De periode na de aardbeving van 12 januari 2010 was zwaar voor het Groot Seminarie "Notre- Dame" in Haïti. We kregen weliswaar hulp en de ergste noden van de seminaristen werden geledigd maar er is nog veel te doen. Deze problemen gaan hand in hand met duidelijke zegeningen in het leven van sommige seminaristen.
Het grootste probleem voor een nieuw onderkomen is de locatie. Na de aardbeving wisten we werkelijk niet waar we het tijdelijk seminarie een nieuwe plaats moesten geven. Uiteindelijk, na veel denkwerk, discussie en gebed kozen de bestuurders voor Lilavois, in afwachting van een definitieve herbouw. In de beginfase zaten we in tenten, dat betekent: hitte overdag, er ontstaat een sloppenwijk, drukte, gebrek aan privacy etc. Sinds we op het platteland bivakkeren kunnen we nergens heen tijdens het regenseizoen vanwege de plassen en de modder. Ook zijn enorme zwermen muggen die ons overal lastig vallen. Een paar maanden geleden kregen we van de Apostolische Nuntius stevigere en meer bewoonbare tenten.
Pas afgelopen januari konden onze 158 theologie studenten verhuizen naar metalen hutten van golfplaat, zodat ze konden ontsnappen aan de ondragelijke hitte van de tenten. Het was echter niet mogelijk om in deze hutten enige privacy te hebben, nodig voor persoonlijke meditatie in rust en stilte, omdat onze seminaristen met vijven één hut bewonen. Het is beter dan voorheen, maar deze omgeving voldoet niet, het geeft geen aangepaste onderwijs faciliteiten. De oplossing is ongetwijfeld het seminarie te herbouwen op de plaats die door de bisschoppen van Haïti werd uitgekozen zodat we onze onderwijsomgeving weer levensvatbaar kunnen maken en opnieuw een kader kunnen opzetten dat beter past bij de onderwijsdoelen.
Maar hoe lang moeten we nog wachten totdat de reconstructie voltooid zal zijn, gezien de slechte financiële toestand waarin de kerk van Haïti verkeert?
Toch moet ik benadrukken dat dankzij een sterke motivatie, moed en vertrouwen bij de kandidaten, deze tijd in de wildernis ook een tijd van zegen aan het worden is voor het Groot Seminarie.
De seminaristen ervaren zegen.
De kerk van Haïti krijgt meer en meer priesterroepingen. Het aantal kandidaten groeit van jaar tot jaar. Wij danken God voor deze niet aflatende gift aan de kerk.Het is heel positief dat de seminaristen opgeleid willen worden en willen leren. Ze staan open voor opleiding en hebben de wens toe te treden tot de diverse onderdelen van de opleiding.
Twee zaken zijn hiervoor nodig: motivatie en voorbeeldgevers. Als hen uitgelegd wordt waarom, wanneer ze gegronde redenen zien voor het een of andere aspect van hun opleiding dan beginnen ze eraan met enthousiasme en vastbeslotenheid. Ze hebben vooral voorbeelden nodig. Uit persoonlijke gesprekken met hen kan ik dat als volgt samenvatten: "we leven hier onder moeilijke omstandigheden, het is niet altijd gemakkelijk, maar een seminarie bestaat niet louter uit mooie gebouwen" "Het is vooral belangrijk dat de priesters er voor ons zijn en met ons samenleven."
Net als anderen, zijn de seminaristen zich bewust van de hachelijke situatie door de geografische ligging van hun opleidingsplaats, toch overstijgen zij de problemen en geven zij het beste van zichzelf.
Daarom waardeer ik hun moed, hun bereidheid om opgeleid te worden en hun vastbeslotenheid om door te zetten ondanks rukwinden en overstromingen om zo die hoogte te bereiken waartoe God hen oproept.
De priesters, bisschoppen en seminaristen die betrokken zijn bij de opleiding, doen hun best om de plaatselijke kerk vooruit te helpen. De Heilige Geest, de eerste voorvechter, zal bij dit werk altijd aanwezig zijn omdat Hij het is die inspireert en aan iedereen de weg toont naar de voltooiing van zijn taak als missionaris. Dat God hen allen mag begeleiden en hen de kracht mag geven vol te houden. Moge we Hem altijd trouw blijven en de Kerk dienen, de beloning daarvoor zal in de hemel zijn.
Het seminarie wil zijn eeuwige dank uitspreken aan alle weldoeners van" Kerk in Nood" voor hun geregelde en waardevolle financiële steun die zij onze instelling jaarlijks geven in de vorm van subsidies voor seminaristenopleidingen. Wij bidden voor hen en vragen God hen te zegenen zodat ze hun taak voor hun missie op aarde kunnen volbrengen. Wij vertrouwen het huidige en het toekomstige seminarie toe aan onze patroonheilige, Onze Lieve Vrouw van altijddurende bijstand, zodat het de wil van God mag zijn die vervuld wordt en niet de wil van de mens.
Pater Guy Boucicaut,
Rector van het Groot Seminarie "Notre-Dame" te Haïti.
Bron: Kerk in Nood
Bron foto: Kirche in Not
