Terroristen hebben opnieuw toegeslagen in de regio Cabo Delgado in het noorden van Mozambique. Daarbij is een onbekend aantal mensen gedood, zijn vrouwen en kinderen ontvoerd en zijn ten minste 11.000 mensen op de vlucht geslagen. De laatste aanslagen vonden plaats in de districten Ancuabe en Chiure na bijna een maand van relatieve rust. De modus operandi van de terreurgroep lijkt die wijzen op die zichzelf aanduidt als de provincie Mozambique van de Islamitische Staat.
Aanvallen breiden zich uit
Terwijl de terroristen hun activiteiten in oktober 2017 begonnen met grootschalige offensieven en zelfs steden in Cabo Delgado innamen, hebben ze nu de neiging om in kleinere groepen toe te slaan, waardoor het gemakkelijker is om te infiltreren en kleine dorpen en nederzettingen aan te vallen. “We bevinden ons in een zeer verwarrende periode, met nieuwe aanvallen die zich uitbreiden naar de zuidelijke regio van het bisdom, veel paniek en veel onzekerheid. Bedankt voor uw hulp”, meldt de huidige bisschop van Pemba, António Juliasse Sandramo, in zijn laatste bericht aan Kerk in Nood.
De regering heeft de militaire aanwezigheid in het gebied opgevoerd en biedt bescherming aan konvooien langs de hoofdwegen, maar plaatselijke getuigen die vroegen om niet geïdentificeerd te worden, hebben Kerk in Nood verteld dat ook het leger slachtoffer is geworden van geweld. “Niet alleen burgers zijn onthoofd, maar ook soldaten. Maar we vinden het erg moeilijk om preciezere informatie te verkrijgen”, aldus de bron.
Parochies verwoest
Bisschop Juliasse Sandramo, die eind mei werd geïnstalleerd, roept de wereld op om de benarde situatie van de Mozambikanen niet te vergeten. “Cabo Delgado kampt nog steeds met een probleem qua terrorisme en heeft de aanwezigheid van de hele wereld nodig, zowel met humanitaire hulp als bij het zoeken naar wereldwijde oplossingen waardoor Mozambique stabiliteit, vrede en vooruitgang kan vinden”, zegt de bisschop in gesprek met Kerk in Nood.
“We hebben parochies die praktisch verwoest zijn, priesters die in moeilijke situaties leven omdat ze hun missies met lege handen hebben moeten verlaten; kinderen, ouderen en anderen verkeren in grote nood, en dat kunnen we niet alleen aan.” Op sommige plaatsen hebben missionarissen het advies gekregen zich terug te trekken in veiliger gebieden. “Ik vraag de wereld om Cabo Delgado alsjeblieft niet te vergeten”, voegt hij eraan toe.
Waardering voor hulp ACN
Mozambique is overwegend christelijk, behalve in het noorden van het land waar moslims in de meerderheid zijn. Een groot deel van de intern ontheemden is niet-christelijk. Maar zelfs in die minderheid is de Kerk een baken van hulp en stabiliteit geweest voor allen die door het geweld in de noordelijke regio’s zijn getroffen. “Parochies en religieuze gemeenschappen blijven plaatsen van hulpverlening. Ze zijn aanwezig wanneer mensen aankomen, ze verwelkomen hen, bieden voedsel, onderdak, geestelijke bijstand en psychosociale ondersteuning”, aldus de bisschop.
De nieuwe bisschop van Pemba toont zijn waardering voor Kerk in Nood (ACN), die de situatie nauwgezet volgt en steun biedt, zowel door informatie over de crisis te verspreiden als door directe hulp te bieden. Sprekend over de goedkeuring van nieuwe hulp voor vluchtelingen, voegt hij eraan toe: “Ook al heeft het militaire ingrijpen enige hoop gewekt op terugkeer van de mensen naar hun plaatsen van herkomst, toch blijft dat een zeer verre realiteit”.
“Kerk in Nood is een zeer goede vriend van Cabo Delgado, Mozambique en Afrika. Zij heeft zoveel gedaan om te helpen. Dankzij die hulp hebben wij als Kerk ook ons werk kunnen doen, dichter bij onze kudde kunnen staan en een instrument van evangelisatie kunnen zijn. Ik wil iedereen bedanken die meewerkt zodat Kerk in Nood hulpbehoevenden over de hele wereld kan helpen. En moge God haar weldoeners zegenen!”
Kerk in Nood heeft vooral geholpen met pastorale, materiële en psychosociale hulpprojecten voor degenen die hun huizen hebben moeten ontvluchten. Met donaties van vele weldoeners zijn ook bouwmaterialen aangeschaft om mensen te herhuisvesten en gemeenschapscentra te bouwen en voertuigen gefinancierd voor missionarissen die met de ontheemden werken.
