Het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem omvat de gebieden Palestina, Israël, Jordanië en Cyprus. Om verschillende redenen is het een zeer complexe realiteit, met groeiende en diverse gemeenschappen in Israël, maar snel afnemende gemeenschappen in Palestina en Jordanië.
“In Israël hebben we naast Palestijnse christenen twee belangrijke vicariaten: de Hebreeuwssprekende congregatie – een groep van 1.200 katholieken – en het vicariaat voor migranten en asielzoekers, die ongeveer 120.000 gelovigen telt. Daarom zien we dat ondanks alle uitdagingen, en de lokale christenen die het Heilige Land verlaten, er meer asielzoekers en vluchtelingen naar het gebied komen. Dit zal bijdragen aan de diversiteit. Dus over het algemeen groeit de Kerk in aantal, maar helaas vertrekken de lokale christenen, die van de eerste Kerk zijn die werd opgericht, en nu vormen we minder dan 1% van de totale bevolking”, aldus Akroush.
Kerk in Nood (ACN) is de afgelopen 30 jaar betrokken geweest bij meer dan 700 projecten voor christenen in Israël, Palestina en Jordanië. Meer dan 100 hiervan waren in samenwerking met het Latijnse patriarchaat. Maar volgens George Akroush staat deze samenwerking op het punt dieper te gaan dan ooit tevoren. “Kerk in Nood zal een grote interventie ondersteunen met speciale aandacht voor de pastorale behoeften van de mensen. Verrassend genoeg zijn onze mensen, ondanks onze unieke status als christenen uit de eerste christelijke gemeenschap ter wereld, ver verwijderd van de Bijbel en zijn leer. Ook zijn er grote kloven tussen geestelijken en jeugdgroepen.
We hebben verschillende katholieke scoutinggroepen, jeugdgroepen en gebedsgroepen, maar ze staan ver van de Kerk af. We moeten dapper genoeg zijn om toe te geven dat er in het verleden geen echt pastoraal werk was. Wat met de jeugdgroepen gebeurde, die de toekomst van onze kerkgemeenschap zijn, was eerder sporadisch en gefragmenteerd. Het patriarchaat is zich hiervan bewust en met de steun van Kerk in Nood lanceren we een strategisch programma dat zich richt op alle jeugdgroepen in Jordanië, Palestina en Israël, inclusief het vicariaat voor migranten en asielzoekers en de Hebreeuwssprekende congregatie”, legt hij uit.
Het plan omvat het oprichten van jongerenpastorieën en het openstellen van het Latijnse seminarie voor niet-geestelijken. “Voor het eerst in 170 jaar zul je geestelijken naast een scoutsleider zien zitten, met lessen in Bijbelstudie, filosofie en christelijke waarden. Dit is heel belangrijk en we schrijven geschiedenis met Kerk in Nood, omdat het de eerste keer is dat we ons bezighouden met grootschaligere projecten, in plaats van meer lokale of sporadische projecten te steunen.”
Minder dan 1%, maar in dienst van 40%
Het Latijnse Patriarchaat van Jeruzalem hoopt ook de schoolcurricula te hervormen om extremisme te helpen bestrijden, in een tijd waarin de samenleving steeds meer geseculariseerd lijkt te raken. “Ondanks ons kleine aantal, minder dan 1% van de bevolking, dienen we toch 40% van het Palestijnse volk. Ondanks alle uitdagingen waar de Kerk voor staat, zijn de beste scholen, de beste ziekenhuizen en de beste instellingen voor mensen met een handicap, de wezen, ouderen en vluchtelingen allemaal christelijk. Het belangrijkste instrument voor verandering zijn misschien wel de christelijke organisaties die verbonden zijn aan de verschillende kerken, vooral de scholen. De Kerk runt bijna 200 scholen in Palestina, Israël en Jordanië, en deze geven les aan honderdduizenden mensen.”
“We willen dat de nieuwe Palestijnse generatie ruimdenkend is en anderen meer accepteert, vooral christenen. We moeten dit instrument gebruiken om de manier van denken binnen deze nieuwe generatie te veranderen. Want de meerderheid van onze studenten is moslim en dat is positief, want anders gaan ze naar andere onderwijssystemen waar fanatisme en radicalisme bestaan. Onze scholen hebben de plicht om hen te verlichten, om hen te leren toleranter te zijn, meer te accepteren, en om hen de christelijke waarden van liefde, tolerantie en acceptatie bij te brengen.”
Gevangen door radicalisme
Helaas is het moeilijk om deze projecten ter plaatse uit te voeren. Aan de ene kant is er het groeiende fundamentalisme en de hopeloosheid in Palestina, vooral in Gaza, zonder vredesakkoord aan de politieke horizon en met wijdverspreide corruptie in de publieke sector. Aan de andere kant blijft Israël het leven moeilijk maken voor Palestijnen, ook voor christenen, zoals George in zijn eigen familie ervaart.
“Ik heb een Israëlisch identiteitsbewijs, maar mijn vrouw is een christen uit Bethlehem, dus zij heeft dat niet. Daarom mag ze niet autorijden en mag ze niet naar het Israëlische vliegveld! Ik kan reizen vanaf vliegveld Ben Gurion. Zij niet, ze moet naar Jordanië. Soms geven ze haar een vergunning voor Ben Gurion, maar dat weet je nooit tot de dag ervoor, dus meestal hebben we twee reserveringen, één vanuit Jordanië en één vanuit Israël. Simpele dingen die overal ter wereld vanzelfsprekend zijn, zijn in onze situatie erg ingewikkeld en erg politiek”, legt hij uit.
Een ander probleem is het groeiende antichristelijke sentiment onder ultraorthodoxe Joden in Israël. Het bespugen van christelijke geestelijken was al aan de orde van de dag. Maar recentelijk is de agressie ernstiger geworden, met aanvallen op kerken, waaronder de kerk van de Vermenigvuldiging in Tiberius, die in brand is gestoken en waarvan het herstel meer dan twee miljoen dollar heeft gekost. “Het zijn niet alleen de christenen. Moslims emigreren ook. Maar omdat wij een kleine meerderheid vormen, treft de emigratie ons harder. Onder leiding van Zijne Zaligheid Patriarch Pizzaballa proberen we hoop te creëren voor onze mensen”, voegt George Akroush toe.
Heilig Land aanwezig in Lissabon
Ondanks alle moeilijkheden zijn meer dan 400 christenen uit het Heilige Land erin geslaagd om in de eerste week van augustus naar Lissabon te reizen om deel te nemen aan de Wereldjongerendag. “We waren er met 150 uit Palestina, nog eens 40 uit Israël en 125 uit Jordanië. En we hebben ook mensen uit de Hebreeuwssprekende gemeente. Ondanks de moeilijkheden zijn ze er toch in geslaagd om naar de WJD te reizen, om te voelen dat ze niet alleen zijn, dat ze deel uitmaken van de wereldwijde katholieke Kerk. Hun aanwezigheid daar is belangrijk op psychologisch niveau. Het is echt ontroerend voor hen om te voelen dat ze deel uitmaken van iets groters”, legt hij uit.
Kerk in Nood heeft ook deelgenomen aan deze ervaring. In samenwerking met Caritas was de pontificale liefdadigheidsinstelling een van de organisaties die rozenkransen leverde, gemaakt door christenen in het Heilige Land, die werden uitgedeeld aan alle pelgrims in Lissabon. “Het is een groot project en het geeft werk aan verschillende christelijke werkplaatsen in ons gebied die hun inkomsten hebben verloren na de corona-epidemie en de recente botsingen tussen Israëli’s en Palestijnen. Beiden hebben een zeer negatief effect gehad op de toeristische sector waar veel van deze gezinnen van afhankelijk zijn”, besluit de directeur van het Bureau voor projectontwikkeling van het Latijns Patriarchaat van Jeruzalem.
