Het is een jaar van terreur en lijden geweest, dat de betrekkelijke rust in dit Aziatische land heeft verstoord. De reactie van de militaire leiding op de massademonstraties tegen haar machtsmisbruik is meedogenloos en wreed geweest. In de maanden na de staatsgreep keek de wereld geschokt en schijnbaar machteloos toe hoe Myanmar afgleed naar geweld.
Tot de regio’s die het meest te lijden hebben onder dit conflict behoren de Chin-, Kayah- en Karen-staten, waar het leger het opneemt tegen milities, in gebieden die gekenmerkt worden door een geschiedenis van etnisch geïnspireerde conflicten. Sinds half december, toen het einde van het regenseizoen de verplaatsingen vergemakkelijkte, zijn de aanvallen opnieuw geïntensiveerd, vooral in het zuidoosten. Deze staten omvatten omvangrijke christelijke bevolkingsgroepen, een feit waarover Kerk in Nood zich in het bijzonder zorgen maakt.
Tenminste 14 parochies verlaten
Hoewel de communicatie zeer moeilijk blijft, heeft Kerk in Nood vernomen dat ten minste 14 parochies in de staat Kayah zijn verlaten. Veel priesters en leden van religieuze ordes zijn met hun volk meegegaan en hebben hun toevlucht gezocht in de jungle of in afgelegen dorpen. Anderen blijven achter in bijna verlaten dorpen. In de afgelopen weken was Loikaw, de hoofdstad van de deelstaat Kayah, een van de belangrijkste doelwitten van de aanvallen van het leger. Onder de duizenden vluchtelingen uit de omliggende gebieden waren ook 300 binnenlandse ontheemden die hun toevlucht hebben gezocht op het terrein van de kathedraal. De meesten van hen zijn bejaarden, vrouwen, gehandicapten en kinderen die nergens heen konden, of de middelen hadden om te vluchten.
Het bloedbad van Kerstmis waarbij ten minste 35 onschuldige burgers werden gedood, verbrand en verminkt in het dorp Mo So in de deelstaat Kayah, was een verschrikkelijke en hartverscheurende gruweldaad. Door luchtaanvallen in de staat Karen zijn duizenden mensen gedwongen de grens over te vluchten naar Thailand. Myanmar is een land in oorlog.
Kerk zorgt voor ontheemden
Nu de gevechten verhevigen, staat de Kerk voor een taak waarmee zij helaas vertrouwd is vanwege de conflicten die Myanmar in het verleden hebben geteisterd: het verzorgen van het steeds grotere aantal intern ontheemden op kerkterreinen, in de jungle of in kampen. Zoals altijd krijgen alle slachtoffers steun, ongeacht hun geloof. Vrijwilligers delen voedsel en andere noodhulp uit aan de mensen in nood.
In situaties als deze hongeren en dorsten mensen naar meer dan voedsel en water. Ze hebben ook geestelijke steun nodig. Ondanks de moeilijkheden zijn onze broeders en zusters in Myanmar niet opgehouden hun geloof te belijden, integendeel, wij weten dat de H. Mis en de communie, die soms van deur tot deur worden uitgedeeld, een “grote troost” blijven voor de gelovigen. Men kan zich de opluchting van de gezinnen alleen maar voorstellen wanneer zij in plaats van gewapende militairen hun deuren openen om een priester aan te treffen die, als een Goede Herder, zijn eigen leven riskeert om zijn gelovigen te bezoeken.
Gebedsdag
Met deze gebedsdag wil Kerk in Nood de doden gedenken en voorbede doen voor de onschuldige burgerbevolking, in het bijzonder voor binnenlandse ontheemden waaronder kinderen, vrouwen, ouderen en zieken in de getroffen gebieden, ongeacht etniciteit en geloof. Laten we bidden voor al deze duizenden die onderweg zijn en van wie velen het risico lopen te verhongeren. Ook roept Kerk in Nood op tot gebed voor alle priesters, religieuzen en catechisten die de gelovigen vergezellen tijdens hun vlucht voor levensbedreigende gevaren, om pastorale begeleiding en sacramentele ondersteuning te bieden. Wij vragen God hen allen te ondersteunen om hun missie van liefde en opoffering voor de mensen, ongeacht geloof, ras en plaats, voort te zetten.
Ruim 400.000 ontheemden
Volgens de UNHCR bedroeg het officiële aantal ontheemden als gevolg van gewapende conflicten en onrust sinds 1 februari 2021 in Myanmar op 17 januari 2022 maar liefst 405.700. De Verenigde Naties schatten dat het aantal Birmezen dat in armoede dreigt te vervallen in de loop van 2022 zal stijgen tot 25 miljoen, van wie er naar verwachting 14,4 miljoen humanitaire hulp nodig zullen hebben.
Laten we, een jaar na de militaire staatsgreep in Myanmar, God bidden om de harten te bewegen van degenen die de toegang tot noodlijdende en in eigen land ontheemde bevolkingsgroepen kunnen vergemakkelijken, om hun elementaire humanitaire hulp te verlenen. Laten we ook bidden voor het respect voor het leven en voor de onschendbaarheid van het toevluchtsoord in gebedshuizen, ziekenhuizen en scholen.
De bisschoppen van Myanmar hebben – individueel, collectief of met vertegenwoordigers van andere geloofsovertuigingen – herhaaldelijk opgeroepen tot beëindiging van het geweld en tot hervatting van de dialoog. Zij hebben vooral opgeroepen tot gebed. Vanaf het begin zijn het volk en de Kerk van Myanmar vergezeld geweest van het medeleven en gebed van de universele Kerk. Tijdens zijn Urbi et Orbi zegen, op eerste Kerstdag, heeft de Heilige Vader opnieuw gevraagd om gebed voor Myanmar.
Kerk in Nood sluit zich aan bij dit verzoek en vraagt haar weldoeners om op de dag van de eerste verjaardag van de staatsgreep, op 1 februari, hun stemmen te bundelen in gebed voor deze intentie. Vrede is wat dit land, dat in zijn geschiedenis zoveel leed heeft moeten doorstaan, het meest nodig heeft.
