Featured Image

Corona in Congo: “Verlies mager loon nachtmerrie”

De lockdown als gevolg van de coronapandemie heeft ook in de Democratische Republiek Congo een bijzonder zware impact op de Kerk. Op 22 juni werden 5.826 bevestigde besmettingen en 130 doden door het coronavirus gemeld. Met de komst van de pandemie werd het leven van religieuze zusters in Bukavu, een kerkelijke provincie in het oosten van het land, een nachtmerrie. “Zelfs onder normale omstandigheden is de situatie daar uiterst moeilijk”, legt Christine du Coudray, verantwoordelijke bij Kerk in Nood (ACN) voor projecten in het land, uit. “In een regio die al wordt geteisterd door etnische conflicten, waar het leven wordt gekenmerkt door onzekerheid, gewapende invallen vanuit buurlanden, ontvoeringen en verkrachtingen, leven de religieuze zusters door catechese te geven en te werken in scholen en gezondheidscentra. De gezondheidsmaatregelen die zijn opgelegd ter bescherming tegen het Coronavirus hebben hen echter van hun broodwinning beroofd, waardoor hun situatie uiterst precair is geworden.”

Geen patiënten en scholieren
De lonen worden al niet meer betaald sinds de president van de Democratische Republiek Congo op 24 maart de noodtoestand afkondigde. Bovendien worden medische hulpverleners, een groep waartoe veel religieuze zusters behoren, gecompenseerd afhankelijk van het aantal patiënten dat zij behandelen. “Uit angst om besmet te raken met het Coronavirus, zijn veel mensen op dit moment echter niet bereid om naar de ziekenhuizen te gaan voor verzorging. Dit betekent dat de religieuzen drastische bezuinigingen hebben doorgevoerd of zelfs een volledig verlies aan inkomsten hebben geleden. De religieuzen die in de scholen werken, zijn voor hun levensonderhoud afhankelijk van de bijdragen die zij normaal gesproken van de ouders van hun leerlingen ontvangen. Nu scholen als gevolg van de pandemie zijn gesloten, is ook deze bijdrage niet meer aan de orde”, legt Du Coudray uit.

Om het voortbestaan van de religieuzen te verzekeren, zelfs in het licht van deze ontberingen, heeft Kerk in Nood noodhulp goedgekeurd voor 69 zustergemeenschappen uit zes congregaties die in de zes bisdommen van de kerkelijke provincie Bukavu werkzaam zijn. De 120.000 euro die de stichting schenkt naar aanleiding van een oproep door mgr. François-Xavier Maroy, aartsbisschop van Bukavu, om hulp te bieden, komt ten goede aan in totaal 464 religieuze zusters. Du Coudray: “Het is onze plicht om hen te troosten bij deze ontberingen, een troost die zij vele malen zullen vermenigvuldigen ten gunste van degenen die nog minder hebben dan zijzelf.”

Zelfgave
De projectmedewerker van Kerk in Nood heeft groot ontzag voor de zusters in het land: “Terwijl hulporganisaties veelal zijn gevlucht vanwege het voortdurende conflict, staan de Kerk en in het bijzonder deze religieuzen dicht bij de zwaarst benadeelde groepen. Ze worden niet erkend, maar werken volledig in de geest van Moeder Teresa! Hoe vaak heb ik ze niet bezocht na wéér een aanval door rivaliserende bendes, nadat ze het slachtoffer waren geworden van verkrachtingen en bloedbaden die niemand spaarden, nadat ze aardbevingen, aardverschuivingen of ontzagwekkende overstromingen hadden overleefd, zoals zojuist is gebeurd in Uvira [100 km ten zuiden van Bukavu]. Het zijn rampen die alles in hun kielzog uitwissen en een groot deel van de verwoesting hebben weggevaagd. Dit conflict smeult al 20 jaar.”

Helpt u de zusters in Bukavu deze crisis door? Doneer dan online via deze site of maak uw gift over onder vermelding van ‘Zusters Congo.’ Uw gift wordt gebruikt voor dit project of soortgelijke projecten in de regio.

Featured Image

Brazilië en het coronavirus: steun aan 500 helpers

In de staat Ceará, in het noordoosten van Brazilië, steunt Kerk in Nood het werk van priesters onder de meest behoeftigen in de stad Itapipoca, die zwaar getroffen is door de pandemie De Kerk werkt er hard om de geest van solidariteit te behouden en plaatselijke Christenen, die afhankelijk zijn van steun, te bereiken. Het aantal gevallen van het Coronavirus neemt in de regio nog steeds toe. Op 5 juni waren er 4.258 bevestigde besmettingen en 203 doden. Als gevolg daarvan blijven de kerken gesloten en worden de Missen via sociale media vanuit huis gevolgd.

Aanwezig in levens gelovigen
Volgens pr. Francisco Danízio Silva, de econoom van het bisdom Itapipoca, maken de mensen een zeer moeilijke tijd door. “We worden geconfronteerd met veel moeilijkheden: ten eerste is het onderhouden van contact met onze mensen lastig. Onze mensen hebben ons hard nodig, onze gebeden, ons gezelschap, onze raad. Maar door de pandemie is het moeilijk om dit fysieke contact in stand te houden. Het andere aspect is de financiële kwestie. Onze inkomsten zijn sterk verminderd. De offerande van de gelovigen is met ongeveer 60% gedaald. Er zijn geen collectes meer, omdat er geen openbare Missen meer zijn. En dus is de situatie erg gecompliceerd, omdat de middelen die we wel hadden nu uitgeput raken.”

“Op dit moment is het niet mogelijk om persoonlijk te spreken met onze mensen, die erg overstuur en angstig zijn. We helpen hen zo goed mogelijk via de sociale netwerken zoals WhatsApp, Facebook en YouTube”, legt pr. Francisco uit. “Het bisdom heeft ook twee radiozenders die het gebruikt om dicht bij de mensen te blijven. We gebruiken deze middelen om onszelf en onze gelovigen te beschermen. Wanneer ze toch naar buiten moeten gaan of hulp moeten bieden in noodsituaties, gebruiken de priesters beschermende gelaatsmaskers.

In sommige parochies zijn de priesters, om de mensen te helpen, er sinds het begin van de pandemie in geslaagd een hupacties te organiseren. Zo worden voorraden verzameld en basisbenodigdheden verdeeld onder de meest hulpbehoevenden. “De laatste tijd hebben we grote inspanningen gedaan om geld in te zamelen, maar dat wordt nu heel moeilijk, want de mensen hebben zelf bijna niets”, legt pr. Francisco uit. “Sommige parochies hebben besloten om voor de meest hulpbehoevende families dagelijks in een avondmaaltijd te voorzien. Maar ook voor deze campagne is het geld op.” Parochiepriester Danízio rekent op de vriendelijkheid van de gewone mensen. “In de tijden die we nu doormaken, is de steun van elk individu erg belangrijk. Met het weinige dat we hebben, kunnen we nog steeds veel mensen helpen. Onze Kerk is arm en in nood, maar ze is rijk aan de genade van God en aan vriendelijke en vrijgevige mensen”.

Dankbaar voor steun
Pr. Francisco is dan ook erg dankbaar voor de weldoeners van Kerk in Nood. “Jullie, de weldoeners van Kerk in Nood, helpen ons enorm. Gedurende deze tijd is uw steun direct gekoppeld aan de hulp die wij kunnen geven aan deze broeders en zusters van ons… die zoveel van ons nodig hebben; ons medeleven, onze aandacht en onze liefdevolle steun. Ik bid tot God, op voorspraak van Zijn allerheiligste Moeder Maria, dat Hij ieder van u mag zegenen en dat uw edelmoedigheid de bron van uw heil zal zijn. Laten we nooit vergeten dat het helpen van onze naaste een van de meest doeltreffende manieren is om onze Heer Jezus Christus, de Goede Herder, te imiteren. Onze dank aan allen die ons helpen om te evangeliseren door middel van naastenliefde, over de hele wereld”.

Sinds het uitbreken van de Coronavirus pandemie heeft ACN International honderden priesters, religieuzen en lekenpastoraal werkers financieel noodhulp geboden, zodat ze de meest behoeftigen kunnen blijven helpen. Als u ons wilt helpen dit mooie werk voort te zetten, klik dan hier om uw donatie te doen.

 

Featured Image

Priester: “Hulp nodig bij bescherming tegen Corona”

In landen in Midden- en Oost-Europa zijn de officiële cijfers voor het aantal geïnfecteerde mensen relatief laag. De werkelijke aantallen zijn echter veel hoger omdat de bevolking er geen toegang heeft tot betrouwbare testmethoden. In Oekraïne is de gezondheidszorg totaal ontoereikend. Patiënten moeten vaak zelf hun eigen medicijnen, verbandmateriaal en medische benodigdheden meebrengen naar het ziekenhuis.

Geestelijke nood
Naast onzekerheid over het Corona-virus kampen mensen in veel delen ook met trauma’s door de nog altijd voortdurende oorlog in het oosten van het land. Priesters blijven er de meest dringende geestelijke noden van de mensen dienen. Ook verzorgen zij uitvaarten, bezoeken ze zieken en ouderen, horen ze de biecht en geven ze de ziekenzalving. Hierdoor lopen zij een groot risico om besmet te raken. Tot nu toe zijn in Oekraïne zeven priesters gediagnosticeerd met het Coronavirus. Eén van hen is op 55-jarige leeftijd overleden.

Kerk in Nood steunt het heldhaftige werk van deze Oekraïense priesters tijdens de pandemie en helpt bij het leveren van essentiële persoonlijke beschermingsmiddelen voor meer dan 2740 priesters van de Oekraïense Grieks-katholieke kerk en ongeveer 1000 leden van religieuze congregaties. Ze ontvangen maskers, handschoenen en ontsmettingsmiddelen om hen te beschermen in hun werk en de verspreiding van de ziekte te helpen voorkomen. Een tweede soortgelijk project zal hulp bieden aan ongeveer 738 priesters en 92 seminaristen van de Latijnse ritus in Oekraïne.

Meer Heilige Missen
Tijdens de paasliturgie heeft slechts ongeveer 2% van de gelovigen de liturgieën in de kerken bijgewoond, terwijl de rest via de sociale media volgde. Op dit moment is het aantal deelnemers aan de heilige Mis in de kerken beperkt tot slechts tien personen. Maar hoewel de katholieke Kerk en haar priesters, zowel van de Latijnse ritus als van de Byzantijnse ritus, de beperkingen van de overheid uiterst serieus hebben genomen, kan geen enkele priester de gezondheid van de zielen verwaarlozen. En dus hebben veel priesters, terwijl ze de nodige preventieve en beschermende maatregelen in acht nemen, het aantal Missen verhoogd. “Zo blijven we de hele dag beschikbaar in onze kerken om te voorzien in de behoeften van de individuele gelovigen die de sacramenten van de biecht of de Heilige Communie willen ontvangen”, legt pater Mikolay Leskiv, een katholieke priester van de Latijnse ritus uit Tsjervonograd, uit.

Beschermingsmaatregelen
“In deze moeilijke tijden moeten we des te meer zorg dragen voor onze gelovigen en voorzien in hun geestelijke noden op de weg naar het heil. Tegelijkertijd moeten we echter hun veiligheid binnen de kerken garanderen. Daarom heb ik, ongeacht de hoge prijs, die sinds het uitbreken van de pandemie vertienvoudigd is, een fles vloeibaar desinfectiemiddel gekocht. Deze is bij de ingang van de kerk geplaatst voor de mensen om hun handen mee te desinfecteren. Ik heb ook mondmaskers gekocht voor de gelovigen die het zich niet zelf kunnen veroorloven. Maar onze middelen zijn zeer beperkt”, vervolgt hij. “De lockdown en meest strikte quarantaine zullen naar verwachting binnenkort aflopen. De eis om mondkapjes te gebruiken, zal echter nog maanden duren. We hebben bescherming nodig tegen het Coronavirus en hopen dus dat het materiaal, dat met behulp van Kerk in Nood wordt geleverd, tot augustus zal voldoen.”

Het noodhulppakket van Kerk in Nood naar aanleiding van de Corona-pandemie in Oekraïne omvat ook steun voor het apostolaat van 150 religieuze zusters in 24 religieuze gemeenschappen van het bisdom Kamyanets Podilskij. Door de economische gevolgen van de pandemie heeft het bisdom enorme moeite om hen financieel te ondersteunen. En dat juist in een tijd waarin ze in de parochies, weeshuizen en ziekenhuizen werkzaam zijn en mensen dienen die getroffen zijn door het virus. Duizenden mensen zijn getroffen door werkloosheid, armoede, huiselijk geweld en het ontbreken van enig toekomstperspectief. Velen geven de hoop op, onder hen veel jongeren. Omdat de regering onvoldoende aandacht besteedt aan deze problemen, worden priesters en religieuzen nu vaak als eersten aangesproken voor troost en advies door de honderden mensen die de behoefte voelen om in vertrouwen met iemand te praten. Als lokale ‘leiders’ van hun gemeenschap, moedigen ze de mensen aan en motiveren ze hen om zich in te zetten voor de meest behoeftigen, voor de zieken en voor de gezondheidswerkers.

De drie projecten die Kerk in Nood in Oekraïne wil financieren om deze “zielenartsen” te helpen en te beschermen kosten in totaal € 165.400. Wilt u bijdragen? Doneer dan veilig en snel online via deze website of maak uw gift over onder vermelding van Corona Oekraïne. Uw gift gaat naar deze projecten of soortgelijke projecten in de regio.

Featured Image

Christenen Pakistan: Noodhulp vanwege coronacrisis

De maatregelen die Pakistan heeft genomen om de pandemie van het coronavirus in te dammen, hebben de sociale problemen waarmee de christelijke minderheid in het land wordt geconfronteerd, verder verergerd. De bisschoppen van de katholieke bisdommen Faisalabad, Islamabad Rawalpindi en Lahore hebben daarom een beroep gedaan op Kerk in Nood. De organisatie biedt financiële hulp van in totaal 150.000 euro om voedselpakketten te verstrekken aan meer dan 5000 van de armste gezinnen. Zij leefden voor de crisis al onder de armoedegrens en verkeren nu in een wanhopige situatie. Volgens officiële cijfers waren in Pakistan op 27 mei 59.151 mensen besmet met het virus, waaraan 1225 mensen zijn gestorven. De twee zwaarst getroffen regio’s zijn de provincies Sindh en Punjab.

Honger of besmetting
“De Christenen, die ongeveer 2% van de bevolking van het land uitmaken, behoren tot de armste leden van de Pakistaanse samenleving. Zij zijn bijzonder hard getroffen door de economische gevolgen van de lockdown vanwege het coronavirus en de andere beperkingen die sinds eind maart van dit jaar zijn opgelegd. Het coronavirus en de lockdown hebben hen beroofd van hun toch al schamele middelen van bestaan en hebben hen gedwongen om de crisis in uiterst krappe en overbevolkte omstandigheden en met een minimum aan middelen te doorstaan. We kunnen hen gewoonweg niet de wrede keuze laten maken tussen honger en besmetting”, benadrukt de uitvoerend president van Kerk in Nood internationaal, Dr. Thomas Heine-Geldern.

Hulp geweigerd
Zoals lokale organisaties, rapporten en Kerk in Nood onlangs nog berichtten, hebben bepaalde NGO’s en Moslimleiders in Pakistan geweigerd om Christenen en andere religieuze minderheden te helpen in het kader van de bestaande noodhulpprogramma’s. En dat terwijl juist deze minderheden tot de mensen behoren die het hardst worden getroffen door de gevolgen van de pandemie. “De door de staat gesponsorde hulpprogramma’s sluiten voor het grootste deel de religieuze minderheden uit, die de facto tweederangsburgers zijn en slechts zelden toegang hebben tot staatssteun. Religieuze discriminatie is helaas niets nieuws in Pakistan. Wat echter zeer verontrustend is, is dat zelfs tijdens deze wereldwijde crisis dergelijke minderheden duidelijk worden benadeeld”, constateert Dr. Heine-Geldern.

Ontslag uit angst
Veel Christenen werken als dagloners, huisbedienden, schoonmakers of keukenpersoneel, of als straathandelaren of arbeiders in de steenfabriek. Zij verdienen de laagste lonen en zijn afhankelijk van hun dagloon om hun gezinnen te voeden. “Juist deze werkgebieden zijn precies degenen die het meest zijn getroffen door de economische stillegging. Veel christelijke werknemers zijn eenvoudigweg zonder opzegtermijn ontslagen door gezinnen waarvoor ze jarenlang hebben gewerkt, omdat deze gezinnen bang zijn dat de armen een besmetting in hun huis kunnen veroorzaken”, voegde de uitvoerend voorzitter van ACN eraan toe.

Bewustwording virus
In Faisalabad omvat het door Kerk in Nood ondersteunde noodhulpprogramma niet alleen de distributie van voedselpakketten, maar ook een bewustwordingscampagne, gericht op het informeren van gezinnen via de radio en de digitale media over hoe ze zich kunnen beschermen tegen het virus. Volgens Dr. Heine-Geldern is het plan ook om gezichtsmaskers uit te delen aan de gelovigen in de kerken en om priesters, catechisten, diocesane medewerkers en andere vrijwilligers uit te rusten met persoonlijke beschermingsmiddelen bij het uitvoeren van hun pastorale en sociale hulpverlening.

“Een belangrijke prioriteit van ons goede doel is het helpen van Christenen die lijden onder discriminatie en vervolging. Dit is duidelijk het geval in Pakistan. We hebben al noodhulp geboden in de vorm van Misintenties voor de ondersteuning van priesters en hun pastorale missie, maar dit is duidelijk niet genoeg. Natuurlijk hebben we gewoonweg niet de middelen om in alle behoeften te voorzien, maar we vinden het belangrijk om dit gebaar van solidariteit te maken. We hopen dat andere organisaties en veel mensen van goede wil zich bij onze inspanningen zullen aansluiten. Anders worden de Christenen in Pakistan met uitroeiing bedreigd”, aldus Dr. Heine-Geldern.

Featured Image

Noodhulp 20.000 gezinnen tegen Corona

“Ieder gezin krijgt een eenmalige subsidie van 25 euro waarmee ze levensmiddelen en sanitaire artikelen kunnen kopen om zich tegen het coronavirus te beschermen. Dit lijkt misschien niet veel, maar het komt ongeveer overeen met de helft van het maandelijkse inkomen van een gemiddeld Syrisch gezin en is daarmee een redder in de nood. Deze noodhulp zal veel mensen bereiken, maar moet wel onmiddellijk worden uitgevoerd, voordat de pandemie zich over het hele land verspreidt”, aldus de uitvoerend voorzitter van Kerk in Nood International, Thomas Heine-Geldern. Meer dan een half miljoen euro wordt uitgetrokken voor de ondersteuning van meer dan 20.000 gezinnen in Syrië die getroffen zijn door de coronacrisis. De financiële mogelijkheden van de lokale kerken in Syrië zijn al lange tijd uitgeput.

Veel projecten gaan door
Onder de mensen die door het programma worden ondersteund, bevinden zich veel mensen uit steden die tijdens de oorlog zijn verwoest. Zo worden 6.190 gezinnen uit Aleppo en 7.680 gezinnen uit Homs geholpen. Ook worden zo’n 400 gezinnen ondersteund uit de steden Al-Hassakeh en Al-Qamishli in het noordoosten van Syrië, het gebied van de huidige gevechten. “We steunen nog steeds meer dan honderd andere projecten in Syrië, zowel kleine als grote”, legt Heine-Geldern uit. “Sommige projecten hebben we vanwege de pandemie moeten beperken. Maar veel projecten gaan door. Zoals ons project Een druppel Melk, dat honderden baby’s en jonge kinderen van vitale melkrantsoenen voorziet.”

Discriminatie
Tijdens de negen jaar van de burgeroorlog hebben de Syrische Christenen veel geleden. Voor 2011 was discriminatie van Christenen zeldzaam en was er slechts sprake van een beperkte mate van emigratie. Nu voelen Christenen zich echter tweederangsburgers, in de steek gelaten door de overheid en gediscrimineerd door andere Syriërs. Tijdens de oorlog werden hun eigendommen en bezittingen vernield, geplunderd of verkocht. Velen hebben hun baan verloren. Door de internationale sancties en het sluiten van de grenzen is het bovendien moeilijk om hulp van buitenaf het land in te krijgen. Bovendien is het banksysteem in het naburige Libanon, dat het systeem in Syrië tot op zekere hoogte gaande hield, ineengestort door de politieke en sociale crisis, gevolgd door de pandemie. Er is nu sprake van een op hol geslagen inflatie in het land.

Niet in de steek laten
Volgens de voorzitter hebben veel mensen in Syrië het einde van hun krachten bereikt als gevolg van de oorlog en de voortdurende economische sancties. “Nu hebben ze ook nog te maken met een nieuwe vijand, het coronavirus. We gaan deze Christenen in Syrië niet in de steek laten. We geloven dat dit nieuwe hulpprogramma een signaal zal zijn voor onze broeders en zusters in dit land.”

Featured Image

Priesters en religieuzen tegen Corona

De coronavirus-pandemie raakt arme mensen extra hard. Zonder sociaal vangnet moeten veel mensen wereldwijd kiezen tussen honger en het risico op besmetting. Een duivels dilemma. Daarnaast maken de omstandigheden waarin zij leven en werken het risico op besmetting groter. Zo werken in Pakistan veel mensen zonder beschermingsmiddelen als sanitair werkers en leven veel mensen in sloppenwijken met meerdere gezinnen in een huis.

Dankzij uw steun kunnen priesters en religieuzen hun parochianen en anderen steunen in deze uitzonderlijke tijd waarin het coronavirus levens eist. Met voedsel, voorlichting over het virus en medische zorg. Maar ook geestelijke weerbaarheid is belangrijk, vooral voor mensen die eenzaam zijn. Priester, religieuzen en leken zoeken de mensen op om hen van veilige afstand te troosten, te bemoedigen en weer hoop te geven. Met uw hulp kan Kerk in Nood priesters en religieuzen steunen zodat zij hun werk kunnen blijven doen.

Helpt u hen mee? Doneer dan veilig online via deze website of maak uw gift over onder vermelding van ‘Corona.’ Uw gift gaat naar de vele priesters en religieuzen die Kerk in Nood om hulp hebben gevraagd in deze moeilijke omstandigheden. 

Featured Image

Burkina Faso: “Lockdown door terrorisme”

De terroristische dreiging, die met name vijf regio’s in het noorden en oosten van Burkina Faso treft, wordt overschaduwd door de Corona-pandemie. Volgens een aantal lokale bronnen van Kerk in Nood geldt het virus voor direct getroffen door de terroristische aanslagen als een ramp binnen een ramp. Het land telt bijna een miljoen ontheemden en er is sprake van een volledig uitblijven van een effectieve respons door nationale en internationale autoriteiten.

Afgesloten door terroristen
In het departement Bourzanga en Djibo gaan de aanvallen door terroristen dagelijks door. Hele regio’s zijn afgesneden, niet vanwege de lockdown als gevolg van de pandemie, maar vanwege de onveilige situatie waarin bewoners gedwongen worden te leven. De weinige bewoonde steden en dorpen bieden onderdak aan duizenden vluchtelingen. Tegelijkertijd zijn deze vluchtplaatsen steeds meer afgesneden van de rest van het land. Dit geldt met name voor de provinciale hoofdstad Djibo, die sinds medio januari van dit jaar door de terroristen is afgesneden. Volgens de bronnen van Kerk in Nood “is er geen transport, geen voedselvoorziening, geen mogelijkheid om de stad binnen te komen of te verlaten. Er is een tekort aan water, brandstof en voedsel. Ook zijn er voortdurend stroomonderbrekingen. Volgens de Burkinese overheid leven er bijna 150.000 binnenlandse ontheemden in Djibo. Ook de stad Arbinda, die op dezelfde manier is geblokkeerd, herbergt ongeveer 60.000 binnenlandse ontheemden. Deze twee steden zijn de laatste overgebleven enclaves in de provincie waar mensen schuilen tegen het geweld door de terroristische bezetting.

Water halen risico
Een ontheemde priester, die gedwongen werd zijn parochie in het bisdom Kaya in het centraal-noordelijke gebied te verlaten, vertelt Kerk in Nood over zijn situatie. “De dorpen zijn bijna volledig verlaten. Het hele levensritme is verstoord, hoewel er nog steeds tekenen van hoop zijn. Ook in mijn parochie, waar veel mensen hun toevlucht hebben gezocht, zijn er problemen met het verkrijgen van de eerste levensbehoeften. Het cruciale probleem is altijd water. Het is erg moeilijk om hieraan te komen. Dit betekent dat de vrouwen terug moeten keren naar hun verlaten dorpen, met alle risico’s van dien.”

Ook in de regio Kaya zijn belangrijke dorpen, zoals Namisgma en Dablo, afgesneden van de steden vanwaar ze tot nu toe bevoorraad werden. En na herhaalde aanvallen hebben de terroristen zich nu gevestigd in Pensa, waardoor dit kleine stadje feitelijk afgesneden is van de rest van het land.

Pleidooi voor krachtige respons
Burkina Faso worstelt al bijna 5 jaar met een ongekende golf van terrorisme. In februari 2020 bezocht een delegatie van Kerk in Nood het land om met eigen ogen de problemen te zien waarmee Christenen in het noorden van het land worden geconfronteerd. De betrokkenen erkennen dat de lokale en nationale autoriteiten zich bewust zijn van de crisis waaronder de bevolking te lijden heeft. Maar hun inspanningen worden tenietgedaan door een gebrek aan adequate middelen. Veel mensen zijn teleurgesteld dat de omvang van de tragedie buiten het land zelf niet wordt begrepen. “Van de 75 dorpen in mijn parochie zijn er nog maar 10 bewoond. Van alle anderen zijn de inwoners gevlucht. Omdat belangrijke dorpen zijn verlaten, is een groot deel van het grondgebied nu in handen van terroristen. De staat heeft er geen controle over”, aldus een andere priester uit het bisdom Kaya die ook moest vluchten vanwege de bedreigingen die tegen hem en zijn parochie zijn geuit.

Buitenlandse troepen
Hoewel er buitenlandse troepen aanwezig zijn, voornamelijk Fransen, zijn veel mensen in Burkina sceptisch over hun daadkracht. Velen zijn van mening dat het eigen nationale leger effectiever zou kunnen reageren als het hetzelfde niveau van uitrusting en wapens had als de buitenlandse troepen. “De machteloos tegenover dit kwaad wordt verergerd nu in deze tijd alle nadruk ligt op de pandemie van het coronavirus, waarbij ze vergeten dat het terrorisme evenveel en zelfs meer slachtoffers maakt dan het coronavirus”, legt de priester uit. De autoriteiten lijken volgens sommigen meer vastberaden in de strijd tegen de pandemie dan in de strijd tegen terrorisme. “Beide gevaren zijn reëel. En we zitten in het midden gevangen. Het is moeilijk om te bepalen wat erger is. De gevolgen zijn in ieder geval hetzelfde; beide situaties leiden tot de dood”, aldus een projectpartner in de Fada N’Gourma regio, waar Kerk in Nood financiële steun bood bij de bouw van een veiligheidsmuur rond een parochiecentrum na een aantal gewelddadige aanvallen. Ook steunt Kerk in Nood steunt de opvang van interne vluchtelingen in het land.

 

Featured Image

Zusters in frontlinie bij strijd tegen Corona

De organisatie heeft noodhulp ter beschikking gesteld zodat priesters en religieuzen hun pastorale en sociale werk onder de meest kwetsbare mensen kunnen blijven uitvoeren. Zelf gaan ze voorop in de strijd tegen het coronavirus in Oekraïne.

Blijf voor ons bidden
Zuster Daniela Pukhalska is verpleegkundige in Odessa aan de Zwarte Zee. Ze werkt op de afdeling besmettelijke ziekten en heeft daardoor ervaring uit de eerste hand met het lijden. “Op dit moment komen veel patiënten naar ons toe waarvan we vermoeden dat ze besmet zijn”, vertelt ze aan Kerk in Nood. “Een paar dagen geleden kregen we te horen dat we vanaf nu alleen nog maar patiënten moeten accepteren die al positief getest zijn. Er is zoveel werk aan de winkel dat ik me aan het eind van de dag absoluut uitgeput voel.” Sommige artsen zijn in paniek geraakt en enkelen zijn zelfs vertrokken. Van haar kant blijft ze echter relatief ontspannen. “Zoals onze baas ons altijd vertelt, wisten we wat voor een afdeling we werkten en wat we konden verwachten.”

Ze is zelf niet bang voor een infectie. Als religieuze zuster van het Onbevlekt Hart van Maria verzekert ze dat dit vertrouwen te danken is aan de genade van God en aan het feit dat veel mensen voor haar en voor de zieken bidden. Ze zegt: “Ik weet dat veel mensen voor ons bidden, voor de artsen en alle medewerkers, en we zijn daar heel dankbaar voor. Blijf alsjeblieft voor ons bidden, zodat we onze kracht niet verliezen.”

Proberen patiënten te beschermen
Ook de religieuze zusters die voor de zwakkeren en de ouderen zorgen, zijn zwaar getroffen door de pandemie. Zoals zuster Justiniana, die werkt in het bejaardentehuis van Maria de Moeder van Barmhartigheid in Lviv in West-Oekraïne. De zusters van Sint Jozef zorgen hier voor 25 bedlegerige mensen die 24 uur per dag medische zorg en toezicht nodig hebben. Als gevolg van de corona-pandemie hebben ze hun veiligheidsmaatregelen aangescherpt. “Het is nu verboden om patiënten te bezoeken”, vertelt zuster Justiniana. “En het personeel moet maskers en beschermende kleding dragen. Alles moet diepgaand worden gereinigd met een ontsmettingsmiddel. We zijn bang dat we binnenkort zonder de benodigde apparatuur en medicijnen komen te zitten, omdat het moeilijk is om aan nieuwe voorraden te komen. Maar ondanks alles proberen we niet in paniek te raken, maar onze patiënten te kalmeren en te beschermen.”

Ook zij vindt nieuwe kracht en moed in haar geloof voor de dagelijkse strijd. “Begin april herdachten we de 15e verjaardag van het overlijden van de heilige Johannes Paulus II. We herinnerden ons zijn woorden ‘Wees niet bang! Open de deuren naar Christus!’ Als we ons hart openen voor Christus en Hem verwelkomen, dan staan we onder Zijn speciale bescherming. En dus vertrouwen we onze huizen en de hele wereld aan Hem toe.”

Zuster Jana Lypivska van de Zusters Benedictinessen werkt al twee jaar in de parochie van de Heilige Aloysius, in Zhmerynka in het centrum van het land. Tot voor kort was haar voornaamste taak de catechese aan kinderen en volwassenen ter voorbereiding op de sacramenten. Maar zuster Jana heeft ook altijd gezorgd voor de ouderen en behoeftigen in de parochie. Nu is dit haar belangrijkste taak geworden, legt ze uit. “In deze moeilijke tijd van opsluiting hebben deze mensen vooral onze hulp en het getuigenis van ons leven nodig. Velen van hen vragen ons om onze gebeden. We openen onze kapellen zodat één persoon tegelijk kan bidden en we doen boodschappen of proberen er gewoon te zijn voor deze mensen in deze moeilijke tijden.”

Armoede nijpend
Al voor de pandemie was de economische situatie in Oekraïne nijpend, vanwege de oorlog die sinds 2014 het land verscheurt. Weinig mensen hebben spaargeld en het verlies van werkgelegenheid als gevolg van de pandemie heeft velen op de rand van de overlevingskansen gebracht. Dit is ook iets wat de zusters in Ivano-Frankivsk in West-Oekraïne voelen. Zuster Elena Gnadziuk behoort tot de congregatie van de Myrrh-dragende Zusters (de Myronositsi). Hun klooster wordt dagelijks bezocht door een tiental mensen die in armoede leven. De zusters delen hun voedsel en andere benodigdheden met hen. Elke dag zijn er meer en meer. “Elke keer als ik de deurbel hoor en de deur van ons klooster open doe, zie ik mensen in nood. Onder hen bevinden zich ook daklozen en mensen die hun baan hebben verloren en nu in financiële moeilijkheden verkeren. Gisteren kwam een vrouw naar ons toe en vroeg om voedsel voor haar drie kinderen. Na haar kwam een man die vroeg om voedsel voor zijn moeder. Onder de behoeftigen zijn er veel mensen die op zichzelf wonen”, legt zuster Elena uit.

Kerk in Nood ondersteunt al deze gemeenschappen al jaren, waardoor de zusters hun specifieke charisma van zorg en dienstbaarheid aan de allerarmsten kunnen vervullen. Dankzij uw steun bij de vorming van nieuwe roepingen, het ondersteunen van hun eigen zieke en oudere zusters, kunnen de congregaties op hun beurt hulp bieden aan anderen.

Featured Image

Steun gaarkeuken nabij Syrische grens

Johannes de Barmhartige was een heilige uit de 6e-7e eeuw, bekend om zijn vrijgevigheid tegenover de armen. Overal waar hij noden zag, gaf hij al wat hij had om te helpen. Tegen de tijd dat hij patriarch van Alexandrië werd, voedde hij elke dag zo’n 7900 arme mensen. Hij stierf in het jaar 619 en wordt vandaag als heilige geëerd door zowel katholieke als orthodoxe Christenen.

Het voedselprogramma van de Melkitisch-katholieke Kerk in Zahle is naar hem vernoemd. Het centrum is sinds december 2015 in gebruik en dient als een welkome plek voor iedereen die niet elke dag een warme maaltijd kan betalen. Onder hen veel Syrische vluchtelingen, maar ook een groeiend aantal Libanezen.

Dagelijks krijgen hier zo’n duizend mensen een warme maaltijd. Zo’n 800 van hen komen zelf naar het centrum, terwijl nog eens ongeveer 200, die gehandicapt, kwetsbaar, bejaard of ziek zijn, thuis worden bezocht door vrijwilligers uit het centrum. Naast een warme maaltijd bieden zij ook woorden van troost en menselijke warmte. Het idee is om niet alleen het lichaam maar ook de ziel van voeding te voorzien en geestelijke en psychologische steun te bieden aan degenen die het nodig hebben.

Helpt u mee, zodat de vluchtelingen die zo dicht bij huis worden opgevangen, een menswaardig bestaan kunnen leven? Doneer dan via deze website of maak uw gift over onder vermelding van code: 326-09-59.

Featured Image

Katholiek gelyncht door ‘koe-burgerwacht’

“De moord op een katholieke man in Jharkhand door Hindoe-nationalistische koe-burgerwachten is door iedereen genegeerd,” aldus John Dayal, algemeen secretaris van de All India Christian Council en president van de All India Catholic Union. Ramesh Minj woonde in “Tingaru, een dorp in de Indiase deelstaat Jharkhand. Hij trouwde er tien jaar geleden met Anita Minj. Het echtpaar woonde in het overwegend christelijke dorp Oraon. Ramesh reed tractor in het oogsteizoen en was daarbuiten taxichauffeur. “Twee jaar geleden mishandelde een menigte van 120 mensen hem voor het slachten van een stier.” Ramesh werd uiteindelijk gearresteerd en naar het politiebureau in Bhandaria gebracht. Zijn vrouw slaagde erin hem te zien voordat hij stierf in de gevangenis. Ze zei dat hij ernstige beenwonden had en dat zijn lichaam was bedekt met blauwe plekken. De politie beschuldigde 17 mensen in verband met zijn dood, maar niemand werd gearresteerd.

Het incident is niet nieuw. De Indiase publieke opinie werd onlangs nog opgeschrikt door de brute moord op Tabrez Ansari uit Jharkhand. Foto’s van de 24-jarige Moslim die gehurkt om genade smeekt, zijn online viraal verspreid. De kwestie van de ‘heilige koeien’ en het lynchen van Moslims door leden van Hindu Sangh Parivar-groepen hebben inmiddels geleid tot een nationale crisissituatie. In het hindoeïsme zijn koeien heilige dieren. Het doden ervan wordt beschouwd als een schande voor de goden. Sommige Indiase staten hebben wetten aangenomen die het kopen en verkopen van rundvee en het eten van rundvlees verbieden. Voor veel Christenen en Moslims is rundvlees echter een belangrijke bron van voedsel en inkomen. Dayal geeft de politie de schuld voor de dood van Ramesh vanwege ongevoeligheid, inefficiëntie het niet arresteren van politieke oproerkraaiers van de menigte. “Dit is een wake-up call voor de Kerk en de gemeenschap over de gevolgen voor Moslims en uiteindelijk voor Christenen en andere religieuze minderheden. Dat is de aard van het gewelddadige beest van het politieke Hindutva, dat het afgelopen decennium is losgelaten.”

Bron: AsiaNews