Kameroen: “De waarheid wordt ons niet in dank afgenomen”

woensdag, 27 februari 2019
Persoonlijk verhaal
De Engelstalige gebieden in Kameroen worden steeds opnieuw opgeschrikt door gevechten tussen Engelstalige separatistische groeperingen en de Franstalige regeringstroepen. De Kerk probeert de dialoog tot stand te brengen. Mgr. Emmanuel Abbo, de bisschop van Ngaoundéré in het Franstalige gebied en Mgr. Michael Bibi, de hulpbisschop van Bamenda in het Engelstalige deel van het land, vertellen erover.

Door Thomas Oswald

Kerk in Nood: Bij diverse gelegenheden heeft de Kerk van Kameroen alarm geslagen om te wijzen op de situatie van geestelijken, priesters en kloosterlingen die in de Engelstalige regio’s wonen. Welke rol speelt de Kerk?

Hulpbisschop Michael Bibi: De Kerk bevindt zich in de vuurlijn. In het Engelstalige gebied werden een priester en een seminarist doodgeschoten. In het geval van de seminarist kunnen we van een regelrechte executie spreken die heel doelgericht en bewust vlak voor zijn kerk en in het bijzijn van de parochianen plaatsvond. Spijtig genoeg zijn dit geen alleenstaande gevallen. Ik krijg steeds weer verontrustende meldingen binnen over talrijke kloosterlingen die onder vuur worden genomen, die worden ontvoerd en afgeperst. Ook ik werd gearresteerd, maar na enkele uren opnieuw in vrijheid gesteld.

Ik kan met zekerheid stellen dat vooral de veiligheid van geestelijken die in de Engelstalige gebieden wonen heel ernstig wordt bedreigd. Wij spreken de waarheid. Wij raden de jongeren aan om naar school te blijven gaan en zich niet bij de milities aan te sluiten, omdat dit nergens toe leidt. Daarom beschuldigen de milities ons ervan dat wij in de kaart van de regering spelen. Wij hebben echter ook het gedrag van de regeringstroepen aan de kaak gesteld en verzocht om de regio te demilitariseren. Dit heeft ervoor gezorgd dat de overheidsinstanties ons als aanhangers van de rebellen beschouwen. Dat wij de waarheid spreken, wordt ons in dit moorddadige conflict niet in dank afgenomen. In werkelijkheid worden door beide partijen mensen vermoord en geweld wordt alleen maar met geweld beantwoord.

Kerk in Nood: Hoe ziet de situatie van de Kerk in uw land eruit?

Bisschop Emmanuel Abbo: De evangelisatie van mijn bisdom vond bijna zestig jaar geleden plaats. De oblaten van Maria Immaculata, een Franse kloosterorde, kwamen hier aan in de jaren vjjftig van de vorige eeuw. Op dit ogenblik geven drie elementen ons reden tot hoop: onze geestelijken zijn zeer jong en dynamisch en de samenwerking met hen verloopt uitstekend, wij kunnen steunen op de aanwezigheid van kloosterbroeders die onze pastorale zorgen delen en – tot slot – kunnen wij ondanks de heersende armoede op de gelovigen rekenen die bereid zijn om alles te doen wat mogelijk is om ervoor te zorgen dat onze Kerk vooruitgaat.

Wij worden echter met enorme uitdagingen geconfronteerd. Op pastoraal gebied beschikt het bisdom over onvoldoende priesters. Om die reden heb ik om Fidei Donum-priesters verzocht. Daarnaast ontbreekt het ook aan personeel en aan materiële middelen. Op sociaal gebied willen wij onze scholen en gezondheidscentra als duurzame instellingen terug opbouwen. Wat de ontwikkeling betreft, willen wij de straatarme bevolking ondersteunen door samenwerkingsverbonden en coöperatieven op te richten. Een van de prioriteiten van ons pastoraal plan is de bouw van een diocesaan pastoraal centrum. Het is de bedoeling dat daar opleidingscursussen voor onze 343 catecheten en 57 priesters worden georganiseerd.

Kerk in Nood: Wat zou u onze weldoeners willen zeggen?

Hulpbisschop Michael Bibi: Wij hebben het gebed van Kerk in Nood nodig. Daarnaast hebben wij echter ook concrete en onmiddellijke hulp nodig voor de slachtoffers van het conflict in het Engelstalige landsgedeelte, in overeenstemming met de woorden van Jezus Christus: “Ik had honger en u hebt mij te eten gegeven, ik was naakt en u hebt mij gekleed”.

Bisschop Emmanuel Abbo: Ik zou hen willen bedanken voor hun gulheid. Die hulp is van immens belang voor onze bisdommen, vooral in Kameroen, want Kerk in Nood ondersteunt onze pastorale projecten heel sterk. Ik zou hen willen vragen om nog vrijgeviger te zijn, want onze zorgen nemen alleen maar verder toe.