Moeder Marie-Catherine Persévérance Kingbo, een katholieke zuster, werd in 1953 geboren in Guinguinéo in Senegal. Ze bracht bijna 15 jaar door in Niger, een islamitisch land en een van de armste ter wereld. Tijdens een interview met Kerk in Nood enkele jaren geleden, zei ze: “Ik hoorde de roep van God om alles achter te laten en de armen te dienen.” In Maradi, in het zuiden van Niger, stichtte ze de “Fraternité des Servantes du Christ”, de Broederschap van de Dienaren van Christus, een orde die sociaal en liefdadigheidswerk doet. Voor de oprichting van haar eigen congregatie was Marie-Catherine zuster in een van de eerste Afrikaanse vrouwelijke congregaties, de “Filles du Saint Coeur de Marie”, de dochters van het Heilig Hart van Maria. Daar hoorde zij de roep om haar leven aan de armen te wijden. Via onderwijs en opleiding opent de religieuze gemeenschap perspectieven op een nieuw leven voor kinderen, jongeren en hun ouders.
Voedingscentrum
De bisschop van Maradi, Ambroise Ouédraogo, vroeg haar om het toen nog jonge bisdom te helpen. De communiteit werkt er sinds oktober 2006. Samen met een andere zuster ontfermde Moeder Marie-Catherine zich aanvankelijk over zes of zeven dorpen. Vandaag de dag bezoeken zusters van de orde tot wel 120 dorpen. Ze leiden een school in Tibiri en een voedingscentrum in Dan Bako. “Wekelijks komen er 500 tot 600 moeders met hun kinderen; velen zijn ondervoed. Elk jaar voeden we ongeveer 23.000 mensen,” legde Moeder Marie-Catherine uit aan Kerk in Nood tijdens een van haar talrijke bezoeken aan het hoofdkwartier.
Kindhuwelijken
Niger wordt gedomineerd door de Islam, de levenswijze is uiterst traditioneel, en het aantal Christenen is verwaarloosbaar (0,5%). De plaatselijke bevolking, de dorpsoudsten, de imams en de plattelandsbevolking tonen echter vertrouwen in de zusters en bedanken hen vaak met zinnen als: “We zien God in wat jullie doen” of “Jullie tonen ons liefde.” Het grootste probleem in Maradi, naast de ondervoeding, is de wijdverbreide gewoonte om meisjes van nog geen tien jaar oud uit te huwelijken. De zusters, die sinds 2010 op verschillende manieren worden gesteund door Kerk in Nood, spreken met de ouders over de gevolgen hiervan. Ze slagen er steeds vaker in om ouders over te halen hun dochters naar school te sturen. Omdat de lessen meestal in eenvoudige strohutten worden gegeven, hebben dorpsoudsten de zusters ook al om scholen gevraagd.
Pandemie
Vorig jaar schreef Moeder Marie Catherine een brief aan Kerk in Nood om de dramatische gevolgen van de gezondheidscrisis voor hun missies uit te leggen. Ze sloot het bericht af met dit gebed: “Moge de kracht van de Verrezen Heer deze pandemie, die de hele mensheid verontrust, uitroeien. En moge de Heilige Geest de harten leiden naar meer menselijkheid, gerechtigheid en vrede.”
Sinds haar komst naar Maradi in 2006 heeft zuster Marie-Catherine geen moment rust genomen en heeft ze de liefde van de Heer door haar werk geopenbaard. Nu vraagt de Heer haar om te stoppen met haar werk op aarde. Zij zal het werk om de gemeenschap te leiden vanuit de hemel vervullen. Moge haar ziel rusten in vrede.
