Kerk in Nood juicht de beslissing toe van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken om het leed dat christenen en andere minderheden door IS als genocide te classificeren. Het hanteren van dit begrip, dat in het internationale recht een nauwkeurige en formeel–juridische bedoeling heeft, kan deuren openen om groeperingen te stoppen die de uitroeiing van het Christendom tot in zijn wortels voor ogen hebben. Zij houdt bovendien de mogelijkheid van gerechtigheid en schadeloosstelling van de slachtoffers in.
Verslagen uit diverse landen
Bij Kerk in Nood liggen verslagen van vertegenwoordigers van de katholieke kerk in Syrië, Irak, Jordanië, Libanon en meerdere Afrikaanse en Aziatische landen over aanvallen tegen christelijke parochies waarbij Islamitische Staat probeerde Christenen te vermoorden. Deze worden nu als “genocide dossiers” erkend.
Niet wachten tot het te laat is
“De dood is niet het enige criterium om genocide te rechtvaardigen”, verklaart de president van Kerk in Nood, Johannes Freiherr Heereman. “De Amerikaanse conventie ter preventie en bestraffing van volkerenmoord stelt dat het verklaarde plan geheel of gedeeltelijk uitmoorden van mensen omwille van hun ras, ethische, culturele of religieuze achtergrond genocide betreft. Men hoeft niet te wachten – en moet dit ook niet doen – tot er niemand meer over is om het na te vertellen voordat het als volkerenmoord aangeduid kan worden.”
Daden tegen de menselijkheid
De genocide dossiers waarin projectpartners Kerk in Nood verslag doen, omvatten moord, fysiek en psychisch leed, groepsverkrachting, slechte levensomstandigheden, scheiding van mannen en vrouwen en gewelddadige ontvoering van kinderen. “Er is geen noodzaak om nieuwe begrippen te vinden voor wat ons overkomt”, zegt bisschop Antoine Chbeir van Latakia (Syrië). “Alle vormen van genocide zijn misdaden tegen de menselijkheid, echter omgekeerd geldt dit niet. De Verenigde Naties hebben duidelijk voorgeschreven acties die niet noodzakelijkerwijs de zending van soldaten naar het territorium inhouden. De ondertekenaars van de conventie zijn verplicht een genocide te stoppen als deze zich ontwikkelt. Niet alleen door de directe daders te stoppen, maar ook hun handlangers en personen die de genocide mogelijk maken, bijvoorbeeld financieel.”
De beslissing van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken volgt op recente initiatieven en een globale beweging tot beëindiging van genocide op christenen en andere minderheden, zoals de resoluties van het Europees Parlement (4 februari 2016) en de Raad van Europa (27 januari 2016).
