Met een hartstochtelijk pleidooi een einde te maken van het al 60 jaar durende Palestijns-Israëlisch conflict heeft paus Benedictus XVI zijn bezoek aan het Midden-Oosten beëindigd.
Zijn vredesoproep, waarin hij nogmaals voor een tweestatenoplossing pleitte, kwam het sterkst tot uiting bij zijn bezoek aan het heilig Graf in Jeruzalem. Daar sprak de heilige Vader over "hoop die niet teleurstelt" en die wordt aangeboden door Christus" lege graf. "Het Evangelie – zei hij – verzekert ons dat God alle dingen nieuw kan maken. Dat de geschiedenis niet hoeft te worden herhaald. Dat herinneringen kunnen worden genezen. Dat de bittere vruchten van verwijt en vijandigheid kunnen worden overwonnen, en dat een toekomst van rechtvaardigheid, vrede, welvaart en samenwerking kan ontstaan voor elke man en vrouw, voor de hele menselijke familie. In het bijzonder voor de mensen die wonen in dit land dat zo na ligt aan het hart van de Verlosser." De paus tijdens de reis had vele doelstellingen, niet in het minst de dialoog met andere christelijke denominaties. Daartoe bezocht hij onder meer het Grieks-orthodoxe patriarchaat, dat naast de Heilig Grafkerk ligt, en de oude Armeense patriarchale kerk van Sint Jacobus. In beide bijeenkomsten onderstreepte Benedictus XVI het belang dat de katholieke Kerk hecht aan de dialoog en aan de vooruitgang die daarin is geboekt. "Deze dialoog, geschraagd door het gebed, heeft vooruitgang geboekt bij het overwinnen van de last van voorbije misverstanden en biedt grote beloften voor de toekomst." "Wij staan op deze heilige plaats, naast de kerk van het Heilig Graf, vanwaar onze gekruisigde Heer uit de dood is opgestaan voor heel de mensheid, en vlakbij het cenakel, waar zij "allen bijeen waren" op de dag van Pinksteren. Wie voelt hier niet het diepe verlangen naar de uiterste goede wil, de juiste kennis en het streven voor onze oecumenische inspanningen?
"Het is daarom noodzakelijk dat christelijke leiders en hun gemeenschappen vurig getuigen van wat ons geloof verkondigt: het eeuwige Woord, die de ruimte en tijd van dit land is binnengetreden, Jezus van Nazareth, die door deze straten gelopen heeft en door zijn woorden en daden mensen van elke leeftijd roept tot zijn leven van waarheid en liefde."
Tot president Shimon Peres zei de paus: "Ik wil onderstrepen dat ik naar dit land gekomen ben als een vriend van de Israëli’s, net zoals ik een vriend ben van het Palestijnse volk. Vrienden genieten ervan samen de tijd door te brengen en zij vinden het vreselijk elkaar te zien lijden. Geen vriend van de Israëli’s en de Palestijnen blijft onbedroefd door de voortdurende spanning tussen de twee volkeren. Geen vriend kan niet huilen om het lijden en verlies aan mensenlevens dat beide volkeren hebben meegemaakt in de afgelopen zes decennia. Sta mij toe deze oproep te doen tot alle mensen van deze landen: Geen bloedvergieten meer! Geen strijd meer! Geen terreur meer! Nooit meer oorlog! Laat ons in plaats daarvan de vicieuze cirkel van geweld doorbreken. Laat er een duurzame vrede groeien op basis van rechtvaardigheid, laat er oprechte verzoening en genezing plaatsvinden.
Laat universeel erkend worden dat de staat Israël het recht heeft te bestaan en vrede en veiligheid mag genieten binnen internationaal erkende grenzen. Laat het dan ook net zo erkend worden dat het Palestijnse volk recht heeft op een soeverein en onafhankelijk vaderland, om waardig te kunnen leven en om vrij te kunnen reizen. Laat de twee-staten-oplossing werkelijkheid worden en geen droom blijven. En laat de vrede vanuit deze landen naar buiten stromen, laat ze een "licht voor de volken" (Is 42:6) worden en hoop geven aan de vele andere regio’s die getroffen worden door conflicten." Zijn laatste gedachten golden de trieste werkelijkheid van de Israëlische veiligheidsmuur. "Een van de droevigste beelden tijdens mijn bezoek aan deze landen was de muur. Toen ik erlangs liep heb ik gebeden voor een toekomst waarin de volkeren van het Heilig Land kunnen samenleven in vrede en harmonie, zonder dat zulke instrumenten van veiligheid en scheiding nodig zijn. Een toekomst van respect en vertrouwen in elkaar, waarin wordt afgezien van alle vormen van geweld en agressie.
Mijnheer de voorzitter, ik weet hoe moeilijk het zal zijn dat doel te bereiken. Ik weet hoe moeilijk uw taak is en die van de Palestijnse Autoriteit. Maar ik kan u verzekeren dat mijn gebeden en de gebeden van alle katholieken in de hele wereld met u zijn als u voortgaat met uw inspanningen om tot een rechtvaardige en duurzame vrede te komen in deze regio."
Bron: KN/AN
