Door Filipe d’Avillez.
Waar bent u op dit moment?
Een paar dagen geleden was ik in Kiev, maar toen besloten we te verhuizen naar een andere, veiligere plek, waar ons team kan samenkomen. Nu zijn we in de buurt van de Ivano-Frankivsk regio, in het westen. We zullen van hieruit werken.
Hoe was het leven in Kiev toen jullie vertrokken?
Het was een zeer gecompliceerde situatie. Dat was een van de redenen waarom we besloten te verhuizen. Het gevaar kwam niet zozeer van bommen. Het moeilijkste was te bedenken wat er zou gebeuren als de communicatie, internet of elektriciteit zou uitvallen, want we hadden al een paar problemen gehad met de internetverbinding en met het gebrek aan voedsel in de supermarkten.
In Kiev zorgden we voor 27 kinderen en moeders, die we hebben kunnen overbrengen naar de grens met Polen. Uiteindelijk waren we nog maar met z’n vieren. Toen ik besefte dat mijn aanwezigheid in Kiev niet langer nodig was, ben ik vertrokken en naar mijn moeder in Zhytomyr gereden. Normaal gesproken zou dat vanuit Kiev ongeveer twee uur rijden zijn geweest. Maar via binnenwegen door de kleine steden duurde het ongeveer negen uur. Er waren veel wegversperringen en soldaten. Uiteindelijk slaagde ik erin haar op te pikken en de volgende dag vertrokken we, met één lid van onze staf, plus een moeder met twee kinderen, en we verhuisden naar Ivano-Frankivsk.
Geef aan mensen in Oekraïne via de actiepagina van Kerk in Nood
Is het nog steeds mogelijk om noodhulp in de hoofdstad te krijgen?
Het treinsysteem werkt nog steeds goed. We kunnen mensen met de trein evacueren en ze in Lviv hulp bieden, en we kunnen ook in Kiev hulp bieden. We hebben een paar opslagplaatsen in Kiev die we gebruiken, en onze vrijwilligers verdelen voedsel onder de mensen.
Bij grotere groepen mensen kunnen we gewoon onze bus gebruiken en voedsel bij hen afleveren. Wel hebben we problemen gehad met het bereiken van mensen die meer verspreid leven en die thuis zijn gebleven. Er zijn slechts twee bruggen open tussen de oost- en westkant van Kiev, en duurt drie of vier uur om over te steken. Dit is een logistiek probleem. Maar we proberen een systeem op te zetten waarbij we de ene dag aan de ene kant distribueren, en de volgende dag aan de andere kant. We moeten heel flexibel zijn, want elke dag verandert de situatie.
Aanvankelijk richtten we ons meer op humanitaire hulp, zoals de distributie van voedsel, medicijnen en hygiëneproducten, maar nu moeten we ons richten op evacuatie, omdat we telefoontjes krijgen van mensen op treinstations, in de metro, in schuilkelders of op andere plaatsen. We moeten hen logistiek ondersteunen door te kijken waar we hen naartoe kunnen evacueren, en dat proberen we in de volgende fase te doen.
Hoe zit het met de gebieden in Oekraïne die al bezet zijn door Russische troepen? Heeft u daar toegang toe?
We wachten tot ze de humanitaire corridor openen om de mensen in Marioepol te helpen, en we staan in verbinding met het Rode Kruis. We echter kunnen de veiligheidskwestie, die voor ons een probleem is, niet garanderen. Het banksysteem werkt nog steeds, dus op dit moment proberen we samen te werken met de lokale eenheden van Caritas Spes en hen te steunen door geld over te maken, zodat ze dingen kunnen kopen zoals voedsel en medicijnen. We zullen proberen hen te steunen met humanitaire hulp, maar op dit moment is dat moeilijk.
We hebben veel beelden gezien van gezinnen die worden verdeeld omdat vrouwen en kinderen worden geëvacueerd en de mannen achterblijven om te vechten. Krijgen de mannen die in Oekraïne zijn gebleven enige vorm van psychologische hulp? Hoe zit het met degenen die vertrekken?
Dat is echt heel belangrijk, maar op dit moment zijn we daar nog niet klaar voor. Op dit moment moeten we mensen evacueren, hen helpen met voedsel, veiligheid en medicijnen, en hen ook beschermen aan de grens, want veel mensen nodigen vrouwen uit in hun huizen, maar we moeten 100% zeker zijn van hun veiligheid en er rekening mee houden dat sommigen secundaire bedoelingen kunnen hebben. Dus we hebben een soort bescherming nodig tegen verschillende soorten geweld. De volgende stap zal psychologische hulp zijn.
Geef aan mensen in Oekraïne via de actiepagina van Kerk in Nood
We hebben veel voorbeelden gezien van priesters en zusters die achterbleven om mensen te helpen. Hoe belangrijk is geestelijke steun in een tijd als deze?
Het dient ook als psychologische steun. Toen we in Kiev waren, met die groep van 27 mensen, kon ik zien hoe belangrijk gebed voor hen is. Toen de bombardementen begonnen, gingen ze naar de schuilkelder en het eerste wat ze deden was samen bidden. Het was de enige vorm van steun die ze hadden. Door bij hen te zijn, als priesters, probeerden we te spreken over God, over spiritualiteit, en openden we onze Kerk.
Dit is ook een vorm van oecumenische verrijking, want de Latijns-Katholieke Kerk in Oekraïne is een zeer kleine groep, we vormen slechts 1% van de bevolking. Maar we hebben mensen in ons huis uitgenodigd, zonder te vragen naar hun denominatie. In het centrum waar we nu zijn, zijn er ongeveer 300 vrouwen en kinderen, en sommigen van hen zijn protestants, maar zij vroegen of zij aan de H. Mis mochten deelnemen. Als priester zei ik: geen probleem, we staan open. Voor mij is het belangrijk dat ik kan dienen als priester, en het is mijn plicht hen te steunen door mijn dienst en de roeping die God mij gegeven heeft.
Meehelpen?
Na het uitbreken van de oorlog in Oekraïne heeft Kerk in Nood internationaal een pakket van een miljoen euro noodhulp goedgekeurd. Het pakket wordt gebruikt om priesters en religieuzen te helpen die werken in parochies, weeshuizen en bejaardentehuizen, en allen die in het hele land vluchtelingen helpen. Helpt u mee? Geef uw donatie via onze actiesite voor Oekraïne en help mensen in Oekraïne nu zij de steun van de Kerk het meest nodig hebben!
