De Rehmatul-lil-Alameen Autoriteit (RAA), ‘Barmhartigheid voor alle werelden’ – een zinsnede uit de Koran, moet met name toezicht houden op de leerprogramma’s van scholen, islamitisch onderzoek aan universiteiten te bevorderen en de verspreiding van vulgaire en godslasterlijke inhoud op de sociale media een halt toe te roepen. Maar Sabir Michael, een lekendominicaan, vergelijkt de stap met het islamiseringsprogramma in de jaren tachtig onder de militaire heerser Zia-ul-Haq. Destijds werden popmuziek, amusement, dansen en reclame verboden die als obsceen werden beschouwd. In gesprek met Kerk in Nood (ACN) sluit Sabir Michael, die sinds 2013 doceert aan de Universiteit van Karachi, zich aan bij andere critici. Hij is bezorgd dat de RAA de invloed van extremistische islamitische predikers zal versterken en de rechten van vrouwen en religieuze minderheden zal bedreigen.
Politieke stunt
“Het is een politieke stunt, naar mijn mening. De Raad voor Islamitische Ideologie heeft al genoeg bevoegdheden en heeft onlangs het langverwachte wetsvoorstel tegen gedwongen bekeringen verworpen. Het is ook een doublure van een bestaand ministerie van Religieuze Zaken. Premier Imran Khan probeert alleen maar te laten zien dat hij waakzaam is temidden van de snel stijgende inflatie. Volgens de Economist is Pakistan het land met het op drie na hoogste inflatiecijfer ter wereld. De dodelijke protesten van de radicale islamistische partij Tehreek-e-Labbaik Pakistan (TLP) verhogen de druk op de regering.”
Geen voorstander democratie
“De premier wil dat de RAA een intellectueel antwoord formuleert op godslasterlijke daden in het Westen. Een perfecte reactie zou zijn om mensen te ontmoedigen het recht in eigen hand te nemen en anderen te straffen zonder eerlijk proces. De partijgenoten van de premier voeren campagne voor een zogenaamd islamitisch presidentieel systeem waarin de Opperste Leider de absolute macht zal hebben. De premier is geen voorstander van democratie en neemt besluiten zonder enig debat in het parlement. In die context is het gemakkelijker om mensen in naam van de godsdienst te overtuigen. Hij gebruikt religie om politieke redenen. Een dag na de verhoging van de benzineprijs drong Khan er bij de natie op aan om de geboortedag van de profeet Mohammed op een ongekende manier te vieren. Het was een politieke gimmick.”
Oude wijn in nieuwe zakken
“De structurele problemen van extremisme, armoede, economische ongelijkheid, toenemende klasse en verschillen worden niet aangepakt. Zijn acties zijn kunstmatig en tijdelijk. RAA zal toezicht houden op cursussen over Seerat-e-Nabi (het leven van de Profeet) op scholen, maar het wordt al onderwezen tot aan het afstuderen. Seerat-cursussen werden in 1975-76 aan alle openbare universiteiten van het land gegeven. RAA is slechts een herhaling – oude wijn in nieuwe zakken. Ook het Ministerie van Informatie en Omroep ziet reeds toe op de inhoud van de media. Het nieuwe religieuze orgaan zal alleen de salarissen van sommige mensen vergemakkelijken.”
Overwegend extremistisch
“Vandaag is Pakistan geïsoleerd door de islamisering en het gebrek aan respect voor de mensenrechten. Toeristen zijn uit onze straten verdwenen. Religieuze minderheden kunnen geen erediensten houden zonder veiligheidsmaatregelen. Scholen en hotels zijn veranderd in forten. Niet-islamitische ouders verbieden hun schoolgaande kinderen zich in te laten met religieuze discussies. Zelfs veel universiteitsstudenten, die beweren seculier te zijn, zijn activisten van de TLP in hart en nieren. Alleen de handhaving van de Shariah, de straffen van de Islamitische wet, kunnen hun ogen openen. De jeugd van vandaag is overwegend extremistisch. TLP slogans staan trots op straatwinkels. En de RAA zal de zaken nog erger maken.”
Eis om ‘liefde voor allen’
“Met dit nieuwe orgaan bevordert de staat één godsdienst en ontkent andere. Deze voorkeursbehandeling van de Islam is een bedreiging. Artikel 25 van de grondwet garandeert de gelijkheid van alle burgers zonder enige discriminatie. Artikel 20 van de Pakistaanse grondwet garandeert de vrijheid van iedere burger om zijn of haar godsdienst te belijden, te praktiseren en uit te dragen. Als gelijkberechtigde belastingbetalers eisen Christenen een alternatieve ‘liefde voor allen’ of ‘heb uw naaste lief’ autoriteit.”
