Olie- en geopolitieke belangen verhinderen dat de Verenigde Staten en West-Europese landen zich krachtig uitspreken tegen wat men genocide tegen Christenen in het Midden-Oosten kan noemen. Dat schreef de vooraanstaande Amerikaanse publicist Tim Rutten kort voor Kerst in een commentaar in de Los Angeles Times. Rutten werd in 1994 onderscheiden met de prestigieuze Pulitzer Prize.
Bijna verdwenen
"Terwijl een groot deel van de wereld zich voorbereid op het Kerstfeest is het een triest feit dat veel van de alleroudste Christelijke Kerken in de regio waar het Christendom geboren tot op de rand van voortbestaan gedreven worden", schijft Rutten.
De daders behoren tot de steeds intoleranter salafistische Islam die vrij spel hebben door de opportunistische onverschilligheid van het Westen en in het geval van Irak, het gebrek aan verantwoordelijkheid van de VS om afdoende maatregelen te nemen om de minderheden te beschermen tegen het geweld dat aanhoudt sinds de Amerikaanse invasie in 2003.
Niet alleen Al Qaida
Toen Amerika Saddam Hussein verdreef, telde Irak ongeveer 1,4 miljoen Christenen, meest Chaldeeërs en Assyriërs, ongeveer 3% van de bevolking.
In de afgelopen zeven jaar is meer dan de helft van hen het land ontvlucht. De golf van doelgericht antiChristelijk geweld, met een bloedig dieptepunt op 31 oktober met de bezetting van de kathedraal van Bagdad, heeft nog veel meer Christenen op de vlucht gejaagd.
Hoewel premier Nouri Maliki belooft de veiligheid te versterken, geloven velen dat de Irakese Christenen niet alleen het doelwit zijn van Al Qaida, maar ook van medeplichtige elementen binnen de Irakese veiligheidsdiensten. Al Qaida heeft onlangs zijn strijders opgedragen "om Christenen te doden waar ze kunnen".
"VS doen niets"
"De Verenigde Staten doen ondertussen niets. Net zoals zij vier jaar geleden niets deden, toen Pater Boulos Iskander werd ontvoerd, onthoofd en in stukken gesneden, of drie jaar geleden, toen Pater Ragheed Ganni werd doodgeschoten op het altaar van zijn kerk; of twee jaar geleden, toen Chaldeeuwse katholieke aartsbisschop Paulos Faraj Rahho werd ontvoerd en vermoord. Net zoals zij niets hebben gedaan aan bomaanslagen op kerken en moorden op gewone Christenen die de laatste zeven jaar gemeengoed zijn geworden.
Wortels van het Christendom
De menselijke tragedie van dit alles wordt verergerd door het historische drama. De Kerken van het Midden-Oosten hebben de tradities van het Apostolische tijdperk bewaard op een manier zoals geen enkele andere Christelijke ritus of denominatie dat heeft gedaan. De volgelingen van Jezus werden voor het eerst "Christenen" genoemd in Antiochië (Syrië), en het was daar dat de evangeliën het eerst werden opgeschreven in het Koine Grieks. Duizend jaar vormden de Kerken van Irak en Syrië de grote centra van het Christelijk denken en kunst.
Vandaag de dag verdampt het Christelijke bevolkingsaandeel in ieder overwegend Islamitisch land in de regio. Bovendien staan zij onder steeds zwaardere druk, zelfs in Libanon, waar de Christenen nog altijd 35% van de bevolking vormen.
Rol Saoedi-Arabië
Naast de bijzondere schuld van de VS voor de situatie in Irak, doet het Westen als gemeenschap van naties al heel lang een oogje dicht met betrekking tot de intolerantie in de Islamitische staten in het Midden Oosten. Die intolerantie is versterkt door de verspreiding van het salafisme, een militant fundamentalistische stroming binnen de Islam.
"Amerika’s bondgenoot Saoedi-Arabië is de grote financiële en ideologische motor van deze haat. Waar het godsdienst betreft zijn Saoedi-Arabië en Noord-Korea de meest intolerante landen ter wereld", aldus Tim Rutten.
Meer dan eigenbelang
"Olie- en geopolitieke belangen verhinderen dat de Verenigde Staten en West-Europese landen zich uit te spreken tegen wat neerkomt op genocide, hoewel iets ergers in het spel is dan louter eigenbelang." Volgens Rutten koesteren Westerse landen de onuitgesproken verwachting dat van Islamitische samenlevingen gewoon niet verwacht kan worden dat zij dezelfde humane, rationele en fatsoenlijke normen hanteren zoals andere naties dat doen.
Net als de Joden
Paradoxaal genoeg is het aantal Christenen slechts in een land in het Midden Oosten gegroeid: In Israël genieten meer dan 150.000 Christenen vrijheid van godsdienst.
De huidige vervolging van Christenen weerspiegelt als het ware de verwoesting van de meeste oude in de regio levende Joodse gemeenschappen sinds de stichting van Israël in 1948. Irak vormde bijvoorbeeld de thuisbasis van een van de grootste en meest levendige Joodse gemeenschappen in het Midden-Oosten die nog dateerde van vele eeuwen vë³ë³r het Christendom.
Het was in de grote joodse academies langs de Eufraat, dat de meer gezaghebbende van de twee Talmoeds werd samengesteld na de vernietiging van de Tweede Tempel. Dat alles is weggevaagd in een golf van haat, net als de restanten van de even oude Joodse gemeenschappen in Marokko, Egypte, Jemen, Syrië en, meer recentelijk, Iran.
Een recent uit Bagdad gevluchte Christen verklaarde tegenover de New York Times: "Ons overkomt precies wat er is gebeurd met de Joden."
"Een wereld die door de nasleep van een Wereldoorlog verdwaasd was stond erbij en keek ernaar. Het Westen heeft nu niet een dergelijk excuus", besluit Rutten.
Bron: Los Angeles Times
