“Van de ongeveer 10.000 christenen die voor de oorlog in het gouvernement Idlib woonden, zijn er nu nog maar ongeveer 650, voornamelijk oudere mensen op het platteland,” vertelt bisschop Hanna Jallouf aan een bezoekende delegatie van Kerk in Nood (ACN) in Damascus. “Nadat de jihadisten in de eerste jaren van de oorlog de controle over het gebied overnamen, zijn de meeste christenen gevlucht vanwege de moeilijke leefomstandigheden.”
Ontvoerd en gevangen gehouden
Eeuwenlang werd het gouvernement Idlib, aan de grens met Turkije, voornamelijk bevolkt door christenen. Maar tijdens de oorlog werd de regio het bolwerk van de rebellen tegen de regering – en dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven. Tijdens de oorlog, die in 2011 begon, bleef pater Jallouf bij zijn mensen. Op 5 oktober 2014 werd de Franciscaan, die op dat moment pastoor was in de Syrische stad Knayeh, samen met ongeveer 20 leden van de parochie ontvoerd door strijders van het al-Nusra Front en vijf dagen gevangen gehouden.
Bruggenbouwer
Tien jaar later is hij Apostolisch Vicaris van Aleppo voor de katholieken van de Latijnse ritus in heel Syrië. “Paus Franciscus heeft me waarschijnlijk tot bisschop benoemd omdat ik de situatie hier heel goed ken,” zegt bisschop Jallouf. Hij is de eerste Syriër die in deze functie is benoemd. “Als priester in een parochie stond ik in contact met de rebellengroepen en had ik altijd met hen te maken, dwars door de oorlog heen. En dat doe ik nog steeds.”
Het respect van rebellen, in een land waar het noordwesten nog steeds wordt gecontroleerd door islamistische milities, is erg noodzakelijk. Het christelijke leven is er zeer beperkt. Volgens de bisschop is het christenen verboden om religieuze praktijken uit te voeren buiten de kerk of om religieuze symbolen zoals beelden en kruizen te tonen.
Christelijke leraren ontslagen
Met de escalatie van de oorlog werden alle christelijke leraren ontslagen, wat ertoe leidde dat veel christelijke gezinnen hun kinderen van school haalden. “Nu onderwijzen ze hun kinderen thuis, om de schijn van een christelijke schoolbijeenkomst te vermijden,” vertelt de bisschop aan Kerk in Nood. De bisschop legde verder uit dat de kinderen voor hun eindexamen naar andere gouvernementen zoals Aleppo en Hama moeten reizen, tegen extravagante kosten van ongeveer 3.000 dollar per persoon voor transport en accommodatie.
Land verlaten
Ook in andere delen van Syrië wordt de christelijke aanwezigheid ernstig bedreigd. Veel christelijke families hebben het land verlaten om een beter leven te zoeken in Europa, Canada en Australië. Dertien jaar oorlog, extreem hoge inflatie en bittere armoede hebben het land uitgeput achtergelaten. Volgens schattingen leeft 90% van de Syrische bevolking onder de armoedegrens. In Aleppo en Hassakeh is de emigratie zo hoog dat er volgens een lokale bron in 2050 geen functionele christelijke gemeenschap meer zal zijn.
Bisschop Jallouf zegt dat hij als priester een “eenvoudige pastoor” was en legt uit dat hij als bisschop dicht bij de mensen wil blijven. Een van zijn prioriteiten sinds zijn benoeming is om alle parochies, congregaties en katholieke instellingen van de Latijnse ritus in het land te bezoeken om de lokale behoeften direct te leren kennen.
Dankbaar voor steun
De bisschop zegt blij te zijn met de samenwerking met Kerk in Nood. Deze zomer maakte de internationale hulporganisatie het mogelijk dat meer dan 1500 kinderen en jongeren van de Latijnse ritus zomerkampen konden bijwonen. En na de verwoestende aardbeving van 2023 in het noorden van Syrië hielpen de donateurs van Kerk in Nood bij de wederopbouw van een kerk en 50 huizen voor christelijke families van de Latijnse ritus in Idlib. Het steunde ook noodhulpprojecten zoals “Maaltijd op Wielen” voor ouderen die niemand hadden om voor hen te zorgen.
Land van liefde en respect
“Tien jaar zijn verstreken sinds mijn ontvoering en we hopen dat de afgelopen tien jaar zich niet zullen herhalen. We vergeven, maar we vergeten niet, dat is wat Christus ons heeft geleerd,” zei de bisschop. “Deze dagen bid ik tot God voor mededogen, vergeving en bevrijding van oorlog en voor het herstel van vrede, harmonie, stabiliteit en rijkdom in dit gewonde land. We hopen dat het, op voorspraak van de Heilige Maagd Maria, onze trouwe martelaren en alle heiligen, weer een land van liefde, respect, vergeving en co-existentie tussen de verschillende gemeenschappen en religies zal worden.”
