in rep en roer door het nieuws van de moord op een jonge seminarist, Andrew Peter. Volgens een verklaring van het bisdom Auchi aan Kerk in Nood (ACN) werd hij door zijn ontvoerders vermoord.
Alarmerende toename ontvoeringen en moorden
De moord op Andrew Peter volgt op de brute moord op pater Sylvester Okechukwu, in het bisdom Kafanchan. De Kerk in Nigeria spreekt dan ook van een alarmerende toename van ontvoeringen en aanvallen op katholieke geestelijken in het land, vergeleken met dezelfde periode in 2024.
In 2024 werden in de eerste drie maanden van het jaar drie priesters ontvoerd, die allemaal binnen een paar dagen werden vrijgelaten. Maar met nog twee weken te gaan voor het einde van maart van dit jaar, staat de tol in Nigeria al op 10 ontvoeringen, waaronder twee moorden.
Mensen niet veilig
Andrew Peter, een priesterstudent aan het grootseminarie van het bisdom Auchi, werd samen met pater Philip Ekweli op 3 maart ontvoerd. Hoewel pater Philip tien dagen later werd vrijgelaten, bleek op 13 maart dat de seminarist door zijn ontvoerders was vermoord. “Het leven is de laatste tijd een hel voor onze mensen. Mensen zijn niet veilig op de wegen, op hun boerderijen of zelfs in hun huizen,” zei bisschop Gabriel Dunia van Auchi in een verklaring aan Kerk in Nood (ACN).
Nigeria lijdt in veel regio's onder acute onveiligheid. De ontvoeringen van priesters worden gedreven door verschillende factoren, waaronder losgeldeisen van criminele bendes die op zoek zijn naar financieel gewin, religieuze en etnische conflicten waarbij extremistische groepen zoals Boko Haram en Islamitische Staat West-Afrika Provincie (ISWAP) betrokken zijn, maar ook de dreiging van islamitische Fulani’s tegen christenen. Sommige ontvoeringen dienen als politiek middel om de regering te destabiliseren en haar falen om de veiligheid te garanderen bloot te leggen, terwijl andere voortkomen uit lokale geschillen en landconflicten.
Volgens statistieken van het Katholieke Secretariaat van Nigeria zijn er de afgelopen 10 jaar 145 priesters en seminaristen ontvoerd in het land. Elf van hen werden gedood. Deze cijfers werden gepubliceerd nadat pater Philip Ekweli was ontvoerd, maar vóór zijn vrijlating. Ook de moorden op pater Sylvester Okechukwu en seminarist Andrew Peter zijn daarin niet meegeteld.
Kerk in Nood (ACN) blijft het lijden van de Nigeriaanse kerk volgen. De katholieke hulporganisatie roept op tot gebed en actie om de veiligheid te garanderen van alle Nigeriaanse geestelijken en burgers die lijden onder deze onveiligheid en dit geweld. Bidt u mee voor de zielen van pater Sylvester Okechukwu en seminarist Andrew Peter, en voor allen in Nigeria die hun leven riskeren om het volk van God te dienen?
Op 15 maart is het tien jaar geleden dat Akash Bashir overleed. De 20-jarige Pakistaanse katholiek offerde zijn leven op om honderden mensen te redden toen hij een zelfmoordterrorist tegenhield die probeerde de St. Johanneskerk in Youhanabad in het bisdom Lahore binnen te dringen.
Die daad leidde ertoe dat hij werd verheven tot Dienaar Gods - de eerste in de geschiedenis van Pakistan. Deze eerste stap op weg naar zaligverklaring geeft veel hoop onder de christelijke gemeenschap in Pakistan en ook daarbuiten.
Grote betrokkenheid
Akash Bashir werd op 22 juni 1994 geboren in een katholieke familie in Risalpur, Pakistan. Al op jonge leeftijd toonde hij grote betrokkenheid bij zijn gemeenschap. Op 15 maart 2015, de vierde zondag van de vastentijd, had hij dienst als vrijwillige bewaker buiten de kerk toen een verdachte man probeerde het gebouw binnen te komen waar honderden mensen en families bijeen waren voor de mis.
Akash realiseerde zich dat de man explosieven droeg en hield hem tegen. Zijn laatste woorden waren: “Ik zal sterven voordat ik je binnenlaat”, terwijl hij de terrorist met al zijn kracht omhelsde om te voorkomen dat hij een bloedbad zou aanrichten. Omdat hij zijn missie niet kon voltooien, liet de terrorist zijn explosieven ontploffen, waarbij hijzelf en Akash omkwamen.
Oecumenische dimensie
Pater Pierluigi Cameroni, algemeen postulator voor de heiligverklaringen van de Salesiaanse Familie, sprak met Kerk in Nood (ACN) in Rome en benadrukte het belang van Akash's getuigenis: “Ik denk dat dit een speciale zaak is, omdat hij een jonge jongen was, omdat hij de eerste Pakistaanse heilige zal zijn en omdat het een oecumenische dimensie heeft.”
Volgens de postulator, die met deze zaak is belast omdat Akash op een school van de Salesianen zat, benadrukt de dood van Akash de oecumene van het bloed waarover paus Franciscus zo vaak heeft gesproken. “Kort voor de aanval op de katholieke Sint-Janskerk werd ook een Anglicaanse kerk aangevallen, wat de lokale anglicaanse en katholieke gemeenschappen in pijn verenigde. Daarnaast werd het graf van Akash gebouwd van marmer gedoneerd door een moslim, wat laat zien dat zijn offer over de religieuze grenzen heen werd erkend.”
De kracht van zijn getuigenis
Sinds het begin van zijn zaligverklaringszaak zijn er 32 getuigen gehoord: familie, religieuzen, priesters en vrienden, waaronder enkele moslims. De diocesane fase van het proces werd afgesloten op 24 oktober 2024 en is nu in handen van Rome.
Het leven en het offer van Akash hebben veel jonge mensen in Pakistan en over de hele wereld geïnspireerd. In de woorden van pater Cameroni: “De christenen zijn gesterkt, andere jonge mensen hebben het overgenomen en er zijn veel doopsels geweest. Hij is een bron van vrede en hoop geweest, omdat zijn voorbeeld een glimp laat zien van de overwinning van Christus. Pasen gaat over dood en opstanding, en dus over hoop. Het is ook een oproep tot verzoening.”
Akash is ook een voorbeeld voor jonge mensen omdat hij een bescheiden persoon was. “Hij was een heel eenvoudige jongen, maar hij was altijd vol liefde en dienstbaarheid voor de armen, en bewogen door een ideaal van opkomen voor gerechtigheid,” herinnert pater Cameroni zich, die een kort boek over de jonge Pakistaan schreef.
Droom van dienend sterven
Tijdens zijn gesprek met Kerk in Nood benadrukte de postulator Akashs openheid om anderen te dienen. “Er is zelfs een indrukwekkende episode over een droom die Akash had en die hij aan een vriend toevertrouwde, die deze na de moord aan Akashs vader vertelde. Hij zei dat hij had gedroomd dat hij dienend zou sterven, goed doend.” Tien jaar na de feiten blijft het verhaal van Akash Bashir dan ook een krachtige herinnering aan de kracht van geloof en moed in tijden van vervolging , ook onder jonge gelovigen.
Volgens pater Cameroni waren zijn laatste woorden: “Ik zal sterven voordat ik jullie binnenlaat” een teken van de moed waarmee hij opkwam tegen het kwaad en de gelovigen beschermde ten koste van zijn eigen leven. De generale postulator zegt dat dit ook een zin is die de jongeren van vandaag kan helpen. “Akash liet het kwaad niet binnen. Hij stierf liever. Wij moeten hetzelfde doen, worstelen om het kwaad niet in ons leven toe te laten. In die zin zie ik weerspiegelingen van de boodschap van Don Bosco en ik geloof dat dit een bron van grote christelijke hoop is. De kracht van Christus kan elk kwaad verslaan. Het kwaad heeft niet het laatste woord.
De bisschop van het bisdom Kafanchan in Nigeria heeft zijn bedroefdheid en verontwaardiging uitgesproken over de ontvoering en daaropvolgende moord op een van zijn priesters. Tegenover Kerk in Nood (ACN) omschrijft hij de angst en woede die heersen in zijn bisdom en in het land.
Priester Sylvester Okechukwu werd op 4 maart uit zijn woning ontvoerd en in de vroege uren van 5 maart vermoord teruggevonden. Het is vooralsnog onduidelijk waarom zijn ontvoerders besloten hem te vermoorden.
Wrede aanval op geloof
Tegenover de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood (ACN) beschrijft bisschop Julius Yakubu Kundi van Kafanchan de enorme pijn die het hele bisdom voelt over deze zaak. Hij doet een oproep aan de autoriteiten over de onveiligheid die heerst in het bisdom en de hele staat Kaduna. “Met diep verdriet en rechtschapen verontwaardiging veroordeel ik in de meest krachtige bewoordingen de meedogenloze en tragische golf van ontvoeringen die gericht zijn tegen priesters, pastoraal werkers en de gelovigen van ons bisdom. Het is een wrede aanval op ons geloof, onze menselijkheid en de vrede van onze staat.”
Bisdom overspoeld door angst
“Het bisdom wordt overspoeld door angst en het land is zwaar van woede. Hoe lang zullen onze voorgangers en broeders nog opgejaagd worden als prooien? Hoe lang zullen onze gebedshuizen nog gronden van angst worden in plaats van heiligdommen van hoop? Vanmorgen nog ontving ik het nieuws van de ontvoering van zes parochianen uit de parochie van St. Mathew in Anchuna, waaronder de vrouw van een catechist.”
In het telefoongesprek met Kerk in Nood (ACN) legt hij uit dat het bisdom sinds 2021 elk jaar om minstens één vermoorde pastoraal werker rouwt: hoofdcatechist Raymond Ya'u, in 2021, priester Mark Cheitnum, die in 2022 werd ontvoerd en vermoord, seminarist Naaman Ngofe, die in 2023 werd vermoord en catechist Istifanus Katunku, die in 2024 werd ontvoerd en nog steeds vermist is.
Bloed schreeuwt om gerechtigheid
Hoewel het bisdom openstaat voor samenwerking met de veiligheidstroepen, heeft de bisschop ook harde woorden voor de nationale autoriteiten. “Wij eisen dat de regering en de veiligheidsdiensten onmiddellijk en resoluut actie ondernemen om de daders van deze gruwelijke misdaden voor het gerecht te brengen. Het bloed van pr. Sylvester Okechukwu en alle andere onschuldige zielen schreeuwt om gerechtigheid!”
Hij eindigt met een oproep aan alle katholieke gelovigen in Kaduna om kalm te blijven en standvastig in gebed, en zich niet door woede te laten “drijven tot acties die tot verder bloedvergieten zouden leiden”. De bisschop spreekt ook de wens uit dat “het licht van de waarheid, gerechtigheid en gerechtigheid zal zegevieren over de duisternis en het kwaad”.
Wederom toename ontvoeringen
Nigeria is een land dat de laatste jaren bijzonder geraakt is door gerichte ontvoeringen van en moorden op priesters en andere pastorale medewerkers. In 2023 werden 25 religieuzen ontvoerd en twee vermoord. Hun aantal daalde in 2024 tot 13 ontvoeringen en één moord. Maar sinds het begin van 2025 zijn er al negen ontvoeringen en één moord geweest, reden voor grote bezorgdheid.
De moord op priester Sylvester komt op een moment dat er nog een Nigeriaanse priester en een seminarist vermist worden. Pater Philip Ekweli en Peter Andrew werden op maandag 3 maart ontvoerd in het bisdom Auchi. Twee andere priesters, Matthew David Dutsemi en Abraham Saummam, werden op 22 februari ontvoerd in het bisdom Yola. Zij werden op 8 maart gered.
In India heeft een hindoe leider opgeroepen tot geweld tegen christenen in drie dorpen in de deelstaat Chhattisgarh. Op sociale media en in een open brief riep Aadesh Soni op om op 1 maart christenen in de deelstaat te doden en verkrachten voor het slachten van koeien.
“Mensen die koeien doden moeten streng gestraft worden; we moeten hun ledematen breken en alles doen wat nodig is om het slachten van koeien te stoppen,” stelde Soni in de video van een toespraak tijdens een hindoe bedevaart in januari.
Drie dorpen doelwit
Tijdens zijn toespraak noemde Soni drie dorpen in de deelstaat, waar veel christenen wonen en waar koeien worden geslacht. “De wet zal later zijn beloop hebben. Eerst zullen het echter heft in eigen handen nemen en straffen wie verantwoordelijk zijn voor het slachten van koeien.”
De video van circuleert nu op sociale mediaplatforms en is onder meer gepromoot op Soni's persoonlijke Facebookpagina. Ook is er een WhatsApp-groep waarvan de leden informatie ontvangen om op 1 maart samen te komen voor de aanvallen.
Hindoe leider reageert op kritiek
Inmiddels heeft de hindoe leider de voorzitter van de Chhattisgarh Christian Forum (CGCF), Arun Pannalal, beschuldigd van het verspreiden van valse informatie. Volgens politie die onderzoek deed naar de telefoons van Pannalal is daarvan geen sprake.
Vervolgens heeft Soni een nieuwe video geplaatst op Facebook, waarin hij in het bijzijn van een christelijke zakenman, stelt dat hij niet tegen christenen is, maar alleen tegen degenen die koeien slachten.
Geschiedenis van christenvervolging
Christenen in de deelstaat blijven echter bang, aangezien alle christenen tijdens de toespraken werden gelijkgesteld aan koeienslachters. Christenen verspreiden de video daarom ook, maar dan om bewustzijn te verspreiden en om gebed te vragen. In 2022 werden in de staat Chhattisgarh meer dan 1000 inheemse christenen uit hun huizen en dorpen verdreven.
Brandbrief aan politieke leiders
Kerkelijke instanties hebben brieven geschreven aan de Indiase premier Narendra Modi en aan de premier van Chhattisgarh, Vishnudeo Sai. Daarin roepen ze op tot onmiddellijk ingrijpen om een aanval op christenen in Chhattisgarh te voorkomen. De premier en de minister-president behoren tot de hindoenationalistische Bharatiya Janata Partij (BJP).
Bronnen: CGCF/CSW
Dankzij de hulp van donateurs wereldwijd heeft Kerk in Nood 1,5 miljoen euro kunnen toezeggen voor universitaire studiebeurzen aan jongeren in Irak.
Het hulpprogramma omvat studiebeurzen voor 150 studenten aan de Katholieke Universiteit van Erbil (CUE), de hoofdstad van de autonome regio Iraaks Koerdistan, voor de komende vier jaar. Doel van het project is de sociale samenhang tussen de verschillende godsdiensten te bevorderen en jonge christelijke studenten betere kansen op de arbeidsmarkt te bieden.
Harmonie
"Zonder twijfel is de CUE een baken van licht en een symbool van hoop, vooral voor de jongere generatie", verklaart Chaldeeuwse aartsbisschop Bashar Warda van Erbil, de stichter van de universiteit. “De financiële steun door middel van studiebeurzen komt niet alleen ten goede aan een beperkt aantal jongeren die hopen op een betere toekomst. Het zal tegelijkertijd een krachtig gebaar zijn van solidariteit met de Christenen en andere minderheden en kansarmen in de regio.”
De meeste studenten aan de CUE zijn vluchtelingen of intern ontheemden uit andere delen van Irak, waaronder Bagdad, Basra, Diala, Duhok, Kirkuk, Nineveh en Mosoel, Sinjar en Suleimaniya. Thomas Heine-Geldern, de uitvoerend voorzitter van Kerk in Nood internationaal, noemt de gelegenheid voor de toezegging passend: “Wij geloven dat dit project de boodschap van de paus ten gunste van sociale cohesie en verzoening zal ondersteunen. De universiteit is opgebouwd rond diversiteit - met 72% christenen, 10% moslims en 18% Yezidi's. Hier kunnen jongeren van diverse geloofsovertuigingen leren om in harmonie samen te leven.”
Blijven of vertrekken
Binnen Iraaks Koerdistan leeft de christelijke minderheid in relatieve veiligheid. Er heerst echter een aanhoudend gevoel van onveiligheid, vooral door de gespannen economische situatie. Als gevolg daarvan staan vooral jongeren voor een dilemma: blijven of emigreren. Het aantal Christenen in het land is de afgelopen tien jaar dramatisch gedaald. De CUE, die vijf jaar geleden werd opgericht, probeert een andere oplossing te bieden door jongeren betere toekomstperspectieven te bieden.
"De Katholieke Universiteit van Erbil is van cruciaal belang voor de Christenen die in Noord-Irak en Koerdistan wensen te blijven, omdat het hen zal helpen om te blijven. De Christenen zouden er niet aan denken hun land te verlaten als zij zich daartoe niet gedwongen voelden door krachten buiten hun wil. Als jonge Christenen de kans krijgen om een goede opleiding te volgen, dan zullen zij blijven. Kerk in Nood heeft al het mogelijke gedaan om de Christenen te helpen in hun geboorteland te blijven, door te investeren in de wederopbouw van huizen, kerken en essentiële infrastructuur. Nu is het tijd om dit grote project, dat voor ons zeer ambitieus is, op te starten en te investeren in de jongeren van het land", aldus Heine-Geldern.
Toekomstvisie
De CUE is tot nu toe de enige katholieke universiteit in het land en biedt een scala aan vakken tot het niveau van een universitaire graad, waaronder architectuur en civiele techniek. Momenteel zijn er 170 studenten ingeschreven, waarvan 54% vrouwen en 46% mannen. De aartsbisschop wil dit aantal de komende vier jaar graag verhogen. De financiële steun van Kerk in Nood is onontbeerlijk, gezien de huidige moeilijke economische en politieke situatie in Irak. "Ik heb het werk dat Kerk in Nood jarenlang voor ons heeft gedaan, en vooral na ISIS, altijd zeer gewaardeerd. Dat Kerk in Nood als medestichter de eerste grote donor is voor het studiebeursprogramma, is zeer toepasselijk en zeer welkom. We moeten goed nieuws geven aan de mensen hier tijdens het pauselijke bezoek; de visie om 1000 studenten te hebben tegen 2025, geeft een belangrijke stem en een duidelijke toekomst voor onze jongeren en hun ouders en daarmee veel hoop", besluit aartsbisschop Bashar Warda.
De kleine kinderen van de crèche van de Heilige Familie in de christelijke stad Baghdeda, zo'n 25 km van Mosul in Noord-Irak, glimlachen breed als ze ons vertellen wat ze later willen worden. Abanoub en Andrian willen ingenieur worden, de kleine Mekel droomt ervan arts te worden en Rozalina zou graag religieuze zuster worden. Ze gaan allemaal naar de crèche van de Heilige Familie naast het klooster van de zusters Ephrem, genoemd naar een Mesopotamische heilige uit de derde en vierde eeuw die bijzonder belangrijk is voor het oosterse christendom.
Het kinderdagverblijf dat de kinderen bezoeken lijkt op andere in de wereld, maar heeft een enigszins andere geschiedenis. Het werd verwoest door terroristen van Islamitische Staat (IS) toen zij van 2014 tot 2016 de controle over de stad grepen. In één nacht werden alle mensen, ook de zusters, gedwongen te vluchten. Het gebouw onderging de standaardbehandeling door de militanten van Daesh: muren beklad, meubels gestolen, daken kapotgeslagen, plafonds afgebroken en elektrische bedrading eruit gestript. Later, tijdens de gevechten om de jihadistische rebellen te verdrijven, werd het dak door een mortier geraakt en werden de muren doorzeefd met mitrailleurvuur. Een raketgranaat trof ook de muur van het balkon dat uitkijkt op de straat.
Met dit in gedachten is het een wonder om deze kinderen te zien en de wedergeboorte van een gemeenschap die de hoop bijna had opgegeven. Mekel, Abanoub, Andria en andere kinderen uit Baghdeda kunnen nu weer zingen en spelen in een kinderkamer die is versierd met afbeeldingen van Mickey Mouse, Crazy Bird, de Smurfen en Frozen. Het is moeilijk voor te stellen hoe deze vrolijke en ongevaarlijke cartoonafbeeldingen door de jihadisten met spuitbusverf zijn overgespoten, misschien deels vanwege hun westerse associaties, misschien omdat ze botsten met islamitische overtuigingen over het afbeelden van zaken.
In 2017, niet lang nadat de IS-strijders uit het door hen bezette Baghdeda waren verjaagd, begonnen de christelijke gezinnen terug te keren. Met de eerste vier kinderen die aankwamen begonnen, ondanks het feit dat alles verwoest was, twee van de zusters onmiddellijk weer te werken in de crèche. Sindsdien is bijna de helft van de gezinnen naar de stad teruggekeerd en het aantal kinderen dat zich bij de crèche inschrijft, neemt gestaag toe. Er zijn nu 47 kinderen, maar er is genoeg ruimte om tot 80 kinderen op te vangen. Het jongste kind is net zes maanden en het oudste is vijf. Dankzij de hulp van Kerk in Nood en andere organisaties zijn nu twee verdiepingen van de crèche volledig gerestaureerd, waarvan één met de crèche voor de jongste kinderen.
Sabrin Thamer is een van de moeders die haar zoontje naar de crèche brengt. “Ik ben heel blij dat ik terug ben in Baghdeda en dat onze kinderen nu weer naar de crèche kunnen”, zegt ze. “Wij danken God voor al degenen die zo hard hebben gewerkt en hebben bijgedragen aan de wederopbouw. Daarmee hebben zij geholpen om onze kinderen weer de mogelijkheid te geven om onderwijs te volgen.” Zoals de meeste gezinnen hier spreekt Sabrin een dialect van het Aramees.
Muna Mekhael brengt ook haar dochtertje naar de crèche, “zodat ze kan leren en een betere toekomst heeft. Deze crèche is een belangrijke plaats voor de kinderen om hun persoonlijkheid te ontwikkelen”, legt ze uit. En de waarheid is dat ondanks de tragedie en het trauma dat ze hebben doorgemaakt, de christelijke families hier echt hun leven opnieuw willen opbouwen - de kinderen zijn het duidelijkste teken van een toekomst waarin ze bij tijd en wijle niet durfden te geloven.
Zuster Mariam Yako leidt de crèche, samen met een andere zuster en ondersteund door een team van zes andere mensen. “We zijn de donateurs van Kerk in Nood dankbaar voor de steun en bijdrage aan de Holy Family Nursery hier in Baghdeda, en aan iedereen die geld heeft gegeven om dit centrum te steunen, dat van levensbelang is voor de kinderen, zodat ze zich kunnen ontwikkelen door met elkaar om te gaan en met elkaar samen te werken.”
De overgrote meerderheid van de bevolking van Baghdeda is van Oost-Syrische afkomst en meer dan 90% van hen is katholiek. De zusters van Saint Efrem en de crèche leveren een belangrijke bijdrage aan het veiligstellen van het gevoel van veiligheid van deze gezinnen, die gedwongen zijn te emigreren als ze geen werk of de noodzakelijke infrastructuur voor hun gezinnen kunnen vinden. Als gevolg van de invasie, hun vlucht en de daaropvolgende terugkeer, zijn veel christelijke gezinnen nu anders van structuur. Ze zijn doorgaans kleiner dan voorheen en hebben niet langer altijd de steun van grootouders of ooms en tantes zoals vroeger. Het is daarom belangrijk dat een gebrek aan ruimte in de plaatselijke crèche hen er niet van weerhoudt kinderen te krijgen of in de stad te blijven.
Veel van de kinderen in de crèche zijn geboren als vluchtelingen, daklozen en ontheemden. Zuster Mariam is ervan overtuigd dat de crèche een sleutelfactor is om het trauma van deze gezinnen te boven te komen. “Zij zullen opgroeien en later een generatie vormen die zich bewust is van elkaar en bereid om elkaar te steunen. Dit is vooral belangrijk gezien de omstandigheden die elk van deze kinderen heeft moeten doormaken voordat we konden terugkeren en deze crèche konden openen.”
Kerk in Nood heeft de wederopbouw van Baghdeda (Qaraqosh) ondersteund met veel verschillende projecten gericht op het helpen van de christelijke families om terug te keren, na de invasie door Islamitische Staat. Met de hulp van donateurs is het onderwijs van de kinderen op de Vlakte van Nineveh gefaciliteerd, waaronder de wederopbouw van vijf kleuterscholen, een kinderdagverblijf en twee scholen, voor een totaalbedrag van meer dan 2,3 miljoen euro. Alleen dankzij uw steun kunnen de Christenen hun leven in deze bakermat van het Christendom weer opbouwen.
“Kolay gelsin”, letterlijk “moge het gemakkelijk komen”, is een veelgehoorde groet in de straten van Turkije. Het wordt gezegd tegen mensen die zwaar of moeilijk werk verrichten om de wens uit te drukken dat zij hun lasten met meer gemak mogen dragen en van hun gewicht verlost mogen worden. Pater Simon Härting, een in Duitsland geboren Salesiaan, beschouwt het als een diep christelijke groet die ook treffend zijn werk in Istanbul beschrijft, waar hij sinds drie jaar werkt.
Tijdens zijn bezoek aan Kerk in Nood (ACN) sprak hij over Bomonti, van oudsher een christelijke wijk van de stad die vandaag de dag wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van grote aantallen gezinnen van immigranten uit verschillende culturen. De Salesianen van Don Bosco zijn er betrokken bij een verscheidenheid van activiteiten in het Apostolisch Vicariaat van Istanbul. Ze geven echter vooral pastorale zorg en onderwijs aan emigranten en vluchtelingen in de Christelijk wijk Bormonti.
De meeste van deze mensen beschouwen Turkije slechts als een tussenstop, omdat zij willen emigreren naar landen als Australië of Canada. “Er wordt veel gesproken over de vluchtelingen uit Irak of Syrië, maar er komen ook veel anderen, bijvoorbeeld uit Pakistan, Nigeria, Burkina Faso, Mali of Ivoorkust, om maar een paar landen te noemen. Zij blijven hier jarenlang. Sommigen van hen moeten zes of zeven jaar wachten op een visum”, legt pater Simon uit. Als gevolg daarvan hebben de Salesianen zich toegelegd op het onderwijs van de kinderen van deze gezinnen. Zij leiden een school voor meer dan 400 kinderen en een klein jeugdcentrum voor 40 pubers op de Evrim Campus in Bomonti.
Een ander zwaartepunt van hun werk is het verlenen van pastorale zorg in de Turkse taal. Bomonti lag ooit aan de rand van de stad, maar is nu het hart van Istanbul. De plaatselijke kerk van de wijk, “Notre Dame de Lourdes”, is de enige kerk in Istanbul die uitsluitend gewijd is aan de Turks sprekende katholieke gemeenschap. In andere parochies overheersen Grieks en Frans in plaats van Turks, omdat Istanbul een multiculturele en meertalige stad is. De bevolking is er de laatste 50 jaar vertienvoudigd en de stad heeft een van de grootste jongerenpopulaties van alle Europese steden.
In de parochie van “Notre Dame de Lourdes” bereiden Turks sprekende kinderen, jongeren en volwassenen zich voor op hun eerste heilige communie, op het vormsel of op het sacrament van het huwelijk. “In het vicariaat Istanbul hebben we ongeveer 100 catechumenen die afkomstig zijn uit veel verschillende landen, waaronder Turken en Iraniërs. Christen worden is hier niet verboden. De mate van sociale acceptatie varieert van geval tot geval. Sommigen worden door hun familie verstoten, anderen hebben geen problemen, en het komt ook voor dat hele families besluiten Christen te worden”, aldus pater Simon. De parochie heeft dringend behoefte aan adequate faciliteiten om pastorale zorg te kunnen verlenen. Daarom willen de Salesianen met de hulp van de weldoeners van Kerk in Nood een nieuw parochie- en sociaal centrum bouwen op het terrein van de Evrim Campus. Het nieuwe centrum moet iedereen ten goede komen, zowel buurtbewoners als immigranten, en een interculturele uitwisseling tussen jongeren die in het stadsdeel wonen vergemakkelijken.
Velen die bij de Salesianen om hulp komen vragen, hebben moeilijke, traumatische ervaringen gehad en zoeken troost. Of zij leven binnen zeer fragiele sociale structuren. Hun situatie wordt echter vaak dramatisch wanneer de migranten besluiten Turkije te verlaten en niet langer het geduld hebben om op een visum te wachten. “Het geeft me een akelig gevoel als ze na de Zondagsmis naar me toe komen en me vragen hun reis te zegenen. Ik weet waar ze heen gaan en dat het niet altijd goed afloopt”, zegt pater Simon.
De lasten die veel van de vluchtelingen dragen zijn zo zwaar dat ze nauwelijks te dragen zijn. “Het nieuwe centrum is bedoeld om 'Kolay gelsin' te zijn, een bron van verlichting, een zegen voor hen,” legt pater Simon uit. Daarom voelen de Salesianen zich geïnspireerd door de groet: “Kolay gelsin” - Moge het gemakkelijk komen. Moge God verlichting schenken. “Het is onze roeping om elkaars lasten te verlichten en voor ons allen verlossing in de wereld te brengen. Het geschenk van lichtheid en verlossing, dat is wat wij willen geven met de oprichting van het nieuwe centrum op de Evrim Campus.”
Helpt u mee zodat de Kerk op meer plaatsen in Turkije pastorale steun kan verlenen? Doneer dan online of maak uw gift over onder vermelding van Turkije. Uw gift gaat naar dit project of soortgelijke projecten in de regio.
© Foto: Don Bosco Instanboel
"De aanslagen hebben de mensen herinnerd aan de tijd van de noodtoestand tijdens de burgeroorlog. Het grote publiek, en vooral Christenen in Sri Lanka, zijn nog steeds in shock."
Zo vatte Veronique Vogel, hoofd van de projecten in Azië van Kerk in Nood (ACN), de situatie in Sri Lanka samen. Ze bezocht het land om de balans op te maken van de situatie, precies vier weken na de terroristische aanvallen op Paaszondag waarbij honderden mensen de dood vonden of gewond raakten.
"De veiligheidsmaatregelen in heel Sri Lanka waren strikt tijdens ons bezoek; veiligheidstroepen en het leger waren overal. Maar de angst blijft bestaan, vooral onder de christelijke bevolking. Iedereen is zich terdege bewust van het feit dat er meer moordenaars betrokken waren op Paaszondag dan werden geïdentificeerd en gearresteerd. Men weet daarom dat ergens extreem gevaarlijke mensen rondlopen die op ieder moment opnieuw kunnen aanvallen.”
De aartsbisschop van het bisdom Colombo, kardinaal Albert Malcolm Ranjith, doet nu een beroep op het publiek om kalm te blijven en zich te onthouden van wraakacties. Veronique Vogel: "Tijdens ons bezoek kreeg ik herhaaldelijk het gevoel dat de Christenen dankbaar zijn voor deze woorden van hun aartsbisschop en ze ter harte nemen." Over een periode van slechts enkele dagen bezocht de kleine delegatie van ACN voornamelijk de regio's rond de hoofdstad Colombo en Negombo, waar de meeste aanvallen op kerken en hotels plaats hadden. "Deze reis was zo geregeld dat we de staat van de Katholieke parochies konden bezoeken en hen konden verzekeren van onze solidariteit. De terroristische aanslagen waren immers specifiek gericht op Christenen."
Hoewel de kerken sinds 21 mei weer geopend zijn voor gelovigen, precies een maand nadat de aanvallen werden uitgevoerd, zijn veel christenen nog zwaar getraumatiseerd. "Velen vertelden me dat ze om op het moment bang zijn om een kerk binnen te gaan of angst voelen als ze de klokken horen luiden. Het is een droevig getuigenis van hoe stressvol de herinneringen aan Paaszondag voor hen moeten zijn."
Ze ontdekte echter ook dat velen die slachtoffer waren geworden of familieleden hadden verloren, het gevoel hadden dat hun ervaringen hun geloof hadden versterkt. "Aangezien de situatie in het land de afgelopen jaren betrekkelijk rustig was, hebben veel mensen moeite om te begrijpen waarom ze opnieuw zoveel leed in Sri Lanka te verduren hebben. Maar hun wil om te leven en hun geloof blijft sterk. De christenen en de mensen in Sri Lanka willen geen burgeroorlog, maar werken actief aan het handhaven van duurzame vrede."
Vogel was vooral onder de indruk van haar bezoek aan een Franciscaans klooster in Negombo, recht tegenover de katholieke kerk van St. Sebastian. Tijdens de aanslagen werden alleen al op deze locatie minstens 100 mensen gedood. Ze vertelde hoe de Franciscanen hun video’s van vreselijke scènes lieten zien van de aanslagen op die dag. Zelf waren ze onmiddellijk na de explosies naar het toneel gegaan om voor de gewonden en de doden te zorgen. "Ondanks deze traumatische ervaringen zijn zij modellen van naastenliefde. Terrorisme en geweld hebben geen afbreuk gedaan aan hun geloof en hun bereidheid om anderen te helpen."
Het eiland Sri Lanka bevindt zich in de Indische Oceaan en heeft ongeveer 22 miljoen inwoners. Ruim 70 procent van hen is Boeddhist, 12,5 procent Hindoe, 9,5 procent Moslim en 8 procent Christen. Een groot aantal mensen werd gedood of raakte zwaar gewond tijdens de reeks aanvallen op Paaszondag 21 april 2019, die vooral gericht waren op drie christelijke kerken en drie hotels in de hoofdstad Colombo, in de naburige stad Negombo en in stad Batticaloa. Volgens de laatste schattingen zijn 253 mensen gedood en ongeveer 500 gewond geraakt. De autoriteiten stellen een lokale, radicaal-islamitische groep en jihadisten verantwoordelijk voor de aanslagen.
De afgelopen vijftien jaar heeft Kerk in Nood meer dan 8 miljoen euro geïnvesteerd in projecten in Sri Lanka voor de bouw van christelijke faciliteiten, misintenties voor het levensonderhoud van priesters, theologische vorming en christelijke literatuur. In de nasleep van de recente terroristische aanslagen zet de organisatie zich nog meer in om de pastorale zorg op lange termijn in het land te versterken en om wonden te helen.
Video: Rome Reports - Kerk in Nood
Ooit woonde en werkte mgr. Selvanos in Nederland. Nu werkt hij hard aan de wederopbouw van de christelijke aanwezigheid in het Syrische Homs.
Namens de kinderen van de stad Homs schreven de katholieke en orthodoxe bisschoppen Abdo Arbach en Selvanos een brief aan paus Franciscus. In deze brief danken de kinderen de Paus voor zijn inspanningen voor vrede in Syrië en vragen om zijn gebed "om hen te redden van de maalstroom van haat, van de kolossen van toorn en van degenen die handelen in menselijke organen“, omdat zij, de kinderen "de eerste slachtoffers van deze misdaden zijn." Ze schreven ook, "we zouden graag zien dat ons land opnieuw het land van geluk en liefde wordt zoals het vroeger was, waar we olijfbomen planten en tarwe zaaien, en waar er geen verbrande aarde is waarop de mortieren en raketwerpers van haat staan."
De bisschoppen sluiten hun brief af met een bijzonder gebed: Goede God, Uw Woord ademt wijsheid en goedheid en het schenkt ons leven. Wij bidden U voor onze medechristenen in Syrië, die lijden onder zoveel geweld. Wees hen en vooral de jonge kinderen steeds nabij met Uw liefde. Bescherm hen tegen gevaar en geweld en geef dat zij stand houden in hun geloof in Uw Zoon, die mens werd om hun lot te delen en hun uitzicht te bieden op verlossing. Dit vragen wij U op voorspraak van de heiligen Jacobus en Johannes van Syrië, door Christus onze Heer.
In Homs wordt inmiddels hard gewerkt aan de wederopbouw van huizen... en een veilige speelplaats voor de kinderen. Helpt u mee? Maak dan uw gift via deze website of over onder vermelding van Wederopbouw Syrië. Uw gift komt ten goede aan de wederopbouw in Homs of in de regio.
"Ik nodig u uit om samen met Kerk in Nood overal in de wereld werken van barmhartigheid te realiseren."
Kerk in Nood
Peperstraat 11-13
5211 KM 's Hertogenbosch
info@kerkinnood.nl
(073) 613 08 20
telefoonnummer call centre: (073) 220 40 94
NL27 ABNA 0503 0402 31
RSIN/ANBI 2865841; KVK 41080169
Contactformulier
Projectaanvragen
Privacybeleid
Stichting Kerk in Nood/Voorheen Oostpriesterhulp Nederland
COPYRIGHT © 2025 ACN NEDERLAND - KERK IN NOOD