“Robert Schumann en Adenauer zijn onze grote voorbeelden omdat zij na de tweede wereldoorlog het initiatief namen tot een proces van verzoening. Presidenten gaan en komen maar naties blijven bestaan”, zei hij. Verzoening is dus een belangrijk doel voor de mensen in de Oekraïne. Hij waarschuwt voor haat en citeerde een priester die in juli 2014 ontvoerd werd en na 2 dagen weer werd vrijgelaten: “We moeten aan onszelf werken op het spirituele vlak zodat we, nadat we zijn vrijgelaten uit een echte gevangenis of verlost zijn van een reëel conflict, niet belanden in een gevangenis van haat in ons binnenste.”
Het ideaal van de grootaartsbisschop is een kerk in dienst van de naaste. “Ik heb af en toe de indruk dat de hele wereld veranderd is in één groot veldhospitaal. De behoefte aan troost en steun is enorm, in het bijzonder voor getraumatiseerde mensen en kinderen. We trainen zelfs priesters om posttraumatische stress syndromen op te sporen en de betrokkenen bij te staan.”
Hij onderstreept het belang van samenwerking met andere kerken. “Meer dan 5000 ontheemden hebben vlakbij het Russisch-Orthodoxe klooster in Sviatohirsk een onderkomen gevonden. De katholieke kerk helpt hen in hun behoeften te voorzien. In de afgelopen zes maanden heeft Caritas vijf nieuwe kantoren geopend in Oekraïne. Zij is daarmee qua grootte de tweede hulporganisatie in de regio, na het Rode Kruis.” Volgens Chevchuk verzuimt Caritas zijn andere verplichtingen op andere terreinen niet. “Door gewapende conflicten moeten we andere hulpbehoevenden niet vergeten, zoals b.v. jonge mensen, zieken en in het bijzonder drugverslaafden of gevangenen.”
Ook is de grootaartsbisschop bijzonder verheugd over het eeuwfeest van het martelaarschap van de Heilige Boris en de Heilige Gleb, dat de Katholieken samen gelovigen uit de Russisch-Orthodoxe kerk zal vieren. “Voor ons als christenen is het een mogelijkheid om deze twee broers te eren, die in de voetsporen van het lijden van Christus zijn getreden en weigerden het zwaard op te nemen tegen de medemens. Hun geschiedenis heeft een symboolfunctie voor de toekomst.”
Hij bedankt Kerk in Nood voor de snelheid waarmee deze het afgelopen jaar de verzoeken om hulp heeft gehonoreerd en onderstreepte de vriendschap die door de jaren heen is ontstaan. “Ik heb zelf als seminarist tijdens mijn studie in Rome al steun ontvangen van Kerk in Nood, dus ik ervaar de liefde en steun van medewerkers en donoren van Kerk in Nood al vele jaren. De organisatie is een belangrijk instrument in onze strijd om de vijandelijkheden het hoofd te bieden.
In 2014 steunde Kerk in Nood 394 projecten in de Oekraïne met een totale bijdrage van € 5.124.211. Bij 131 van deze projecten ging het om de bouw van kerken, kloosters en pastorale centra. En nog is er veel steun nodig in de wederopbouw van de Grieks-Katholieke kerk, die tijdens het communistisch bewind bijna volledig verdween. Natuurlijk is niet alleen geïnvesteerd in steen en cement. Kerk in Nood steunt ook apostolische en contemplatieve religieuzen in levensonderhoud en scholing, vervoersmiddelen. De stichting helpt iedere seminaristen om hun roeping te kunnen volgen.
