Door Tobias Lehner
Libanon wordt vaak als model gebruikt voor het Midden-Oosten, niet in de laatste plaats vanwege de relatieve stabiliteit van de interreligieuze betrekkingen binnen het land. Toch is het evenwicht verschoven en instabieler geworden nu steeds meer Christenen hun vaderland verlaten. Het hele land werd al langer geplaagd door economisch wanbeheer en corruptie, en door een politieke en bancaire crisis. In augustus 2020 werd Beiroet opgeschrikt door een van de meest gewelddadige explosies in vredestijd in de geschiedenis van de mensheid. De Libanese hoofdstad wordt daardoor geconfronteerd met een existentiële crisis.
Het leven in Beiroet is niet meer hetzelfde sinds de explosie vier maanden geleden. Hoe is de stemming in de stad vandaag de dag?
We zijn nog steeds geschokt door wat er in augustus is gebeurd. Herinneringen aan die afschuwelijke dag komen vaak terug, vooral als we de verwoeste huizen, kerken, scholen en ziekenhuizen zien, of als we een plotselinge herrie of donder horen. We kunnen niet anders dan herinnerd worden aan dat incident!
De stemming is nog steeds verontrust en angstig, maar ondanks alles bereiden we ons zoveel mogelijk voor op het komende feest en op de vernieuwing van ons geestelijk leven.
De christelijke wijken werden begin augustus bijzonder hard getroffen door de explosie, omdat ze dicht bij de haven liggen. Ook de kathedraal waar u pastoor bent, werd zwaar beschadigd. Kerk in Nood ondersteunt de wederopbouw. Hoe ver zijn de herstelwerkzaamheden nu, aan het begin van de winter, gevorderd?
Het herstel van de Maronitische kathedraal is een maand geleden begonnen, toen we met enkele tijdelijke maatregelen probeerden om verdere schade door de regen, die door het beschadigde dak en de verbrijzelde ramen en deuren kwam, te voorkomen. We verwachten het dak binnen enkele weken te kunnen repareren, terwijl voor de andere openingen, het repareren van de beschadigde ramen en deuren, dit werk nog steeds aan de gang is.
In hoeverre heeft de corona-pandemie de restauratie en de humanitaire hulpverlening beïnvloed?
De pandemie heeft het proces van de restauratie van de kathedraal vertraagd, vooral tijdens de twee weken van de lockdown periode. We moesten toen speciale vergunningen aanvragen om verder te kunnen gaan met de werkzaamheden en tegelijkertijd alle veiligheidsmaatregelen in acht nemen, zoals sociale afstand nemen, enzovoorts. Aan de andere kant hebben we geprobeerd de humanitaire hulp in stand te houden, omdat we met de economische crisis die het Libanese volk doormaakt, er nu meer moeten zijn voor onze broeders en zusters in nood. Het was riskant, maar door alle veiligheidsmaatregelen te nemen, hebben we onze missie toch op koers gehouden om hen allemaal beter van dienst te kunnen zijn.
Met name veel jongeren hebben direct na de ramp aangekondigd dat ze nu Libanon willen verlaten, omdat ze voor zichzelf geen toekomst meer zien in het land. Is dat in de praktijk ook gebeurd en wat betekent dat voor de christelijke gemeenschap in Libanon?
Uit de statistieken blijkt dat er meer dan 380.000 verzoeken om immigratie zijn ingediend bij de ambassades van de Europese Unie en landen in Noord-Amerika. De meeste daarvan zijn afkomstig van Christenen, die zich nu helaas vreemden in eigen land voelen. Dit heeft een negatieve invloed op de hele christelijke gemeenschap, omdat zij het grootste deel van haar best opgeleide jonge mensen verliest. Vandaar dat het aantal christenen in het land met de dag afneemt, wat de situatie ernstig aantast en nog meer druk legt op degenen die nog steeds in een situatie verkeren waarin ze misschien binnenkort worden vervolgd. Dit is geen samenzweringstheorie; het is de realiteit waarvan we getuige zijn geweest bij onze naaste buren, waaronder Syrië, Irak, Palestina, Jordanië…
Bent u, als u naar het nieuwe jaar kijkt, bezorgder, of wordt deze zorg gecompenseerd door hoop?
Hoop is altijd ons dagelijks brood, vooral in deze donkere tijden. Ondanks alles kijken we met hoop naar de toekomst, want we weten dat onze Heer Jezus Christus de Meester van de geschiedenis is, en dat in Zijn handen heel onze geschiedenis en ons leven ligt. Met Hem en door Hem zijn we er zeker van dat “alle dingen ten goede werken voor hen die God liefhebben” (Rom. 8,28).
