In 2003 waren er 1,5 miljoen christenen in Irak, in 2012 zijn het er minder dan 250.000. Nog steeds verlaten duizenden Iraakse christenen hun vaderland. Zij vluchten voor moord, martelingen, verkrachting naar de buurlanden Syrië, Jordanië, Libanon en Turkije, waar zij het vaak jarenlang zonder een veilige rechtsstatus moeten uithouden.
Inderdaad hebben vluchtelingen in alle buurlanden van Irak geen recht op arbeid en zij ontvangen van de staat geen steun voor scholing, gezondheidszorg, woonruimte. Voortdurend worden ze bedreigd met uitzetting. Sommigen wachten tien jaar op een verblijfsvergunning en lijden daaronder op materieel, lichamelijk, intellectueel en moreel gebied. De lichamelijke en psychische wonden zitten diep, vooral bij jongeren die niets anders dan de oorlog kennen. In de huidige situatie willen ze niet naar Irak terugkeren, ook niet als ze op steun zouden kunnen rekenen voor de terugkeer.
In Libanon wachten politieke vluchtelingen één tot twee jaar op een visum voor Europa of Amerika. Meestal gaat het spaargeld, waarmee de gezinnen de grens over komen, niet lang mee. Ze krijgen geen werkvergunning. Vaak zijn het de kinderen onder de 18 jaar die hun families met illegaal werk onderhouden. "De gezinnen leven in grote spanning en angst dat hun het visum geweigerd wordt", vertelt ons Zuster Hanan Youssef van de Orde van de Zusters van de Goede Herder. Zij is directeur van een kliniek in een rustige voorstad van Beiroet. Normaal worden patiënten hier tegen geringe kosten medisch verzorgd. Maar sinds de talrijke vluchtelingen de grens over komen, hebben de zusters een soort ‘noodopname-afdeling’ in het ziekenhuis opgezet, waar ze 24 uur per dag levensmiddelen, melk voor zuigelingen, inentingen en medicijnen aanbieden.
Dagelijks zijn ze getuigen van de vreselijke situatie waarin de vluchtelingen verkeren: "Hun nood is immens groot!", zegt Zuster Hanan. "Er komen veel vluchtelingen naar de kliniek. Wij maken geen exacte statistieken, maar elke dag zijn dat 100 Iraakse vluchtelingen, waaronder 50 Christenen." De zusters zorgen voor ongeveer 140 kinderen; 50 vrouwen komen er naar de regelmatige therapiesessies en groepsgesprekken, die door een arts en een psycholoog, in samenwerking met de zusters worden aangeboden. Tweemaal in de week bezoeken de zusters de pas aangekomen vluchtelingen en verdelen ze hygiëneproducten, zuigelingenmelk en verband. Zonder giften zou dit niet mogelijk zijn. De zusters vragen ons namens de vluchtelingen om € 15.000.
Projectcode: 398-00-00
Elke gift die wij ontvangen zal aan de beschreven of gelijksoortige projecten besteed worden om de pastorale activiteiten van Kerk in Nood mogelijk te maken.
