Het belangrijkste is nu de volledige genezing van pater Christian, zowel lichamelijk als geestelijk. Hij is heel sereen, heel vredig”, aldus pater Louis Okot, provinciaal van de Comboni in Zuid-Soedan, tegenover Kerk in Nood. “Het charisma van de Comboni-missionarissen is om in de frontlinie te staan en daar de meest kwetsbaren te dienen, zelfs in situaties van gevaar. Het is nog niet bekend wat het motief was, maar hij heeft degenen die hem hebben neergeschoten al publiekelijk vergeven”.
Schok binnen gemeenschap
De aanslag was een schok voor pater Okot en de hele gemeenschap: “We hadden op geen enkele manier verwacht dat bisschop elect Carlassare zoiets zou overkomen. De ontvangst van hem in het bisdom een paar dagen eerder was buitengewoon goed, vol hoop. Op zaterdag spraken we elkaar aan de telefoon omdat we de voorbereidingen aan het coördineren waren voor de bisschopswijding, die gepland was voor Pinksteren. Hoe we de ceremonie gingen organiseren, de geluidsinstallatie, het overbrengen van de gasten…”
Motieven nog onduidelijk
De provinciaal van de Comboni-missionarissen spreekt van “een geïsoleerd incident”. “Ik denk niet dat het iets te maken heeft met geweld tussen van oudsher verdeelde volkeren. Vaak ontstaan er wrokgevoelens tussen gemeenschappen, en wordt er gezocht naar wraak. De gekozen bisschop behoort niet tot een van deze groepen. Hij is een man van God. De politie is bezig met het onderzoek en is op zoek naar meer informatie. Het is uiterst belangrijk om de motieven van de aanvallers te kennen.”
De ondertekening van een vredesovereenkomst in september 2018 heeft enige stabiliteit in het land gebracht en een opmerkelijke afname van het politieke geweld tussen de twee rivaliserende leiders en hun respectieve Dinka- en Nuerstammen gebracht. Toch blijft Zuid-Soedan kampen met ernstige problemen van onveiligheid. “Diverse bisschoppen in het land hebben bedreigingen ontvangen, maar niet bisschop Carlassare”, aldus pater Okot. Ook het nieuwe pact van februari 2020 voor de vorming van een regering van nationale eenheid ziet hij als een positieve stap. “Het is goed dat de politiek nu een diplomatieke weg volgt, maar niet iedereen is blij met de vorming van de nieuwe eenheidsregering. Er zijn mensen die moeite hebben met sommige benoemingen.”
Conflicten over land en vee
“Ondanks de vooruitgang lijkt er weinig interesse te zijn om het land tot echte eenheid te brengen. De inspanningen zijn traag en zwak, er is geen echte inzet. Niemand wil zijn privileges verliezen. Daarom hebben we zoveel problemen tussen rivaliserende gemeenschappen. Vooral de conflicten door het gebrek aan middelen en toegang tot weidegronden komen steeds weer terug. Enkele weken geleden werden 23 mensen gedood in de staat Lagos. Dat is het gebied dat nu het meest te lijden heeft onder dit conflict.”
Over de toekomst van pater Christian, die op maandag 26 april naar Nairobi (Kenia) is overgebracht, en over zijn terugkeer naar Rumbek, benadrukt de provinciaal van de Comboni-missionarissen dat het belangrijkste nu is dat de artsen hem weer volledig gezond maken. “Pater Christian houdt van dit land en van het bisdom dat hem is toevertrouwd. We hebben vele jaren zeer nauw samengewerkt en ik weet dat hij het charisma van de Comboni-missionarissen ten diepste beleeft; dat is niets anders dan in de frontlinie staan, in de vuurlinie zoals ze zeggen, dat maakt deel uit van onze toewijding. Niemand van ons kan zeggen dat hem zoiets niet kan overkomen. De situatie van onveiligheid is algemeen. Ons beleid is om niet weg te lopen of terug te deinzen voor gevaar. Veel van de mannelijke en vrouwelijke Comboni religieuzen leven in situaties van oorlog, geweld en onzekerheid in landen over de hele wereld. Zij zijn bereid hun leven te geven voor de meest behoeftigen, hen te dienen, zelfs in gevaarlijke situaties, en zij doen dat uit liefde voor God.”
Kerk in Nood heeft het bisdom Rumbek de afgelopen 25 jaar gesteund. De hulporganisatie heeft meer dan 100 projecten gesteund, waaronder het pastorale werk van de Kerk, Misintenties voor arme geestelijken, vervoer en religieuze literatuur. Ook is dankzij de vele donateurs geholpen bij het opzetten van nieuwe infrastructuur, zoals kapellen en kloosters en is er noodhulp verleend in tijden van hongersnood, die het bisdom herhaaldelijk hebben getroffen.
