Een negentiende-eeuws klooster in het Noord-Libanese Kobayat, dat is omgebouwd tot een pastoraal centrum, speelt een hoofdrol in het streven om de stroom vluchtende Christenen een halt toe te roepen.
De pater Karmeliet Raymond Abdo verklaart dat het project een belangrijk bemoediging is voor de christelijke gemeenschap. Het Christendom staat onder druk door massale emigratie, armoede en Islamitisch extremisme. Pater Abdo zegt hierover: ‘De renovatie van het klooster van Kobayat is onderdeel van de sociale betrokkenheid van onze paters bij het noorden van het land. Veel mensen komen bidden in het klooster. Zij kunnen er biechten en vinden er geestelijke leiding. We ontvangen ook veel jongeren.’
De renovatie, waarvoor Kerk in Nood, 42.000 euro beschikbaar stelde, versterkt de Christelijke identiteit in een gebied grenzend aan het politiek wankele Syrië. Pater Abdo hierover: ‘De Karmelieten werken aan een versterking van de Christelijke aanwezigheid in deze regio zodat we kunnen voorkomen dat met name jongeren, Libanon verlaten, want het is erg gemakkelijk om naar andere landen te vertrekken. Zo heeft een plaatselijke Christelijke ondernemer een IT-bedrijf opgezet dat aan ongeveer 35 tot 40 mensen werk biedt. Het bedrijf heeft ruimte gekregen in een deel van het oude klooster."
Over de dalende aantallen Christenen zegt pater Abdo: ‘We staan er niet goed voor, want Christenen vormen nu minder dan de helft van de bevolking, terwijl vë³ë³r de burgeroorlog van 1975-1990 nog drie kwart van de bevolking Christen was.’ Daarentegen noemt hij de situatie van het godsdienstig leven en roepingen nog relatief gezond. De Karmeliet zegt hierover: Er zijn nog veel roepingen in Libanon, meer dan in sommige andere landen, Goddank. Er zijn veel Karmelieten uit Kobayat omdat we daar al zo lang een klooster hebben. In de Libanese provincie van de Karmelieten hebben we drie jonge novicen, twee postulanten en vier jonge mannen die zich op het priesterschap voorbereiden. Hij voegt hieraan toe: ‘Als we trouw zijn aan onze betrokkenheid en aan onze geloften kunnen we veel roepingen aantrekken, zelfs als we ons met sociale activiteiten bezig houden. Het belangrijkste is mensen geestelijk te helpen. Zelfs als er geen roepingen voor het religieuze leven zijn, is de roeping van het huwelijk erg belangrijk. De roeping om in onze levens over God te getuigen is zeer belangrijk en alles wat we kunnen doen om de mensen daarin te ondersteunen, is van groot belang.’
Het nieuwe pastorale centrum werd op 21 mei plechtig ingewijd door de Apostolisch nuntius in Libanon, aartsbisschop Gabriele Caccia, nadat het eerder was gezegend door de Maronitische patriarch, kardinaal Nasrallah Sfeir, die in februari met pensioen ging. Naast steun van Kerk in Nood, ontving het pastoraal centrum project financiële steun van een aantal andere Katholieke organsiaties waaronder Missio.
De Karmelieten-orde heeft zes kloosters in Libanon met 32 monniken (32 monniken per klooster of 32 monniken in héél Libanon) van wie meer dan de helft onder de 35 jaar is. De Karmelieten zijn in Libanon actief sinds 1643.
