De bevolking van Nepal, zo’n 30 miljoen inwoners, bestaat voor het overgrote deel uit Hindoes. De ongeveer 8000 katholieken in het land vormen dus slechts een kleine minderheid van de bevolking. Toch is de katholieke kerk in Nepal, ondanks haar geringe aantal, springlevend en bloeiend. Wel heeft de coronapandemie het land, net als buurland India, zwaar getroffen. Ook de Kerk heeft het er moeilijk mee. Zelfs in normale tijden is het niet gemakkelijk om de eindjes aan elkaar te knopen.

De apostolisch vicaris, bisschop Paul Simick, die uit India komt, is zeer begaan met het welzijn van zijn priesters, maar hij kan het zich niet veroorloven om hen een regelmatig inkomen te betalen. En hoewel hij bereid is om het weinige dat hij heeft te delen met zijn priesters, vooral diegenen die in de armste en meest afgelegen parochies van het land werken, heeft de coronavirus crisis hem met nog minder middelen laten zitten dan voorheen.

Bisschop Paul schreef Kerk in Nood: “De Misintenties zijn het enige middel om onze priesters te ondersteunen bij hun eigen persoonlijke en medische behoeften en voor de kleine pastorale projecten die ze af en toe in hun eigen parochies kunnen uitvoeren. Het vicariaat is helaas niet in staat om onze priesters regelmatig hierin te ondersteunen. Dus als u ons zou kunnen helpen met Misintenties, zou dat werkelijk een zegen zijn. We zouden u zeer dankbaar zijn.”

Helpt u de 31 priesters van zijn vicariaat? Geef uw misintentie dan hier door en vermeld bij de intentie code: 338-04-missen. Zij zullen hun Heilige Missen opdragen voor uw intenties en uit dankbaarheid voor de reeds toegezegde hulp.

“Minder dan een procent van de ongeveer 15.000.000 inwoners van het bisdom Maradi zijn christenen,” meldt bisschop Ambroise Ouédraogo in een interview met Kerk in Nood. De 70-jarige geestelijke is de eerste en tot op heden enige bisschop van het bisdom Maradi, een van de twee bisdommen in Niger. Jarenlang leefden de ongeveer 5.000 tot 6.000 Katholieken in zijn bisdom grotendeels in vrede met de meerderheid moslimbevolking. “Dat veranderde in 2015, toen karikaturen van de Islam, gepubliceerd door de Franse satirische krant Charlie Hebdo, een golf van geweld ontketende.” Binnen enkele uren werden tenminste tien christenen gedood en meer dan 70 kerken en andere christelijke instellingen vernietigd tijdens de talrijke rellen die uitbrak in het hele land. Ongeveer 80 procent van de christelijke kerken in het land werden doelwit – in het bijzonder die in de gebieden van Niamey en Zinder.

“De Christenen vreesden de radicale islamitische fundamentalisten. En doen dat nog steeds als er weer, op onregelmatige tijdstippen, incidenten gericht tegen christenen plaatsvinden,” aldus bisschop Ouédraogo. Twee weken geleden nog werd in zijn bisdom de protestantse kerk in Maradiwerd in brand gestoken door radicale groepen die protesteerden tegen de opsluiting van een imam. Hij was gearresteerd nadat hij preekte tegen een wetsontwerp voor strengere regulering van de financiering van bronnen voor de bouw en exploitatie van particuliere plaatsen van aanbidding. Ondanks de demonstraties werd de wet op maandag 17 juni door het Parlement aangenomen.

Zuster Marie Catherine Kingbo woont op acht kilometer van Maradi, de plaats van de meest recente aanval op haar congregatie, de Broederschap van de dienaren van Christus. In een interview met Kerk in Nood vertelt ze: “We verwachtten aanvallen, maar we dachten niet dat ze zouden komen na een wetsontwerp.” De situatie in Niger is onherkenbaar veranderd sinds ze 15 jaar geleden naar het land kwam. Op dat moment bestonden er nauwelijks spanningen tussen de religies. “Nu hoor ik zelfs moslims zeggen dat er teveel moskeeën en Koranscholen zijn en niet voldoende putten en ziekenhuizen,” aldus zuster Catherine. Haar congregatie en de leerlingen die ze onderwijst, staan onder constante politiebescherming uit angst voor Islamitische aanvallen. “Het kwaad dat werd losgelaten in Libië, Syrië en andere landen in Noord-Afrika en in het Midden-Oosten verspreidt zich hier ook als een vuurtje.”

Niet alleen het kwaad verspreidt zich, maar ook het goede. Daarvan is zuster Catherine overtuigd. Haar religieuze orde organiseert veel ten voordele van de samenleving. De zusters helpen vrouwen in nood, maar organiseren ook elk jaar een ontmoeting tussen Christenen en Moslims. In 2006 vond de eerste van deze interreligieuze conferenties plaats met 28 mensen. In 2018 is hun aantal gegroeid naar 350 personen. “De relaties met lokale imams en onze buren zijn goed”, vertelt zuster Catherine. Daarom overwegen de zusters niet om hun werkzaamheden terug te schroeven uit angst voor extremistische aanslagen. “We zullen niet vertrekken. Zij mogen wapens hebben, wij hebben Jezus! ”

Bisschop Ouédraogo voelt hetzelfde. Hij heeft nooit getwijfeld aan de samenwerking en de dialoog met Moslims. “Veel Moslims vinden de huidige situatie absoluut schandelijk en tonen solidariteit met de Christenen. Meer dan 95 procent van de leerlingen bij onze instellingen is Moslim en ook Caritas voert projecten in gebieden uit die bijna uitsluitend Moslim zijn. Wij discrimineren niet. En dat zal zo blijven.”

Kerk in Nood (ACN) steunt de kerk in Niger al jaren en heeft voor komend jaar de financiering goedgekeurd voor geloofsvorming en een bijdrage in het onderhoud van priesters in het land. Helpt u mee? Doneer dan online of maak uw gift over onder vermelding van ‘Niger.’