Nadat in 2014 hun seminarie in Qaraqosh was verwoest door een brute aanval van IS, besloten vier Irakese seminaristen dat zij niet zouden opgeven. Nu, anderhalf jaar na de aanval die hen wegrukte van hun thuis, zijn de vier seminaristen tot priester gewijd. “Mensen hebben hoop nodig. Als ze zien dat er vier jonge mensen zijn die tot priester zijn gewijd, zal dat hoop geven en de kracht om te blijven”, zo vertelt de net gewijde priester Remi Marzina Momica aan Kerk in Nood.
Slachtoffer bombardement
Momica is een van de vier seminaristen van de Syrische katholieke kerk in Mosul die zaterdag tot priester zijn gewijd. Alle vier studeerden zij oorspronkelijk aan het St. Ephraim seminarie in de voornamelijk christelijke stad Qaraqosh, die nu onder gezag is van IS. De jonge seminaristen waren gedwongen de stad te ontvluchten toen op 6 augustus 2014 de militanten aanvielen en bewoners verdreven die niet aan hun dreigement voldeden om zich ofwel tot de islam te bekeren, een zware belasting te betalen of een zekere dood tegemoet te zien. Voor het gedwongen vertrek uit Qaraqosh, waren Momica en zijn zus in 2010 ook al onder de gewonde slachtoffers tijdens een bombardement van bussen die voornamelijk christelijke studenten ver voerden van de vlakten van Nineveh naar de Universiteit van Mosul, waar zij colleges volgden.
Wijding in vluchtelingenkamp
Toen het Qaraqosh seminarie was gesloten na de aanslag in 2014 werden de vier seminaristen naar het Al-Sharfa seminarie in Harissa, Libanon, gestuurd om hun studie af te maken. Het enig overgebleven seminarie in Irak is het Chaldeeuwse St. Peter seminarie. Nadat de vier studenten hun studie hadden voltooid in Libanon, keerden ze terug naar Irak voor hun priesterwijding. Pr. Momica, wiens familie naar Erbil was gevlucht, vertelde dat hij en de drie andere seminaristen de bisschop speciaal hadden gevraagd om de plechtigheid in een vluchtelingenkamp te laten plaatsvinden “want wij zijn zelf vluchtelingen. Wij willen dat al onze en andere mensen weten dat er nog steeds jonge mensen zijn die priester worden.”
Momica wil graag zijn persoonlijke gevoelens over zijn priesterwijding delen. Hij is erg gelukkig met deze nieuwe stap in zijn leven als geestelijke, maar ook verdrietig. “Ik ben blij om priester te worden, dat maakt me zo gelukkig! Maar tegelijk ook verdrietig dat ik ver weg ben van mijn eigen stad en mijn seminarie in Qaraqosh. En we hebben zoveel mensen verloren.” Hij vertelt dat de gedachte dat hij de Kerk mag dienen hem vervult met vreugde. De seminarist, die momenteel al met vluchtelingen werkt, vertelde dat hij graag in Erbil blijft om bij zijn familie en bij de andere leden van zijn Kerk te zijn. “Ik wil hier in Irak blijven en ik wil weten of er iemand is die ons kan helpen om te blijven. Onze mensen willen weten hoe de toekomst er hier in Irak voor Christenen uitziet. Ondanks de onzekerheid zijn er nog steeds mensen die het een kans willen geven.”
Kerk in Nood steunt de seminaristen in Irak in hun opleiding. Helpt u mee, zodat gevluchte seminaristen toch hun opleiding tot priester kunnen vervolgen? Maak dan hier uw gift over o.v.v. Seminaristen Irak.
