Ouders vermoord door Taliban: Ehsani vluchtte uit Afghanistan

vrijdag, 17 september 2021
Nieuws
Ali Ehsani is nu 38 jaar oud en advocaat van beroep. Na een zeer lange en moeilijke reis kwam hij op 13-jarige leeftijd in Italië aan. Hij was helemaal alleen. Ehsani was uit Afghanistan gevlucht nadat zijn christelijke ouders omwille van hun geloof waren vermoord. Zijn enige broer stierf onderweg. In Afghanistan had hij zijn geloof in absolute geheimhouding beleefd. Raquel Martín van Kerk in Nood (ACN) interviewde deze christelijke Afghaan, wiens leven is gevormd door het streven Christus te volgen en daarvoor vervolgd te worden.
ACN-20210915-116652

Als kind beschouwde hij zichzelf als “normaal” en niet anders dan de rest van zijn vrienden, die allemaal opgroeiden in Moslim gezinnen. Maar dit was niet het geval. Hoewel hij zich er niet van bewust was, was Ali een Christen. Zijn ouders spraken nooit openlijk over hun geloof omdat ze bang waren dat hij hen onbedoeld zou verraden. Hij herinnert zich hoe zijn moeder thuis altijd een vrije plaats aan tafel reserveerde voor het geval er iemand in nood langskwam die om iets te eten vroeg.

Hoe ontdekte je dat je familie christelijk was?
Toen ik 8 jaar oud was, ging ik naar school en mijn klasgenoten vroegen me waarom mijn vader niet naar de moskee ging om te bidden. Ik ging naar huis en vroeg het aan mijn vader en hij zei: “Wie zei dat?” Mijn vader drukte me op het hart dat ik niemand mocht vertellen dat we Christenen waren. Mijn vader legde uit dat Christenen naar de kerk gingen. Hij liet het er echter bij zitten, omdat hij bang was dat ik naar buiten zou gaan en over ons geloof zou praten en dat de mensen het over ons te weten zouden komen.

Wat gebeurde er toen?
Mensen ontdekten uiteindelijk dat we Christenen waren. Op een dag kwam ik thuis van school en ontdekte ik dat de Taliban ons huis had verwoest en mijn ouders had vermoord. Mijn broer en ik werden gedwongen Afghanistan te ontvluchten. Hij was 16 en ik was 8. De reis duurde vijf jaar. Ik beschreef onze odyssee in mijn boek Vanavond kijken we naar de sterren. Het was een schrijnende reis die ons door Afghanistan, Pakistan, Iran, Turkije en Griekenland voerde, tot we Italië bereikten. Mijn broer stierf onderweg.

Samen met zijn broer, nam Ehsani een boot om de kust van Griekenland te bereiken. Zijn broer Mohammed overleefde de tocht niet. Ali redde zichzelf door zich vast te grijpen aan een jerrycan met benzine. Op dat moment, vertelde hij Kerk in NOod, dacht hij: “Als Jezus bestaat, zal Hij mij redden van de verdrinkingsdood.” Hij was helemaal alleen op 11-jarige leeftijd. Toen hij in Italië aankwam, wist hij precies wat hij wilde doen: hij zou rechten gaan studeren om de zwakken te kunnen verdedigen en mensen te helpen die net zoveel hadden geleden als hijzelf.

Hij is zijn Afghaanse wortels nooit vergeten. Hij nam contact op met een christelijke familie die in het geheim hun geloof beleefden in zijn vaderland en steunde hen in hun geloof.

Hoe leefden zij hun geloof in het geheim?
Ik leerde deze familie kennen via een vriend en we spraken elkaar vaak. Ik stuurde hen video's van de heilige Mis of streamde de diensten live op mijn mobiele telefoon. Het was ingewikkeld voor hen omdat ze nog nooit de Mis hadden bijgewoond. Maar toen ze de video's zagen, waren ze zo diep geraakt dat ze huilden... ook al begrepen ze niet wat er gezegd werd vanwege de taalbarrière.

Maar ze werden ontdekt door de Taliban...
Terwijl ze naar een van de uitzendingen van de Heilige Mis keken, hadden ze de televisie harder gezet, zodat de hele familie het kon horen. Hierdoor ontdekte een buurman dat ze Christenen waren en verraadde hen.

Wat gebeurde er met hen?
De vader werd gearresteerd en dat was het laatste wat ze ooit van hem hoorden. Het gezin was gedwongen te vluchten en verborg zich in een soort bunker, waarbij ze een bewaker betaalden om hen te beschermen. Dankzij de Italiaanse en Vaticaanse autoriteiten konden we hen het land uit krijgen. Ze wonen nu in Italië.

Wat heeft de familie gedaan tijdens hun eerste dagen in vrijheid?
De eerste keer dat ze de Mis konden bijwonen, waren ze zo overweldigd dat ze alleen maar konden huilen. Het was zo ontroerend om de vrijheid te hebben om openlijk voor hun geloof uit te komen. En ze zeiden: “Na zovele jaren als geheime Christenen in het duister te hebben geleefd, is het als herboren worden.”

Toen de familie vluchtte voor hun leven, namen ze niets met zich mee. Een van de zonen droeg een hemd in typisch Afghaanse stijl, dat hij dagenlang niet uitdeed tot hij in Italië aankwam. Dit hemd werd aan paus Franciscus cadeau gedaan door een journalist die hem vergezelde op de vlucht van Hongarije naar Slowakije.

Er zijn geen sporen van pijn op het gezicht van Ali en hij glimlacht. Omdat hij niet wist of zijn ouders hem in zijn geboorteland hadden gedoopt, besloot hij het sacrament te ontvangen in de Basiliek van Sint-Jan Lateranen in Rome. Aan het eind van het interview vroeg hij Kerk in Nood om gebeden voor de wereldvrede.

Klik hier voor meer informatie over de situatie van Christenen in Afghanistan het Rapport Godsdienstvrijheid Wereldwijd 2021.