Paus Franciscus heeft zondag 12 mei 2013 800 martelaars heilig verklaard. Het gaat om burgers die in 1480 weigerden zich tot de islam te bekeren. Deze 800 burgers werden onthoofd in Otranto, in het zuiden van Italië, op bevel van de Ottomaanse bevelhebber Gedik Ahmed Pasja. Hieronder volgt de vertaling van de preek van Paus Franciscus tijdens de H. Mis, waarin de heiligverklaringen werden uitgesproken.
Dierbare broeders en zusters,
Op deze zevende zondag na Pasen zijn wij met grote vreugde bij elkaar gekomen om een feest van heiligheid te vieren.
Laten wij God danken, die zijn glorie, de glorie van de liefde deed schijnen in de martelaren van Otranto, in Moeder Laura Montoya en in moeder Maria Guadeloupe Garcë¬a Zavala. Ik groet jullie allen die gekomen zijn voor dit feest, – uit Italië, uit Columbia, uit Mexico, uit andere landen en ik bedank jullie!
Ik zou de nieuwe heiligen willen bezien in het licht van het woord van God dat verkondigd is.
Een woord dat ons uitnodigt trouw te zijn aan Christus zelfs tot de marteldood. Het heeft ons opgeroepen de noodzaak en de pracht te beseffen om Christus en zijn evangelie aan allen over te brengen; en het heeft tot ons gesproken over het getuigen van liefde, zonder welke zelfs martelaarschap en missiewerk hun Christelijke karakter verliezen.
Als de Handelingen van de Apostelen tot ons spreken over de diaken Stephanus, de eerste Christen- martelaar, benadrukken zij dat hij een "man was vol van de Heilige Geest". (6:5, 7:55) Wat betekent dit? Het betekent dat hij vervuld was van liefde tot God, dat zijn hele persoon, dat zijn hele leven werd geïnspireerd door de geest van de verrezen Christus, in een zodanige mate dat het hem bracht tot het volgen van Christus in totale trouw en tot het punt waarop hij zichzelf gaf.
Vandaag stelt de kerk aan ons een groep martelaren voor ter verering, die samen werden geroepen tot de hoogste getuigenis voor het evangelie in 1480. Ongeveer 800 mensen die de belegering en de invasie van Otranto in Italië overleefden, werden vlak buiten die stad onthoofd. Zij weigerden hun geloof te verloochenen en zij stierven terwijl zij de verrezen Christus beleden. Waar vonden zij de kracht om trouw te blijven? Precies, in het geloof dat ons buiten de grenzen van ons menselijk zicht laat kijken, verder dan de beperktheid van het leven op aarde, het laat ons "de geopende hemelen" beschouwen, zoals St Stephanus zegt en de levende Christus aan de rechter hand van de Vader. Beste vrienden , laat ons het geloof, dat we ontvangen hebben, bewaren en dat is onze schat, laten we onze trouw aan de Heer vernieuwen zelfs te midden van obstakels en misverstanden; God zal nooit toelaten dat wij kracht en rust tekort komen.
Nu wij de martelaren van Otranto vereren, laten wij nu ook God vragen de vele Christenen te ondersteunen, die, in onze tijd en in grote delen van de wereld, nog lijden onder geweld, en hun de moed te geven trouw te zijn en het kwade met het goede te beantwoorden.
De tweede gedachte die we kunnen afleiden van de woorden van Jezus, die we hebben gehoord in het evangelie: "Ik bid voor hen die in mij geloven door hun woord: dat allen een mogen zijn; zoals U, Vader, in mij bent en ik in U, mogen zij ook in ons zijn." (Johannes 17:20).
De heilige Maria Laura Montoya was een instrument tot evangelisatie, eerst als lerares en daarna als spirituele moeder van de arme mensen, aan wie zij hoop gaf. Zij verwelkomde hen met God’s liefde en bracht hen tot Hem door een effectieve opvoeding, die hun cultuur respecteerde en er niet tegen in ging.
In haar evangelisatiewerk maakte Moeder Laura zichzelf echt alles voor allen. (1 Kor. 9:22)
Ook vandaag zijn er haar spirituele dochters en zij brengen het evangelie naar de donkerste plekken waar het hoogst nodig is, als een soort voorhoede van de kerk.
De eerste heilige, geboren in het prachtige land Columbia, leert ons edelmoedig te zijn tegenover God, door niet alléén ons geloof te beleven, -alsof het mogelijk zou zijn dat op een geïsoleerde manier te doen, maar door er met anderen over te praten en door de vreugde van het evangelie over te brengen met woorden en de getuigenis van ons leven op elke plek waar we ons bevinden. Waar we ook leven laat dit licht van het evangelie schijnen. Moeder Laura leert ons het gezicht van Jezus weerkaatst te zien in de ander, om de baas te worden over onverschilligheid en individualisme, die Christelijke gemeenschappen aantasten en invreten op ons hart en zij leert ons iedereen te verwelkomen zonder vooroordeel, zonder discriminatie, zonder terughoudendheid, met oprechte liefde, en hun het beste van onszelf te geven en boven alles met hen te delen, wat het meest kostbaar is voor ons en dat is niet ons werk of onze organisaties, nee! Ons kostbaarste bezit is Christus en zijn evangelie.
Tenslotte een derde gedachte: In het evangelie van vandaag bidt Jezus tot de Vader met deze woorden:
"Uw naam heb ik hun geopenbaard en ik zal dit blijven doen, opdat de liefde waarmee U mij hebt liefgehad in hen moge zijn en ik in hen." (Joh. 17:26) De trouw van martelaren tot in de dood en het bekend maken van het evangelie aan iedereen zijn geworteld in, hebben hun wortels in de liefde van God die in ons hart is uitgestort door de Heilige Geest (Rom. 5:5), en in onze opdracht tot getuigen van deze liefde in ons dagelijks leven.
De heilige Maria Guadeloupe Garcia Zavala wist dit goed. Zij gaf een comfortabel leven op "hoeveel schade wordt aangericht door een comfortabel leven, welzijn; De verburgerlijking van het hart verlamt ons.
Door een makkelijk leventje op te geven om de roep van Jezus te volgen, onderrichtte zij in het liefhebben van armoede. Dit maakte een grotere liefde voor armen en kwetsbaren mogelijk.. Moeder Lupita knielde in het ziekenhuis op de grond voor de zieke en verlaten mensen om hen te dienen met tederheid en medelijden. En dit wordt genoemd: "het vlees van Christus aanraken". De armen, de in de steek gelaten mensen , de zieken, de randfiguren zijn het vlees van Christus. En Moeder Lupita raakte het vlees van Christus aan en leerde ons dit ook zo te doen: schaam je niet, wees niet bang, laat je niet afstoten " om het vlees van Christus aan te raken". Moeder Lupita wist wat dit "aanraken van het vlees van Christus" betekende. Tegenwoordig gaan haar geestelijke dochters verder met te proberen Gods liefde uit te drukken in liefdadige werken, zonder daarbij opofferingen uit de weg te gaan en ze zien alle obstakels onder ogen met zachtmoedigheid en met apostolische volharding, elke tegenslag moedig dragend.
Deze nieuwe mexicaanse heilige nodigt ons uit lief te hebben zoals Jezus het deed en dat betekent dat we ons niet moeten opsluiten in onszelf, in onze eigen problemen, onze eigen ideeën, onze eigen belangen, in deze kleine wereld die ons zoveel schade toebrengt, maar we moeten erop uit en zorg dragen voor hen die onze aandacht nodig hebben, met begrip, met hulp, om hun de nabije warmte te geven van de liefde van God door middel van fijngevoelige gebaren van oprechte genegenheid en liefde.
Trouw aan Christus en aan zijn evangelie, dit verkondigen met woorden en met onze manier van leven, van Gods liefde getuigen met onze liefde, met onze liefdadigheid voor alle mensen, dit zijn de lichtende voorbeelden en lessen van de heiligen die vandaag worden uitgeroepen. Maar zij stellen ook vragen over ons leven als Christen: Hoe is het gesteld met mijn trouw aan de Heer? Ben ik in staat mijn geloof uit te dragen met eerbied maar ook met moed? Ben ik attent genoeg voor anderen? Heb ik oog voor mensen in nood? Zie ik iedereen als broer of zuster om van te houden? Laat ons de gezegende maagd Maria en de nieuwe heiligen om bemiddeling vragen dat de Heer onze levens moge vervullen met de vreugde van Zijn liefde. Amen.
Bron: Vatican.va
Foto: nieuwsblad.be
Vertaling van L.M.Vencken
