Kerk in Nood heeft in Libanon in samenwerking met diverse organisaties de hulp aan door de explosie getroffen gezinnen opgevoerd. Samen met de Catholic Near East Welfare Association (CNEWA), de Pontifical Mission en Caritas Libanon en hun netwerken van projectpartners biedt de pauselijke stichting voedselpakketten aan 5.880 gezinnen die leven in het gebied van Gemmayze in Beiroet tot Dbayeh op de berg Libanon.

“De explosie heeft ons geschokt”, vertelt zuster Rita Khoury van de Daughters of Charity, een van de congregaties die door het project worden gesteund. De zusters hebben sinds 1959 een kliniek voor de bescherming van moeders en kinderen in de kuststad Achrafieh, Beiroet, in de arme buitenwijk van Karm el Zeitou , waar ze basiszorg en medische diensten leveren.

Zuster Rita en een groep medewerkers en vrijwilligers lopen sinds de explosie door de smalle straten van de dichtbevolkt wijk Karm el Zeitoun. Ze proberen de noden te beoordelen en mensen waar mogelijk te helpen. “De huizen van onze medewerkers en veel bewoners die in het gebied leven, zijn beschadigd. Ook de vijf centra van onze congregatie, waaronder twee  scholen in Achrafieh, zijn zwaar beschadigd. Helaas hebben we bij de explosie een zuster verloren.”

Ashrafieh is een van de oudste wijken van Beiroet met duizenden oude gebouwen. Op slechts 2 kilometer afstand van de haven van Beiroet werden de gebouwen beschadigd, ramen en deuren verbrijzelde en meubels en apparatuur vernield. Ten noorden van Ashrafieh liggen ook twee arme en dichtbevolkte wijken die hun aandeel in de schade hebben gehad – Bourj Hammoud en Nabaa, waar achtergestelde Libanezen, kwetsbare vluchtelingen en gemarginaliseerde migrantenarbeiders leven. Twee aan de kerk gerelateerde klinieken die Kerk in Nood ondersteunt en die normaal gesproken al medische en sociale hulp bieden aan meer dan 7.000 hulpbehoevenden, zullen er nu de noodhulp distribueren.

“Het centrum is zwaar beschadigd. Mijn kantoor is volledig vernield. Er zijn 25 ramen, 15 deuren, een vals plafond, verschillende laptops en een kopieermachine gesneuveld”, vertelt Serop Ohanian, directeur van het Karagheusische sociaal-medische centrum in een interview met Kerk in Nood. “Godzijdank dat de explosie om 18 uur plaatsvond! Als het 3 uur eerder was gebeurd, zouden onze patiënten, mijn personeel en ik nu dood zijn! We verwelkomden in de ochtend nog 250 patiënten met een team van 50 personeelsleden. Ik kan me niet voorstellen wat de situatie dan zou zijn geweest.”

Ook zuster Marie Justine el Osta van de Maronitische congregatie van de Heilige Familie, directeur van de sociaal-medische centrum Intercommunale, werd verrast door de explosie. “In alle 15 jaar burgeroorlog ben ik nooit getuige geweest van zo’n verwoesting in één oogopslag. Geen enkel huis, geen enkele winkel, geen enkele instelling is gespaard gebleven van schade. Drie van onze medewerkers hebben verwondingen opgelopen terwijl ze in hun huizen waren.”

Vanuit de apotheek van het centrum, gelegen in de arme Nabaa-wijk in Oost-Beiroet, zullen ook voedselpakketten worden gedistribueerd. De wijk heeft gemengde gemeenschappen; Christenen die tijdens de burgeroorlog uit Libanon en andere delen van het land zijn verdreven, maar ook een groot aantal buitenlandse vluchtelingen en arbeiders (Syrisch, Egyptisch, Iraaks, Sri Lankaans, Filippijns, enz.)  De apotheek is getroffen en bijna alle ramen, houten deuren en zelfs stalen deuren zijn beschadigd, maar geld en tijd om te repareren is er niet. “Godzijdank is het weer nu goed, maar over een paar maanden hebben we misschien regen en dan zal het een ramp zijn. Deze mensen hebben dringend steun nodig, want ze kunnen de reparaties niet alleen uitvoeren en zitten zonder werk, geld en voedsel”, aldus zuster Marie Justine.

Waar sommige lokale NGO’s weigeren noodhulp te geven aan niet-moslims, hebben de projectpartners van Kerk in Nood ter plaatse meer dan 70 procent van de hulp verdeeld onder deze achtergestelde Christenen. De rest van de hulp ging naar andere kwetsbare groepen. De voedselhulp is gericht op de gezinnen van dagloners, riksjarijders, schoonmakers en arbeiders in baksteenfabrieken die van de ene op de andere dag hun baan zijn kwijtgeraakt door de lockdown. Deze arme mensen hebben zelden spaargeld om op terug te vallen. Aneel Mushtaq, uitvoerend secretaris van Caritas Pakistan in Faisalabad: “De steun die u bij Kerk in Nood heeft gegeven, heeft mensen van de honger gered. Velen van hen hadden niets meer om hun families mee te voeden. Ze bevonden zich in een zeer beangstigende situatie.”

Naast voedselpakketten heeft Kerk in Nood in het kader van coronahulp ook persoonlijke beschermingsmiddelen gefinancierd voor alle 46 priesters en ruim 100 catechisten in het bisdom Faisalabad. De gezichtsmaskers en ontsmettingsmiddelen maken het voor hen mogelijk om de gelovigen te blijven dienen in deze tijd van grote nood. Ook ontvangen arme kinderen op twintig katholieke scholen in het bisdom Faisalabad studiebeurzen.

In landen in Midden- en Oost-Europa zijn de officiële cijfers voor het aantal geïnfecteerde mensen relatief laag. De werkelijke aantallen zijn echter veel hoger omdat de bevolking er geen toegang heeft tot betrouwbare testmethoden. In Oekraïne is de gezondheidszorg totaal ontoereikend. Patiënten moeten vaak zelf hun eigen medicijnen, verbandmateriaal en medische benodigdheden meebrengen naar het ziekenhuis.

Geestelijke nood
Naast onzekerheid over het Corona-virus kampen mensen in veel delen ook met trauma’s door de nog altijd voortdurende oorlog in het oosten van het land. Priesters blijven er de meest dringende geestelijke noden van de mensen dienen. Ook verzorgen zij uitvaarten, bezoeken ze zieken en ouderen, horen ze de biecht en geven ze de ziekenzalving. Hierdoor lopen zij een groot risico om besmet te raken. Tot nu toe zijn in Oekraïne zeven priesters gediagnosticeerd met het Coronavirus. Eén van hen is op 55-jarige leeftijd overleden.

Kerk in Nood steunt het heldhaftige werk van deze Oekraïense priesters tijdens de pandemie en helpt bij het leveren van essentiële persoonlijke beschermingsmiddelen voor meer dan 2740 priesters van de Oekraïense Grieks-katholieke kerk en ongeveer 1000 leden van religieuze congregaties. Ze ontvangen maskers, handschoenen en ontsmettingsmiddelen om hen te beschermen in hun werk en de verspreiding van de ziekte te helpen voorkomen. Een tweede soortgelijk project zal hulp bieden aan ongeveer 738 priesters en 92 seminaristen van de Latijnse ritus in Oekraïne.

Meer Heilige Missen
Tijdens de paasliturgie heeft slechts ongeveer 2% van de gelovigen de liturgieën in de kerken bijgewoond, terwijl de rest via de sociale media volgde. Op dit moment is het aantal deelnemers aan de heilige Mis in de kerken beperkt tot slechts tien personen. Maar hoewel de katholieke Kerk en haar priesters, zowel van de Latijnse ritus als van de Byzantijnse ritus, de beperkingen van de overheid uiterst serieus hebben genomen, kan geen enkele priester de gezondheid van de zielen verwaarlozen. En dus hebben veel priesters, terwijl ze de nodige preventieve en beschermende maatregelen in acht nemen, het aantal Missen verhoogd. “Zo blijven we de hele dag beschikbaar in onze kerken om te voorzien in de behoeften van de individuele gelovigen die de sacramenten van de biecht of de Heilige Communie willen ontvangen”, legt pater Mikolay Leskiv, een katholieke priester van de Latijnse ritus uit Tsjervonograd, uit.

Beschermingsmaatregelen
“In deze moeilijke tijden moeten we des te meer zorg dragen voor onze gelovigen en voorzien in hun geestelijke noden op de weg naar het heil. Tegelijkertijd moeten we echter hun veiligheid binnen de kerken garanderen. Daarom heb ik, ongeacht de hoge prijs, die sinds het uitbreken van de pandemie vertienvoudigd is, een fles vloeibaar desinfectiemiddel gekocht. Deze is bij de ingang van de kerk geplaatst voor de mensen om hun handen mee te desinfecteren. Ik heb ook mondmaskers gekocht voor de gelovigen die het zich niet zelf kunnen veroorloven. Maar onze middelen zijn zeer beperkt”, vervolgt hij. “De lockdown en meest strikte quarantaine zullen naar verwachting binnenkort aflopen. De eis om mondkapjes te gebruiken, zal echter nog maanden duren. We hebben bescherming nodig tegen het Coronavirus en hopen dus dat het materiaal, dat met behulp van Kerk in Nood wordt geleverd, tot augustus zal voldoen.”

Het noodhulppakket van Kerk in Nood naar aanleiding van de Corona-pandemie in Oekraïne omvat ook steun voor het apostolaat van 150 religieuze zusters in 24 religieuze gemeenschappen van het bisdom Kamyanets Podilskij. Door de economische gevolgen van de pandemie heeft het bisdom enorme moeite om hen financieel te ondersteunen. En dat juist in een tijd waarin ze in de parochies, weeshuizen en ziekenhuizen werkzaam zijn en mensen dienen die getroffen zijn door het virus. Duizenden mensen zijn getroffen door werkloosheid, armoede, huiselijk geweld en het ontbreken van enig toekomstperspectief. Velen geven de hoop op, onder hen veel jongeren. Omdat de regering onvoldoende aandacht besteedt aan deze problemen, worden priesters en religieuzen nu vaak als eersten aangesproken voor troost en advies door de honderden mensen die de behoefte voelen om in vertrouwen met iemand te praten. Als lokale ‘leiders’ van hun gemeenschap, moedigen ze de mensen aan en motiveren ze hen om zich in te zetten voor de meest behoeftigen, voor de zieken en voor de gezondheidswerkers.

De drie projecten die Kerk in Nood in Oekraïne wil financieren om deze “zielenartsen” te helpen en te beschermen kosten in totaal € 165.400. Wilt u bijdragen? Doneer dan veilig en snel online via deze website of maak uw gift over onder vermelding van Corona Oekraïne. Uw gift gaat naar deze projecten of soortgelijke projecten in de regio.

De maatregelen die Pakistan heeft genomen om de pandemie van het coronavirus in te dammen, hebben de sociale problemen waarmee de christelijke minderheid in het land wordt geconfronteerd, verder verergerd. De bisschoppen van de katholieke bisdommen Faisalabad, Islamabad Rawalpindi en Lahore hebben daarom een beroep gedaan op Kerk in Nood. De organisatie biedt financiële hulp van in totaal 150.000 euro om voedselpakketten te verstrekken aan meer dan 5000 van de armste gezinnen. Zij leefden voor de crisis al onder de armoedegrens en verkeren nu in een wanhopige situatie. Volgens officiële cijfers waren in Pakistan op 27 mei 59.151 mensen besmet met het virus, waaraan 1225 mensen zijn gestorven. De twee zwaarst getroffen regio’s zijn de provincies Sindh en Punjab.

Honger of besmetting
“De Christenen, die ongeveer 2% van de bevolking van het land uitmaken, behoren tot de armste leden van de Pakistaanse samenleving. Zij zijn bijzonder hard getroffen door de economische gevolgen van de lockdown vanwege het coronavirus en de andere beperkingen die sinds eind maart van dit jaar zijn opgelegd. Het coronavirus en de lockdown hebben hen beroofd van hun toch al schamele middelen van bestaan en hebben hen gedwongen om de crisis in uiterst krappe en overbevolkte omstandigheden en met een minimum aan middelen te doorstaan. We kunnen hen gewoonweg niet de wrede keuze laten maken tussen honger en besmetting”, benadrukt de uitvoerend president van Kerk in Nood internationaal, Dr. Thomas Heine-Geldern.

Hulp geweigerd
Zoals lokale organisaties, rapporten en Kerk in Nood onlangs nog berichtten, hebben bepaalde NGO’s en Moslimleiders in Pakistan geweigerd om Christenen en andere religieuze minderheden te helpen in het kader van de bestaande noodhulpprogramma’s. En dat terwijl juist deze minderheden tot de mensen behoren die het hardst worden getroffen door de gevolgen van de pandemie. “De door de staat gesponsorde hulpprogramma’s sluiten voor het grootste deel de religieuze minderheden uit, die de facto tweederangsburgers zijn en slechts zelden toegang hebben tot staatssteun. Religieuze discriminatie is helaas niets nieuws in Pakistan. Wat echter zeer verontrustend is, is dat zelfs tijdens deze wereldwijde crisis dergelijke minderheden duidelijk worden benadeeld”, constateert Dr. Heine-Geldern.

Ontslag uit angst
Veel Christenen werken als dagloners, huisbedienden, schoonmakers of keukenpersoneel, of als straathandelaren of arbeiders in de steenfabriek. Zij verdienen de laagste lonen en zijn afhankelijk van hun dagloon om hun gezinnen te voeden. “Juist deze werkgebieden zijn precies degenen die het meest zijn getroffen door de economische stillegging. Veel christelijke werknemers zijn eenvoudigweg zonder opzegtermijn ontslagen door gezinnen waarvoor ze jarenlang hebben gewerkt, omdat deze gezinnen bang zijn dat de armen een besmetting in hun huis kunnen veroorzaken”, voegde de uitvoerend voorzitter van ACN eraan toe.

Bewustwording virus
In Faisalabad omvat het door Kerk in Nood ondersteunde noodhulpprogramma niet alleen de distributie van voedselpakketten, maar ook een bewustwordingscampagne, gericht op het informeren van gezinnen via de radio en de digitale media over hoe ze zich kunnen beschermen tegen het virus. Volgens Dr. Heine-Geldern is het plan ook om gezichtsmaskers uit te delen aan de gelovigen in de kerken en om priesters, catechisten, diocesane medewerkers en andere vrijwilligers uit te rusten met persoonlijke beschermingsmiddelen bij het uitvoeren van hun pastorale en sociale hulpverlening.

“Een belangrijke prioriteit van ons goede doel is het helpen van Christenen die lijden onder discriminatie en vervolging. Dit is duidelijk het geval in Pakistan. We hebben al noodhulp geboden in de vorm van Misintenties voor de ondersteuning van priesters en hun pastorale missie, maar dit is duidelijk niet genoeg. Natuurlijk hebben we gewoonweg niet de middelen om in alle behoeften te voorzien, maar we vinden het belangrijk om dit gebaar van solidariteit te maken. We hopen dat andere organisaties en veel mensen van goede wil zich bij onze inspanningen zullen aansluiten. Anders worden de Christenen in Pakistan met uitroeiing bedreigd”, aldus Dr. Heine-Geldern.

“Ieder gezin krijgt een eenmalige subsidie van 25 euro waarmee ze levensmiddelen en sanitaire artikelen kunnen kopen om zich tegen het coronavirus te beschermen. Dit lijkt misschien niet veel, maar het komt ongeveer overeen met de helft van het maandelijkse inkomen van een gemiddeld Syrisch gezin en is daarmee een redder in de nood. Deze noodhulp zal veel mensen bereiken, maar moet wel onmiddellijk worden uitgevoerd, voordat de pandemie zich over het hele land verspreidt”, aldus de uitvoerend voorzitter van Kerk in Nood International, Thomas Heine-Geldern. Meer dan een half miljoen euro wordt uitgetrokken voor de ondersteuning van meer dan 20.000 gezinnen in Syrië die getroffen zijn door de coronacrisis. De financiële mogelijkheden van de lokale kerken in Syrië zijn al lange tijd uitgeput.

Veel projecten gaan door
Onder de mensen die door het programma worden ondersteund, bevinden zich veel mensen uit steden die tijdens de oorlog zijn verwoest. Zo worden 6.190 gezinnen uit Aleppo en 7.680 gezinnen uit Homs geholpen. Ook worden zo’n 400 gezinnen ondersteund uit de steden Al-Hassakeh en Al-Qamishli in het noordoosten van Syrië, het gebied van de huidige gevechten. “We steunen nog steeds meer dan honderd andere projecten in Syrië, zowel kleine als grote”, legt Heine-Geldern uit. “Sommige projecten hebben we vanwege de pandemie moeten beperken. Maar veel projecten gaan door. Zoals ons project Een druppel Melk, dat honderden baby’s en jonge kinderen van vitale melkrantsoenen voorziet.”

Discriminatie
Tijdens de negen jaar van de burgeroorlog hebben de Syrische Christenen veel geleden. Voor 2011 was discriminatie van Christenen zeldzaam en was er slechts sprake van een beperkte mate van emigratie. Nu voelen Christenen zich echter tweederangsburgers, in de steek gelaten door de overheid en gediscrimineerd door andere Syriërs. Tijdens de oorlog werden hun eigendommen en bezittingen vernield, geplunderd of verkocht. Velen hebben hun baan verloren. Door de internationale sancties en het sluiten van de grenzen is het bovendien moeilijk om hulp van buitenaf het land in te krijgen. Bovendien is het banksysteem in het naburige Libanon, dat het systeem in Syrië tot op zekere hoogte gaande hield, ineengestort door de politieke en sociale crisis, gevolgd door de pandemie. Er is nu sprake van een op hol geslagen inflatie in het land.

Niet in de steek laten
Volgens de voorzitter hebben veel mensen in Syrië het einde van hun krachten bereikt als gevolg van de oorlog en de voortdurende economische sancties. “Nu hebben ze ook nog te maken met een nieuwe vijand, het coronavirus. We gaan deze Christenen in Syrië niet in de steek laten. We geloven dat dit nieuwe hulpprogramma een signaal zal zijn voor onze broeders en zusters in dit land.”

De terroristische dreiging, die met name vijf regio’s in het noorden en oosten van Burkina Faso treft, wordt overschaduwd door de Corona-pandemie. Volgens een aantal lokale bronnen van Kerk in Nood geldt het virus voor direct getroffen door de terroristische aanslagen als een ramp binnen een ramp. Het land telt bijna een miljoen ontheemden en er is sprake van een volledig uitblijven van een effectieve respons door nationale en internationale autoriteiten.

Afgesloten door terroristen
In het departement Bourzanga en Djibo gaan de aanvallen door terroristen dagelijks door. Hele regio’s zijn afgesneden, niet vanwege de lockdown als gevolg van de pandemie, maar vanwege de onveilige situatie waarin bewoners gedwongen worden te leven. De weinige bewoonde steden en dorpen bieden onderdak aan duizenden vluchtelingen. Tegelijkertijd zijn deze vluchtplaatsen steeds meer afgesneden van de rest van het land. Dit geldt met name voor de provinciale hoofdstad Djibo, die sinds medio januari van dit jaar door de terroristen is afgesneden. Volgens de bronnen van Kerk in Nood “is er geen transport, geen voedselvoorziening, geen mogelijkheid om de stad binnen te komen of te verlaten. Er is een tekort aan water, brandstof en voedsel. Ook zijn er voortdurend stroomonderbrekingen. Volgens de Burkinese overheid leven er bijna 150.000 binnenlandse ontheemden in Djibo. Ook de stad Arbinda, die op dezelfde manier is geblokkeerd, herbergt ongeveer 60.000 binnenlandse ontheemden. Deze twee steden zijn de laatste overgebleven enclaves in de provincie waar mensen schuilen tegen het geweld door de terroristische bezetting.

Water halen risico
Een ontheemde priester, die gedwongen werd zijn parochie in het bisdom Kaya in het centraal-noordelijke gebied te verlaten, vertelt Kerk in Nood over zijn situatie. “De dorpen zijn bijna volledig verlaten. Het hele levensritme is verstoord, hoewel er nog steeds tekenen van hoop zijn. Ook in mijn parochie, waar veel mensen hun toevlucht hebben gezocht, zijn er problemen met het verkrijgen van de eerste levensbehoeften. Het cruciale probleem is altijd water. Het is erg moeilijk om hieraan te komen. Dit betekent dat de vrouwen terug moeten keren naar hun verlaten dorpen, met alle risico’s van dien.”

Ook in de regio Kaya zijn belangrijke dorpen, zoals Namisgma en Dablo, afgesneden van de steden vanwaar ze tot nu toe bevoorraad werden. En na herhaalde aanvallen hebben de terroristen zich nu gevestigd in Pensa, waardoor dit kleine stadje feitelijk afgesneden is van de rest van het land.

Pleidooi voor krachtige respons
Burkina Faso worstelt al bijna 5 jaar met een ongekende golf van terrorisme. In februari 2020 bezocht een delegatie van Kerk in Nood het land om met eigen ogen de problemen te zien waarmee Christenen in het noorden van het land worden geconfronteerd. De betrokkenen erkennen dat de lokale en nationale autoriteiten zich bewust zijn van de crisis waaronder de bevolking te lijden heeft. Maar hun inspanningen worden tenietgedaan door een gebrek aan adequate middelen. Veel mensen zijn teleurgesteld dat de omvang van de tragedie buiten het land zelf niet wordt begrepen. “Van de 75 dorpen in mijn parochie zijn er nog maar 10 bewoond. Van alle anderen zijn de inwoners gevlucht. Omdat belangrijke dorpen zijn verlaten, is een groot deel van het grondgebied nu in handen van terroristen. De staat heeft er geen controle over”, aldus een andere priester uit het bisdom Kaya die ook moest vluchten vanwege de bedreigingen die tegen hem en zijn parochie zijn geuit.

Buitenlandse troepen
Hoewel er buitenlandse troepen aanwezig zijn, voornamelijk Fransen, zijn veel mensen in Burkina sceptisch over hun daadkracht. Velen zijn van mening dat het eigen nationale leger effectiever zou kunnen reageren als het hetzelfde niveau van uitrusting en wapens had als de buitenlandse troepen. “De machteloos tegenover dit kwaad wordt verergerd nu in deze tijd alle nadruk ligt op de pandemie van het coronavirus, waarbij ze vergeten dat het terrorisme evenveel en zelfs meer slachtoffers maakt dan het coronavirus”, legt de priester uit. De autoriteiten lijken volgens sommigen meer vastberaden in de strijd tegen de pandemie dan in de strijd tegen terrorisme. “Beide gevaren zijn reëel. En we zitten in het midden gevangen. Het is moeilijk om te bepalen wat erger is. De gevolgen zijn in ieder geval hetzelfde; beide situaties leiden tot de dood”, aldus een projectpartner in de Fada N’Gourma regio, waar Kerk in Nood financiële steun bood bij de bouw van een veiligheidsmuur rond een parochiecentrum na een aantal gewelddadige aanvallen. Ook steunt Kerk in Nood steunt de opvang van interne vluchtelingen in het land.