De stad Jos lijkt een rustige, gemoedelijke, aangename stad in het midden van Nigeria. Maar de schijn bedriegt. De naam Jos is synoniem geworden voorstrijd en conflict waarbij sinds de jaren "90 al duizenden mensen zijn vermoord. Soms christenen, soms moslims. De christelijke Augustina Haruna is er zeker van dat de conflicten politiek gemotiveerd zijn.
Pastoor Anthony Fom, die als coördinator voor het Comité voor Gerechtigheid, Ontwikkeling en Vrede van Caritas (JDPC) werkt, is van mening dat de godsdienst gebruikt wordt in de geschillen. Aanhangers van de verschillende politieke partijen kan men op straat niet van elkaar onderscheiden stelt hij maar christenen en moslims wel.Daarenboven bestaan er diepe etnische kloven, die voorkomen uit de vraag wie eigenlijk de baas is in Jos. De inheemsen of de immigranten? Voor veel van de straatvechters zijn dergelijke vragen echter niet van belang. "Jonge mensen gebruiken de onlusten ook als ventiel," zegt de projectleider van JDPC Sani Suleiman. "Zij protesteren tegen de regering en willen aandacht voor hun uitzichtloze situatie."
Vertrouwen
Anders dan hun ouders kennen jonge mensen Jos alleen maar als een onrustige stad. Zo ook Nkem Chukwuana. In novenber 2008 brandde het ouderlijk huis van de 16 jarige af. De familie verhuisde daarna naar een ander deel van de stad om niet steeds aan die rampzalige gebeurtenis herinnerd te worden. Maar niet alleen ruimtelijke afstand helpt om de angst te overwinnen. Het Centre for Peace Advancement in Nigeria (CEPAN) heeft op scholen vredesclubs opgericht. De organisatie geeft vorming aan leraren, die hun scholieren moeten leren vreedzaam met elkaar om te gaan. "Wij leren hier anderen te accepteren en niet te discrimineren," zegt Nkem. Het klinkt tamelijk theoretisch, maar er zit meer achter. "Ik ben opener geworden en kan weer voor andere mensen openstaan," zegt hij. Hij heeft in ieder geval een beetje vertrouwen opgebouwd in de ernstig religieus verdeelde stad. (bron: KNA)
