De bisschop van Hongkong benadrukt het belang van de Kerk van Hongkong voor de ondersteuning van de Kerk in China. ‘samenwerking met Kardinaal Zen (Hongkong) en Kardinaal Shan (Taiwan). De rol van de Vaticaanse Commissie bij het uitvoeren van de richtlijnen uit de Brief van de Paus aan de Chinese Katholieken (inclusief de afwijzing van de Patriottische Vereniging, die "onverenigbaar is met de Katholieke leer"). Verdriet om bisschoppen en priesters die zijn verdwenen in gevangenissen of werkkampen.
Vaticaanstad (AsiaNews) "De Bisschop van Hongkong, John Tong Hon (72), is één van de 22 prelaten die morgen de kardinaalshoed zullen ontvangen uit handen van Paus Benedictus XVI. In een interview met AsiaNews noemt hij zichzelf "onwaardig" voor het ambt waartoe de Paus hem heeft geroepen, maar "vol dankbaarheid voor deze eer" die Benedictus XVI aan de Chinese Kerk heeft verleend. Momenteel zijn er drie Chinese kardinalen: Mgr. Tong, Kardinaal Joseph Zen (Hongkong) en Kardinaal Paul Shan (Kaohsiung, Taiwan). Mgr. Tong zegt dat ze kunnen ‘samenwerken", vooral om de rol te versterken van de Kerk als een brug tussen Chinese Katholieken en de Universele Kerk. Mgr. Tong volgt de gebeurtenissen in China al tientallen jaren. Als lid van de Vaticaanse Commissie voor de Kerk in China is hij positief over het werk van de Commissie, die het al in enkele jaren is gelukt om de brief van de Paus te verspreiden onder Chinese Katholieken en om officiële en ondergrondse gemeenschappen steeds meer met elkaar te verzoenen. Hij benadrukt dat de Brief van Benedictus XVI duidelijk stelt dat de Patriottische Vereniging (een organisatie die toezicht houdt op de Kerk) moet worden afgewezen omdat ze "onverenigbaar is met de Katholieke leer en de Katholieke structuur".
Voor de aangestelde kardinaal zijn de diplomatieke betrekkingen tussen de Heilige Stoel en China niet het belangrijkst; ze mogen de Commissie niet helemaal in beslag nemen. Hieronder volgt het volledige interview van AsiaNews met Mgr. Tong dat werd gepubliceerd kort voordat hij de kardinaalshoed ontving.
Kardinaal Tong, wat vindt u van deze nieuwe verantwoordelijkheid die de Paus u heeft gegeven?
Ik voel me erg onwaardig voor deze aanstelling. Maar ik ben ook dankbaar voor deze eer. Ik verdien het niet: het was een beslissing van de Heilige Vader die zijn waardering wil laten blijken voor de Kerk in China. Het is een echte aanmoediging voor de Kerk van Hongkong, die zal blijven doorgaan in zijn rol als een "brugkerk" voor de gelovigen van het Chinese vasteland.
Kardinaal Joseph Zen van Hongkong is 80 jaar, en Kardinaal Shan van Kaohsiung (Taiwan) is 90 jaar. Beiden hebben geen actieve stem meer in een mogelijk conclaaf. Uw benoeming tot kardinaal laat zien dat de Paus stem wil geven aan de Chinese Kerk.
We zijn de paus erg dankbaar voor zijn aandacht voor China en voor het feit dat we nu drie Chinese kardinalen hebben. Wij werken met zijn drieën samen. Bovendien maakt het niet uit of anderen gepensioneerd zijn, en evenmin is ouderdom een probleem. We kunnen profiteren van de wijsheid van ouderen. Kardinaal Zen werkt nog steeds hard en vastberaden, en we respecteren zijn mening en wijsheid.
In de Chinese cultuur worden ouderen bovendien geprezen als mensen met meer levenswijsheid€¦
We willen allemaal profiteren van hun ervaring. Van belang is niet hoeveel ze zeggen, maar wat ze zeggen. Zelfs een enkel woord kan van onschatbare waarde zijn. Kardinaal Shan is erg toegewijd aan de evangelisatie in Taiwan, en organiseert zelfs nu nog retraites, conferenties en ontmoetingen. En hetzelfde kan worden gezegd van Kardinaal Zen, met zijn krachtige en enthousiaste persoonlijkheid. Hij gaat naar Europa, Amerika, keert terug naar Hongkong en na een nacht in een vliegtuig staat hij al weer klaar om mensen te ontmoeten, om te doceren enz. €¦ Is het dan voor mij teveel gevraagd?
Hoe functioneert de Kerk van Hongkong als een "brugkerk" naar de Christenen op het vasteland? Hoe gaat u op dat gebied te werk nu u kardinaal bent?
Ik moet opmerken dat de Kerk van Hongkong niet alleen bestaat uit geestelijken maar ook uit leken: we vormen samen één gemeenschap en kerk, van boven tot onder aan de ladder. Nu de Chinezen iets meer vrijheid hebben, zijn er verscheidene Chinese priesters en groepen gelovigen die Hongkong komen bezoeken. Sinds enkele jaren hebben we een team georganiseerd dat ze welkom heet, om ze te verwelkomen en om ze onze gemeenschappen en catechesecentra te laten bezoeken. Zo kunnen we ze laten zien hoe we catechumenen opleiden "de essentie van ons onderwijs. Wanneer het gaat om mensen die theologie studeren, seminaristen, priesters of religieuzen, dan nodigen we ze uit om een klooster of seminarie te bezoeken. Zodoende kunnen ze hun ervaring met de onze vergelijken. En zo leren we van elkaar. Het is ook een manier om ze van recente informatie te voorzien omtrent het leven en onderricht van de Universele Kerk. Ooit waren er meer mensen in Hongkong die naar China gingen om les te geven. Maar tegenwoordig zijn er meer mensen die naar Hongkong komen. Er is in feite een twee-richtingsverkeer. Hongkong is nu niet zozeer een brugkerk als wel een zusterkerk voor China. We weten niet welke oogst al dit zaaien zal opleveren, maar hopelijk zal het overvloedig zijn.
U bent lange tijd lid geweest van de Vaticaanse Commissie voor de Kerk in China, die al bijna 5 jaar bestaat. Welke resultaten zijn in de laatste jaren naar uw mening bereikt voor wat betreft de evangelisatie van China en de voortzetting van diplomatieke betrekkingen tussen de Heilige Stoel en Beijing? Waarin zal uw bijdrage bestaan nu u kardinaal bent?
De Commissie heeft veel resultaten geboekt. Ze werd opgericht nadat in juni 2007 de paus zijn Brief aan de Chinese Katholieken publiceerde. In de herfst van datzelfde jaar ging de Commissie van start. Ons werk houdt nauw verband met die brief, die richtlijnen bevat over de aanpak van bepaalde zaken in het leven van de Kerk in China.
De brief bestaat uit twee delen. Het eerste deel bevat de Katholieke leer en de structuur van het leven van de Kerk. En ten aanzien daarvan stelt de brief dat de Patriottische Vereniging onverenigbaar is met de Katholieke leer en de Katholieke structuur. Bovendien laat de brief de Regering weten dat de Kerk geen politieke doelen of belangen heeft, maar moedigt de brief Chinese Katholieken aan om hun land te verbeteren en een actieve bijdrage te leven aan de maatschappij.
Het tweede deel van de brief gaat over de vorming van priesters, nonnen en leken. We hebben allemaal vorming en onderwijs nodig, en dat houdt niet op na het seminarie maar gaat daarna door. We moeten ons leven lang blijven leren. De Commissie heeft sinds haar bestaan een aantal goede resultaten geboekt. Ten eerste hebben we een Compendium gepubliceerd die de inhoud van de Brief duidelijker uitlegt, waarbij de belangrijkste aspecten ervan worden uitgelicht. Ten tweede hebben we geprobeerd om die boodschap echt naar de mensen te brengen, en ten derde om die boodschap in de praktijk te brengen. We hebben ook vragen gekregen over de manier waarop de richtlijnen uit de Brief moeten worden uitgevoerd. We zullen deze vragen verzamelen en ze aan de Commissie presenteren zodat zij kan zoeken naar antwoorden in het licht van de Geest en met goedkeuring van de Paus.
Ten aanzien van de diplomatieke betrekkingen tussen de Heilige Stoel en China moet worden opgemerkt dat dit slechts een onderdeel vormt van een groter geheel. We moeten allereerst handelen volgens onze manier van leven; daarna komen de diplomatieke betrekkingen, die niet alle aandacht mogen opeisen.
Door deel te nemen aan de Commissie heb ik veel geleerd en ik ben de Paus dankbaar dat hij mij deze kans heeft gegeven. Een ander resultaat dat we hebben bereikt, is een betere en meer broederlijke betrekking tussen de officiële en ondergrondse gemeenschappen. Er bestaan nog steeds spanningen en aanvallen "vooral ter zijde van de ondergrondse gemeenschap €“, maar minder vergeleken met het verleden.
Er zijn verbeteringen in de diplomatieke betrekkingen. Misschien zouden we meer moeten bidden om de regering aan te moedigen een dialoog aan te gaan.
Voorafgaand aan het Nieuwe Jaar verzocht AsiaNews de Chinese regering om de vrijlating van een aantal bisschoppen en priesters die in de gevangenis zijn verdwenen of zonder aanklacht of proces zijn veroordeeld tot zware arbeid. We hebben geen antwoord ontvangen, niet van de regering in Beijing en ook niet van de Chinese ambassade in Rome. De Kerk van Hongkong heeft vaak om hun vrijlating gevraagd. Wat kunnen we doen voor onze vervolgde broeders?
Ik deel uw zorg om het lot van onze broeders, vooral van twee oudere bisschoppen, Su Zhimin en Shi Enxiang. Maar ik heb een andere benadering dan u. Ik zou eerst proberen om mijn relatie met de Chinese autoriteiten te verbeteren. Als we elkaar eenmaal hebben leren kennen en een goede verstandhouding hebben opgebouwd, pas dan zou ik mijn zorg gaan uiten om de opsluiting van deze bisschoppen. Bijvoorbeeld, ik werd in 2008 uitgenodigd om de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Beijing bij te wonen. Ik liet weten erg blij te zijn met de uitnodiging en met de Spelen als een mooie kans om de pracht van ons land te laten zien. Toen we eenmaal een minimum aan wederzijds vertrouwen hadden opgebouwd, vertelde ik ze dat ik, als Katholiek, bezorgd was over de Chinese bisschoppen in de gevangenis. En ik legde ze uit dat het niet goed was voor het land. Als deze bisschoppen werd toegestaan om volle vrijheid en respect van hun mensenrechten te genieten, dan zouden zij een grote bijdrage kunnen leveren aan het land. Tegelijkertijd zou met hun vrijlating China’s reputatie binnen de internationale gemeenschap enorm stijgen. We zouden ook veel moeten bidden voor deze broeders van ons en we mogen ze nooit vergeten.
Door: Bernardo Cervellera
Vertaling: Camiel Donkers
Foto: AsiaNews
