Het apostolische vicariaat van Gambella ligt in het uiterste Westen van Ethiopië, op de grens met Zuid-Soedan. Het is een onderontwikkeld gebied waar veel armoede is. De meeste mensen hangen er nog de traditionele heidense godsdiensten aan, en velen hebben tot nu toe nog nooit gehoord van Jezus Christus. Maar ondanks dat heten zij de Katholieke Kerk welkom en vaak zeggen mensen letterlijk tegen de priesters: "Als de Katholieke Kerk komt, wordt alles vruchtbaar. Waar de Kerk is, is water. De regering geeft ons slecht water, maar de Kerk brengt ons goed water. Wij houden van jullie God; kom alsjeblieft ook naar ons!" In feite brengt de Kerk niet alleen water maar ook korenmolens, kindercrèches, steun voor landbouwontwikkeling en nog veel meer. Maar in de eerste plaats brengt zij de Blijde Boodschap van het Evangelie en probeert zij de boodschap van vrede en verzoening van het Evangelie te verspreiden onder de verschillende stammen – want steeds weer zijn er nieuwe hevige vetes, met name tussen de stammen die het land bebouwen en de nomadische stammen met hun grazend vee. Het vee eet de gewassen van de boeren op, maar de boeren nemen de grasweiden van de veeboeren af. "Het lijkt wel op de vete tussen Kaïn en Abel in de Bijbel", zegt Bisschop Angelo Moreschi. Steeds weer vallen er dodelijk slachtoffers door deze vetes. De Kerk wil deze strijdende stammen leren dat er andere oplossingen zijn voor deze conflicten dan alleen de wet van het geweer.
Een van de jongste parochies is Bonga; de Kerk is daar werkelijk met niets begonnen. Er was geen kerk en geen enkele voorziening die voor het leven van een parochie standaard zijn. Nu heeft de parochie vier externe locaties, en de parochiepriester Markos Melkamu – die geen eigen huis heeft en daarom in de stad Gambella moet wonen – maakt driemaal per week een reis van 112 km om de gelovigen in al deze plaatsen te bezoeken.
Een van de externe locaties heet Carmi. De geïmproviseerde kerk die de mensen zelf hebben gebouwd, is niet meer dan een schuilhut van takken en planken. Mgr Moreschi, die oorspronkelijk uit Italië komt, werkt al 30 jaar in Ethiopië. Hij herinnert zich hoe een soortgelijke kapel kortgeleden door een krachtige wind werd opgepakt en door de wind een kilometer ver werd meegesleept.
Ondanks de geïmproviseerde staat van de kapel bidden de mensen hier met veel devotie, en ook de kinderen. Op het altaar dat ook alleen maar gemaakt is van wat takken, ligt het voedsel voor hun zielen – in de vorm van een versleten exemplaar van onze eigen Kerk in Nood-Kinderbijbel. De catechist moet steeds weer de verhalen aan de kinderen voorlezen; zij krijgen er geen genoeg van. Zo, via de Kinderbijbel, wordt de Blijde Boodschap gegoten in de harten van deze kinderen, wier ogen beginnen te schitteren als ze horen vertellen over Jezus.
"Het is een grote uitdaging om vertrouwen op te bouwen tussen mensen die verschillende talen spreken en verschillende tradities volgen", zo legt de parochiepriester Markos Melkamu uit. "Wij proberen hun te leren dat het geloof iets veel groters is en veel meer omvat dan het individu of diens familie of stam, en alle grenzen tussen volkeren, talen en culturen overstijgt. Wij proberen de mensen aan te moedigen zich te openen voor anderen en zichzelf niet af te sluiten. Ze mogen de taal niet als een excuus gebruiken om zich van anderen af te scheiden. Wij leren hun dat we God moeten aanbidden in onze harten."
"Kerk in Nood" steunt hen met een bedrag van €20.000, zodat de mensen in Carmi en het gebied er omheen een stevige en permanente kapel kunnen krijgen die niet bij de eerstvolgende windvlaag wordt weggeblazen.
Dit project is een voorbeeld van het werk dat "Kerk in Nood" doet. Tenzij u anders aangeeft, wordt uw gift aan dit of een ander soortgelijk project besteed, dat overeenstemt met de pastorale prioriteiten van "Kerk in Nood".
Projectcode: 118-01-19
