door Pierre Macqueron
Joseph Tobji, de Maronitische aartsbisschop van Aleppo en herder van een kleine gemeenschap van ongeveer 400 families, sprak met Pierre Macqueron van de pauselijke stichting Kerk in Nood (ACN).
Hoe is de situatie in de stad twee jaar nadat regeringstroepen geheel Aleppo heroverden?
“Op het gebied van veiligheid is de situatie verbeterd, ook al blijven bommen vallen. Verschillende zijn de afgelopen weken aan de rand van Aleppo gevallen. Daarom is het conflict nog niet ten einde. Wat nu echter woedt, is een economische oorlog. Aan het einde van 2016 dachten we dat iedereen weer werk zou vinden en kon deelnemen aan de wederopbouw van de stad. We waren verrast door het embargo en de sancties die ons nu nog steeds zwaarder treffen. Elke dag worden we (16 uur per dag) geplaagd door stroomstoringen. De economie loopt niet, de inflatie stijgt. Bovendien is de corruptie in het land enorm toegenomen. Het is gemakkelijk om je de situatie van de inwoners van Aleppo voor te stellen. De mensen zijn gedemotiveerd.”
Is dat de reden waarom zo velen het land verlaten?
“We hebben veel middelen en veel gekwalificeerde werknemers verloren. Emigratie is onze bloedende wond geworden. Zelfs degenen die hier nog zijn, willen elders zijn in hun harten. De mensen dromen van het paradijs van de westerse wereld. Wanneer ze daar aankomen, vinden ze echter een andere realiteit dan ze hadden verwacht. Ze zijn erg verrast en teleurgesteld. Ze zijn dus hier teleurgesteld en daar teleurgesteld: dat is de grote tragedie. We hadden nog steeds hoop in 2016, nu bezwijken velen onder wanhoop.”
Wat doet de Kerk om mensen in nood te helpen?
“Jongeren willen naar andere landen om werk te vinden. Ik heb berekend dat 40 procent van onze christelijke gemeenschap bestaat uit ouderen. Er zijn echter slechts twee of drie tehuizen voor ouderen in Aleppo. We proberen hen zowel sociaal als via pastorale zorg te ondersteunen en toegang te geven tot medicijnen, psychosociale ondersteuning, voedsel, onderwijs en huisvesting.”
“Ook moeten we het geloof van de mensen versterken, hen in dit land verankeren, hen aanmoedigen om getuigen van Christus te zijn, het zout van de aarde en het licht van de wereld: we kunnen niet toelaten dat onze aanwezigheid hier onbeduidend wordt. We hebben een bijzonder pijnlijke periode van de geschiedenis meegemaakt: we leven in buitengewone omstandigheden. Nu moeten we daar op gepaste wijze mee omgaan. Daartoe organiseerden we vorige week de eerste synode van Katholieke bisschoppen in Aleppo.”
Wat zou u willen zeggen tegen onze weldoeners?
“In de naam van alle Cristenen in Aleppo, wil ik hen bedanken voor hun hulp, die ons draagt en onze hoop versterkt. Dank u met heel mijn hart.”
