Nu in veel delen van de wereld het nieuwe schooljaar begint, worden duizenden kinderen in Burkina Faso, Nigeria, Syrië, Libanon en andere crisislanden geconfronteerd met grote obstakels om weer naar school te gaan. Voor hen wordt onderwijs vaak mogelijk gemaakt dankzij de steun van weldoeners van Kerk in Nood (ACN).

Scholen soms toevluchtsoord

In het schooljaar 2024-2025 hebben 3.895 leraren een toelage ontvangen en hebben 12.373 leerlingen in acht landen een directe studiebeurs gekregen. Dit niet alleen om onderwijs te bevorderen, maar ook om christelijke gezinnen te helpen in hun vaderland te blijven ondanks vervolging, ontheemding en zelfs de dreiging van uitsterven.

Een school is dan ook meer dan een plek om te leren: het is een toevluchtsoord, een plaats van stabiliteit, een plaats waar u de lokale Kerk ondersteunt bij het dragen van de enorme uitdaging: hoop bieden voor christelijke gemeenschappen om te overleven waar hun toekomst ernstig wordt bedreigd.

Van schoolgeld tot zonnepanelen

De steun komt in vele vormen via Kerk in Nood (ACN): van materialen, zoals computers en printers aan de Christus Koning Basisschool in het bisdom Yei in Zuid-Sudan, tot het bouwen van schoolgebouwen in plaatsen als Erbil in Irak, en voor scholing aan christenen die hun huizen en dorpen hebben moeten ontvluchten in Burkina Faso.

Scholen in Pakistan hebben nu zonnepanelen, waardoor ze hun energiekosten kunnen verlagen en zelfvoorzienend zijn. Daarnaast hielp Kerk in Nood (ACN) bij de financiering van een programma om kinderen weer naar school te krijgen die om diverse redenen hun studie hadden opgegeven.

Iraakse en Syrische christenen

Er waren ook specifieke projecten voor vluchtelingen, zoals voor 200 Iraakse studenten in Jordanië. Zij kunnen hun opleiding voortzetten dankzij financiering voor het Messengers of Peace Center in Marka, Amman.

Syrië is een van de landen waar Kerk in Nood de meeste projecten heeft ondersteund. Zo hebben weldoeners met noodhulp onder meer 20 scholen opengehouden en bijgedragen aan het salaris van honderden leraren. Deze financiering is oecumenisch van aard en omvat ook scholen die de orthodoxe Kerk beheert.

Duizenden mensen geholpen in Libanon

Libanon is een ander voorbeeld van de toewijding van de weldoeners van Kerk in Nood om christelijke scholen te helpen. Het land heeft het afgelopen decennium te maken gehad met grote instabiliteit. Zo kent het een verlammende financiële crisis, langdurige politieke en sociale onrust en meerdere conflicten met Israël. Een explosie in de haven van Beiroet in 2020 heeft bovendien een hele wijk van de hoofdstad verwoest.

Zonder steun zouden veel gezinnen hun schoolgeld niet hebben kunnen betalen en zouden scholen hun leraren niet hebben kunnen betalen. In totaal geven donateurs financiële steun aan 191 scholen in Libanon. Deze worden door meer dan 170.000 leerlingen bezocht. Tussen leraren en leerlingen ontvangen meer dan 11.000 mensen directe hulp van de weldoeners van Kerk in Nood.

De afgelopen jaren hebben naar schatting meer dan 17.000 leerlingen christelijke scholen verlaten vanwege de instabiliteit in het land. Velen van hen zijn naar openbare scholen gegaan omdat ze het schoolgeld voor particuliere christelijke scholen niet meer konden betalen. Een groot aantal heeft het land met hun familie helemaal verlaten. De steun van de stichting is een belangrijke factor in het tegengaan van de uittocht van christenen uit Libanon.

Hogere ambities in Irak

De meeste activiteiten van Kerk in Nood op het gebied van onderwijs zijn gericht op kinderen. Maar de weldoeners hebben ook veel universiteitsstudenten geholpen hun studie af te ronden. De steun aan de Katholieke Universiteit van Erbil (CUE) is bijvoorbeeld van cruciaal belang geweest. Het stelt de Kerk in staat een broodnodige hoogwaardige dienstverlening te bieden in een land dat nog steeds herstellende is van jaren van moeilijkheden, bloedvergieten en vervolging.

Bijna 300 studenten van de CUE ontvangen een studiebeurs van weldoeners. Onder hen voornamelijk christenen, maar ook studenten uit de overwegend islamitische bevolking en uit andere minderheden, zoals de zwaar vervolgde yezidi's.

Nu scholen en universiteiten op het noordelijk halfrond weer een nieuw academisch jaar beginnen, zijn dit slechts enkele van de voorbeelden die laten zien hoe weldoeners van Kerk in Nood wereldwijd een toekomst geven via christelijk onderwijs.

“Met diepe droefheid ontvingen we het tragische nieuws van de brute moord op priester Donald Martin Ye Naing Win (44) van het katholieke aartsbisdom Mandalay”, aldus Regina Lynch, uitvoerend voorzitter van Kerk in Nood (ACN) International. “Zijn levenloze lichaam, verminkt en met talloze steekwonden, werd vrijdagochtend door leden van zijn gemeenschap gevonden op het terrein van Onze Lieve Vrouw van Lourdes Parochie, waar hij diende.”

Droefheid en ontzetting
De verschrikkelijke geweldsdaad, gepleegd in de nacht van vrijdag 14 februari 2025, heeft diepe droefheid en ontzetting veroorzaakt in de katholieke gemeenschap in Myanmar en de rest van de wereld. Lynch: “Kerk in Nood is solidair met kardinaal Charles Bo, aartsbisschop Marco Tin Win en alle priesters, religieuzen en gelovigen van het aartsbisdom Mandalay, evenals met de familie en geliefden van pater Donald, in de rouw om zijn vroegtijdige verlies.”

Onderzoek vereist
De regio Sagaing is een van de gebieden waar de gevechten het hevigst zijn. De motieven achter de misdaad en de identiteit van de daders moeten nog worden vastgesteld. “Een grondig onderzoek naar deze misdaad zou verdere spanningen helpen voorkomen. De dood van de priester weerspiegelt de uitdaging en het immense risico waarmee de Kerk wordt geconfronteerd in een context van wijdverspreid geweld, nu de gevechten tussen het leger van Myanmar en milities van de oppositie voortduren”, aldus de Ierse voorzitter van de katholieke hulporganisatie.

“Tegenover zulk geweld, dat de hele bevolking treft, zetten priesters zoals pater Donald Martin zich in om hun gemeenschappen te helpen, door geestelijke troost en steun te bieden aan de lijdende mensen in de regio. Zijn dood benadrukt de moeilijke situatie waar de katholieke gemeenschap in Myanmar mee te maken heeft en de moed van degenen die de mensen blijven dienen, ondanks de gevaren.

Recent bomaanslag op kathedraal
“We zijn ook diep geschokt door de recente bomaanslag op 6 februari op de Heilig Hart van Jezus-kerk in Mindat, in de staat Chin, die onlangs door paus Franciscus is aangewezen als kathedraal. We zijn dankbaar dat er geen levens verloren zijn gegaan bij deze aanval, maar we moeten niet vergeten dat de vernietiging van een gebedsplaats, ongeacht welke religie, niet alleen een aanval is op de geloofsgemeenschap, maar ook op het fundamentele recht van alle mensen om een plek te hebben waar ze hun geloof kunnen belijden.”

“We roepen alle mensen van goede wil op om zich te verenigen in gebed en actie om een einde te maken aan het lijden dat zoveel onschuldige levens in Myanmar treft”, besluit Lynch. “Moge de ziel van Vader Donald Martin Ye Naing Win, door de genade van God, rusten in eeuwige vrede.”

Samen met andere weldoeners van Kerk in Nood wereldwijd kunt u deel uitmaken van deze gebedsmarathon via onze internationale website. Van 11 tot 12 uur is het gebed in het Nederlands. U kunt altijd meebidden voor dit volk, dat dringend behoefte heeft aan hoop, gerechtigheid en verzoening.

Bidt u met ons mee uit het gebedsboekje “24 uur gebed voor Myanmar”? Zoals Jezus zei: "Zalig die vrede brengen, want zij zullen kinderen van God genoemd worden."

Christenen hebben vaak moeite om werk te vinden, bouwprojecten van kerken worden vertraagd en de toekomst van katholieke scholen wordt bedreigd, aldus een kerkelijke bron die om veiligheidsredenen anoniem wil blijven.

In gesprek met de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood (ACN) zei de anonieme bron dat de vrijheid van godsdienst niet wordt gerespecteerd, ook al wordt deze gewaarborgd door de grondwet. “De fundamentalistische Jamaat-e-Islami-partij, die banden heeft met de regering, wil dat de islam de enige godsdienst is in Bangladesh.”

Pasen geen feestdag
“De lijst met feestdagen is onlangs veranderd en er zijn meer islamitische feesten nationale feestdagen geworden. Christenen eisen tenminste één feestdag voor Pasen, dat niet eens op de juiste lijst van feestdagen staat. Tijdens Pasen moeten mensen naar hun werk en studenten moeten examen doen, dus kunnen ze de Mis en andere vieringen niet bijwonen.”

De bron legde uit dat christenen in sommige delen van het land geen werk kunnen vinden en “de autoriteiten maken het ons ook moeilijk om nieuwe kapellen te bouwen”, omdat ze niet op tijd toestemming geven. Katholieke scholen en universiteiten zijn ook doelwit geweest van aanvallen. “Een menigte, gecontroleerd door Jamaat-e-Islami, stak een school in brand. Soortgelijke menigten oefenen steeds meer druk uit op katholieke instellingen om de mensen die de leiding hebben te vervangen.”

Religieuze bestuurders onder druk
Hij legt uit: “Hun doel is om de administratie van de school over te nemen. Ze eisen een islamitische kledingcode - de hijab voor meisjes en de traditionele ṭopi voor jongens. Ze proberen het bestuur van de school over te nemen en de controle te krijgen over de financiën en al het andere. Ze vertellen de scholen dat ze een bepaalde priester, religieuze zuster of leraar daar niet willen hebben. Op verschillende scholen zijn al religieuze bestuurders gedwongen ontslag te nemen: op één school zijn twee zusters gedwongen af te treden, op een universiteit werd een priester gedwongen ontslag te nemen.”

De bron benadrukte dat de Kerk een interreligieuze commissie van juristen en andere leiders heeft opgericht die de christelijke gemeenschappen helpt om “een vreedzame situatie te handhaven” en “een beroep te doen op gerechtigheid”.

Hulp voor scholen, priesters en catechisten
Kerk in Nood (ACN) heeft de Kerk in Bangladesh dankzij vele weldoeners geholpen met de bouw van scholen, kerken, kloosters en conventen. Ook steunen zij priesters met Misintenties en transportmiddelen en catechisten met trainingsprogramma’s. De bron sprak over het belang van deze steun: “Catechisten helpen dorpshoofden vaak met openbaar bestuur en management omdat ze vaak hoger opgeleid zijn dan de leiders zelf. We trainen onze catechisten in theologie en kerkleer, zodat ze kunnen helpen hun gemeenschappen goed te besturen.”