Alweer 45 jaar geleden liet zuster Maria Luisa Maduell alles achter om Christus te volgen en toe te treden tot de orde van de “Zusters van Jezus”. Haar roeping leidde haar van Spanje naar het Amazonegebied in het oosten van Peru. Ze is ervan overtuigd dat de Voorzienigheid haar naar de inheemse bewoners van het regenwoud heeft geleid.
“Het is belangrijk om dicht bij de mensen te staan”
De leefomstandigheden van de inheemse bevolking zijn primitief en ze zijn zeer arm. Hun hutten zijn bedekt met palmbladeren en de meeste kleine nederzettingen zijn alleen per boot bereikbaar. Wegen zijn er niet en alleen de missionarissen bieden medische zorg en onderwijs aan. De vrouwen bereiden de bescheiden maaltijden op een houtvuur en kweken in kleine tuintjes het meest noodzakelijke. Yucca en bakbananen zijn hun basisingrediënten, af en toe hebben ze een visje om te eten. “Als zuster zit ik vaak bij de vrouwen en kook samen met hen. Het is belangrijk om dicht bij de mensen te staan, om gewoonweg bij hen te zijn”, vertelt zuster Maria Luisa.
“Veel te weinig priesters”
Makkelijk is het niet om zo nabij te zijn. Het apostolische vicariaat Yurimaguas strekt zich uit over een immens gebied van 70.000 km². De gelovigen wonen zeer verspreid en er zijn maar weinig priesters. Zuster Maria Luisa Maduell staat in de parochie Santo Tomàs del Rio Paranapura in voor de pastorale zorg, want op dit moment is er daar geen priester. Ze wordt daarbij geholpen door nog twee andere zusters en door enkele leken. De leken, die zich ten dienste stellen van de evangelisatie, zijn zelf ook maar eenvoudige boeren, maar zuster Maria Luisa spreekt vol bewondering over hen: “Ze hebben slechts weinig opleiding genoten, maar anderzijds zijn ze theologen, mystici, mensen met een sterk geloof en vooral met een ongelooflijke gulheid”. Ieder van hen bezoekt elke maand de mensen in een gebied dat aan hem of haar is toegewezen om samen met hen te bidden, hen te helpen de Blijde Boodschap te leren kennen, in het geloof te groeien en Jezus Christus meer lief te hebben. Op die manier wordt 75 procent van die immens uitgestrekte parochie elke maand bezocht.
“Ik wens van harte dat het zich verder zal ontwikkelen”
De in januari overleden Bisschop José Luis Astigarraga was bijzonder verheugd over de toewijding van de zusters en sprak over “een waarlijk missionaire taak”. Hij was sinds 1991 bisschop van Yurimaguas en al vele jaren een vriend van Kerk in Nood. Onze donateurs hebben zijn lastige pastorale werk in het oerwoudgebied altijd trouw en gul gesteund. Kort voor zijn overlijden bedankte hij ons nog voor alle geboden hulp.
Het was zijn wens dat de activiteiten in de parochie Santo Tomàs del Rio Paranapura niet alleen worden voortgezet, maar zelfs worden versterkt. Daarom schreef hij: “Ik keur dit project niet alleen goed, maar ik wens van harte dat het zich verder zal ontwikkelen”. Hij drukte ons op het hart om Zuster Maria Luisa en haar helpers te steunen met materialen voor catechese, het opleiden van meer leken en de persoonlijke ontwikkeling van reeds werkzame leken door middel van voortgezet onderwijs en bezinningsdagen.
Wij hopen dat u helpt de wens van de overleden bisschop te vervullen. Helpt u mee, zodat zuster Maria Luisa en de medezusters en leken met wie zij werkt nog meer parochianen kunnen sterken in hun geloof? Doneer dan via deze website of maak uw gift over onder vermelding van code 234-01-49.
