Zusters vechten voor ‘overlevers’ in Dominicaanse Republiek

donderdag, 25 juli 2024
Nieuws
Niet ver van de luxueuze resorts en de prachtige Caribische stranden van de Dominicaanse Republiek ligt een andere werkelijkheid die de verbeelding tart. Drie missionarissen helpen er, dankzij donateurs van de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood (ACN), armoede en sociale uitsluiting te bestrijden.
ACN-20240328-162730 Bateyes

De gezinnen leven er in gemeenschappen die gekenmerkt worden door krotten en vaak erbarmelijke omstandigheden, zonder schoon water of elektriciteit. Dit zijn de “bateyes”, een Taíno term die verwijst naar de nederzettingen die tijdens het hoogtepunt van het industriële tijdperk, in de eerste helft van de twintigste eeuw, werden gebouwd voor suikerrietarbeiders op de Antillen.

Suikerrietplantages
Batey 5, in de plaats Barahona in het zuidwesten van het land, is één van die plaatsen. Drie religieuze zusters van de congregatie van de Missionarissen van Maria Onbevlekt Ontvangen en Sint Catharina van Siena, ook bekend als “Lauritas”, werken er sinds 2017 in de parochie van Sint Martinus van Porres, de oudste van het bisdom.

Veel inwoners van Batey 5 werken op de suikerrietplantages voor minder dan 10 dollar – ongeveer 9,20 euro – per dag.  Ze maken lange dagen onder vreselijke omstandigheden, vaak met temperaturen boven de 30° C.

“We blijven voor hen vechten”
“De mensen vechten elke dag om te overleven”, vertelt zuster Patricia Álvarez. “Te midden van deze moeilijke realiteit begeleiden we de mensen in hun strijd en steunen we hun eisen voor betere rechten, zodat ze een fatsoenlijk loon en een waardig leven kunnen hebben. Het is niet gemakkelijk geweest, maar we blijven vechten”, legt de missionaris uit.

Religieuze zusters geliefd
“Er zijn veel illegale immigranten in het land”, legt zuster Patricia uit, “Vanwege de situatie in Haïti komen velen naar de Dominicaanse Republiek op zoek naar een beter leven, maar soms vinden ze alleen maar discriminatie. Ze kunnen de batey niet verlaten, omdat de politie ze anders terugbrengt naar de grens.” De zuster voegt eraan toe dat het bisdom sommige mensen heeft geholpen met het verkrijgen van wettelijke documenten. “En ze worden getroost door onze aanwezigheid en ze waarderen onze bezoeken.”

In sommige gevallen begeleiden de zusters mensen ook naar doktersafspraken of andere diensten in de hoofdstad Santo Domingo. Waar mogelijk, rijdt de priester hen in de auto van de parochie, die door donateurs van Kerk in Nood is gefinancierd, zodat ze daar veiliger kunnen komen. “Indien nodig treden we op als tussenpersoon of bieden we hulp aan de lokale autoriteiten om dingen makkelijker te maken.”

Dagcentrum voor ouderen
Een van de locaties waar de zusters werken, is een dagcentrum voor twintig ouderen in het bisdom. “Vier van deze ouderen zijn helemaal alleen en ongedocumenteerd. Ze hebben hun familie in Haïti verlaten en hebben hun verdere leven in de Dominicaanse Republiek doorgebracht”, vertelt zuster Patricia. “We geven ze ondersteuning, we gaan met ze naar het ziekenhuis en in deze gevallen registreren we ons als hun naaste familie, zodat we ze beter kunnen begeleiden.”

“Het werk van de Heer en Onze Lieve Vrouw wordt gedaan, maar het is niet gemakkelijk geweest”, geeft de religieuze toe. “God geeft ons de genade en het is de moeite waard om voor deze mensen te blijven vechten en ons beste beentje voor te zetten, zodat ieder van hen de aanwezigheid van God in hun leven kan weerspiegelen.”

Veel geweld
Batey 5 is een gebied waar veel geweld is, en veel kinderen en jongeren raken betrokken bij drugs. Daarom is het werk met jongeren een prioriteit voor de missionarissen, die een groeiende betrokkenheid van de jongeren bij de parochie en de gemeenschap zien. “Het is een grote vreugde voor ons om getuige te zijn van deze geestelijke en persoonlijke groei in alle parochiegroepen, die de hoop van deze bateyes zijn”, vertelt de zuster.

“De kinderen en jongeren zijn heel trouw in hun aanwezigheid en in hun catechese op zondag. Slechts enkelen doen niet mee. En als ze niet komen, is dat omdat ze ziek zijn. Deze goede gewoonte heeft zijn vruchten afgeworpen: ze hebben meer respect voor elkaar, ze zijn toleranter en we hebben minder gevallen van agressie gehad. Ze nemen actief deel aan de zondagsmis; ze tonen betrokkenheid bij de parochie en een geest van ongelooflijke solidariteit. We gaan verschillende keren met ze op excursie, onder andere naar de oceaan, wat voor velen van hen de eerste keer was.”

Dankbaar
Zuster Patricia en de twee andere religieuze zusters die aan haar zijde werken, zijn de weldoeners van Kerk in Nood erg dankbaar voor de financiering van dit project. “We bedanken iedereen die met zijn of haar ‘zandkorrel’ heeft bijgedragen om dit te realiseren. Zonder jullie was het niet mogelijk geweest om zoveel vrucht te dragen en al het prachtige werk te doen dat we doen met de parochie”, geeft ze toe. “We sturen jullie een warme omhelzing vanuit de bateyes, dat de God van het leven jullie werk mag blijven zegenen ten gunste van zoveel behoeftige mensen.”